fâlére

1. ikkje møte opp (skofte)
2. tape seg

1. 'An fâléra då det sille vère endå an tòkedugna'e. Eg hèv' alli fâléra an dag'e.
2. Mi fâlére fysst mi var' gamle.

Infinitiv
fâlére
Presens eintal
fâlérar
Presens fleirtal
fâlére
Preteritum eintal
fâléra
Preteritum fleirtal
fâléra
Perfektum eintal
fâléra
Imperativ eintal
fâlér!
Imperativ fleirtal
fâléri!
Registrerings­grunn
Annleis bruk / tyding
Ordklasse
Verb
Transitivitet
Intransitivt
Bøying
Lint verb
Emne
Ord med utanlandsk opphav
Innlese av
Knut K. Homme (2013)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
Merk: Oftast heiter hankjønnsartikkelen enn i Hylestad og an i Valle.

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Gyro T. Homme / Knut K. Homme
Registrert av:
Svein Jore (29.09.2004)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (04.04.2012)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (04.04.2012)
Id fra gammalt system:
2153
Intern kommentar:
Holen: Kva for utanlandsk ord kjem dette av? Eg ser at ordet har annleis tyding enn på nynorsk, men sidan det heilt vanlege nynorske ordet "fallere" vert stava med to L-ar, bør dialektordet også gjere det. KKH; Kjem av lågtysk, falléren, me vil ha ein "l".
Dialekt døme (for lydfil)
Vallemål