flangre

gå frå den eine kjærasten til den andre (i eldre tid var dette eit uttrykk berre om gutar, i dag er det annleis!)
Sjå også flangren.

I åkkås dage kunn' bå' jentu å gúta flangre.

volume_up Spel av Har du kommentar til ordet?
Infinitiv
flangre
Presens eintal
flangrar
Presens fleirtal
flangre
Preteritum eintal
flangra
Preteritum fleirtal
flangra
Perfektum eintal
flangra
Imperativ eintal
flangr!
Imperativ fleirtal
flangri!
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Verb
Transitivitet
Intransitivt
Bøying
Lint verb
Emne
Anna
Innlese av
Liv Helga Brokke (2016)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
Registrert: 14.10.2004 Oppdatert: 14.04.2018
Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Knut K. Homme
Registrert av:
Svein Jore (14.10.2004)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (18.11.2015)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (14.04.2018)
Id fra gammalt system:
2551
Intern kommentar:
a flangre, an flangri, a flokse, an floksi?? KKH: Knut Rygnestad: "Slik var Setesdal": "Gå frå den eine kjærasten til den andre". SB frå KJH, Hybygg-soga, "Verbum å adjektivisk syllske" nr 206, flangræ / flangreleg: Det gjere antel det æ han hell hu, som i kjærlegheitsvegjen av ein hell anné grunn inkji vite kvæ dei like å vare då helst'e som a isflong, som driv att å fram for veir å vind, å vare då av liti vær', som a hestskoflong. Han: Flangr'e. Hu: Flong.