Ordliste

Tal ord på F: 1062 | Totalt: 14519 | søketips | nullstill

	Forklåring	Døme
fabrekk	fabrikk	Da gjère kjettinga på dessa fabrekkjæ.
fadd	1. eit dyr som er slakta 2. fall Sjå også fænåfadd.	1. Hèr heng'e trjú fodd. 2. "Der æ fadd for adde", sa mannen, 'an datt n'i kjeddaren.
fadde	1. eldast; om eldre folk som byrjar å sjå dårlegare ut, fortare enn ein kunne vente Sjå også tverrfare. 2. falle i krig 3. høve slik 4. falle tilbake til "syndig liv" etter å ha vore kristeleg. 5. visne, daude 6. magrast av	1. Det va' kalleg det 'u hèv' fadde i det seiste. Ja, eg fedd'e èg au. 2. Òlav Tryggvasson fadd i slagjæ mæ Svolder. 3. Det fadd sò at mi treftest midt i svingjæ. 4. Det va' 'kji så lengji ette vekkjingjí førr'ell mange fudde i frå. 5. Grasi fedd'e så itt det lí'e út'å hausti, dåvisst ette det hèv' kåme frost. 6. Om da stóge 'pive havrâ, så fudde hestan i bývègjæ.
fadde i avellâ	falle i avmakt Sjå også âvelle.	Lars hèv' fadde i âvellunn.
fadde opp	"tyngre enn ein rekna med"	Det fedd'e så opp fysst an ska' vère bångjǿle å ungan sjaue.
fadde út	verte uvener etter krangel	Da fudde út om býti.
fagge	gå seint, vere seinfør, syne lite tiltak Sjå også faggji, faggjen, faggelèg'e og fagge seg ti'.	'U fagga å ussa å tóttest alli var' færig.
fagge seg ti'	1. kle seg godt i kaldt ver 2. gjere seg i stand til å reise; på ein sein og omstendeleg måte Sjå også fagge, faggji, faggjen og faggelèg'e.	1. Gunvor fagga seg ti' mæ skjerv'e å nédslagshúve å varme skó då 'u sille ti' heis mæ skóter. 2. Det tók long tí' førr'ell da fagga sikkå ti', Svålaug å Jórånd.
faggelèg'e (V)	tjukk, seinfør, klossete Sjå også fagge, faggji, faggjen og fagge seg ti'.	An faggelèg'e gamlingji må an alli stýre úti på motórsykkel.
faggjen	seinfør, lite tiltak, rekk lite Sjå også fagge, faggji, faggelèg'e og fagge seg ti'.	Dei tvei brǿan i Nórstog æ faggne, da var' alli færige mæ nòkå slags arbeid.
faggji	liten, tjukk og seinfør person Sjå også fagge, faggjen, faggelèg'e og fagge seg ti'.	Gunnúv va' enn líten faggji, å 'an fagga å gjekk au. Eg kan alli skjø̀ne at Gývi ville take denna faggjen.
fai min	far min	Fai min æ snikkari. Den húvâ æ faidísiss!
faibróer	farbror NB: I ordet "faibróer" fell "r"-en bort når fyrste bokstaven i ordet etterpå er ein konsonant. Sjå også moibróer og brói.	Knút æ sjå faibróe sí. Faibróer 'ass Lidvår va' så gó'e an smé'e.
Faibrói	farbror	Eg æ mæ 'ó Faibrói å legg'e ihóp vé'e.
failaus'e	farlaus	Bonní vorte failause mæ da våre små.
fair'e	1. far 2. liten gut Sjå også moir. NB: Siste dømet under forklåring 1 er dativ, sidan "fýe" styrer dativ. NB: I ordet "fair'e" fell "r"-en bort når fyrste bokstaven i ordet etterpå er ein konsonant (sjå døme 1, setning nr 2)	1. Der va' fleire fairi på forellemǿtæ mǿkedagskveldi. Fai' din sa du laut kåme heim'tt'e å hjelp' 'ó. Fair 'enni Gunne æ stǿri 'ell fair 'ass Bjúg. Fýg 'ó fai' dí! 'An jaktar på fai sís. 2. Nò va' du stautt'e, fairen min!, sa Gamlegóme. Sæ min fair'e, vi' du flí mi staven! Æ det den lisli fairen min! Stakkars lisle fairen min, hève du vóndt i magâ?
fairsfókk	slekt på farssida	Fairsfókkji kåm vestâti'.
fairsgar'e	farsgard	Fairsgaren såg 'an alli att'e førr'ell 'an va' vaksen.
fairskant'e	slekt frå farssida	Yngjebjør å Birgjitt våre sylle på fairskantæ.
fairsnamn	etternamnet til faren	Nò æ det 'kji lenge' barre fairsnamni som vare brúka på bonnó, men au jamt moirsnamni, ell' bå' fairs- å moirsnamni.
fairssvipi	likne på faren i utsjånad	Eg ska' seie at Såvi hèv' fairssvipen, det æ plent som å sjå fair 'ass.
fairsætt	ætt på farssida	Fairsættí kjenne mi langt tibake i tí'inn, men mi vite líti om moirsættí.
faisyster	farsyster NB: I td ordet "faisyster" fell "r"-en bort når fyrste bokstaven i ordet etterpå er ein konsonant (sjå det tredje dømet) Sjå også moisyster og systi.	Eg hève tvæ faisysta. Faisyster 'enni Gró reiste ti' Amérika. Eg låg sjå faisyste mí då eg va' ti' býn.
Faisysti	farsyster, tante	Faisysti Targjær æ heimi plent nò.
faksi	1. hest med faks 2. "husgud"	1. Faksen åkkå æ allstǿtt så létt'e å hav' mæ å gjère. 2. "Faksi-Brokke" héldt nóg lengji ti' i "Brokkesvòlinn".
fakte si greitt	oppføre seg greitt	'U fakta si greitt kòr 'u fór.
faktegrei'e	"godt kroppsspråk" (greie fakter i lag med andre menneske) Sjå også fakti.	Augund va' så faktegrei'e, 'an oppfǿre seg så natúrleg å greitt.
fakti	kroppslege rørsler; bruka berre i fleirtal Sjå også faktegrei'e.	Eg kjend' 'an på faktó mæ ei gong. Sjå også faktegrei'e.
fâlére	1. ikkje møte opp (skofte) 2. tape seg	1. 'An fâléra då det sille vère endå an tòkedugna'e. Eg hèv' alli fâléra an dag'e. 2. Mi fâlére fysst mi var' gamle.
falsk'e	falsk	Det va' 'kji godt kåme i hug Hæge va' så folsk at 'u narra åkkå.
faméli	familie	Targjær å Ègjil finge enn stór'e faméli.
famn'e	1. romet mellom to utstrekte armar Sjå også fimne. 2. famn, lengdemål, 1 famn = 188 cm 3. famn, volummål på oppstabla ved, 1 famn = 0,6 m x 2,0 m x 2,0 m = 2,4 m2
famns tré	tre som ein såvidt femner omkring	Det må vère gåmål'e skóg'e ska' det vèr' famns tré.
fang	1. dei to stoffstykka som er framme på båe stakkane i setesdalsbunaden 2. fang med høy 3. fang	1. Fangji æ av vallmål. 2. Du tar 'kji gjève a heilt fang ti' dei kjýrinn som hèv' låte âv. 3. Vi' du sitje i fangjæ mí?
fangji	fange	Unde kríi fóre da mangestad kalleg stygt mæ fangó.
Fann farí!	eldre banneuttrykk	"Fann farí!", sa Gjermund, då hesten 'ass tók út.
fanni	"djevel", drittsekk	"Din fanni!", sa Dreng mæ 'an Åsmund, å 'an såg mannvónd'e út.
fansúningji	person som klagar over at han er fattigare enn han er (eller klær seg på ein fattigare måte enn vedkomande har råd til)	Fansúningan vare sjella líka.
fantaktig'e	farkete (gjer ugreie ting mot andre) Sjå også fantutt'e og fant'e.	Gútungan i Nórdibǿ våre kalleg fantaktige, da funne på så mykji filleskap.
fant'e	1. mannleg omstreifar, tater Sjå også fente og fantefýi. 2. kjeltring, ein som ikkje er til å stole på	1. Fantan kóme mæ hest'e å kjerre om sommåri, å da ha' stóre famélia. 2. Fókk våre ræde den ruskni fanten som kåm å vill' tigge si mat'e.
fante seg	skifte kjærast	Tommås hèv' visst fanta seg att'e, seie da.
fantebuksu	bukser som ikkje var dalebuksu; bruka berre i fleirtal Sjå også fanteklæi.	Fantebuksun vurte reikna úvande. Der va' barre tvæ blòku i a fantebuksepar.
fantefýi	fantefylgje, flokk med omstreifarar (menn, kvinner og born) Sjå også fant'e og fente.	Det va' så nennelegt å sjå fysst det kåm a fantefýi mæ små bonn, mæ hest'e å sléí'i om vetren.
fantehúve	heimelaga eller kjøpt lue av stoff	Fantehúvun våre av kaupeverk.
fanteklæi	klede som ikkje var daleklæi; bruka berre i fleirtal Sjå også fantebuksu og klæi.	Då 'an kåm heim'tt'e frå Býn, kasta 'an fanteklæó, å ha' på seg daleklæi.
fantelèg'e (V)	bruka om "å sjå fanteleg ut" eller "vere fanteleg kledd"	Góme tótte at den hópen som kóm va' så fantelèg'e at 'u vill' alli slepp' 'an inn.
fantepavi	person som fer med fanteskap	"Å din fantepavi du æ!", húva Fókkji då Herjús kasta enn hard'e ísball'e beint n'i blèsâ 'ass.
fantesekk'e	person som fer med fanteskap	Hèr må hav' vòre an fantesekk'e å øy'lagt denné gamli búrslåsen.
fantungji	uskikkeleg unge	Fær eg tak i den fantungjen, så ska' eg nýv' 'an så 'an kjenner det!
fantutt'e	bruka om liten eller ung person som driv med fantestykke og fanteskap Sjå også fantaktig'e og fant'e.	Eg vi' inkji seie at Svein æ fantutt'e, men nòkå småfantutt'e æ 'an nóg.
far så væl	farvel	Fari så væl, mi sjåast nóg att'e ti' våræ!
fare	1. reise 2. gå 3. Bruka m.a i uttrykka fare ti' vare og fare úti.	1. 'An fór Bispevègjen. Fóre di au om Ósló? 2. 'U fór så fórt at eg stód æ 'kji atte. Nò fèr'e èg, vi' du fýe, så må du kåme mæ ei gong.
fare at	behandle	'An fór så stygt at matæ.
fare âv	døy	Danil fór âv mǿkdagskveldi.
fare etti	1. tru på, bry seg om 2. "jatte med"	1. Det æ 'kji nåkå å fare etti. Svein æ úsæten, så an kan inkji fare ett' 'ó allstǿtt. 2. Haddvår fór ette kånunn sí i alt.
fare fram	framferd, måten å vere på	Far nå greitt fram fysst du reiser ti' Bý'n, Bóa!
fare fǿrt	vere varsam med det ein låner	An lýt fare det fǿrt, dèt an låner. No lýt du fare 'ó fǿrt, denna sykkelen du lånti.
fare gali	1. gjere noko ufornuftig 2. jente som i eldre tid fekk barn utanfor ekteskap Sjå også fare og gali.	1. Eg fór gali då eg inkji kaupte dèt fíne húsi. 2. "For adde slarva det æ an bati itt greie jentu hav' fare gali". (stevstrofe)
fare gjærí	gå langs steingjerda om våren og sjå etter at det ikkje har falle ned stein (og evt leggje oppatt stein som har falle ned; vert òg bruka om å kontrollere vanlege nettinggjerde)	An lýt fare gjærí om våri førr'ell an slepper út sauó.
fare i harvli	vere ustø, vere ute av balanse, halde på å falle, snåve Sjå også fare og harvli.	Eg úvita 'kji plent, men eg fór i harvli.
fare i rås	verte teken av snøras	Ragnild fór i rås, men da funn' 'æ å finge skjǿr' 'æ laus.
fare i svimnæ	gå i svemne	Bóa æ så fæl'e ti' fare i svimnæ at eg fær mest'e inkji sòve.
fare iddi	ufriviljug abort	'U fór iddi tvæ vendu.
fare ivi	kontrollere, revidere	Eg fór ive reikneskapi, men fann inkji nåkå gali.
fare kring	vere på legd (i eldre tid)	Åni fór kring dei seiste årí 'an livdi.
fare ljótt at / fare ljótt mæ	fare stygt med (td mat)	Gýrí fór ljótt mæ matæ, å då fekk 'u høyre det av fai' sí!
fare om	1. oversjå (berre bruka i nektande form, uttalen har trykk på "om") 2. fare framom (vert ofte bruka når ein fortel om kvar ein har køyrt for å kome fram til der ein skal)	1. Nò mòge mi athuge væl så mi inkji fare om nåkå. 2. Mi fóre om Dalen.
fare si fǿrt	vere varsam med seg sjølv (kroppsleg), arbeide lite	An lýt fare si fǿrt itt an hèv' vòre lengji sjúk'e.
fare snilt	1. skikke seg greitt 2. bruke så lite som mogeleg	1. Dei bonní 'ass Òlâv fare allstǿtt så snilt. 2. Du lýt fare snilt mæ smø̀ræ, for mi have så líti etti.
fare som	late som	Svålaug fór som 'u alli visste nòkå ting.
fare sossa	oppføre seg dårleg (om noko som det er litt avstand til)	'An fór sossa allstǿtt, den fanten!
fare sossi	oppføre seg ugreitt (om noko som er nært)	Du kan inkji fare sossi, då vare du ti' skamdan!
fare ti'	i ferd med	Gúten fèr'e ti' mannast. Bílen min fèr'e ti' vare útsliten.
fare ti' vare	verte, bli, take til å verte (smått om senn) Sjå også fare.	Mi fare ti' vare gamle nò. 'U fór ti' vare vaksí. Kjéí fóre ti' vare úhǿge.
fare trau'e ti'	vere uviljug til	'An fór trau'e ti' å út mæ di 'an vissti.
fare úti	når gutane vil treffe jentene (fleire samlast heime hjå ei jente); bruka berre om gutane Sjå også av ti' jentó.	Nò æ det lengji si' eg hèv' fare úti.
fare verre	tape	Såvi fór verre då 'an hélst mæ 'an Aslak. Sív Jensen fór verre i avstemningjinn ette fjærnsýnsdebattæ om miljǿ.
fare væl	1. verte viktig 2. verte heldig	1. Det fèr'e væl at mi brúke tí'í godt så mi lære detta grundigt. 2. Mi fare væl om mi kaupe denné hesten.
farg	press, trykk Sjå også fergje.	Eg ha' for tungt farg på braui i gjår, så det gjekk sund'e.
fari	1. hinne av det som flyt opp når mjølka har stått lenge (dette er ikkje etande) Sjå også bleng'e. 2. rest av rotna stokkar og tre	1. Èg fløyter av faren å kastar 'ó. 2. no æ de' barre faren ette dei gamle buinn
farri	tater (mann)	'Er va' tidt farra ette vègó førr' i tí'inn.
farsýnt	tydeleg veg eller far	Der va' jamt farsýnt midjom støyló førr' i tí'inn.
farvèg'e	"veg" i terrenget der det er fotspor etter menneske eller dyr (gjeld alle årstider)	Det sýner farvèg'e i snjóræ ette a menneskjinn som hèv' gjengje der nýss.
fasi	liten gut; positivt ord	Tarjei æ an snill'e fasi.
fasleskjørt	seleskjørt	Eg såg så lítí å snill a jente som gjekk mæ fasleskjørt, 'u va' plent som an blóm'e.
faslestytte	pinne eller stav som ein legg innom fatlane på ein ryggmeis	Det hender an hèv' brúk for a faslestytte, fysst an ungji vi' låne meisen.
fasli	1. fatlar, berereimar 2. selane på setesdalsstakken	1. Faslan på rjúpesekkjæ mí æ for stutte. 2. Der æ vén'e løyesaum'e på fasló.
fastandi	1. å ikkje ha ete mat eller drikke i det siste 2. å ikkje vere påverka av alkohol	1. Eg reiste fastandi i dag. 2. 'An va' 'kji antel fudd'e 'ell fastandi.
fast'e	verte i beit med (ikkje finne løysing)	Eg vare plent fast'e mæ desse ungâ, det nyttar alli ko an seie mæ 'an.
fastgjúra	spent fast med lerreim eller taug	Eg hèv' lesst mykji skraml på ti'hengjaren, men alt æ godt fastgjúra mæ jekkestroppu.
fat	fat	Eg vi' have av dei djúpe fòtó, dei æ så hǿge ti' mangt.
fate	1. få i stand att noko som er i dårleg stand 2. få tak (om eld)	1. Eg lýt sjå om eg fær fate det ti'. 2. Vé'en æ så rår'e at det vi' 'kji fate.
fate í	byrje å brenne (når ein gjer opp eld)	Hèv' an barre stóre skjíu, fatar det 'kji í otta an hève nævra ell' sivra.
fate i hóp	bøte klede som er i dårleg stand	Eg lýt prǿve om eg kan fate i hóp desse buksun.
fate opp	bruke opp, øyde opp (berre bruka om klede, garn og liknande)	An fatar det opp så fórt fysst an løyesaumar. Fysst an stoppar fillne sokka, fatar an opp så mykji gån at an kunna líkegodt spite nýe.
fate ti'	bøte, reparere	No hèv' eg fata ti' desse leistan fyre deg.
fatikk'e	fattig Sjå også fatikksmann'e.	Den ríkji gjøymer di den fatikkji kastar. (Gåte) Svar: Snykk'e (snørr).
fatikkjen!	"Søren!" (spontant uttrykk) Sjå også fatikk'e.	Fatikkjen, eg hèv' gløymt nystunn mí!
fatikkonn	korn som fattigfolk fekk tildelt av "fatikkstýri"	Fatikkkonni va' ti' hjelp for dei som inkji kunna greie sikkå sjavi.
fatikksfókk	fattigfolk	"Førr'e kunna an sjå på klæó kvæ som vår' fatikksfókk, men dèt kan 'an inkji lenge'", sa Knút.
fatikksgåve	noko ein gjev til folk som tiggar (bée si)	'Er æ ingjen som treng'e fatikksgåvu i dag.
fatikksmann'e	fattig mann Sjå også fatikk'e.	D'æ langt midjom fatikksmonnó i dag.
fatikksmenneskjinn	fattig menneske	Sòme fatikksmenneskjinn våre på legd førr' i tí'inn.
fatikkstýri	nemnd som hadde til oppgåve å hjelpe dei som trong det	Det va' 'kji allstǿtt líke gjævt å sitje i fatikkstýræ, da sille krevje inn konn frå bǿndó.
fatr'e	gammal og sterkt redusert mannsperson	Fatren hèv' fatra inn'å seg denna fotrí (gammal herme).
fatren	1. senil ("i barndomen") 2. ikkje normale åndsevner	1. Góme æ så fatrí nò, at mi kunne alli reise ifrå 'enni. 2. Å ja, æ det 'kji denne fotrí som hèv' fatra né'å seg denné fatren" (herme).
fauk'e	kamp, slagsmål (også bruka om å felling av bjørn)	Håvår å Ívår ha' slig an fauk'e om býtí 'å heiinn. I gåmó tí' kunna det stundom vère fauka for å drèpe údýrí.
fauks'e	fort og uvyrde	Det gjekk i ein fauks'e, så det varte 'kji så godt som mi ha' tenkt.
faukse	1. vere i farten 2. leike med borna på ein vilter måte (om vaksen person)	1. Anlaug fauksar fælt i dag. 2. Svålaug fauksa mæ ungó.
fauksi	mann som er uvyrden og fortfarande	Itt fauksan hange fast i an runni, kunn' da ríve sikkå lause åtta å tenkje på klæi 'ell anna.
faus'e	lite nøyen person som steller seg dårleg og uvyrde	Fausan hav' visst fillí vó' for å få si a kjèring.
fause	stelle seg dårleg og uvyrde, vere lite nøyen i kledevegen	Lidvår fausa seg ti' mæ gamle å útslitne klæi; 'an brýdde seg alli om ko fókk tótti.
fausen	lite nøyen person som steller seg dårleg og uvyrde	Den fausne Hægâ varte filli líka.
fausk'e	tre som er so rote at veden er heilt laus, blaut, utan brennverdi; bruka berre i eintal Sjå også dravròten.
fedd'e	hjulfelg, til sykkel og bil m.m. Sjå også snæle (1).	Knút hève véne å breie fedda på bílæ sí.
fedde	redusere masketalet når ein strikkar	Fysst an spitar an vott'e ell' an leist'e, så lýt an fedde av fysst an kjæm'e fram i fingan ell' tæne.
fedde rǿâ	avslutte ei soge eller ein samtale
fedde sprang	minke farten når ein spring
fedde tenna	felle tenner
fedde ti'	tilpasse	'An felte stokkjen så fínt ti' at 'an passa plent.
feddelèg'e (V)	grei, lageleg	Det va' viktigt for 'an Seippel at måli va' feddelegt å greitt. Gýró Mannspann va' så gó'e an skraddari, klæí 'u sauma våre allstǿtt så feddelège.
feddi	felle
fegdemerkji	dødsvarsel	Det va' a fegdemerkji itt den fyssti gaukjen an høyri om våri va' nóragauk'e.
fegg'e	velskapt person som er i god form	Eg trefte tvei feggji né'å búinn.
feggeleg (H)	velskapt person som er i god form
feggjen	velnøgd (og viser det)
feggji	gubbe, gamal mann, stabben kar	Da våre jamt vissórige, dei gamle feggan.
fègjen	glad Sjå også úfègjen.	Eg varte så fègjí då di kóme úskadde heim'tte.
fègjisauga	venstre auga	Fysst an kleiar i fègjisauga var' an gla'e.
fegnast	verte glad	An fegnast av snille unga.
fegrast	verte venare (helst om born og ungdom) Sjå også fegrast'e.
fegrast'e	1. vakraste Sjå også fegrast. 2. beste	1. Anlaug va' fegrast'e av dei tvau kvendó. 2. 'An gjipte seg då 'an va' på det fegraste.
feie	bruka i uttrykket feie ti'.
feie seg ti'	gjere eller seie noko ein absolutt ikkje burde ha sagt eller gjort
feie ti'	1. gjere ting som ein angrar på 2. gjere skade på Sjå også feie.
feigd / fegd	dødsvarsel	Det vart'e feigdí hass (Gamalt or Setesdal). Det må vère for feigdinn, sa Gývi, då 'u såg an kross'e av strå né'å tilæ.
feigdarmerkji	teikn på at nokon snart skal døy	Seiste gongjí eg såg 'an, ha' 'an feigdarmerkji.
feigdarvarsel	varsel om at nokon skulle døy	Da høyre a hågt róp, a feigdarvarsel, førr'ell Åni drukna.
feig'e	1. dødsmerkt (skal døy) 2. feig, ikkje til å stole på	1. Fysst da såge tvau strå i kross på tilæ, va' det teikn på at der va' ein som va' feig'e i húsæ. 2. feig (vanleg nynorsk tyding, berre bruka i nyare tid)
feiglèg'e (V)	bruka om person som ser ut som han skal døy
feipte	veifte for å få merksemd, slå "vilt" rundt seg Sjå også kjeime, veivle og veipte.	Svein feipta å vill' jage mýhankan.
feit'e som an klakji	svært feit (fast feitt)	"Feit'e som an klakji" vare gjinni sagt om bonn som æ runde å trivlège.
feitebjúg'e	heimelaga pølse med høgt feittinnhald
feiteeisli	lymfekjertel som er innkapsla i feittet i innvolane	Feiteeislan laut an skjère útó' førr'ell an blanda feití n'i kurven.
feiti	feitt i innvolane til eit dyr; bruka berre i fleirtal Sjå også plukkfeiti og tåg.
feitmyld'e	tjukk	D'æ va' nóg gjævt vèr' feitmyld'e førr' i tí'inn.
feitsklèg'e (H)	tjukk utsjånad
fékte	skunde seg, ha det travelt	'U fékta fælt, å pakka for at 'u sill' røkkje bussen.
féle	1. mangle, sakne 2. vere sjuk, ufrisk 3. spele på fele Imperativform vert berre bruka til tyding 3. 4. mangle (om klokketid)	1. Eg félar barre tvei saui, å trjú lomb. 2. 'An måtte féle nåkå, for 'an vann mest'e alli gange. 3. Andrés va' gó'e ti' féle. 4. Klokka félar a kórtér på sjau. Det félar tvau minutt på tvó.
félehús	feleskrin
felle seg ti'	1. slite seg ut, arbeide svært hardt 2. arbeide så hardt at ein øydelegg kleda sine
felle ti'	1. slite sund (td klede) 2. ta av garde
felte buksu	plissert knebukse (td bruka til eldre bryllaupsdrakt for menn i tida før dalebuksun vart tekne i bruk)
fem	fem (talordet) Hylstringane seier "femti" som rekkjetal.	'Er æ fimm hús å fem lǿu i dei grenninn.
fengje	stort fang med td høy
fengje	ta mykje inn i armane; td høy til buskapen	Du tar 'kji fengje å gjève sossa. Hesten ha' slite å lie så mykji vóndt at Papa fengde inn ti' 'ó mæ høy.
fente	1. kvinneleg omstreifar Sjå også fant'e og fantefýi. 2. kvinneleg kjeltring, ei som ikkje er til å stole på
fentehår	mørkt og stivt hår som veks td på ein føflekk
fentepiss	nedsetjande ord om svært veik og dårleg kaffi Sjå også fente.
fénårlèm'e	lem av sau eller lam
fér	små strå, gras eller hår; berre bruka i ubunden form eintal	Det va' så fillí slåtte at der va' 'kji kå nåkå fér. 'An fór ti' vare så snau'e at der va' 'kji kå nåkå fér oppi krúnunn.
fergje	presse, klemme, trykkje, leggje noko tungt oppå noko som skal pressast i hop Sjå også farg.
ferre	taterkvinne	'Er kåm bå' farra å ferru ti' bygdinn i dag.
feskjen	bruka om mjølk / mjølkeprodukt som er laga av uskumma mjølk, ikkje surna Sjå også feskjen ost'e og feskjen sodd'e.	Systi reidde graut'e av feskjí mjåkk
feskjen ost'e	nylaga kvitost av søt mjølk Sjå også feskjen.	Smø̀r på feskjen ost'e æ godt, sa Gamle-Tóne, 'u kjýtte av ko godt da vår' stelte.
feskjen sodd'e	matrett laga av knusa flatbraud og heilmjølk Sjå også feskjen og sodd'e.	Èg vi' hell'e hav' syrsodd'e 'ell feskjen sodd'e.
feskjí mjåkk	nysila uskumma mjølk	D'æ godt sydde si i feskjí mjåkk.
fess'e	trylleord, trollbøn, runebøn
feste	forlove	"..men då han kåm ti' Langjei, ja då va' den jenta fest..." (frå visa om Håvard Heddi)
fest'e	1. forlova 2. i teneste, i arbeid	1. Jentâ va' fest då Håvår kåm ti' Langjei. 2. Haddvår va' fest'e heile sommåri i Heimiga'.
feste opp	setje korn på staur Sjå også skrýve konnbond.	Det va' jamt dei eldste karan på garæ som feste opp.
feste seg	gjere avtale om teneste	Eg feste meg ti' slå det sommåri.
fèt	små steg Sjå også fèt og kåme fètandi.	Det va' 'kji mange fètí 'an flutte seg.
fèt'e	1. inndeling av renninga (varpet) i ein vev	1. D'æ sjella høyre om fèta nò, det æ helst'e slutt mæ vèvingjinn.
fète	stige stutt, gå seint, rusle så smått (gjerne av alderdom) Sjå også fèt og pòte og kåme fètandi.	'U fèta så seint oppive líí.
fettrau'e	motviljug, treg Sjå også trau'e.	Inkji vèri nå sossa fettraue, gangji nå fórt å så gjèri nå detta!
fible	logre med halen	Hundan fible mæ ròvunn fysst da æ glae å mǿte húsens fókk.
figre	lure på, finne på eller fundere på	Eg figrar på kòss eg ska' få detti ti'. 'An figra det út på an forunderlèg'e måti.
figúr'e	original person	Eivind va' enn fæl'e figúr'e.
fíindi	fiende
fikke	utvendig lomme på dalebuksó
fikl	bruka berre i eintal Sjå også fikle og fikl'e.
fikl'e	Sjå også fikle og fikl.
fikle	Sjå også fikl og fikl'e.
fiksére	gjere narr av, mobbe	Pål va' så fæl'e ti' å fiksére aire.
fiksérlèg'e (V)	bruka om person som gjer narr av andre
filakselèg'e (V)	morosam, original utsjånad (merkjer seg ut på ein eller fleire måtar) Sjå også filangselèg'e.	Haddvår va' så filakselèg'e i dag, 'an ville vel finne på nåkå lǿglegt.
filangseleg (H)	humoristisk, morosam, skøyar Sjå også filangselèg'e (V) og stolli.	Anne æ så filangseleg at det æ plent gama å vère i hóp mæ 'æ.
filangselèg'e (V)	1. person som er humoristisk, morosam, lureleg, skøyar 2. person med noko spesiell skapnad Sjå også filakselèg'e (V), filangseleg (H) og stolli.	1. Dèt va' an filangselèg'e kar'e, den mannen 'enni Sigríd. 2. Òlav va' så filangselèg'e å sjå på.
fileleg (H)	person som ser "lurleg" ut, dreg noko på smilebandet Sjå også filelèg'e (V).	Eg såg 'u va' så fileleg, men eg skjø̀na inkji kofyri.
filelèg'e (V)	person som ser lureleg ut, skjelmsk Sjå også fileleg (H).	Jón æ allstǿtt så filelèg'e; eg veit alli kòr eg hèv' 'an. Knút æ så filelèg'e, 'an pynskar vel út nåkå lǿglegt.
fill	leitt, ufint	D'æ barre fill mæ 'ó.
filledåsi	person som steller seg dårleg
fillefókk	folk av "dårleg ætt" (har dårleg ord på seg)
fillehít	jente med dårleg framferd	Ko hèv' Åshild gjårt, si' 'u var' kadda a fillehít?
filleleg (H)	dårleg Sjå også fillelèg'e (V).	Tór búr i nåkå filleleg hús.
fillelèg'e (V)	1. dårleg 2. sjukleg Sjå også filleleg (H).	1. Ånund gjeng'e mæ fillelège klæi. 2. Kristí sér fillelèg út nò, 'u hèv' sikkert fengje denne kríkjâ.
fillen	1. lite flink 2. dårleg tilstand 3. sjuk	1. Hakji va' fillen ti' lèse. 2. Fillne gogni æ a plage å arbeie mæ. 3. 'An va' så fillen at 'an laut leggje seg.
fillerugge (V)	sengeteppe vove av filler, sydd saman i dobbel breidde Sjå også brossi og rugge	Mi brúke filleruggu ti' å leggje på tili.
fillesekk'e	ugrei person som ikkje er til å stole på	Du æ 'kji kå an fillesekk'e, så eg vi' inkji låne di pæninge!
filleskap	fanteri; bruka berre i eintal
fillesmòlogg	utriven, vantriven (om sau og lam)
filletasi	stakkar, person som orkar lite
filletravi	mann med mange svake og dårlege eigenskaper
filletý	"uskikkeleg" krætur (td bryt seg ut av inngjerdingar)
filleveir'e	bruka om person som har oppført seg dårleg eller gjort noko dumt
filli	dårleg, dårleg tilstand	Det stend'e filli ti' mæ 'ó nò. Traktóren din æ filnare 'ell min!
filli kaffé	veik og smaklaus kaffe
fillne stundi	lite tid, ikkje nok tid
fillutt'e	fillut	Nò for tí'inn tar ingjen gange fillutte klædd'e, men sòme av dei unge gange fillutte avdí det æ móti.
filtr'e (V)	person som stig stutt
filtre (V)	stige stutt og fort Sjå også piltre (H).	Lisletitta filtra å sprang di 'u kunna.
filúri	"luring", underfundig person Sjå også filúrlèg'e (V) og filúrleg (H).	An filúri kan finne på mykji lǿglegt å úventa.
filúrleg (H)	einkvan som ser lur eller skøyaraktig ut Sjå også filúrleg (V) og filúri.
filúrlèg'e (V)	einkvan som ser lur eller skøyaraktig ut Sjå også filúrleg (H) og filúri.
fím'e	ømt, toler lite	Auga æ så fímt, det ska' 'kji mykji ti' førr'ell det æ vóndt. Sòme beisa mǿbela æ fíme for væte.
fimmkrúningji (V)	femkroning (setel)	Hèv' du an fimmkrúningji ti' låne mi?
fimne	1. take rundt med armane Sjå også famn'e. 2. omfatte (normal nynorsk tyding, berre bruka i nyare tid)	1. Denne stóre furâ fimner eg alli. Ko mange laut an vère for å fimne Bòneifurā? 2. Bíbilen fimner bå' det gamle å det nýe testamenti.
fimta	femten; gammal form	I vèt'e hèv' eg vòre fimta gongu på heií å henta vé'e.
fín'e stump'e	heimesteikt brød av sikta mjøl Sjå også stump'e.	Eg vi' have fín'e stump'e i dag.
fingbjø̀r	fingerbjørg
fing'e	finger	Eg æ 'kji så mjúk i fingó som eg va' for nåkå år sía.
fingle	1. trykkje fingrane mot fingerbrettet; oftast bruka om felespelarar 2. "leike med" 3. plukke på, beføle	1. An lýt vèr' gó'e ti' fingle ska' an spile godt. 2. 'An sat å fingla mæ lykló sí. 3. 'An tóttest ljóte fingle på kvendí.
finglebein	gripebrett på hardingfele	"Dèt finglebeini va' vént gjårt!", sa Haddvår.
finglebrett	fingerbrett; på fele, gitar osv.
finglingevott'e	fingervott Sjå også mufla, lóvevott'e og vott'e.	Finglingevettin vurte barre brúka ti' vént.
fingrung'e	fingerring (ikkje giftering) Somme seier "fingringji".	Denné fingrungjen hèv' eg gjårt sjav'e.
fínmylt	finmale	"Det lýt malast fínmylt, så gjère det mei' av si", sa Knút om kafféi.
finnast	1. treffast for å prate med kvarandre 2. kome saman (i kjærleikslivet)	1. Kansi finnast mi att'e ti' jóle? Mi hav' alli funnest si' mi gjinge låse. 2. Da hav' visst funnest, Kjètil å Anne.
finne	finne
finne si ti'	1. finne påskot til 2. finne på aktivitet sjølv 3. kritisere	1. 'An fann si ti' at 'an måtte på búí då presten kåm. Så fann 'an si ti' ko 'an kunna, så 'an sill' sleppe arbeii. 2. Ko sku mi finne åkkå ti' i dag, skúlefrí, å så detti fæle veiri? 3. 'An æ så fæl'e ti' finne si ti' om aire.
finnen	flink til å finne ting	Oskefís va' så finnen, 'an såg mei' 'ell brǿan sí.
finnsté	grasslette ved elv eller vatn med finngras
fint'e	sneiord
fipp'e	liten, tuskeleg person
fippe	gå fort med stutte steg	Gunnúv fippar si av gari.
fíre	fire (talordet) Sjå også verbet fíre.	Da have fjågó bonn, adde fjóra æ jentu.
fíre	fire, gje etter Sjå også talordet fíre.	'An lýt fíre, den som viti hèvi (gammalt uttrykk).
fírepottshókk'e	holk; fire liters Sjå også hókk'e.
fírgjara	fingerring som går fire gonger rundt fingeren	Eg finn'e alli att'e den fírgjara ringjen min.
fírsenstjúge	åtti
fírskjèringji	firskoren trematerial
fís'e	fis (lydlaus) Sjå også físe og moskji.
físesopp'e (H)	røyksopp	Det rauk fælt då Tóne trodde på físesoppen.
fisfudd'e	full av luft i magen
fiskari	fiskar
fisk'e	1. aure på ein halv kilo eller meir 2. fisk
fiskebit	fiskelykke (fisken bit ofte på kroken)
fiskedyrvi	fast fiskeplass Somme seier "dyrvi".	Fiskedyrví våre så mykji brúka at da kunna vère blankslitne ell' hardtrakka.
fiskefjø̀l (H)	fiskereiskapen "oter" Sjå også rófjø̀l og rósnór.	D'æ beste å fiske mæ fiskefjø̀l itt det bylgjar nòkå.
fiskehei	fisketur på heia	Mi reiste på fiskeheií å kóme att'e mæ tunge kassa. Vi' du at fiskeheiinn i morgó?
fiskehókk'e	hókk'e til å ha fisk oppi
fiskehonk	tvigreina kvist til å hengje fisk på Same forklåring som fiskekræe.
fiskekass'e	Ryggbør med fisk. Bruka i samband med å bere fisk heim frå heia. Sjå også kass'e.
fiskekræe	tvigreina trekvist med fisk Sjå også kræe.	'An kåm mæ a fiskekræe så tung at det va' så vídt 'u héldt.
fiskeråte	fiskestong (ikkje bambus) Sjå også råte.
fiskespâ	"fiskesuppe" til jolematen i Setesdal
fiskesåt	kjend / god fiskeplass (såt kjem av å sitje)	Salmundssåt va' a gód fiskesåt.
fisketaum'e	fiskesnøre Sjå også taum'e.
fiskji	fiskeri, fiske
fisklingji	fiskeyngel, opptil ca 5 cm Sjå også kót, kjývi, kjývingji, mikkjålskót og skark'e.	Der æ mykji fisklinga i Finndǿl. Fisklingan æ 'kji så létte å gå.
fisl	"innynding" (prøve å gjere seg god) Sjå også fisle, fislen og fisletút'e.
fisle	smiske, tale etter munnen, prøve å gjere seg til vens med Sjå også fisl, fislen og fisletút'e.	Bjynn æ så fæl'e ti' å fisle mæ fókk.
fisle inn i augó	tale folk etter munnen Sjå også sleikjomtòt.
fisle katten	"kose" med katten sjå også fislen.
fislen	1. kjælen; oftast bruka om kattar 2. person som gjer seg til og vil vere til vens med folk Sjå også Sjå også fisl, fisle, fisletút'e og fisle katten.	1. Denné katten æ mykji fislnare 'ell den fyrri eg ha'i. 2. Gònil va' så fislí fysst 'u ville have nåkå fyremòn'e.
fisletút'e	smiskar; gjeld både menneske og dyr Sjå også fisl, fisle og fislen.	Haddvår va' an fæl'e fisletút'e.
fismykjen	ha mykje luft i magen	Æ du fismykjen, gakk for sjave deg!
fismylle	ei type leiketøy (ein tråd med ein knapp, når ein strammar gjev det lyd: bruka td mot vindauga)
fisonn	noko ein vil gjere seg ferdig med (men som ikkje hastar); spottande uttrykk	"Detta va' a fæl fisonn", sa moirí om gúten som inkji vill' slutte førr'ell 'an ha' gjårt færigt krýssórdi.
fissbikkje	"snushane", "nysgjerrigper"	Fissbikkjun båre vóndt rundt i bygdinn.
fissdøye	halde nyspunne garn over damp slik at det ikkje tvinnar seg
fissdøye spònen	grave garnet ned i sauetalle for ei tid (om veving; for å hindre at garnet snorglar seg) Sjå også spòni og vassdøye spònen.
fissopp'e (V)	røyksopp	Det rauk fælt då Tóne trodde på fissoppæ.
fistó	nemning på antal trådar i renninga i ein vev (1 rensle = 4 trådar, 2 rensler = 8 trådar. 8 trådar er ei "fistó)	Ko mange fistói vi' du have i dessa vèvæ?
fisåli	veik, stakkarsleg person	'An va' an fisåli, som alli tóre hoppe frå trandetroppinn.
fit	grasslette ved vatn	Der æ så stór a fit mæ Fitbekk.
fit'e	Form på hestemåna. Ein fjordhest har mån som er svart i midten og ljos på båe sider. Ein klypper dei ljose delane i vinkel, slik at den svarte delen i midten vert ståande ein god del høgare. Somme seier "fèt'e".	Papa klyppte allstǿtt måní mæ fit'e.
fitji	skinn frå klauva og oppetter leggen på dyret (bruka til å saume húdskó)	Det va' létt å saume si skó av fitja.
fitne	verte feitare / tjukkare Sjå også trekne.	Eg hève fitna, trøyâ æ for trong.
fívelmýr	myr med mykje myrull	På "Fívli", mæ Stavatn, æ der a vé' fívelmýr.
fívili	myrull
fívlandi kvítt	svært kvitt (som fivelblomen)	Mjø̀li va' fívlandi kvítt.
fívleblóm'e	myrull	Prinsessâ gjekk å plukka fívleblóm'e på mýró.
fívrell	fivreld, sommarfugl	Mange fívrell have nauendi véne farga.
fjadde	1. flytje, fjerne, rydde unna 2. kome seg i veg (helst bruka om born og fulle folk)	1. Nò hèv' eg fjadda alt di som va' 'å vègjæ fyr' åkkå. Fjaddi dikkå, unga, så eg fær sópe tili! 2. Nò lýt du fjadde deg heim'tt'e, Bóa!
fjaddelèg'e (V)	pertentleg, ryddig	Lidvår æ så fjaddelèg'e, plent som a kvendi, 'an vi hav' det så reint å stròkji i húsó. Lars æ den fjaddelègari av dei tvei brǿó, 'an hèv' allstǿtt reine klæi.
fjadden	god ordenssans (held orden i alt ein gjer)
fjadding	pussing og vasking
fjamsen	dumt, stuveleg	'An stó' der å flíra fjamsi. Gunnår stó' der drukkjen, å fjamsa å tala.
fjas	tull, tøys Sjå også vas
fjase	1. seie noko usant, "slå ei plate", smålyge, tulle 2. tøyse Sjå også fjas, fjasen, vase og vas.	1. I Dagsnýtt fjase da inkji. Du må 'kji fjase fyr' mi. 2. Nei, nò fjasar du vel?
fjasekatt'e (H)	tullekopp Somme seier "vasekatt'e"	"Din fjasekatt'e!" sa Ånund då Svein sa at jórdí æ rund.
fjasekopp'e	tøysekopp; person som fer med (uskuldig) tøys	Lidvår va' an fjasekopp'e; du visste alli ko 'an kunna kåme på.
fjasen	tøysete person Sjå også fjase.	Sigríd æ så fjasí at an kan alli fare ett' 'enni.
fjaskre	smigre, tale folk etter munnen	Andrés fjaskra å va' så gýelèg'e.
fjaskren	person som ikkje gjev uttrykk for eigne meiningar / meiner ulikt etter kven han er i hop med	Såvi æ helst'e fjaskren, eg veit alli rektig kò 'an meini.
fjatr'e	bruka om person som det alli æ rétting mæ
fjatre	tale noko som det ikkje er samanheng i, t.d. når ein er senil Sjå også fjatren, båndǿmi, i vodró og vadre (tyding 2).	'U æ i båndǿmæ nò, 'u fjatrar.
fjatrelèg'e (V)	bruka om person som det alli æ rétting mæ
fjatren	ubestemt, vimsen, tankelaus Sjå også fjatre, båndǿmi, i vodró og vadre (tyding 2).	'An va' så fjatren at det va' syndleg å sjå å høyre.
fjatt'e	person som er unøyen og likesæl med resultatet av eit arbeid, vil berre få det unna i ein fei
fjauskjen	tankelaus, forvirra, fer for fort fram
fjelge	1. kvikke opp 2. rydde	1. D'æ godt mæ dei ǿlæ som fjelgar, men inkji tèk'e 'å (herme). 2. Hèv' du fjelga ti' jóle?
fjelge seg	1. verte betre ver 2. stelle seg, pynte seg	1. No fjelgar det seg opp. 2. Nikelos stó' frammenat spègjilæ å fjelga seg.
fjér (H)	kaffi	Sku mi hav' åkkå nåkå fjér nò?
fjetre (V)	1. dei vertikale "stolpane" mellom sledemeien og "toppen" på sleden (bereflata) Sjå også stabband. 2. flat stein til å fjetre med Sjå også verbet fjetre og fjetrestein'e.	1. Der va' fleire fjetru 'å kvære lénæ 'å sléâ. 2. D'æ 'kji létt å finne góe fjetru.
fjetre	kaste liten flat stein bortetter ei vassflate, så steinen "hoppar" ein eller fleire gonger Sjå også substantivet fjetre og fjetrestein'e (H).	Det æ gama å fjetre fysst an finn'e greie, glatte fjetru.
fjetrestein'e (H)	flat stein til å fjetre med Sjå også verbet fjetre og substantivet fjetre (V).
fjolsefót'e	person som ikkje er flink lekamleg (som det er alli rétting mæ og líti mæ)
fjóm	fnugg, noko som er lite og lett Sjå også snjófjóm og fjón.
fjompelèg'e	tung og klossete person
fjón	fnugg, noko som er lite og lett Sjå også fjóm.
fjong'e	person som er fint kledd / velstelt
fjórfalt	td tøy (fire lag)	Fysst eg saumar kvåran på stakkó, legg'e eg tøyi minst fjórfalt for at da halde godt på formí.
fjórfyrriåri (H)	"året før i fjor" Sjå også fjårførriåri (V).
fjórfǿsle	firfisle	Eg tikje at fjórfǿslun æ helste ulkeleg.
fjórfǿtt'e	firføtt (td dyr, stol)	An fjórfǿtt'e stól'e æ støygare 'ell an trífǿtt'e.
fjórgåmål'e (H)	fjorgamal, frå i fjor, vert ikkje gradbøygt Sjå også gåmål'e og fjårgåmål'e (V).
fjórkløyve	1. dele maten i fire 2. dele vedkubbe i fire
fjórlagd'e	tråd som er tvinna av fire trådar	Detti gåni eg spinn'e nò æ så tunt, men det ska' vare fjórlagt.
fjórmenningji	firmenning	Syllskâ æ mei' útvatna nò 'ell førr' i tí'inn, d'æ mange som alli kjenne fjórmenningan sí.
fjórneppe	brette firdobbelt (om flatbraud) Sjå også fjórnept'e, neppe og tvíneppe.	Fjórnepper an braui vare det mindri i vavi.
fjórnept'e	samanbrett i fire lag (bruka om flatbraud) Sjå også fjórneppe, únept'e, nept'e og tvínept'e.	Braui varte fjórnept så det inkji skrovla så fælt.
fjórong'e	fjerdedels mil (2,5 km)
fjórongji	lengdemål, 1/4 mil
fjórongs vèg'e	veg som er ei kvart mil lang ("fjórongs míl")	Det æ barre an fjórongs vèg'e midjom dei tvei støyló.
fjórongsmòli	1/4 av flatbraudleiven Sjå også braumòli.	Lisle-Gýró ville 'kji have mei' 'ell an fjórongsmòli ti' sodd'e.
fjórongsmål	1/4 dekar (250 m2)	Eg hèv 'kji mælt det mæ mælestong, men eg hèv' stiga det opp, så eg gjèt'e på a fjórongsmål.
fjórongsraust	uttrykk bruka om takvinkelen på ein bygning, når høgda er 1/4 av breidda (26,6 grader). Sjå også tréungsraust og raust.	A fjórongsraust æ mest'e for flatt for torvtòku.
fjórongsår	1/4 år
fjórpotthókk'e	holk som rømer 4 "potter" (mest 4 liter)
fjórta	fjorten; gammal form	No æ det fjórta dage ti' jóle.
fjórta dage	fjorten dagar; eldre form	Nò æ det snart fjórta dage si' mi seist'e våre samla.
fjórúvi (H)	Fjorgamalt gras som har visna på rot. Sjå også fjårúvi (V) og i fjór.	Dýrlækjen sa at det va' helsigt for húsdýrí å ète fjórúvi i hóp mæ nýgrói.
fjós	Romet i driftsbygningen som er for storbuskapen. "Fjóset" før i tida kunne også vere eit eige bygg i tilknytning til løa.	Mi have tíe båsa i fjósæ åkkå, å nåkå stiddi for kåvan.
fjòse	fare med vas
fjóskjól'e	tunn og sid frakk av bomull til å ha på seg i fjøset (helst bruka av kvinner)	Fjóskjólen ha' an ottenat dei vanlège kvenndagsklæó fysst an mókka å stelte i fjósæ.
fjóskrakk'e	liten stol utan ryggstø bruka til å sitje på når ein mjølkar kyrne	Nò æ fjóskrakkjen så lórtutt'e at nò lýt eg två 'an.
fjósrèke	spade i fjøset til mòking
fjósskåli	inngang mellom fjøs og løe Sjå også skåli og høyskåli.	Fjósskålen æ mørk'e fysst húrí æ att'e.
fjóstrèv	hems i fjøs Sjå også lǿetrèv.	Unge fókk såve jamt på fjóstrèvó om sommåró.
fjúkandi	flygande insekt (berre bruka i ubunden form eintal)	Eg vi' helst'e inkji få fjúkandi inn i húsi.
fjúkari	pilot, flygar	An fjúkari lýt have godt sýn, å iallfall inkji hægdeskrekk'e.
fjúke	flyge	Enn fugl'e fauk beint 'å glasrútâ. Gunnår å Tårål fjúke jamt at sǿlondó i færió.
fjúke etti	forsterkande uttrykk om noko som går lett og greitt	Tarjei skjeisa nóttísen så det fauk etti.
fjúke 'å	1. gå til åtak på person 2. setje raskt i gong eit arbeid som skal gjerast	1. Da fuke 'å kvorairne å slógest så det va' alli mæ måti. 2. Mi ljóte fjúke 'å detti arbei'i tí'legt i morgó sku mi røkkje det på ein dag'e.
fjúkefærig'e (V)	bruka om personar som td er nær ved å gå konkurs eller er tyngde av skuld Sjå også fjúkfærug'e (H), ví'åsen, spile og færig'e.	'An ha' så mykji gjelli at 'an va' fjúkefærig'e.
fjúkemaskjín	1. fly 2. høyfrøsåmaskin (handdrive)	1. Fjúkemaskjíni 'ass Eivind hèv' fare sund'e. 2. Eg sådde inn det nýe stykkji mæ fjúkemaskjín.
fjúkemaur'e	maur med venger	Eg kabba tvei fjúkemaura mæ flugesmikkjæ.
fjúkfærug'e (H)	konkurs Sjå også fjúkefærig'e (V), ví'åsen, spile og færug'e.	Fókk tótte leitt då handelsmannen va' fjúkfærug'e, for då misste da búí.
fjúkúvi	1. alle slag flygande insekt 2. vimsen person	1. Høyveirsbikåren æ an fæl'e fjúkúvi. 2. Grundi æ an fjúkúvi, 'an kan alli vèr' i ró!
fjuse	tale fort og utydeleg	D'æ vóndt skjø̀ne fysst fókk fjuse å rǿe i fjærnsýnæ.
fjuske	1. fuske, jukse, slurve 2. ein motor som sviv ureint / uregelmessig fuskar
fjuskelepp'e	jukselapp	Læraren gådde at 'an ha' fjuskelepp'e unde' prǿvunn, å tók 'an av 'ó.
fjúskenakkji	løvetann som er avblømd Sjå også gullbosti.
fjusketak	1. uheiderleg knep i styrkeprøve 2. dårleg grep	1. Haddvår va' fæl'e ti' brúke fjusketòk fysst mi prǿvdest. 2. Pass deg nå; du hèv' 'kji kå a fjusketak dèra!
fjuskjen (H)	håret er i ugreie Sjå også fjúskren.
fjúskr	uryddig, tvas	Håri 'ass va' i eitt fjúskr.
fjúskren (V)	bustete (om hår)	Om mǿnó æ eg så fjúskren i håræ at eg lýt greie meg. Du kan 'kji gange sossa fjúskrí, du lýt kjembe deg!
fjúskrutt'e	uryddig hår	Eg æ så fjúskrutt'e at eg lýt kjembe meg!
fjúskutt'e	ukjemt; gjeld håret	Eg æ allstǿtt så fjúskutt'e fysst eg rís'e opp.
fjært'e	lort Sjå også dalli (V).	Der låg mang an fjært'e ette sauó.
fjødd	fjell	"Fysst eg kjæm út'å bygdan flate, eg saknar fjøddó i Sætisdalæ". (Stevlinje)
fjøddedrag	langstrekt fjellrekkje
fjøddekamb'e	fjellkam	Mi såge mjúke fjøddekamba i himlesýninn.
fjøddemidjom	mellom fjella	"Fríkar'e veggjemidjom, fjøddemidjom å så langt dalen æ hól'e", va' a gåmó kjýte.
fjøddepík'e	spiss fjelltopp
fjøddeskjil	konturar eller omrit av eit fjell	Det va' så mørkt at mi såge alli fjøddeskjil.
fjøddhåg'e	fjellhøgt, svært høgt	Sòme av hotelló i býó æ fjøddhåge.
fjøllsendi	enden av eit fjell	Der æ nåkå góe grǿi nórd 'å fjøllsendâ.
fjøllsjug'e	susen i fjellet eller vidda på ein godversdag	Eg saknar så fjøllsjugjen, nò som eg barre hèv' vorte sitjandi inni.
fjøyr	1. skovl i kvinnekaddæ 2. fjør Sjå også fjøyre.	1. Fjøyrin i an kvinnekadd'e æ kóvokne, då útnytte da vatni bèt'e 'ell om fjøyrin våre flate. 2. Eg varte létt'e som a fjøyr då eg høyre at den farlègji túren ha' gjengje godt.
fjøyrandi	god fjøring	Skjýsskjerrun våre nòkå fjøyrandi.
fjøyrart'e	fjøring; bruka berre i ubunden form eintal	Der æ gó'e fjøyrart'e i desse madrassunn!
fjøyre	fjøre Sjå også fjøyr og fjøyrart'e.	Det fjøyrar nåkå líti itt an sit'e i a skjýsskjerre på an humputt'e vèg'e.
fjøyrelèg'e (V)	lett og glad til sinns Somme seier "fjøyrlèg'e".	Asbjynn va' så fjøyrelèg'e dèr 'an gjekk.
fjåd	fjøld, stor folkehop	Heile fjådí stód ottenat kjørkjunn. Eg va' midt i fjådinn, å kåm mest' inkji út'tte.
fjåge	vaske og rydde
fjåge opp	kvikke opp
fjåglèg'e (V)	sjå glad ut	Gunne va' så fjåglèg i dag.
fjårførriåri (V)	forfjor Sjå også fjórfyrriåri (H).	I fjårførriåri va' det mykji snjór'e.
fjårgåmål'e (V)	fjorgamal, frå i fjor, vert ikkje gradbøygt Sjå også gåmål'e og fjórgåmål'e (H).
fjårs-fjårgåmål'e (V)	bruka om td kjøt som er for gammalt (tråi)
fjårúvi (V)	Fjorgamalt gras som har visna på rot. Sjå også fjórúvi (H) og i fjår.	Dýrlækjen sa at det va' helsigt for húsdýrí å ète fjårúvi i hóp mæ nýgrói.
flâgne	1. skalle av, flasse av 2. vere stridig	1. An lýt vríe vidjun mæ same bjørkan fare ti' flâgne. 2. Inkji om du flâgnar så fær du det som du vi'!
flak	flagg	Flakji heise mi klokka ní om vetren.
flake	1. heise flagget, ha flagget heisa 2. ha skjorta utanfor buksa (vere uflidd)	1. Fókk æ fæle ti' flake 17. mai. 2. Svein flaka tídt fysst 'an va' drukkjen.
flakk	1. ugreitt arbeid 2. utan plan	1. Det varte barre nåkå flakk det 'an gjåri. 2. Det varte barre nåkå flakk mæ 'ó Torgrím, 'an tók trjú grunnkúrs, å visste alli ko 'an villi.
flakke	rote til
flakke bort	skutre vekk, øyde opp
flakke sund'e	lute sund, øydeleggje
flakkemeis'e	person som vandrar utan plan
flangji	1. hattepynt i hatteborda (kanskje om lag ein halv meter langt, kvitt, brodert) 2. hoftesid undertrøye av vadmål
flangr'e	mann som skifter partnar ofte	Pass deg for dei flangræ, Titta!
flangre	gå frå den eine kjærasten til den andre (i eldre tid var dette eit uttrykk berre om gutar, i dag er det annleis!) Sjå også flangren.	I åkkås dage kunn' bå' jentu å gúta flangre.
flangrelag	"fæl til å flørte", vere lite trufast	Ånund ha' så leitt a flangrelag.
flangreleg (H)	lite trufast i kjærleikslivet
flangren	utrugjen Sjå også flangre.
flangring	flørting
flasast	flakne, losne (om hud)	Mi vorte så sólbrende, bògó, at mi flasast att'å ryggjæ.
flaskelé	eit saga materialbord; saga ved borken på treet
flat'e	flat	Knút fann fleire flate fjetresteina, men Òlav fann den flatasti. Skjílåmí æ flòt. Heddâ æ så flòt som a glasrúte.
flatelandi	mann frå Flateland	Mange av flatelandó våre så hendige.
flatemål	areal; bruka berre i eintal
flathǿvd'e	motsett av stauphǿvd'e (bruka om hest) Sjå også flåhøvd'e.	Det æ 'kji heldig for hesten at 'an æ for flathǿvd'e.
flatlekkji	langt lekkje kring halsen for brur og brudgom (med "pengar" i; 3 "dalarar" med lauv i) Same som dalelekkji
flatne	verte flatare	Dei feddan have flatna så mi ljóte drage da i fodd att'e.
flattong	noko stutt tang med flat kjeft og avbitar
flaukse	kvinne som renn ikring og er ustadig
flaukse	renne ikring, vere ustadig
flauksen	om person som renn ikring og er ustadig
flaumbekk'e	bekk som svell fort opp i regn
flausen	1) ugreitt kledd eller stelt 2) flåkjefta
flaustokk'e	tverrstokkar på tvers i ein slede, under "rèmó"
flauti	"stolpane" i ein slé'emei'e (fjetre)	Flautan æ skjepte på flautstokkjen.
fleinhynnt'e	når horna veks i ulike retningar	Blómerós va' fleinhynnt, så 'u såg nòkå rar út.
fleinskalla	snau på hovudet
fleipe	tale "breitt" og "syngjande"	Valldǿlan seie at fókk ifrå Tréungâ å 'å Bygdelénæ i Hylestad fleipe.
flèke	1. vere mindre huga, kome med innvendingar, vere usikker i talemåten 2. skuve, dra, skli (td trelast) 3. prøve å få greie på noko ved å spørje omveges.	1. 'An flèka å ville prǿve å drage seg undâ. 2. Mi ljóte flèke stokkan an stubb'e så da æ ti' hest. 3. 'U flèka å ville få greie på om det va' satt det 'u ha' høyrt om 'an Taddeiv.
flèke âv	ta bort, fjerne	Bjørgúv flèka borkjen âv tréttæ.
flèkji	lite stykke (td tøy)	Dessa små flèkan æ 'kji ti' nåkå.
flekk	liten åker
flekk'e	1. rute med prikk i midten i flekkjesaumæ (i broderiet i setesdalsbunaden; både for menn og kvinner) 2. flekk	1. Flekkjin æ i midten i mynstrinn. 2. Flekkjin eg fekk på skjortâ mí fær eg visst alli av.
flekkje nævra	skjere never av bjørk, til taktekkjingsmateriale Sjå også nævr.
flekkjesaum'e	ruter og trekantar i broderiet i setesdalsbunaden; både for menn og kvinner (bruka berre i eintal) Sjå også flekk'e. Somme seier "flekksaum'e".	Góme sat lengji førr'ell 'u va' færig mæ flekkjesaumæ. I flekkjesaum'e sér eg koss aire hav' sipa litó, for det kan skjilje nòkå.
flèn	fare fort, fare hit og dit
flène	fare hit og dit, vere rastlaus, fare vidt	Ko æ det du flènar etti?
flènen	uroleg, fare hit og dit, fare vidt	Gjeitan æ jamt så flènne av sikkå.
flèpe	gråte "krokodilletårer"	'U flèpa å grein, men ingjen tótte syndlegt om 'æ.
flerre å slå	"slå berre her og der" (på dårlege slåttu)	"Det va' då kalleg som du ha' flerra å slègje útive desse fillemýran", sa Svein då 'an krauna på slåttekaren.
fleskje	djup flerre (sår)	Denne fleskjâ lýt eg visst ti' doktaræ for å få sauma.
flétte	1. mønster i sokkane til setesdalsbunaden, både den kvinnelege og den mannlege 2. flette av hår, garn o.l. Sjå også verbet flétte og flette.
flette	lausriven hud Sjå også verbet flette, flett'e, rålíka og hú'rusa.	Eg fekk a flette på hondinn, så eg trúr eg lýt fæsle meg.
flette	1. flå skinnet av daude dyr 2. bruka i uttrykket flette nævra Sjå også substantivet flette og flett'e.	1. Vaksne dýr æ vónde å flette.
flétte	flette, t.d. hår Sjå også substantivet flétte og flette.
flett'e	flådd (perfektum partisipp av å flette; vert ikkje gradbøygt) Sjå også substantivet flette.	Der hékk enn flett'e elg'e på trandó.
flette nævra	ta av bjørkenever til taktekking	Kring jónsok æ det greitt å flette nævra.
flette seg	arbeide så hardt ein toler	'An flette seg ti' då 'an veitte né'å voddæ. Såvi stræva så at 'an mest'e flette seg.
flétteband	del av broderiet på setesdalsbunaden; både for menn og kvinner (også bunadsokkar)	I fléttebondó drèg'e an inní an trå'e mæ an anné lit'e.
flí	gjeve i handa (berre om fysiske ting; be om å få eller gje frå seg)	Flí mi brillun! Eg flíde 'ó pæninge. "Flí mi a staup, Taddeiv", sa Kjètil då 'an gjekk ti' altars.
flídeleg (V)	fint / nøyaktig gjort Sjå også adverbet flídeleg (H).	'An va' flídeleg gjår'e, den kubbestólen.
flídeleg (H)	fint gjort, nøyaktig Sjå også adverbet flídeleg (V).	'U va' flídeleg gjård, den kjista.
flídelèg'e (V)	ryddig, ordensmenneske, gjer arbeidet på ein god måte
flikrutt'e	spraglete; uttrykk bruka t.d. i samband med veving når ein brukar to eller fleire fargar, eller fargar på dyr	Lavrans ha' a flikrutt kjýr.
flingre	1. stykke av sprengd stein 2. lite stykke slege ut av eit porselenskar Sjå også skjø̀l.
flinte seg ti'	ta i hardt (i arbeid eller anna)
flíreleg (H)	1. person som har gjort eit spikk, og ventar på reaksjonen 2. person som gjer narr av folk Sjå også flírelèg'e (V).	1. 'An stó' der flíreleg, Svein, då 'an ha' sleppt luftí ó dekkó på lésmannsbílæ. 2 'U stó' der så flíreleg, at eg gjekk beint forbí æ forotta å seie a órd.
flírelèg'e (V)	1. person som har gjort eit spikk, og ventar på reaksjonen 2. person som gjer narr av folk Sjå også flíreleg (H).	1. 'An stó' der flírelèg'e, Svein, då 'an ha' sleppt luftí ó dekkó på lésmannsbílæ. 2. 'U stó' der så flírelèg, at eg gjekk beint forbí æ forotta å seie a órd.
flísekrakk'e	krakk til å setje gryte eller kjele på (Same som ellkrakk'e, av jern, med 3 steg. Vart også bruka til å setje tyreflis i når "flísekrakkjen" stod i "kaklomnsdynní")
fljótandi	1. greie seg godt 2. flytande 3. "flytande" (framandspråk)	1. 'An livde fljótandi på pensjónen. 2. Eikjâ héldt seg fljótandi ti' mi finge drègj' 'æ i land. 3. Gunnår tala fljótandi dansk.
fljóte	1. flyte 2. glide 3. glide over	1. Stokkan våre så rå at da flute filli på vatnæ. 2. Mi flute godt på nýsnjóræ. 3. Sólí flýt'e åsen.
fljót'e	1. flink, rask 2. glatt, god glid Sjå også fljótt.	1. 'An va' an fljót'e kar'e. 2. Ånund ha' så fljóte skjí at 'an løypte seg mest'e i hèl.
fljótt	glatt, god glid Sjå også fljót'e.
fljúge	1. når t.d. kjetta / bikkja / sauen er i brunst 2. personar som er mykje ute frå heimen	1. Sauin fljúge kverr 14. - 16. dag'e om hausti. 2. "Ko æ det du flýg'e etti, du æ mest'e alli heimi!"
fljúge 'å	forrenne seg (handle uovertenkt)
fló	kraftig regnbye	Det kåm a fæl fló å sílevætte alt høytti. Flóne vætte åkkå út så mi begjynte å frjóse.
fló	1. tunt lag med td høy eller halm 2. lag av kornband på låvegolvet (der ein treksti)	1. Fysst høytti æ i råaste lagji, kan an kaste det i a fló på an høystâi, dèr fær det turke. 2. Fysst da trekste la da konnbondí i a fló på låvetilæ.
flódstokk'e	den attarste stokken i ein bås (langs golvet)
flòg	stup
flòga fjøddi	flogbratt fjell
flòge	1. strøyme, flyge 2. raudne (i andletet)	1. Verkjen flòga ive' heile ryggjen. 2. Èg såg det flòga i kjakó 'enni.
flogre	kvinne som skifter partnar ofte	I "Se og hør" kan an lèse om mange flogru. Hú æ a fæl flogre, 'u tèk'e i lag mæ kvæ som helst.
flogse	kvinne som skifter partnar ofte	Jentu som sprunge mæ mange drengji vorte kadda flogsu.
flókji	floke
flókutt'e	ugreidd på håret
flòn	person som fer hit og dit, uroleg person
flòn'e	person som er uvyrden og fer fort fram Sjå også flòne, flònen og flundr'e.	Asbjynn æ an flòn'e, farlèg'e å kåme úti fyri.
flòne	vere uvyrden og fare fort fram Sjå også flòn'e, flònen og flundre.
flònen	uvyrden Sjå også flòne, flòn'e og flundren.	'An æ flònen å úvýren, rektig a úfée.
flong	1. hudfille 2. utsliten hestesko 3. kvinne som ofte skiftar kjærast	1. Eg reiv av mi a flong då eg skódde hesten. 2. Da smía stundum flenga ti' króknèv. 3. Torbjør va' a flong som alli visste kvæ 'u vill' have.
flòni	person som er uvyrden og fer fort fram
flór	tunt lag (td mjøl eller melis)	Eg plage drusle a flór mæ mélis útiv' kakâ fysst eg hèv' steikt æ.
flosk	oppflisa og skeivkløyvd ved	Detti æ alli 'kå a flosk, så an kan alli brúk' æ ti' anna 'ell vé'e.
floskelé	"flasken" på eit bord eller ei planke; berre bruka i bunden form eintal	Floskeléne lýt snú út'tte.
flossdi	stort og flagrande kledeplagg	Det va' a kallegt flossdi Anne ha' funne si dèra!
flosse	kvinne som bruka moderne kjole (ordet vart bruka av folk som meinte ho heller burde gå i tradisjonell setesdalsstakk til kvardags)
flóstokk'e	1. båsskille 2. stokk mellom renna og båsen i fjøset (helst på støylen; båsen fylte ein med torv/jord så det vart blautt og slett i båsen)	1. Stútkåven va' så úrigjérelèg'e at 'an kasta si mót flóstokkjæ å braut 'an av. 2. Kjýne låge blautt å tjurrt innafor flóstokkjen å sluppe å trǿ atti rennâ.
flòt	smelta feitt (flesk eller kjøt; bruka berre i eintal) Sjå også brå og flottmylje.	Det æ godt å dúve n'i flòti i ponnunn. Kurven va' så feit'e at flòti taut ó' munnvíkó.
flòt	slette	Hopparen landa né'å flòtinn, å braut av si den eini fóten.
flòtari	person som arbeider med tømmerfloting Sjå også flòte og fossekar'e.	Flótaran hav' a farlegt arbei' i fossó; dèr må an fýe nøye mæ i det som hender rundt seg.
flòte	1. flatt område i naturen 2. sletta nedanfor unnarennet i hoppbakke (berre bunden form eintal og dativ eintal) Sjå også verbet flòte.
flòte	arbeidet med å få tømmeret fram på ei elv, ved å skuve det ut frå land og løyse tømmervasar Sjå også substantivet flòte, flòtari, fossekar'e, flòtehakji og støyte.	Då Otre varte lagd i tunell'e, kunna an inkji flóte timr på 'enni lenge.
flòtehakji	Hake med kring 3 m langt, slankt og mjukt skaft, laga av hassel eller bjørk. Ein måtte byte skaft kvart år. Sjå også båtshakji, flòte, flòtari, hakji og vendehakji.	Fossekaran brúka flótehakji ti' drage stokkan.
flòtí	flatt	D'æ plent flòtí, så hèra kan an lesse stóre loss.
flotmylje	matrett av knusa flatbraud i suppe av kjøt, erter og gryn Sjå også flòt, mylje og myljast.	An bíar lengji ette flotmylje.
flotr	noko som flyt (td isflak, feitt i ei gryte)	Der æ nåkå flotr av ís'e på ån'e ennå, om det lí'e úti april. Der æ nåkå flotr i grýtunn som du lýt fløyte âv.
flotre	1. same tyding som fjetre 2. fare fort over 3. ta av ei hinne (td på surmjølk)	1. Ungan stóge på strondinn å flotra mæ flate steina. 2. Grasi varte filli slègji, eg flotra barre oppå. Eg flotra ivi mæ rívunn. 3. Eg flotra på for å få âv faren på dei illsúre mjåkkjinn.
flótt	større slette på fjellet	Eg såg reissdýrí oppå flóttinn.
flott'e	raus med pengar (sløse)
flóutt'e	kraftige regnbyer
flugeslåre	flugesmekk
flugesmekk'e (V)	flugesmekke	Èg hèv' gjårt mi an flugesmekk'e av skapti av an langstivili.
flugesmikk'e (H)	flugesmekke	Flí mi flugesmikkjen, 'er æ a fluge som æ så plagsåm!
flugesprøyte	reiskap til å sprøyte ut flugegift med	Flugesprøytâ va' grei ti' sprøyte insektsgjift inn i súin.
flump'e	1. noko som er større enn turvande for sitt bruk 2. stor og stiv person Sjå også flumpen.	1. Denné stóri slé'en æ an flump'e som an inkji kan brúke ti' anna 'ell vé'eslé'i. 2. Gunnår va' an flump'e som an inkji kunna have ti' anna 'ell gróvarbei'.
flumpeleg (H)	1. tjukk, grovbygd person 2. ting som er større / tyngre enn turvande for sitt bruk Sjå også flumpen (V).	1. Den karen va' så flumpeleg at den vi' inkji èg have. 2. Den flumpeleg kvílâ vi' eg barre híve.
flumpen (V)	1. tjukk, grovbygd person Sjå også flumpeleg (H) og flump'e. 2. person som har dårleg evne til å take vare på ting han arbeider med eller brukar 3. ting som er større / tyngre enn turvande for sitt bruk	1. Såvi æ helste flumpen. 2. 'An æ så flumpen at eg vi' alli late 'an inn'å denna gogní. 3. Den rívâ va' så flumpí at den vi' inkji èg bruke.
flundr'e	uforsiktig eller uvyrden; bruka om personar Sjå også flundre (verb) og flundre (substantiv hokjønn)
flundre	uforsiktig; bruka om kvinner Sjå også flundre (verb) og flundr'e (substantiv hankjønn)
flundre	vere uforsiktig Sjå også flundr'e og flundre	Nò lýt du vère forsiktig'e mæ dei nýe skjíttó dí, Bóa, å inkji flundre!
flundreleg (H)	person som ikkje gjer seg flid i å få arbeidet vent gjort (men kan elles vere god til å arbeide)
flundren	uvyrden, uforsiktig, ha lett for å øydeleggje ting	Sigúrd æ så flundren mæ verktøyæ, men så vare mykji øy'lagt au.
fluns	slurv, uvyrdskap
fluns'e	uvyrden og hardhendt person	Taddâk æ an fæl'e fluns'e, 'an fèr'e fórt å fǿrer jamt sund'e.
flunse	vere uvøren, uforsiktig, hardhendt	'An flunsa å fǿre néd den gamli rósemåla bodden. Herjús flunsa det ti' då 'an snikkéra, så Lidvår va' misnǿgd'e mæ arbeiæ 'ass.
flunsen	uvyrden, hardhendt, fer tankelaust fram	Lars æ så flunsen at 'an kan kåme ti' øyeleggje gognin 'an arbeier mæ.
flurp'e	storbroten og tjukk mann Sjå også flurpen, flurpe og flurpe seg.	Såvi æ an flurp'e, allfor feit'e.
flurpe	tjukk kvinne Sjå også flurpen, flurp'e og flurpe seg.	Eg sér tvæ flurpu, líke breffelège.
flurpe seg (H)	blåse seg opp i andletet Sjå også flurpen, flurp'e og flurpe.	Nò tar du 'kji flurpe deg lenge'!
flurpelèg'e (V)	feit og pløsete	Gývi æ lítí å flurpelèg.
flurpen	tjukk; bruka om personar Sjå også flurp'e, flurpe og flurpe seg.	Hú æ flurpí, å dèt æ han au.
flus	1. potetskal på koka poteter, appelsiner o.l. 2. flass (i hovudet) Sjå også flysje og epleflus.	1. Epleflusi èt' eg inkji. Det vare mykji flus fysst an ska' bake lefsu, for då lýt an flysje eplí fysst an hèv' sóe da. 2. ´Førr' i tíinn brúka sòme smø̀r mót flus.
flus	dårleg eller unøyaktig arbeid, hastverksarbeid Sjå også fluse, flusen og flusvirkjen.	Det va' allstǿtt nåkå flus mæ 'ó Haddvår, det varte alli greitt det 'an gjåri.
flúsandi	meir enn nok, rikeleg; vert berre bruka i positiv Sjå også flús'e og flúst.	No hèv eg flúsandi nóg, sa 'an då 'an ha' fengje a stór kræe mæ fisk'e. 'Er æ flúsandi mæ hesta i desse bílæ!
fluse	slurve (td med arbeid eller å skrive utydeleg) Sjå også flusen, flusvirkjen og flus.	Du må 'kji fluse sossa, Titta, nei gjèr det hell'e greitt!
flús'e	raus Sjå også flúst og flúsandi.	'U va' allstǿtt så flús mæ matæ.
flusen	slurven, lite nøyen Sjå også flusvirkjen, flus og fluse.	Knút va' flusen mæ addeslags arbei', det varte alli greitt.
flúst	mykje, nok av; vert berre bruka i positiv Sjå også flúsandi og flús'e.	'U ha' flúst mæ pæninge.
flusvirkjen	arbeide fort og unøyaktig Sjå også flus, fluse og flusen.
flý	fly	"Eg va' úti mæ flýttæ i gjår", sa Eivind.
flygji	samlenamn på blodsugande insekt; bruka berre i eintal Sjå også avåt.	Der va' så mykji flygji at mi kunna inkji vère úti. Flygji va' så fælt at mi vorte nøydde ti' slutte å arbei'e.
flygjili	flygel, reiskap til å treskje korn med, var i bruk fram til tidleg på 1900-talet	Hève dú trekst mæ flygjili? Flygjilen æ tvei lyti: handvòl'e å slagvòl'e.
flyglevòla	flygjili som er samansett av ein handvòl'e og ein slagvòli	Trú om det va' a reim ell' an spænili som batt ihóp flyglevòlan?
flykse	snøfnugg	An var' fórt våt'e av stóre flyksu.
flykse	kome dalande (om snøfnugg)
flyksing	snøfnugg som kjem dalande
flysje	1. ta skalet av koka poteter, appelsiner og lignende 2. minke, øyde opp Sjå også flus, epleflus og reiske.	1. 'An fluste si epli å ville ète. 2. Det flys'e så på vé'en fysst det æ så hard'e kjyl'e.
flysje på	minke, verte mindre av (td pengar)	Det fluste på médelen 'ass Taddeiv då húsí brunne.
flytje	1. flytje frå ein plass til ein annan 2. flytje bittegrand Sjå også tukke.
flytje snâri	halde seg på plass	Du flyt'e 'kji snâri førr'ell du æ færig'e mæ arbeiæ!
flytje stikke	utandørs leik (hoppe og lakke på ein fot, tøygje seg så langt ein røkk og setje ei trestikke i jorda)
flytjedag'e	14. april og 14. oktober (datoane når tenestefolk flytta etter eit halvt års teneste)
flytjeveir	ver som høvde godt når ein flytta til eller frå stølen (td ikkje for varmt eller mykje regn)	Det æ godt å have lageleg flytjeveir fysst an ska' flytje å' støyli.
flæe	flatt eller noko hallande og snautt område på heia	Reissdýrí stóge på flæó å glåpte på åkkå.
flækje	spreie ut, kaste ut (td om høy)	Mi flækte høytti útivi så det sille turke.
flækje	kjefte
flækt'e	person som er flåkjefta	Eivind va' an kallèg'e flækt'e, 'an tala úvýri om adde.
flækte	drive ap med, geipe, le spottande	Det va' mange som flækta å lóge då Såvi sa 'an vill' var órdfǿrari.
flækte å gríne	gråte av liten grunn (for å få sympati eller merksemd; helst born)	Lisle-Bóa flækta å grein; det va' seint om kveldi å eg skjø̀na 'an va' kalleg tròta å syvjug'e. Den gamle kånâ flækta å grein å spúre om 'u kunna få nåkå mjåkk.
flæse	noko som er uvøre utspreidd (td møk eller høy til turk)
flæse út	spreie ut; t.d. ei høysåte
flǿ	unormalt mykje vatn, flaum
flǿkjen	flink	Knút æ så flǿkjen ti' å stelle adde slags gogni.
flǿsand'e	sand som vert førd utover åker og slåttemark under flaum	Der æ så mykji flǿsand'e på Kvívoddæ.
flǿse	fløyme kraftig, renne over (bruka berre i eintal)	Det flǿser ivi.
flǿtre oppå	ta såvidt på toppen av noko (td væske, med ein reiskap)	Eg tóre inkji take så mykji rjómi, det va' såvídt eg flǿtra oppå mjåkkbyttunn.
flǿvatn	flaumvatn som renn der det ikkje skal og gjer skade (bruka berre i eintal)	An lýt veite flǿvatni førr'ell det gjèr' skâ'i på vègjen.
flǿveite	lita senkning i terrenget som flaumvatnet kan renne etter	D'æ godt mæ flǿveitu så inkji flǿvatni renn'e útiv' heile åkren.
fløygd'e	flygedyktig	Fugleungan æ 'kji fløygde ennå.
fløyg'e	bakereiskap av tre, til å snu leiven med Somme seier "bakstrefløyg'e".	Fløygjen lýt vère glatt'e, tunn'e å létt'e.
fløymann'e	leiar i flokken eller laget
fløyr'e	1. utvekst i andletet eller på kroppen (på menneske) 2. utvekst under magen på kalvar og ungdyr. Smalare innmed "rota".
fløyskre	grov "flis" i ved, flak av tre
fløyskre opp	dele seg i lange flak (om tremateriale)
fløyskrevé'e	tømmer som flagnar seint og fløyskrar seg opp
fløyte	bruka i uttrykket fløyte av.
fløyte	symje dårleg eller med hjelpemiddel	Gudmund fløytte si ive tjynní.
fløyte av	take vekk noko (det) som flyt på ei væske, med skei el. l. Sjå også fløyte.
fløyte seg	klare å livberge seg, vere ovanpå
fløyti	trespik til å halde oppe ei stegle i vatnet (kavla av furubork)
fløytingji	Tunt lag på mysa. Når ein yste søt mjølk til ost og skulle lage brunost av mysa la det seg eit tunt lag på toppen. Dette fløytte dei av fordi ein ikkje skulle blande "fløytingjen" med osten.	An brúka a stór trésleiv ti' å fløyte av fløytingjen.
fløytingssleiv	sleiv til å fløyte av fløytingjen av mysa
fløytingsspón'e	treskei som vart bruka til å fløyte rømmen av mjølka
fløytt'e	berga, hjelpt, vere "over kneiken"; vert ikkje gradbøygt
flå	flat	Det æ for det meste flå heia på Harangevíddunn.
flågjæve	kvinne eller jente som flørtar med "kven som helst" og held det same korleis ho steller seg i ungdomen (sterkt nedsetjande ord i eldre tid)	Flågjævun æ flogrne å halde di same ko órd da få.
flåhǿvd'e	bruka om hest med hov som legg seg for flat så han kan trø mest mot hovskjegget bak (kan kome av at hesten vert skodd for sjeldan; gjeld helst bakføtene)	Det æ sjella sjå flåhǿvde hesta no for tí'inn.
fnas	rusk og rask etter td vedhogst (bruka berre i eintal) Somme seier "fnjas"	Fnasi æ greitt å gjère 'å mæ.
fnjadde	pusse opp, rydde	Nò hav' mi fnjadda opp ette åkkå, så nò æ mi færige mæ desse arbeiæ.
fodd	den delen av vadmålstoffet bak på svartestakken i setesdalsbunaden som er smått plissert (òg bruka til "felte bukser, altså den gamle brudgomsdrakta i Setesdal, i eldre tid)	Der va' véne fedda på desse stakkó. Feddan våre så dvålka. Eg vi' snú foddó.
foddokk	follog, kårfolk (Når den yngre generasjonen overtok eit gardsbruk, var det vanleg at foreldra gjorde avtale om retten til å bu i huset, og rett til å få ei bestemt mengd matvarer, ved o.a. så lenge dei levde).	Foddokkjí fýe mæ gar'æ.
foddokskjýr	ku / kyr som kårfolket "eig" i høve til ei kårkontrakt Sjå også foddok, foddoksnaut, foddokskróne, foddokskontrakt og kjýr.
foddokskontrakt	kontrakt om føderåd for dei som har gjeve frå seg garden Sjå også foddok, foddokskjýr, foddoksnaut og foddokskróne.	Dei unge tótte at foddokskontraktí va' hard.
foddokskró	bruka i uttrykket foddokskróne æ mørk; bruka berre i eintal Sjå også foddok, foddokskjýr, foddoksnaut og foddokskontrakt.
foddokskróne æ mørk	ordtak som visar at kårfolka ofte vart tilsidesette av dei andre som budde på garden (av dei som overtok garden Sjå også foddok og foddokskróne.
foddoksnaut	krøter som kårfolket "eig" i høve til kontrakt Sjå også foddok, foddokskjýr, foddokskróne og foddokskontrakt.
foddoksvær	nok til livsopphald for foddok. Sjå også fǿslevær.
fódrial'e	penneskaft Sjå også fódrialhús.
fódrialhús	pennal, pennehus Sjå også fódrial'e.	I fódrialhúsæ mí frå 50-talæ hèv' eg blýant'e, viskeleir å penneskapt.
fó'gar'e	gard som gjev god avling
fóge (V)	å fylle dei ferdig reinsa tarmane med ferdig blanda rå kurv	Mi ljóte fóge å sjóe kurven i kveld.
fóge í seg	stappe i seg (mat), ete fort og mykje	No ljóte di fóge í dikkå, det vare lengji ti' néste mål. 'An fóga í seg så mykji at det va' snart sjå at 'an ha' 'kji ète på lengji.
fogg	seinfør og klossete person Sjå også fogge og fogg'e.	A fogg lýt have gód tíd for å stelle seg ti'.
fogge	seinfør og klossete kvinne Sjå også fogg'e og fogg.	'U va' a fogge som alli kunna vare færig.
fogg'e (H)	seinfør og klossete mann Sjå også fogge og fogg.	Den foggjen kunn' mi inkji brúke på tòkunn.
foggúvi	1. heimelaga tøydokke; fylt med filler eller ull 2. original person (hadde ofte dårleg handlag og veremåte)	1. Småjentun tótte så gama å stelle mæ foggúvó sikkå. 2. Pål va' an foggúvi, å varte tídt lædd'e at.
fó'hest'e	hest som ein har på for (ein kunne bruke hesten mot å fø han)
fòk	fokk, når snø, regn og anna fyk i vinden Sjå også rennefòk og fjúke.
fó'kjýr	ku som er bortleigd "på fór"
fókk	1. folk, folkegruppe Sjå også fókkeskjýr'e. 2. slekt, ætt	1. 'Er æ mykji fókk samla på sauesjåæ. 2. Da sa 'an va' av godt fókk.
fókke si	folke seg (oppføre seg på ein skikkeleg måte)	Vi' du 'kji fókke di, så rópar eg på 'an fai din!
fókkefær	"folkeslag": bruka berre i eintal
fókkemink'e	minking med folk	Bygdí hèv' mykji fókkemink'e om sommåri, fysst fókk æ på heiinn, 'å støyló.
fókkeskjýr'e	folkesky Sjå også fókk og skjýr'e.	Gró hèv' visst vurte plent fókkeskjýr, da sjå æ alli úti midjom fókk lenge'.
fókkevank'e	"gjennomstrøyming" av folk som stoppar i stuttare eller lengre tid	Der va' mykji fókkevank'e i Sagneska.
fókkevit	folkevett
Fókkji	Folke	Fókkji æ ódelsgút'e i Heimiga.
fokksnjor'e	foksnø Sjå også fòk og snjor'e.
fòkmat'e	når snøen på bakken er så lett / laus at vinden får tak i han til å lage snjóføykje Same tyding som føykjeimni.
fol-fol!	"kalle på hest"	Fysst mi have brúk for hesten mæ 'an gjeng'e úti, kadde mi "fol-fol!", å då kjæm'e 'an jamnast'e.
fòli	fole Sjå også: merr, grahest'e, jalk'e, fyl og annæringji.	Eg vi' blé mi út enn gó'e fòli på dýreskúâ.
fó'na'e	fødnad, forlager	Hèv' an godt sommårsbeiti, hjelper det på fó'naen.
fòne seg ti'	somle, vere seinfør, ha lite tiltak Sjå også fònen og fònefót'e.	"Torgrím kan alli fòne seg ti', mi kunn' alli vente på 'an".
fònefót'e	person som er seinfør og tiltakslaus; nytta som skjellsord Sjå også fònen og fòne seg ti'.	Torjús va' an fæl'e fònefót'e, det tóttest alli haste mæ nòkå ting.
fònelèg'e (V)	seinfør, tiltakslaus
fònen	seinfør, tiltakslaus Sjå også fòne seg ti' og fònefót'e.	"Ní, hú æ så fòní at det vare alli nåkå av!"
fonn	fonn	Snjóren hèv' blåse i djúpe fenna.
fonne seg	blåse i fennar (bruka om snø, når det er lite av dette i området)	Det hèv' vòr' mykji austaveir, så det hèv' fonna seg mykji i hoddó.
fonnesett	om våren når snøfennene er så harde at ein kan gå til fots på snøen, utan å søkkje nedi, vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader Sjå også fonnesliti og snjófonn.	Nò hèv' det fonnesett seg, å då æ det så léttfǿrt.
fonnesliti	om våren når snøen er borte så mykje at det er like mykje berr mark, vert ikkje gradbøygt Sjå også fonnesett og snjófonn.	I mars æ det jamt fonnesliti heimi.
fòr	1. spor Sjå også trask. 2. drill, rad i åkeren med t.d. poteter Sjå også øyefòr og eplefòr.
for	1. kor 2. svært, i høg grad	1. Góme fortålde for minnug Svålaug va'. " 'An ville sýne kongâ for rotne vakti 'an ha' ". Å nei, for vént det va' å sjå mæ da dansa! 2. 'An tótte for gama å vère mæ ungdómæ.
for	for å få	Sólstukkji høy æ spélegt for beineverk'e.
for fjúkandi	bruka om stader det er umogeleg å kome fram til (mest berre mogeleg for fuglar)	Der va' så úkviddi at der va' 'kji framkomandi kå for fjúkandi.
for gama	for moro, ikkje på alvor	Det va' barre for gama eg løynte húvunn dí!
for gjinni	svært gjerne
for gluggâ	"i sikte" (om gut eller jente som ikkje er tilgjengeleg)	'An varte skòten for gluggâ, 'an fekk alli æ Sigríd.
for inkji	gratis	Denne mjåkkjí kan du få for inkji.
for nauinn	påkravt, naudsynt
for óris skuld	bruka i samband med å gje noko som verkar positivt på gjevaren (men er lite verdt for mottakaren)
for sjave mi	for meg sjølv	Eg búr for sjave mi nò.
for væl	heilt sikkert	Eg visste for væl koss Gýrí ha' fengje únå'en.
for ålvòrâ	for alvor	'An féla (spela fele) for ålvòrâ frå 'an va' tí år.
fóras	vinterfor	Fórasi kåm nóg helst'e frå heieslåttæ.
forbanka	forbaska, leitt
forbyggje seg	byggje større hus enn ein har råd til	'An forbygde seg på di nýe lopti, å laut frå garæ.
fordansa	utslite, øydelagt
fordè	1. likevel 2. fordi, på grunn av	1. Såvi va' gorrvåk'e, men Gýrí líka 'an fordè. 2. Eg la meg fordè eg va' tròta.
fordervelèg'e	lei, ugrei
fordíså	difor (bruka når ein ikkje vil gje forklåring)
fóre	samle vinterfor	Mi fóra fælt i sommår, det va' så godt a høyår.
foreining (V)	1. butikk (Valle Handel) 2. lagsmøte
forelli	foreldre; bruka berre i fleirtal	Det æ vóndt fysst nòken av forelló døy mæ' ungan æ små.
forfarast	er i ferd med å verte øydelagt; t.d. bruka om bygningar og ting	Féla hèv' inkji forfarest i Andrésis eige.
forfengelèg'e (V)	uvyrden i talemåte (talar om alvorlege ting på ein uvyrden måte)
forfjuse seg	1. forhaste seg, gjere ein ting for fort 2. gløyme seg bort	1. No må du 'kji fare så fórt at du forfjusar deg! 2. Eg forfjusa meg, å fekk alli sjå detta fjernsýnsprogrammi.
forfudd'e	svært full (om alkoholkonsum)	'An låg forfudd'e i vègeveitunn.
forfýe	plage	Denné hiten forfýer mi!
forfýelèg'e	1. plagsamt (td varmt eller mykje insekt) 2. plagsam, innpåsliten	1. I dag æ det så heitt at det æ plent forfýelegt. 2. 'An æ så forfýelèg'e, Svein, an var' alli kvitt' 'ó!
forfýgd'e	1. plaga av noko (td varme, kulde, plagsame insekt) 2. forfylgd
forgjère si	1. ta livet sitt 2. skade seg med vilje	1. Å forgjère si varte sétt på som a stór synd, førr' i tí'inn. 2. Ingjer forgjåre si så stygt i skógjæ.
forgjète	gløyme	Eg kan alli forgjète ko gó'e heierjómen va'.
forgjève	overfore (om buskap)	Mamme forsegna mi at eg måtte inkji forgjève búskapæ.
forgjøyme	gøyme noko så godt at ein ikkje finn det att	Det hendte at da forgjøymde sylvi, å alli funne det att'e.
forgjård'e	fortrolla (oppføre seg unormalt)
forgløyme	gløyme (eldre og høgtidsamt ord)	Eg forgløymer alli den dagjen då Bóa kåm heim'tt'e frå Amérika.
forgrípe seg	gjere langvarig og einsformig arbeid med hendene (så ein får vondt i handgrepet)	Det varte allstǿtt at an forgreip seg fysst an skar konn mæ sigd'e.
forhite	varme for mykje	Detti vatni hèv' du forhita, så du lýt have í an skvett'e kaldt vatn.
forhøyre seg	"høyre for mykje", "skamhøyre seg"	Gònil forhøyre seg, så dèt laut 'u teie si mæ, 'u måtte inkji seie det víare.
forkaupe seg	gjere eit dårleg kjøp	"Eg kan alli minnast å have forkaupt meg", sa Knút.
fork'e	høygaffel
forkjøyrd'e	lei, trøytt (må alltid ha med eit av verba vère eller vare) Somme seier "forkjøyr'e". Sjå også leid'e.	Mi vorte så forkjøyrde av 'ó Danil, mæ 'an ramsa opp adde slags slòsu.
forkåmast	1. rotne bort, verte borte, forsvinne (om ting) 2. døy (om dyr) 3. sterkt plaga (om folk)	1. Stokkjen hève forkåmest. 2. I gjår forkåmst lambi. 3. 'Er æ så heitt at eg hell'e på å forkåmast.
forlana / forlanna	forbaska, svært leitt	Det va' forlana at eg sill' gløyme å kaupe mjåkk!
forleien	hjelpelaus, trege	Eg æ så forleien, eg hèv' fǿrt bort tóbakkji.
forleite si	å slite (fysisk) meir enn ein har godt av Sjå også leite, leite si og leite på.	Eg hève visst forleita mi, for eg hèv' fengje så vóndt i ryggjen.
forlíkelèg'e (V)	fredsæl	Det æ góslegt fysst fókk æ forlíkelège mæ kvorairne. Lidvår æ forlíkelège mæ adde.
forlíse	misse, gå glipp av	Dèr forlíste du mykji, då du inkji vill' have av dei kakunn!
forlypte seg	lyfte meir enn kroppen toler	'An forlypte seg på an stein'e å øyelâ ryggjen.
formògjen	overmoge	Bèrí våre formogne, så da våre inkji ètandi.
forotta	utan, forutan
forrenne seg	gjere noko fort, som ein angrar på etterpå
forsagd'e	1. arbeidsoppgåve 2. akkordarbeid Sjå også akkórt'e.	1. Åni gav mi den forsagden i gjår. 2. Eg ha' det ti' forsagd'e å skjère Gjærisåkr ti' nóss.
forsée seg	1. gjere noko som ikkje er greitt og går ut over ein sjølv 2. la seg lure, forrekne seg Sjå også forsjå seg.	1. 'An forséa seg då 'an skríva dèt avísstykkji. 2. 'U forséa seg då 'u kaupte úsétt det gamle sýmaskjíni.
forsegne	slå fast, stadfeste, innprente	'An forsegna mi at sò va' det. Gófa forsegna mi så grant, kòss eg sille fare i slagsmål. (Gamalt or Sætesdal)
forseie	1. love (om eit noko stort "prosjekt") 2. love noko ein ikkje kan stå inne for (greier ikkje å halde lovnaden)	1. 'U ha' forsagt at 'u ville saume stakkan ti' våræ. 2. Det æ leitt fysst an hèv' forsagt seg.
forselje seg	selje for billig	Eg såg at eg ha' forselt meg, eg ha' kunna fengje mei' for veiren!
forsil	forskjell	D'æ stórt forsil å kjøyre an gåmål'e bíl'e å an spillnýe. D'æ stórt forsil 'å rake seg å å skjère av si hovú'i.
forsitje seg	overskride ein tidsfrist, verte for sein, ikkje kome seg i hug i tide	'An forsat seg då 'an sille take atte gar'en. Eg forsat meg i kveld å fekk inkji sjå Dagsrevýen.
forsjå seg	verte narra, la seg forføre Sjå også forsée seg.	Ettå hestehandelen fann 'an út 'an ha' forsétt seg.
forskjil 'å	ikkje med måte, uvanleg	Du veit d'æ forskjil 'å, sòdan talari!
forsmjúge seg	smyge der det er så trangt at ein ikkje kjem ut att
forspørje seg	uttrykk bruka i samband med å ikkje vere redd for å spørje	An kan alli forspørje seg (ordtak).
forstaen	1. bruka om gras eller korn som har stått for lenge på rot eller er overmoge 2. forstått	1. Nò æ vodden forstaen, 'an rotnar i rótinn. Konni æ forstai, det grånar, å då vare det inkji godt matmjø̀l. 2. Sætisdǿlan vare greitt forstane nò ti' dags.
forstande	1. ha godt skjøn på (td folk, maskinar, musikk) 2. finne teikn på at reinsdyr er i området eller i nærleiken	1. Òlâv forstend'e motóra. 2. Forstóge di dýr då di våre på heiinn?
forsúle seg	gjere noko gale (t.d. fordi ein ikkje har tenkt seg godt om)	Eg forsúla meg då eg gjåre detti orvi, det ha' sillt vòre trèkare. Hèv' an forsúla seg, så lýt an live mæ det.
forsvòre	1. svare feil 2. verje, forsvare	1. Eg forsvòra meg, så eg greidde alli prǿvâ. 2. Eirik varte tèkjen 'å, å 'an greidde alli forsvòre seg.
forsynde	gjere noko gale	Danil forsynda seg, men 'an sló mæ lén'e.
forsýnt'e	1. lei av, fått nok av 2. forsynt med mat
forsýte	forsyrgje
forsýtt'e	lei av, fått nok av	Eg æ forsýtt'e av å gjère detti opp'tt'e å opp'tt'e!
fórt vare...	"lett verte til at...."	Det kan fórt vare ti' at an kjøyrer for fórt, disom an hèv' spræk'e bíl'e.
fortake seg	ta i for hardt, slite skade på seg	Knút fortók seg mæ 'an sleit på skóteren då 'an kjøyre seg fast 'å heiinn.
fortale seg	forsnakke seg	'An fortala seg, så 'u fekk greie på ko 'an ha' gjårt.
fortelje	fortelje
fortèna	fortinna	Eg trúr mi ljóte fortène denné kaslen, 'an æ så tunn'e i botnæ.
forténe si	ut og få seg arbeid
fórtfarandi	1. bruka om folk som arbeider fort 2. rask	1. Sòme æ så fórtfarandi at an lýt passe seg fyre da. 2. Turíd æ så fórtfarandi at det va' inkji undeleg 'u datt i dei bratte stéttinn.
fortulla	ørsk, forvirra, sanselaus
fortæniste	overskot, inntekt
fòrvèg'e	veg laga av mange fòr	Ulven tók jamt fòrvègjen ette reissdýró, helst'e vetretíi.
forvend'e	omvendt til "feil" oppfatning i religiøse spørsmål	Tór åkkå æ så forvend'e, 'an hèv' fengje a rang trú.
forvidra	1. gå seg vill, forvirra 2. sinnsforvirra	1. Sigríd varte forvidra i dei tykke skoddinn, så 'u visste alli kòr 'u va'. 2. Tarjei æ så forvidra, 'an kan mest'e trú 'an æ i båndǿmæ nò.
forøyeleg (H)	ein som brukar mykje pengar eller anna, meir enn ein har råd til Sjå også forøyelèg'e.	Sòme våre så forøyeleg at da kóme út'å ví'åsen.
forøyelèg'e (V)	ein som brukar mykje pengar, meir enn ein har råd til Sjå også forøyeleg.	Sòme våre så forøyelège at da kóme út'å ví'åsen.
fossekar'e	person som arbeider med tømmerfloting Sjå også flòte og flòtari.	Tårål va' fossekar'e i ungdómæ.
fossekareikje	solid eikje som tømmerfløytarane bruka	Fossekareikjun våre stǿri å tyngri 'ell aire eikju.
fosstòge	forstove, gang Sjå også fosstogtrèv.	'An sette néd skóne úti fosstògunn.
fosstoghúr	dørblad til forstovedør	An lýt late att'e fosstoghúrí fysst det æ kalleg kaldt úti.
fosstogskjeltili	skjeltili over forstoga
fosstogsnikkari	snikkar som ikkje gjer fint/godt arbeid	Fosstogsnikkaran æ inkji så nøynne mæ arbeiæ.
fosstogsstétt	trapp frå forstoga opp til andre etasje i eit hus
fosstogtrèv	loftsgangen, romet over forstova Sjå også fosstòge.	'U høyre an fæl'e glam'e opp'å fosstogtrèvæ.
foste	fastetid	I fostunn, fyre påske, va' an helst'e nøydd'e ti' fýe tradisjónæ mæ å inkji ète.
fót	fot, lengdemåleeining, 1 fot = 31,4 centimeter, vert ikkje bøygt i fleirtal Sjå også fót'e.
fót fǿtis (H)	gå saman, gå hakk i hæl (uttrykket er ubunden dativ) Sjå også fóts fǿti (V).	Da fýgdest fót fǿtis.
fótband	nedste kornbandet når ein feste korn på staur	Fótbondí stande mæ skjóró né'å jórdinn.
fót'e	1. heile "beinet" (lår, legger og fotblad) 2. fotblad Sjå også fót.	1. Dei tvei fǿtan mí æ 'kji líke lange. 2. Eg vrei meg så i fóten at det æ mæden eg stintar.
fóte seg	ikkje falle sjølv om ein glid / kjem i ubalanse Sjå også fǿte si.
fótefeiti	beinmarg	Fótefeiten vare brúka ti' rokke-smyrje, 'an heng'e så godt oppmæ, å rokkjen gjeng'e så sérs létt.
fótefær	ganglag
fótespenni	karmen i fotenden av senga	Det kan vère kaldt nédmæ fótespenni itt an inkji hèv gjårt vetrekasti.
fótfeiti	margfeitt frå leggbeinet	Da brúka fótfeiti ti' smørje rokkjen mæ. Kòri hèv' du gjårt av fótfeitâ?
fótpòsi	pose som ligg kring fosteret når ein dyreunge vert fødd	Eg kjenner gjænom fótpòsen at der æ tvei fǿta, å då gjeng'e det nóg greitt.
fotr	gammal og sterkt redusert kvinne	Fotrí i Oppistog kan inkji greie seg sjóv leng'e.
fóts fǿti (V)	gå saman, gå hakk i hæl (uttrykket er ubunden dativ) Somme seier "fóts fǿtis". Sjå også fót fǿtis (H).	Da fýgdest fóts fǿti.
fótskòre	fast bord framforbi senga (på dei gamle og stutte setesdalssengene)	Dei gamle kvílun våre så håge, an va' nøydd'e ti' hav' fótskòre sill' an sleppe 'pí da.
fótslag	lyd av føter i fart	Eg tikjest høyre fótslag, det æ nóg Nikelos som kjæm'e.
frakke	dressjakke
framati	framanfrå
frambul'e	framdelen av genser / jakke Sjå ogsp bakbul'e og bul'e.
frametti	noko opp i åra (i dag ca 60-70 år)	Tòróv æ frametti, men minst líke fæl'e ti' arbeie.
frametti	frametter
framfǿdd'e	bruka om å vere fostra og fødd fram til ein greier seg sjølv	An æ framfǿdd'e i konformasjónsaldræ.
framivi	framover Sjå også attivi.	D'æ léttare å gange framivi 'ell attivi.
framkjǿmd	måte å kome fram på	Ei framkjǿmd va' å trandle dei blautaste mýran.
framkjǿmt	framkomeleg	Der va' inkji framkjǿmt ive Slumtjønnsmýran.
framlesse	lesse mykje i framenden av eit lass Sjå også framlest'e og baklesse.	Inkji framlessi sossa!
framlest'e	lass som har mest tyngde framme Sjå også bakleste og framlesse.
framlút'e	framoverbøygd Sjå også lút'e.	Tóne æ framlút nò, men så æ 'u ive níttí år au.
frammafor	framanfor
frammafyri	framanfor	Gunne æ frammafyri å passar på at inkji kjýne springe opp líí.
frammenat	framanfor, på framsida av
frammette	frametter
frammigjænom	framover
framryv'e	rund stokk med ei spalte til å feste spòlen (i vevstol: der ein sveiver veven på)	Spòlen æ sveipt'e rundt framryven.
framslengjingji	gut i puberteten
framslengsaldr'e	alder mellom barn og vaksen Sjå også aldr'e.	Da forandre sikkå fælt i framslengsaldræ, ungdóman.
framslodde	hestereiskap bruka til å køyre tømmer / ved med Sjå også bakslodde og slodde.	Fysst an kjøyrer vé'e å det æ mykji útfyri, brúkar an barre framslodde.
framstamn'e	Stamnen fremst i ein slede (høyskógsslé'i)	Framstamnen kan leggjast néd på an høyskógsslé'i.
fram'tom	framom att
fram'ttemæ	langs med	Eg gjekk fram'ttemæ å skóa.
fram'ttemæ	langs etter
fram'tt'å	fram på att
fram'å	fram på
Frankeríkji	Frankrike
franske	når fotblada på menneske / høvene på hest vender utover (dette vert rekna for eit lyte på hest)
frate	fjerte (med lyd) Sjå også frèt'e og gleppefrèt'e	Lavrans frata, å tótte leitt: "Ai, ai, eg va' nøydd'e ti'."
frau	skum Sjå også fraue.
fraue	skumme Sjå også frau og gjuve.	Det fraua unde' fossæ. Såpâ fraua godt. Det fraua i munnvíkó på hestæ.
frauedott'e	skumdott, gauvdott
fré'e	fred
frège	spørje varsamt for å få greie på	Eg frèga 'an út om ko da ha' gjårt. 'U frèga etti koss det stod ti'.
freisteleg (V)	freistande, lokkande	Det va' freisteleg å spørje om eg kunna få prǿve den nýi bílen 'ass Pål. Sjå også freistelèg'e og adverbet freisteleg (H).
freisteleg (H)	freistande, tiltalande, lokkande Sjå også adverbet freisteleg (H) og freistelèg'e (V).	Dèt va' enn freisteleg bíl'e, men 'an va' for dýr'e.
freisteleg (H)	freistande, lokkande	Det va' freisteleg å spørje om eg kunna få prǿve den nýi bílen 'ass Pål. Sjå også adjektivet freisteleg (H) og adverbet freisteleg (V).
freistelèg'e (V)	freistande, tiltalande, lokkande Sjå også adverbet freisteleg (V) og adjektivet freisteleg (H).	Dèt va' a freistelegt hús, men det æ for stórt for mèg.
frékjèr	kjer til såkorn
fremme	få gjort mykje (arbeid)	Mi have fremma godt i dag, lagt i hóp mykji vé'e.
fremmelèg'e	gravid
fremmind'e (H)	framand, ukjend	Det va' létt å sjå at da våre fremminde.
frèt'e	1. promp 2. svært stor navar (brukt ved husbyggjing) Sjå også frate og gleppefrèt'e.	1. Tvau ting kan du alli take inn'tt'e, frèten du sleppti å órdí du sa! 2. Frèten va' tung'e å bòre mæ, lei'e ti' sprengje út tré'i.
fríari	friar Sjå også fríe.
fríe	gut / mann frir til ei jente / kvinne Sjå også fríari.
fríkar'e	person som rår grunnen, som ingen hamlar opp med, helst i karsstykke, slåsting
fríkjýt så langt dalen æ hóle	kjyte av ein som vil slåast
frise	1. få veksande irritasjon eller sinne 2. bruka om sprakande lyd og gneistar frå nytent fyrstikk og fyrverkeri o.l.	1. Det frisa fórt í 'ó fysst nåken kjýtti. 2. Du må 'kji frise í så mange fýrstikku barre for gama, Bóa!
fríske seg / fríske på	"reparere" med alkohol om morgonen etter å ha drukke kvelden før
fríske tòk	uttrykk for at noko går fort og greitt	'An la' avgari, fríske tòk. Da la' ti' å slógest att'e, fríske tòk.
frísk'e å fær'e	heilt frisk og i god form
frísk'e å rǿrug'e	"kvik og sprek", i god form
frjósari	frysar, fryseskåp
frjóse	1. fryse 2. klake	1. Eg frýs'e allstǿtt 'å hondó om vetren. 2. I nótt ha' eplevísen fròsi.
frjóse úti	fryse i hel utandørs	Haddvår fraus úti nýårsbil for mange år sía.
fròke	dyr som veks raskt opp
fròke ti'	vekse frodig (bladrikt)	Næpegaren fròka ti' då regni kåm.
fròkeleg (H)	rask til å vekse
fromvokstringji	gut som er mest vaksen
fròsen	frosen
fròsen mat'e	mat som har frose utandørs eller innandørs (i vanvare)	Fròsen mat'e va' så fillen at det va' mest'e barre vombfydd.
frostig'e	bruka om person som har lett for å fryse Sjå også frostnæm'e, frostsam'e og frostål'e.	'An va' gåmål'e å frostig'e å måtte have det varmt.
frostlèg'e (V)	ser ut som om ein frys
frostnæm'e	lett for å verte skadd av frost (gjeld helst grøda) Sjå også frostig'e, frostsam'e og frostål'e.	Åkren va' så frostnæm'e.
frostsam'e	frostvar (toler lite kulde og frys lett i kroppen) Sjå også frostig'e, frostnæm'e og frostål'e.	An var' mei' frostsam'e mæ åró.
frostsmedd'e	smell i veggene når det er svært kaldt om vinteren	Eg låg mæ hòvúdæ innat veggjæ, å då kåm der an frostsmedd'e så eg stokk mest'e.
frostål'e	lett for å fryse Sjå også frostig'e, frostnæm'e og frostsam'e.	Stakkars lítí, 'u va' allstǿtt så frostål, 'u va' 'kji frísk.
Frú frú Fruttistrå	1. "surt barn" 2. barneleik (ein plasserer ein pinne eller ei stikke under underleppa og skal halde henne der og seie: "så bar eg dèt, så bar eg dèt"; heilt til stikka dett)	1. "Frú frú Fruttistrå" varte helst'e sagt mæ ungan fysst da våre súre å neikta å lýe. 2. Vi' du bère a "frú frú Fruttistrå"?
frúbèr	skrubbær
frukke	støyt, bulk Sjå også verbet frukke.	A frukke fær an itt an stúar nòkå så det vare núvt.
frukke	bulke Sjå også substantivet frukke.
frumbòren	førstefødd; vert ikkje gradbøygt Sjå også frumsebån.	Den frumborni kåven va' stór'e å vén'e.
frums	gauv, skum (td når ein mjølkar ei ku)	Du lýt barre blåse frumsi ifrå førr'ell du drikk'e!
frums'e	fyrstefødd	Kåven æ frums'e.
frumsebån	førstefødt barn Sjå også bån, frumbóren og frumsekjýr.	Frumsebåni va' så ettelengta.
frumsekake	kake med råmjølk (frumsemjåkk) frå ei ku som har fått fyrste kalven	Frumsekakun æ naugóe, mjúke å plent sǿte.
frumsekjýr	ku / kvige som har fått fyrste kalven Sjå også frumsemjåkk og frumsebån.	Frumsekjýrí æ så imnelèg å vént faddí.
frumsekåv'e	første kalven til ei ku	Detti æ frumsekåven 'enni Gullrós, som kåm tí'legare 'ell mi venta.
frumsemjåkk (V)	mjølka frå fyrste gongen ei ku / kvige vert mjølka etter at ho har fått fyrste kalven (vert bruka berre i eintal) Sjå også frumsekjýr.	Mi vi' stelle lyktost'e av nòkå av frumsemjåkkjinn.
frunten	stivt, tjukt, ulageleg	Trøyâ mí æ så fruntí, 'u æ for lítí fyre meg au. Sokkan æ fruntne å vónde å gange mæ.
fruse	1. auke, vekse, bruse 2. slå til
frúse ivi	bruse over	Ǿli frúsa ivi då eg dróg opp korkjen.
frúsemynnt'e	store / tjukke lipper som bretter seg noko ut Sjå også frúsen.	Eg sér ko fókk han æ av, da æ så frúsemynnte i dei slektinn.
frúsen	tjukk i andletet Sjå også frúsemynnt'e.	Da våre frúsne bògó, Pål å Angjærd.
frutte	furte, verte / vere sur Sjå også frutten og fruttestikke.	Tarjær frutta då 'u inkji fekk sjå "Detektímen".
frutten	person som har lett for å verte sur Sjå også frutte og fruttestikke.	Ånund va' så frutten då 'an laut gjève seg.
fruttestikke	bruka om personar som har lett for å furte Sjå også frutte og frutten.
frúve	frue, dame (oftast bruka om "finare" bydamer)	Eg trefte prestefrúvâ i dag.
fræ	1. frø 2. settepotet Sjå også fræ seg, fræhús og frækonn.	1. Det beste konni lýt vèr' etti ti' fræ. 2. Nò ljóte mi setje frætti ti' gróings.
fræ seg	spreie frø Sjå også fræ.	Sòme úgrasplantu æ fæle ti' fræ sikkå, la'kkå seie heimollu 'ell mellestokk'e.
fræbýre	kjerald til såkorn
fræepli	settepotet
frægd'e	rik, mektig
fræhókk'e	lagga holk til å ha såkorn i (medan ein sår)	Fræhókkjen min æ ví'e å inkji så djúp'e.
fræhús	"frødelen" i midten av ei frukt Sjå også fræ.
frækjèr	kjer med frøkorn	Du må alli tǿme frækjèri i vårknípunn.
frækonn	frøkorn, såkorn Sjå også fræ.
fræmind'e (V)	1. framand, ukjend 2. ikkje oppvaksen her i bygda	1. Det va' létt å sjå at da våre fræminde. 2. 'U æ fræmind, men hèv' búdt 'er i femtí år.
fræmindkar'e	framandkar
fræmindsklèg'e (V)	person som har utvikla seg til å likne meir på framandfolk (i oppførsel, språk osv)	'U hèv' vorte så fræmindsklèg ette å hav' vòr' i Ósló sò lengji.
fræmindt fókk	framandfolk
fræsa	bestevener (berre om karar)	Gjermund å Tårål våre slig fræsa då da våre små, allstǿtt góe vèni.
fræskul	skal på korn (kli)	Da kadda det "lóen graut'e" itt der va' mykji fræskul oppå 'ó.
fræving	såing, planting
frǿestèv	sers vakre eller kloke stev
frǿse	blåse luft fort ut gjennom nasen; t.d. om hestar	Hestan kappsprunge, å frǿste fælt då eg stoppa da.
frǿsi	mule på ein hest (også bruka om store og utståande lepper på folk)	Hesten la frǿsi innat mi å ville have nåkå godt.
frøyne	tale på ein uvyrden og sint måte Sjå også frøynen.	'U frøynte ti' 'ó, men 'an svòra 'enni alli..
frøynen	bruka om person som verkar overlegen og på ein flåsete måte nedvurderer andre personar med ord Sjå også frøyne.	Hú va' frøyní, eg líka 'æ inkji.
frøyse seg	utsetje seg for kulde	An må inkji frøyse seg itt an nýss hèv vòr' krímsjúk'e, då kan an rèke attí.
frøyst'e	kald i kroppen	Eg sat så frøyst'e unde heile mǿtæ, da ha' alli gjårt 'å i tíi.
frå	frå	'U fekk a tekstmelding frå mé.
frå bånsbein av	"frå barnsbein av"
frå dí	"frå den tid"	Eg hèv' det frå dí eg va' vaksen.
frå mǿnæ	frå morgonen av	Mi vi' reise frå mǿnæ i morgó. Tóne æ så kvik frå mǿnæ, 'u røkk'e mykji førr'ell aire hav' rise opp.
frå ævórs tíd	frå uminnelege tider	Ifrå ævórs tíd hav' fókk sagt "i Brokke" å inkji "på Brokke".
frå'nanné	frå einannan
från'e	glinsande	Sjå den fråne slævâ!
fråtsen	ete mykje og utan manérar	'An sill' inkji vère fråtsen mæ suvlinn.
fu	baken Sjå også fuball'e, fuskór og fuhól.
fu i fang	når to ligg på sida tett inntil kvarandre i same retning i senga; same tyding som kvæve tròg
fuball'e	rompeball Sjå også fu, fuskór og fuhól.
fuband	baksele til hest	Fubandi held'e attom hestelærí å róva.
fubót	bot i buksebak
fubrand'e	1. halestokk (stav til å leggje under halerota på kløvhesten og med band eller kjettingar frå endane fram i kløvsalen) 2. skjellsord	1. Fubranden heldt att'e fysst lassi skaut for mykji. 2. Du kan pakke di heim'tte, din fubrand'e!
fudd gonge	rask gang