flusen
slurven, lite nøyen
Sjå også flusvirkjen, flus og fluse.
Knút va' flusen mæ addeslags arbei', det varte alli greitt.
- Hankjønn
- flusen
- Hokjønn
-
flusí
- Inkjekjønn
-
flusi
- Fleirtal
-
flusne
- Komparativ
-
flusnare
- Superlativ
-
flusnaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
flusni
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
flusne
- Komparativ hankjønn
-
flusnari
- Superlativ hankjønn
-
flusnasti
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Adjektiv
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Jon Kjelleberg (2014)
Registrert: 14.10.2004
Oppdatert: 28.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Knut K. Homme
- Registrert av:
-
Svein Jore
(14.10.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(20.11.2013)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(28.04.2018)
- Intern kommentar:
- SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk beslegtning", nr 230. Hokjønn: Omgjengeleg, virki, stuvi, flosi, ulkeleg. Hankjønn: Omgjengeleg, virken, stuven, flosen, ulken. Inkjekjønn: Omgjengelegt, virke, stuvi, flosi, ulknæ. Substantiv: Omgjengelegheit, virkelegheit, stutæ (SB: stuvæ?), ulkæ, flosefantæ, smikhuse (SB:?). Hokjønn fleirtal: Ulko, hankjønn fleirtal: Ulka. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på desse orda.