flírelèg'e (V)

Forklåring

1. person som har gjort eit spikk, og ventar på reaksjonen
2. person som gjer narr av folk
Sjå også flíreleg (H).

Døme

1. 'An stó' der flírelèg'e, Svein, då 'an ha' sleppt luftí ó dekkó på lésmannsbílæ.
2. 'U stó' der så flírelèg, at eg gjekk beint forbí æ forotta å seie a órd.

Spel av Har du kommentar til ordet?

Hankjønn: flírelèg'e
Hokjønn: flírelèg
Inkjekjønn: flírelegt
Fleirtal: flírelège
Komparativ: flírelègare
Superlativ: flírelègaste
Bunden
Hankjønn: flírelègji
Ho/inkjekjønn / feirtal: flírelège
Komparativ hankjønn: flírelègari
Superlativ hankjønn: flírelègasti

Ordklasse: Adjektiv
Vallemål / Hylestadmål: Vallemål pga. bøying
Emne: Personlege eigenskapar
Innlese av: Knut K. Homme (2005)

Registrert: 27.07.2004 Oppdatert: 08.04.2010 Del

Info for innlogga brukar:
Registrert av:: Svein Jore (27.07.2004)
Korrekturlese av:: Svein Jore (18.04.2005)
Oppdatert av:: Bjørgulv Holen (08.04.2010)