moibróer

Morbror, onkel.
Somme seier "moibróæ" i dativ eintal.
NB: I ordet "moibróer" fell "r"-en bort når fyrste bokstaven i ordet etterpå er ein konsonant (sjå det andre dømet)
Sjå også faibróer og brói.

Moibrói hèv' allstǿtt havt véne bíla. Bjørgúv arbeidde sjå moibróe sí. Moibróer 'enni Lív heite Haddvår.

volume_up Spel av Har du kommentar til ordet?
Ubunden form eintal
moibróer
Bunden form eintal
moibróeren
Dativ eintal
moibróeræ
Ubunden form fleirtal
moibrǿa
Bunden form fleirtal
moibrǿan
Dativ fleirtal
moibrǿó
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Substantiv
Kjønn
Hankjønn
Emne
Anna
Innlese av
Knut K. Homme (2006)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
Registrert: 18.09.2004 Oppdatert: 28.08.2013
Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Sigurd Brokke
Registrert av:
Bjørgulv Holen (18.09.2004)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (13.03.2006)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (28.08.2013)
Id fra gammalt system:
1551
Intern kommentar:
Er det rett i eintil dativ? Kva med "moibrói Tarjei"? Moibróe min - kva form er dette?