Ordliste

  1. A
  2. B
  3. D
  4. E
  5. F
  6. G
  7. H
  8. I
  9. J
  10. K
  11. L
  12. M
  13. N
  14. O
  15. P
  16. R
  17. S
  18. T
  19. U
  20. V
  21. Y
  22. Æ
  23. Ø
  24. Å
  25. *
Tal ord på K: 1244 | Totalt: 15307 | søketips | nullstill
Forklåring Døme
kabbe

myrde, drepe
Sjå også kabbe seg og kåle.

Hèv' du 'kji kabba den vóndi hanen ennå?
kabbe seg

1. drepe seg (sjølvmord)
2. omkome pga overanstrengelse
Sjå også kabbe, kåle og myre seg.

1. 'An ha' det tungt dei seiste årí, å kabba seg 'å endâ.
2. Eg sprang så ette' dei skjarre sauæ at eg tenkte eg kabba meg.

kabrette (V) matvæte laga av mysa når ein yster; av sur, skumma mjølk. Ein kokar mysa til dess ostestoffet vert litt brunt og søtt; bruka berre i eintal. Sjå oppskrift i heftet "Gamle matoppskrifter og matskikkar frå Valle", utgjeve av Valle Bondekvinnelag.
Sjå også kabrettegraut'e,

An steller an deignull'e som an legg'e oppi grýtâ fysst an tykkar kabrette; dèt æ kabrettegraut'e.

kabrettegraut'e

matrett laga av kabrette og mjøl (bruka berre i eintal)
Sjå oppskrift i heftet "gamle matoppskrifter og matskikkar frå Valle", utgjeve av Valle Bondekvinnelag.

Kabrettegrauten æ sǿt'e å gó'e.

kabrettekling'e

Lefse som dei smurde kabrette utover

Om kveldó fysst da ha' baka å stelte kabrettekling'e kåm det jamt sitjara som ville få.

kabrettesleiv
image

sleiv til å røre i kabrettegryta med

An lýt rǿre i grýtunn mæ kabrettesleivinn, så det inkji sví'e.

kadd

kall

Tarjei kjende a kadd ti' å vare emissær'e, å reiste rundt i mange år. Margjitt tala tídt om kaddi 'u ha' fengje ti' å út på misjónsmarkjí å hjelpe heiningó.

kadd'e

kall

Tór stelte an líten kadd'e for sòn sin híti bekkjæ.

kadde

1. kalle
2. lokke på husdyr

1. Margjit å Torgrím kadda vèrestaen sikkå for Sóltún.
2. Hæge va' så gó' ti' kadde på kjýne.

kadde opp'tt'e

Kalle oppatt (Gje born same namnet som andre i slekta.
I Valle og Hylestad har det mest vanlege vore å "reise opp'tte" besteforeldra. Eldste guten fekk same namn som farfaren, og andre guten fekk same namn som morfaren. Eldste jenta fekk same namn som farmora og andre jenta fekk same namn som mormora. Her er også forklåringa på at to brør stundom fekk same namn, og vart då som regel skilde som Stóre- og Lisle-. Tredje guten og jenta fekk gjerne same namn som oldeforeldra i same rekkjefylgja. Det var også vanleg å "reise opp'tte" syskjin til foreldra som hadde døydd unge).
Sjå også reise opp'tt'e, opp'ttereist'e og heite etti.

Da kadda opp'tt'e 'an Svein, som dǿe så allfor tí'leg.

kaddefjøyr

skovl i kvinnekaddæ

Kaddefjøyrin stande skrått å æ kóvokne.

kaddeslòk

fører vatnet mot kvernkallen (Er det brattaste slòkji. Kor bratt terrenget er, avgjer kor mange og lange slòk ein treng. Ordet "kaddeslòk" vert bruka i samband med kvernhus)

Hóle, gamle espa kunna an brúke ti' kaddeslòk.

kaffé

kaffe; bruka berre i eintal

Eg kan alli bigjève mæ dei kafféæ.

kaffébrenne
image

reiskap til å brenne kaffebønner i
Sjå også kaffébǿn (H), kaffébø̀n (V), kaffékvinn, tró å trille og kaffemúrt'e.

Førr' i tí'inn brende da kaffébǿnin i kaffébrennu.

kaffébø̀n (V)
image

kaffebønne
Sjå også kaffekvinn, tró å trille, kaffémúrt'e, kaffébrenne og kaffébǿn (H).

Úbrende kaffébø̀ni æ gråkvíte.

kaffébǿn (H)
image

kaffebønne
Sjå også kaffébø̀n (V), kaffékvinn, tró å trille, kaffémúrt'e og kaffébrenne.

Úbrende kaffébǿni æ kvíte.

kaffédeiren

sterk skjelv i kroppen etter å ha drukke for mykje kaffi; bruka berre i eintal bunden form
Sjå også deir'e.

Eg drakk så mange koppa kaffé at eg fekk kaffédeiren, å va' úlageleg lengji ett'å.

kaffégalen

kaffitørst

Unde kríæ våre fókk jamt bådi kaffégalne å tóbakksgalne.

kafféhús

boks til å ha kaffe i

Detta kafféhúsi tèk'e tvæ kaffébrennu.

kaffékasli

kaffekjele
Sjå også kasli.

Det æ gó'slegt mæ an sótutt'e kaffékasli.

kaffékvinn
image

kaffekvern
Sjå også tró å trille, kaffémúrt'e, kaffébrenne, kaffébǿn og kaffébø̀n.

Hèv'male kaffé kaffékvinn?
kaffémúrt'e
image

gamal reiskap til å male kaffibønner med
Sjå også kaffébrenne, kaffébǿn, kaffébø̀n, kaffékvinn og tró å trille.

Gýró sat kaffémúrtæ i fangjæ.

kaffémåte

kaffimål

Kaffémåtâ mí æ rund å gjår' av jinnblèk.

kafféputt'e

"mælekopp" for kaffi
Sjå også putt'e.

Kafféputten min æ gjår'e av blèk, å æ, du vi' seie an disiléter stór'e.

kafférús

1. bruka om nokre få personar på ein stutt tur med kaffi og kaker (V)
2. kaffikos heime (H)

1. A vént sundagsettenón hendte det mi reiste oppat Preststøyl å ha' kafférús.
2. Kunn di 'kji fýe mi heim'tt'e, så vi' mi hav' kafférús!

kage

kikke

Anne kaga út glasi å ville sjå om kjýne ha' bròte sikkå út.

kagehòl

kikhol

Svenkji glåpte gjænom kagehòli sitt i lǿunn, å vill' sjå kvæ som kåm.

kair'e
image

karde (reiskap til å karde ull med)
Sjå også kaire.

Sigríd datt néd av skammelæ, så kairan fóre ti' adde kanta.

kaire
image

karde (ull)
Sjå også kair'e.

Mamme sat å kaira i heile gjerkveld.
kairefyddi

ull som er grovkarda

Kairefyddí liggje flate i a korg. An kairar fysst'e ti' kairefyddi, å så rullar an.

kaireskjinn

saueskinn til å ha i fanget når ein kardar ull

Kaireskjinni have mi n'ive fangji fysst mi kaire.

kakâo

kakao

Kakâoi i vermdeflaskunn mí hèv' kólna.

kakke

1. hakke med bordkniv (td toppen av eit koka egg)
2. dele opp kald graut i mindre bitar i varm mjølk

1. Eg kakkar hatten av dei só'ne eggjæ.
2. Eg èt'e kall'e graut'e i vorm mjåkk å kakkar grauten sund'e.

Kakkjisbók / Kakkjismussbók

Katekisme

I Kakkjismussbókjinn måtte mi lære alt ottabók.

kakl

1. noko ein ikkje får skikkeleg til
2. særmerkt lyd frå høner
Sjå også kakle og kaklen.

1. Det varte barre nåkå kakl dèt Jón gjåri, 'an fekk alli ti' nòkå ting.
2. Då rèven kåm innat hǿssehagâ, varte det i eitt kakl mæ hǿnó.

kakle

1. ikkje få til noko ein prøvar på
Sjå også kaklen og kakl.
2. ruske med (td høy i usikkert tørkever, for å få det tørt)
3. lyd frå høne

1. Kò æ det du kaklar mæ; sjå ti' vare færig'e!
2. Nò hèv eg kakla mæ desse høyttæ i dagevís, men ennå æ det 'kji tjurrt, så det vare a dýrt fór!
3. Hǿnun kakle fysst da have vurpi.

kaklen

person som ikkje får skikkeleg til det han vil
Sjå også kakle, kakl og hǿklen.

Tarjei va' sérs kaklen fysst 'an sille brúke iletrisk verktøy.

kakleveir'e

bruka om person med dårleg handlag

Bjúg æ an kakleveir'e, 'an fær alli ti' nòkå ting.

kaklomn'e

etasjeomn
Sjå også kaklomnskróne.

Kaklomnan hav' èt' opp mang' an brand'e.

kaklomnskró

omnskråa, tett ved omnen; bruka berre i bunden form / dativ eintal
Sjå også kaklomn'e.

Det æ godt å sitje i kaklomnskróne itt an kjæm'e inn'tte fròsen.

kak'lomnsskrukk'e

røykbanen i ein etasjeomn (der det var spjøll, altså jernplate, som kunne dragast ut og skyvast inn for å regulere røykbanen. Skrukkjen var etasjen der røyken gjekk)
Somme seier "skrukk'e".

Hav' spjølli inn i kak'lomnsskrukkjen å sèt kaffékaslen 'pí!

kakselèg'e (V)

1. skøyar, "spesiell" (ikkje negativt)
2. svært uvanleg kledd

1. Haddvår æ så kakselèg'e, 'an finn'e allstǿtt på nåkå lǿglegt ell' rart.
2. Eirik æ så kakselèg'e, 'an gjeng'e i dress'e itt 'an æ âv å handlar.

kaksen

løyen, morosam person
Sjå også lǿgleg (H) og lǿglèg'e (V).

Tarjei æ kaksen å gama vèr' ihóp mæ.

kaldbít'e

meisel til å dele ei jernstong med

Òlav sló på kaldbíten mæ enn tung'e håmåri så jinnstongjí varte déla greitt.

kald'e

kald
Sjå også kald'e nedd'e.

"Eg æ så kold 'å hondó!", sa Yngjebjør. Eg æ ræd'e at det vare enn kald'e vetr'e i år.

kald'e nedd'e

kald luft, kvass luft
Sjå også kald'e og nedd'e

'Er va' an kald'e nedd'e i kveld, det vare nóg kaldt i nótt. Eg lýt klæ meg godt i dag, for 'er æ enn kald'e nedd'e.

kaldføykje

kald vind med snø

Fær an kaldføykjâ imót si, då æ det vóndt.

kaldgríne

lage seg i andlitet når det er kaldt
Sjå også kaldgrini.

Sigmund kaldgrein oppi hoppbakkâ mǿkedagskveldi då da gjåre sikkå sypti i dei minste Brokkebakkâ.

kaldgríni

kaldt og noko trekk (svir i andletet; vert ikkje bøygt)
Sjå også kaldgrine.

Kaldgríni å snjómørkt på heiinn æ inkji líkandi.

kaldgrusti

kaldt og noko vind, vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader

Det æ godt an skjerv'e kring halsen itt det æ kaldgrusti.

kaldheiske

kaldmoe, frostrim

Kaldheiskâ legg'e seg n'i grasi seinhaustis.

kaldhæse

kaldgust

Denne kaldhæsâ kåm úventa på åkkå, no i mai.

kaldskleg

ser kaldt ut

D'æ kaldskleg å gange forotta skjerv'e i austørje å mótvind'e.

kaldsklèg'e

kaldsleg (td om ein verestad eller om skinnseter i ein kald bil)

Denne búí æ så kaldsklèg, 'er æ líti mòsi etti i súó.

kaldslækje

kald vætetrekk i hallande myr (særleg på heia)

I býtæ midjom Homm å Òveinang æ der a mýrdrâg som vare kadda "Kaldslækje".

kaldslå

1. tynne ljåen under smiing utan oppvarming
2. blande kald væske med varm for å få opp temperaturen (mest bruka om væske som skal drikkast)

1. I stògesvòló stóge da å kaldslóge ljæne på a dengslesté.
2. Vatni æ så kaldt at du lýt kaldslå det førr'ell du drikk'e, hellis kan du vare krímsjúk, Titta!

kaldvæte

vætetrekk under eller over jorda

Det veks'e filli mæ gras dèr det æ kaldvæte.

kaldvætetrekk'e

kaldt vatn som kjem til overflata og renn nedover hallande terreng

Der æ fillen vokstr'e i kaldvætetrekkjæ.

kalleg (V)

veldig, svært (forsterkande uttrykk)
Sjå også adverbet kalleg (H) og kallèg'e (V).

Det va' visst kalleg som da båre sikkå i bryddaupæ i Håptu.

kalleg / kallegt / kallege (H)

1. skummelt, stygt
2. forsterkande uttrykk (noko svakare enn harleg)
Sjå også adverbet kalleg (V) og adjektivet kalleg (V).

1. D'æ kalleg hålt i dag.
2. D'æ kallege gama kjøyre skóter, seie Tarjei.

kallèg'e (V)

skummel, stygg (forsterkande ord)
Sjå også adjektivet kalleg (H), og adverbet kalleg (V).

Åni æ kallèg'e itt 'an æ fudd'e. Hommfjødd æ kalleg bratt.
kallèg'e (H)

skummel, stygg
Sjå også kallèg'e (V), og adverbet kalleg (H).

Denné bakkjen æ kallèg'e å hoppe í; sypti æ for hågt.

kallegheit

fælt; forsterkande uttrykk

Det va' a kallegheit som da båre sikkå.

kallegrad

kuldegrad

'Er æ tjúge kallegradi úti, så du lýt klæ deg godt, Bóa!

kallrausta

røyst som ber godt, høyrest godt blant fleire som talar samtidig
Sjå også kvedd'e.

I Espetveit va' der mange kallrausta kara.

kamb'e
image

1. kantbord i broderiet på setesdalsbunaden (både den mannlege og den kvinnelege)
2. kam

1. Kamban i løyesaumæ kunn' hav úlíke liti.
2. Eg plage have kamb'e i kverr ytrijakke.

kaméletrå'e

hardt tvinna ulltråd som ein kjøpte

Nètí sauma mi allstǿtt mæ kaméletrå'e, å så fylte mi mæ løye.

kampe tòk

jamne tak, like sterke

Det va' kampe tòk midjom dei tvei brǿó då da prǿvdest.

kampingji

likemann; jamne i makt eller storleik

Mi våre fíre kampinga frå Valle i hóp på Móæ.

Kanâda

Canada

Góme ha' tvau syskjin som reiste ti' Kanâda å slóge sikkå néd dèr.

kanél (H)

kanel
Sjå også kânél'e (V).

Vi' du flí mi kanéli, Bóa?

kânél'e (V)

kanel
Sjå også kanél (H).

Èg brúkar allstǿtt kânél'e ti' rísgrautæ.

kangse

"kaste på seg" på ein ugrei måte (særleg å vri og bøygje på hovudet til alle kantar)

Svein kangsa mæ hòvúdæ, å det såg út som 'an va' så svær'e.

kangselèg'e (V)

uroleg med hovudet ("kastar på seg" på ein ugrei måte og vrir og bøygjer på hovudet til alle kantar)

Den mannen hèv' a kangselegt lag, 'an vare lagd'e merkji ti'.

kaníne

kanin
Somme seier "kâníne".

Ungan på Sæstad ha' fjóra kanínu.

kanne

kjennast ved (bruka om dyr, om mora vil kjennast ved avkomet sitt, og la det / dei suge morsmjølk)
Sjå også vite av og kanne innât.

Stóresau va' så gó'e ti' kanne lombí sí.

kanne i hóp

vere kjærastar

Da kanna ihóp æ Gònil å Tårål.

kanne innât

setje eit lam eller kje under ei anna mor
Sjå også kanne.

Itt det va' an sau'e som ha' misst lambi sitt, så prǿva an å kanne innât itt der va' a trillingelamb.

kanne njó (H)

vere kalvbeint
Sjå også kåvbeina og stabbeina.

Sòme æ filne i mjønnó, å kanne njó.

kanne si

"ta eige i" (mest bruka om born)

Titta kanna si di nýfǿdde lambi. Stórebóa kanna si paden innmæ omnen.

kanne unde seg

la eit framandt lam suge morsmjølk og ta det til seg som sitt
Somme seier: "Kanne 'punde seg".

An slepp'e mykji stræv om an fær an sau'e ti' å kanne unde seg a moilaust lamb.

kansi

kanskje

Mi mòge kansi setje det út ti' i morgó.

kanting

broderi kring halsen på ei lusekufte

Krulla vare mykji brúka på kantingó i lúsetrøyó.

kantór

kontor

Eg laut inn på kantóri for å finne út ko eg va' skullig'e.

kapelån'e

kapellan

Mi hav' alli havt kapelån'e i Valle i nýare tí'.

kappast

tevle

Eg kappast an Òlav, å èg vann. Èg å systi kappast om å telje fórtast'e ti' hundre.

kappfús'e

vere glad i å kappast / tevle
Sjå også kappast.

Jø̀rund æ kappfús'e, å líkar best'e å kappspringe.

kappgange

gå om kapp

Sku mi kappgange å sjå kvæ som kjæm'e fysst'e at Nórdibǿ?

kapphoppe

tevle i lengdesprang eller skihopping

Gútungan tótte så gama kapphoppe.

kapphopping

konkurranse i skihopping eller i hopping innan friidrott

Det va' jamt kapphopping i Jórisbakkâ då eg va' lítí.

kappløype

kappast på ski (løyping, hopping)

Mi kappløypte jamt å samt då mi våre små.

kara i ellæ

svært uroleg, sterk omsut for noko, nervøs for fare (også bruka om å ha vondt i kroppen, slik at ein ikkje kan vere i ro)
Sjå også kara og ellæ.

Det va' som 'u va' kara i ellæ mæ 'u tenkte på bonní som våre på heiinn i snjóstormæ."Eg sér du æ 'kji nåkå gó'e i dag". "Nei, det æ som eg ha' vòre kara i ellæ."

kardús

rulletobakk; bruka berre i eintal

Kardús æ godt for den som æ ti'vånd'e. Æ der mykji tjø̀re i dessa kardúsæ?

kardúsdås

dås til rulletobakk

'An ha' a kardúsdås som ha' så vént a lòk.

karehått'e

lynde hjå mann

'Er æ mange slags karehåtta som inkji æ greie.

kareklæi

klede for vaksne menn (bruka berre i fleirtal)
Sjå også karmannsklæi og klæi.

"Kvendi sku' inkji gange mæ kareklæi!", sa Såvi.

karelé

høgre sida av midtgangen i kyrkja og andre forsamlingshus Sjå også kvendeléne.

Nò for tí'inn sitje inkji adde karan 'å karelénæ i kjørkjunn.

karetrèv

galleriet på "karesida" i kyrkja (på høgre side når ein går inn i kyrkja)

Karetrèvi va' 'å sǿléne 'å kjørkjunn å mót dagjæ (ljósæ).

karmann'e

mann, kar
Sjå også kvendmann'e (H).

Da våre seks karmenna ti' tekkje tòkâ.

karmannrǿu

eldre uttrykk om samtale mellom menn om mannsrelaterte aktivitetar og interesser

Det varte mykji karmannrǿu fysst karan treftest å ha' tí' ti' rǿe.

karmannsarbei'

arbeid som før i tida vart definert som mannsarbeid (td stelle med hest, ljåslått, mekanisk arbeid)

Ljåslåtten va' karmannsarbei'.

karmannsklæi

klede for vaksne menn; bruka berre i fleirtal
Somme seier "karmannklæi" eller "karmanneklæi".
Sjå også kvendeklæi og klæi.

Yngjebjør va' nåkå sérs ti' saume greie å lagelège karmannsklæi.

karmannskvendi

maskulin kvinne

Karmannskvendí æ nóg sterke å góe ti' arbeie.

karmannsríve

stor rive (for karar; til å rake og kjembe med)

Karmannsrívun æ for tunge ti' breie mæ. Karan brúka a karmannríve ti' kjembe mæ, den va' stǿri 'ell kvenderívun.

karmeis'e

mann, kar

"Karmeis'e" vare helst'e brúka som a nòkå lǿglegt ór'.

karsklèg'e (V)

karsleg (også bruka om maskulin kvinne)

Knút stó så karsklèg'e i dei nýe masjónsklæó.

karsstykkji

krafttak (td lyfte tungt)

Det va' a karsstykkji å lypte desse steinæ.

karstak

tungt tak (for ein sterk kar)

Haddvår gjåre a karstak då 'an lypte dei stóre steinæ.

karsverk

arbeidsstykke som få greier (tung og langvarig arbeidsinnsats)

Guttorm gjåre a karsverk då 'an sló Gråtarteigjen på ein dag'e.

karte

1. hogge eller sage ned eit område (helst bruka om småskog)
2. hogge eller sage av greiner på tre
3. fjerne alt

1. 'An karta nåkå rynninga oppi voddæ. Torgrím karta néd heile skógstykkji sitt i fjår vèt'e.
2. Tjógjei stód ottenat vé'eskjólæ å karta staur'e å stóppa.
3. "Nò hèv' eg karta meg for tenna", sa Tjóstóv.

kartenagl'e (V)

tykk nagel på fot eller hand (når ein har mist naglen mange gonger etter skade eller neglesopp)
Sjå også nagl'e.

Góme hève kartenegla; det æ så úhǿgt å vóndt, 'u ríve da fysst 'u arbeier.

kartenævr
image

never frå bjørkestamme som er flett ein gong før
Sjå også nævr og flette nævra.

A kartenævr æ inkji egna ti' å gjère 'å mæ.

karve

1. skjere eller hakke i små bitar
2. sløse, utnytte dårleg (td tøy)

1. Vi' du reiske å karve opp sǿteplí, så ska' eg stelle ti' disær'e. Eg vi' karve desse småeplí for sauin.
2. 'U karva opp det dýre vallmåli så det varte mykji resti.

karvi

karve (krydder)
Somme seier "karv'e".

Mange líke å have karvi i spaæ. Da brúka karvi n'i nåosten.

kase

1. drage tømmerstokkane bort frå hogstplassen med hest og fram til støyteplassen eller omlastingsplassen
Sjå også kasedròg og kaseslodde.

Jø̀rund høgg'e, å Stein kasar.

kasedròg (V)

hestereiskap, meiar med tverrtre og hakar, bruka til å dra i hop tømmerstokkar med
Sjå også dròg, kaseslodde og kase.

Det æ godt at kasedrògjí inkji æ så tung itt an ska' innat stokkó.

kasen

1. trøytt, tom for krefter; vert ikkje gradbøygt
2. Fisk som vert liggjande daud i vatnet i fleire timar, vil kasne. Beina losnar frå kjøtet, dersom ein klemmer når ein reinskar fisken. Vert ikkje gradbøygt.
Sjå også kasne.

1. Nò æ eg så tròta å solten at eg æ plent kasen. 2. Det æ sòme som inkji vi' have kasen fisk'e.

kaseslodde (H)
image

hestereiskap, meiar med tverrtre og hakar, bruka til å dra i hop tømmerstokkar med
Sjå også kasedròg og kase.

Det æ godt at kasesloddâ inkji æ så tung itt an ska' få innat stokkó.

kaslelòk

kasserollelok
Sjå også kasli og kaffékasli.

Detti kaslelòkji æ for stórt ti' desse kaslâ!

kasli

kjele, kasserolle
Sjå også kaffékasli.

Du lýt sjå ette' kaslâ, så inkji kafféi sý'e ivi. Kaslen va' glóheit'e.

kasne

1.Fisk som vert liggjande daud i vatnet i fleire timar (sommarstid når vatnet er varmt), vil kasne. Då vert kjøtet blautt, og beina kjem ut på innsida når ein klemmer i samband med å reinske fisken.
2. verte heilt tom for krefter
Sjå også kasen.

1. Mi ljóte take opp nètí fyrr'ell mi ète bítåi, for disom mi vente ti' ettå, så vare det så lengji at fiskjen kan kasne.
2. Eg æ plent kasen ette dei harde túræ.

kass'e

ryggbør
Sjå også moltekass'e og fiskekass'e.

Detti va' an tung'e kass'e, eg vare hengjehæra av 'ó. Eg slapp an kass'e då eg ha' bitala.

kassett
image

kassett (musikk-kassett)

Det æ líti eg spilar kassett nò for tí'inn, det vare helst'e å laste néd musikk'e frå nètæ.

kassi

kasse

Tårål stelte så grei'e an kassi.

kast

1. 4 leivar med flatbraud (somme seier "braukast")
2. kast på td vaier eller hesjetråd (og anna)
3. steinkast

1. Ska' eg take inn tvau kost mæ brau?
2. Du må 'kji sveive inn mei', eg lýt fysst'e rétte på kostí! Fysst an sau'e ska' lembe å det æ kast på lambelègjæ, då lýt an have dýrelækjen.
3. Torgrím ha' dei lengste kostí mæ mi kappkasta.

kast på lambelègji

kast på livmora til sau (utganga på livmora vert stengd rett før lamming)

Fysst an sau'e hèv' kast på lambelègji, lýt an svint få an dýrelækji ti' hjelpe.

kaste

1. abortere (helst bruka om kyr)
2. grave (td grøft eller grav)
3. kaste 
4. kaste
5. gli av (om reim)

1. Kjýrí kasta kåvæ i nótt.
2. Mi kasta opp tvæ veito i Myrinn i dag.
3. Hav' di kasta dessa gamle bókó?
4. Kasti nå ballæ ti' mi!
5. Reimí kasta i ei sau fordé reimhjúlí ha' fengje an sleng'e.

kaste bort

misse

Eg hèv' kasta bort seslebókjí mí!

kaste håró

røyte; gjeld hest

Fysst våri kjæm'e, så kaste hestan håró.

kaste ihóp

saume saman med kastesting

Knút hèv' visst alli kasta ihóp, for 'an hèv' alli sauma.

kaste ivi

saume fast td ein fald på innsida av eit plagg

Signe kasta ivi saumen i trøyunn, så det inkji sille rakne.

kaste klamp'e

kvitte seg med kram snø eller is under høvene

Brúnen fekk 'kji kaste klamp'e då da våre i høyskóg.

kaste konni

bruke kasteskovlen til å "kaste konni" på låven (det tunge matkornet kom lengst, agnene kortast og lettkornet vart liggjande midt i mellom)

Da såte i låvâ å kasta konni attive hærí.

kaste munk

eldre barneleik (utandørs)

Gófa rǿa tídt om at da kasta munk å gjætte sugge mæ da våre små.

kaste opp reiní

spa ei brei fòr nedst i åkeren og kaste molda opp i åkeren

Åkrejórdí va' viktig å passe på, for di va' "maten", så 'an laut kaste opp reiní så an kunna brúke att'e den góe jórdí.

kaste si

svive urundt eller ujamnt

Slípesteinen kastar si så eg vare mest'e fast'e mæ å slípe ljæne.

kaste vóndt på

utøve trolldom for å skade einkvan

"Trollkjèringan" kunna kaste vóndt på fókk å fé.

kaste ǿri / kaste mynt

kaste på stikka (leik ute i det fri)

Fysst snjóren reiste om våri, då bigjynte mi å kaste ǿri.

kastebýte

byte likt mot likt, utan mellomlegg

Sku mi kastebýte klokku? gamle bíla æ det vågeleg å kastebýte. Sòme kastebýtte gar'a i gamle dage.
kastemaskjín

maskin med såld og vifte til å reinske kortók håmen ifrå,n medan ein treskte

Den som stó' attenat kastemaskjínæ å tók håmen ifrå, fekk mykji dumbe í seg, å detti arbei'i finge jamt gútungan.

kasteplagg

stort og tykt hovudplagg for kvinner (raudt, med brodert kant rundt; roser på kanten)

Kasteplaggji æ 'kji brúka leng'e.

kasteskóvl'e
image

trereiskap som vart bruka til å reinske treskt korn

Kasteskóvlen æ som a stór ause av tré, som an brúkar ti' å kaste det trekste konni attive hærí for å skjilje det tunge frå dei létte konnæ.

katrandi líten

bitte liten
Sjå også katrandi seint.

Dèt va' a katrandi líti lamb!

katrandi seint

svært seint
Sjå også katrandi líten.

Da gjinge katrandi seint.

kattebræse

linn avføring frå katt

Úv varte leid'e å turke opp kattebræsu så 'an kabba kausen sin.

kattefarsýe

sylje med mønster som "fotefar etter katten"

Kattefarsýâ líknar på an kattefót'e.

kattekopp'e
image

mjølkkopp for katt

Katten sat allstǿtt å venta innmæ kattekoppen itt Mamme sat å mókka.

kaun'e

byll, verkebyll
Sjå også kjøyne.

Tóne ha' så vónd' an kaun'e att'å halsæ.

kaunsår'e

svært øm

Anne va' plent kaunsår då 'u ha' lègje allfor lengji å sóla seg.

kaup

kjøp
Sjå også kaupe.

Dèr gjår' du a godt kaup, som fekk den véne kjistâ sò billig.

kaupari

kjøpar

Der va' 'kji mange kaupara ti' dei garæ.

kaupe

kjøpe
Sjå også kaup.

'U ville kaupe si an nýe bíl'e.

kaupekake

kake som er kjøpt (ikkje heimelaga)
Sjå også kaupe.

D'æ léttvint kaupe si a kaupekake, i sta'en for å steikje sjav'e.

kaupemat'e

mat som er kjøpt i butikk

Mi have barre kaupemat'e heimi, mi dríve alli som bǿnda lenge'.

kaupestump'e

brød som er kjøpt på butikk
Sjå også kaupe og stump'e.

Det smaka kalleg godt mæ kaupestump'e førr'e, då eg va' líten.

kaupeverk

kjøpetøy (td bomullstøy til å saume klær av)

Kaupeverkji æ som jamnast'e av bomudd.

kaupmann'e

1. kjøpar
2. kjøpmann

1. Hèv' du fengje kaupmann'e ti' hestæ dí?
2. Kò mange kaupmenna æ 'er i Valle kommúni?

kause

kjæle og kose med katten
Sjå også kausi.

'U sat å kausa så snilt mæ kattæ i fangjæ.

kausi

1. hankatt
Sjå også kause.
2. storkar, kakse

1. "Gunnúv kausi" ha' da som kjælenamn på kattæ.
2. Det va' ti' pass 'ó "Kausi"!

kave

1. kave, streve
Sjå også i søkk å kav.
2. dukke under (i vatn)
Sjå også i kav.

1. 'U kava fælt for å bitale gjellin.
2. Der va' så djúpt at eg kava.

kavendi

veldig (forsterkande uttrykk)

'U song så kavendi vént. Dèt va' a kavendi gód blautkake.

kâvére

gå god for, kausjonere

Ha' 'kji Åni kâvéra fyr' 'an, så ha' 'an mått frå garæ.

kavlunji

liten ukløyvd vedbrand

Kavlunga kunn' vèr' greie å elle mæ fysst an bakar brau.

kavtròta

svært trøytt, vert ikkje gradbøygt
Sjå også blindtròta (V), tròta og tròte.

Eg hèv' saga vé'e i heile dag, så nò æ eg kavtròta.

ketsjupp

ketchup

Vi' du flí mi ketsjuppi?

kiddi-kiddi / kitte-kitte

"kalle på geit"

Fysst mi kadda "kiddi-kiddi", kóme gjeitan røkkjandi.

kiss, kiss, kiss!

"kalle på kalv"

"Kiss, kiss, kiss!", nò mòge di kåme så sku di få sutr!

kissa!

lokkerop på ku

Kissa, kissa, kåme no då!

kissi

kalv
Sjå også kåv'e.

Du lýt brynne kissâ mæ' mjåkkjí æ vorm. Den lisli kissen hèv' dotte néd i a hòle.

kjadr

mas, prat
Sjå også kjadre.

D'æ va' barre nåkå kjadr mæ 'enni Anlaug.

kjadre

mase, prate for mykje, tale einsformig og utan opphald
Sjå også kjadr.

Ko æ det du kjadrar etti, nò ljóte mi kåme i gong!

kjafs

flokete, ustelt (om td hår)

Håri 'ass Nils va' i eitt kjafs.

kjafse

1. sakse, slå, skjere eller hogge på ein uvyrden og barnsleg måte som tek lang tid
2. ete på ein ufin måte (om menneske og dyr)

1. Dei tvei brǿan kjafsa å slóge, ljæne vår' helst'e skjemde.
2. Haddvår kjafsa å åt, 'an va' så solten.

kjafselèg'e (V)

1. liten og veik person med lite kraft og makt
2. ustelt, oppfiltra
Sjå også tafselèg'e.

1. Gýró æ kjafselèg, å fær líti gjårt.
2. Ruggâ æ så kjafselèg nò, eg lýt snart být' 'æ út.

kjafsen

oppsaksa, opphakka, tilsaksa, tilhakka

Stríetapéti æ så kjafsi nò, si' pusi hèv' kvesst klǿne sí dèr i mange år.

kjakepúst'e

kinnskjegg

Tikje du det æ svært så stóre kjakepústa? Eg ha' tótt du ha' sillt raka av di kjakepústan.
kjakji

1. kinn
2. underdelen av hovudet på eit slakt

1. Bóa ha' ískalde kjaka då 'an kåm inn'tt'e.
2. Ette reisdýrjaktinn lýt an livére inn kjakan av dýró.

kjakk

"mykje tal med lite innhald"

Det æ tungt å høyre på kjakkji 'enni Gònil a heilt kveld.

kjakke

mase, småkjekle, kritisere, stendig klage på ein annan person
Sjå også kjakkjen.

Sòme moiri æ fæle ti' å kjakke på ungan. 'U gjåre 'kji kå kjakka på mannen sin allstǿtt.

kjakkjen

person som er masete / fæl til å klage
Sjå også kjakke.

Èlí va' så kjakkjí at eg líkar inkji å vère i hóp æ. 'An æ så kjakkjen å úlílèg'e.

kjamsle

1. ete så høglydt at det kan verte irriterande
2. tyggje noko som er seigt

1. Bóa kjamsla å åt så eg skjemdest fyr' .
2. Eg kjamsla lengji på den seige elgesteikjí.

kjangle

småkrangle, gnåle om noko ofte

Turíd va' fæl ti' å kjangle.

kjarr

1. lite område med mykje molter
2. småbuskar (td "víérkjarr", "dvergbjørkkjarr")

1. 'Er va' mykji molteblóm'e i desse kjarræ.
2. I kjorr mæ víér'e finn'e an tídt véne moltu.

kjatr

skravl, mas

Det va' i eit kjatr mæ ungó då da sluppe út.

kjatre

1. "barnespråk" (utydeleg tale hjå små born)
2. skravle
Somme seier "kjadre"
Sjå også kjatren.

1. Den lisli gúten kjatra å tala, men moirí ass svòra 'ó alli.
2. Dei tvæ systan kjatra så fælt at eg kunna alli vère der.

kjatren

prate utan stans, mase

Små unga æ tídt kjatrne; da lære sikkå ti' tale.

kjav

1. "forsamlingssurr"; bruka berre i eintal
2. plagsamt og irriterande preik
Sjå også tjave.

1. Det va' i eitt kjav inni mǿtesalæ, så an kunna 'kji nautt tale mæ dei néraste.
2. Det va' slig a kjav mæ dei ungó at eg måtte útom.

kjave

tale mykje slik at det vert irriterande; helst bruka om born

Ungan kjava så fælt at dei vaksne finge alli rǿe.

kjaven

om person som talar så mykje slik at det vert irriterande (helst bruka om born)
Sjå også kjave.

Bóa æ så kjaven at dei hí bonní vare oppleide.

kjeddari

kjellar
Sjå også eplekjeddari, bakstrekjeddari, kjeddarlæm'e og kjeddartropp.

Det æ úhǿgt å inkji have kjeddari i húsó.

kjeddarlæm'e

kjellarlem i golvet eller på utsida av huset
Sjå også eplekjeddari, bakstrekjeddari, kjeddari og kjeddartropp.

Det æ 'kji úfarleg å have kjeddarlæmen oppi.

kjeddarsmòk

usmak i mat (etter å ha stått lenge i ein innestengd kjellar)

Maten hèv' slig a kjeddarsmòk at 'an snautt æ ètandi.

kjeddartropp

kjellartrapp
Sjå også eplekjeddari, bakstrekjeddari, kjeddari og kjeddarlæm'e.

'An snåva å datt néd kjeddartroppí.

kjedding

kjerring (eldre form)

Haddvår hèv' havt tvæ kjeddinga.

kjeddingekjept'e

torskemunn

Kjeddingekjeptan have an blóm'e som kan líkne på an kjept'e.

kjeddingerís

dvergbjørk

Kjeddingerísi veks'e i hågheiinn.

kjeddingetenna

marimjelle

An sér jamt kjeddingetenna på heiinn.

kjéepíne

stad der kjea vart sette om våren når dei vart skilde frå geitane (oftast på ei øy)

Have di kjéí út'å kjéepínunn?

kjeik'e

1. person som er noko meir enn rak i ryggen
2. person som vil vise seg / er stolt
Sjå også svær'e.

1. 'An va' sjúk'e a vike, men nò gjeng'e 'an líke kjeik'e. Ein som æ kjeik'e, sér sjellnare né' i grúsi 'ell ein som æ kruppen.
2. 'An gjekk der så kjeik'e. 'An kåm att'e líke kjeik'e.

kjeikje si

få svei i ryggjen; bruka om dyr og folk (om dyr: ein gjer seg dermed klar til paring)

Kjýrí kjeikte si då stúten kåm. Å kjeikje si varte reikna for toskji, for då sýnte an at an va' svær'e.

kjeikjekast

eit ofte vellukka "kast" i ryggtak

D'æ itt da prǿvast da gjère kjeikjekasti.

kjeiknasa

oppstopparnase, vert ikkje gradbøygt

Den gúten va' kjeiknasa.

kjeile

stikke ut eller fram

Fysst hòka kjeilar út, då æ an spahòka.

kjeime

slå ut med armen / armane
Sjå også veivle og feipte.

Sòme kjeime så armó fysst da gange ette vègjæ.

kjeime å slå

veifte med armane for å verje seg

'An kjeima å sló for å vanne seg for vafsó.

kjeimeslå

svingslag

Der va' an drykkjebassi som kjeimesló så fælt, men 'an trefte alli nòken.

kjeimespenne

sparke horisontalt

Tårål kjeimespente for å sýne ko svím'e 'an va'.

kjeive

venstre hand
Sjå også kjeivhendt'e og kjeivedurr'e.

Tór brúka líke godt kjeivâ som vénehond.

kjeivedurr'e

1. slag med venstre hand
2. keivhendt; negativt uttrykk, bruka om venstrehendte personar
Sjå også kjeive.

1. Eg fekk an dugelèg'e kjeivedurr'e.
2. Pass deg din kjeivedurr'e!

kjélingji

små husdyr (td sau)

Mi have fengje heim'tt'e av heiinn kverr kjélingjen.

kjelke avgari

skunde seg av garde

Nò kjelka faisysti avgari. Da kjelka avgari mæ drykkjebassâ.

kjelle
image

1. vasskjelde
2. farkvore kvinnfolk
Sjå også oppkóme.

1. I a gó' kjelle æ vatni kaldt om det så æ an heit'e sommårsdag'e.
2. Tóne va' a fæl kjelle.

kjembe

mengde med turt høy, raka og klemt saman med riva slik at det vert fast og kan berast
Sjå også høystakk'e, stakkstad'e, stakksneis, murefót'e, stydje, krakji, vindverje, vindvevje, band, torve, býr,
og høyskóg.

Det va' vanleg mæ 4-5 kjembu i a býr.

kjembe

1. å lage ei kjembe
2. lyfte framføtene høgt i ei "kjembe-rørsle" når ein spring (om hest)
3. kjemme håret

1. Da kjembde høytti mæ rívunn, for at høytti sille liggje tétt å fast i høybýrinn.
2. Haddvår kjýtte ko godt hesten min kjembdi mæ framfótó.
3. Det va' inkji allstǿtt líke gama å kjembe ungan itt da våre flókutte.

kjembe seg

kjemme håret sitt

Nò æ eg så flókutt at nò lýt eg kjembe meg.

kjemberó

lag eller omgang med høy på høystakken (lagt i kjember)
Sjå også kjembe og .

Midjom kjemberóó lýt an leggje kraka så inkji høytti skrí'e út i frå sneisinn.

kjemberòk

høy som ligg att på marka etter ei kjembe
Sjå også ròk.

Breislejentâ tók mæ si kjemberòkjí mæ da sette stakkjen.

kjème si

1. springe i kjæti (td lam og små born)
2. danse eller gjere fakter med store rørsler

1. Fysst lombí kåme út fysste gongjí om våri, då kjème da sikkå.
2. Det må vèr' lòv å kjème si itt an æ ung'e!

kjempestykkji

stort karsstykke

"Slagsmål å kjempestykkji drivest da mæ", sa Gunnår.

kjenne

1. kjenne at fisk bit på kroken
2. kjenne

1. Eg fiska heile kveldi, men kjende alli.
2. Eg kjend' 'æ alli, men hú tóttest kjenne mèg.

kjenne 'å si

kjenne på seg

'U kjende 'å si  at det va' nåkå gali.

kjennespak'e

flink til å kjenne att folk

Det æ 'kji adde som æ så kjennespak'e. Det æ iv'alt så kjennespòk æ.

kjennsklèg'e (V)

lett attkjenneleg
Sjå også adjektivet kjennskleg og adverbet kjennskleg.

Eg hèv' 'kji sétt 'an på trædev år, men 'an va' kjennsklèg'e, endå så gåmål'e 'an hèv' vorti.

kjennsklèg'e (H)

lett å kjenne att 
Sjå også kjennsklèg'e (V) og adverbet kjennskleg.

Den songji va' kjennsklèg, eg hèv' høyrt 'æ mange vendu fyrr'e.

kjennsklegt

særmerkt (lett å kjenne sidan det minner om noko)
Sjå også kjennsklèg'e (V) og adjektivet kjennskleg (H).

Det va' kjennsklegt å høyre sauebjøddu.

kjens

kjensfolk
Somme seier "kjensfókk".

Såge di nåken kjens då di våre ti' messe førri sundagjen

kjeppsta'e

bruka om hest som er tung og vanskeleg å tøyme
Sjå også kjeppstrí'e.

Det va' vóndt å tøyme itt hesten va' kjeppsta'e.

kjeppstrí'e

bruka om "stri" hest som dreg deg av garde sjølv om du prøvar å stanse hesten med taumane
Somme seier "kjeppsterk'e"
Sjå også kjeppsta'e.

Borkjen va' kjeppstrí'e å tung'e å tøyme.

kjept'e

1. kjeft
2. overførd tyding av forklåring 1 (td om sau)
3. flåkjefta person

1. Då 'an kåm att'e frå tannlækjæ, ha' 'an alli att'e a tonn i kjeptæ.
2. Augund såg alli an kjept'e då 'an va' av å leita ette sauó. Nò hav' mi fengje heim'tt'e kverr kjepten!
3. Den kjepten vi' eg inkji hav' mei' mæ å gjère!

kjepte

kjefte

Tóne va' så fæl ti' kjepte på ungan.

kjepteleg (H)

ugrei språkbruk

Tar du allstǿtt vère sossa kjepteleg, Margjitt?

kjèr

stort lagga trekjerald med øyro og lok, bruka til å lagre korn og mjøl og øl i, stod som regel i "buret"

Mýsan ha' naga hòl i mjø̀lkjèri.

kjére seg

uttrykkje glede for noko (vere godt nøgd med eit resultat eller ein situasjon og syne dette med ord og fakter)
Sjå også kjèrelèg'e (V) og kjéreleg (H).

'U kjéra seg som a líti bån. 'An kjéra seg då 'an fortålde 'an ha' vunne i tipping.

kjéreleg (H)

koseleg, blid, smilande
Sjå også kjérelèg'e (V) og kjère si.

Det æ gama å vère i hóp kjéreleg fókk.

kjérelèg'e (V)

koseleg, blid, smilande
Sjå også kjéreleg (H) og kjère si.

Lisle-Knút æ allstǿtt så kjérelèg'e.

kjèring

kjerring

Eg tikje gama å sitje mæ kjèringó å rǿe mæ da, mæ da bake brau. Ei slags kjèring æ a snikkarkjèring, hú stǿr oppunde fjø̀lí mæ eg hǿvlar.

kjèringtonn

marimjelle

Kjèringtonní kan líkne på tennan ti' a eldri menneskjinn.

kjerkje

1. sauesjukdom (sauen synest å vere heilt stiv i halsen og legg hovudet mot jorda og dauar)
2. hestesjukdom (sterk hoste)
3. uvel og svimmel (om menneske)

1. Lislesau daua av kjerkjunn i gjår. Fysst sauin hav' kjerkjâ, svíve da rundt sjave seg.
2. Brúnen hóstar så fælt, trú 'an hèv' fengje kjerkjâ?
3. Bóa fekk kjerkjâ i gjårførridagjen.

kjerrehaus'e

navet i eit kjerrehjul

An lýt smørje kjerrehausan mæ feitt stundom.

kjerresmørje

feittsmørje

An laut have kjerresmørje i lageró i hjúló så da inkji skrike så fælt.

kjerresnæle

eike på kjerrehjul

Kjerresnælun slengje helst'e nòkå lause på desse kjerrehjúló.

kjèrslòk

flatt lokk på kjèr

Mi la' kjèrslòk på brausleivan som våre nýsteikte.

kjerterak

veik i talgljos

Kjerterakji va' nóg av bomullstrå'e.

kjerv'e

1. same tyding som lauvkjerv'e
2. liten gut

1. Kjervin vare bundne mæ vidju.
2. Torgrím va' barre an líten kjerv'e då 'an lære seg å skjeise.

kjesle (H)

få kattungar (om katt)
Sjå også yngje.

Sòme sa visst "kjesle" i stâ'en for å "yngje", fyrr' i tí'inn.

kjeslingji

kattunge

Kjettâ yngde, å fekk fem kjeslinga.

kjesse

lita byrd (helst bruka om høy)

Denna lisle býrí dí kan an helst'e kadde a kjesse.

'kji ko barre / 'kji kå barre

ikkje anna enn berre...

D'æ 'kji kå barre a ivefær.

'kji kå kjepten å bakfǿtan

fæl i kjeften

Tóre æ 'kji kå kjepten å bakfǿtan.

'kji mæ måti / alli mæ måti

for mykje, meir enn passeleg mykje
Sjå også mæ måti.

Det va' 'kji mæ måti det ringde i nótt.

kjiggje

når geit / rådyr får kje

Gjeití kjiggjar úti.

kjiggjenapp'e

knapp til å ha td i klokkekjedet

Det va' an vén'e kjiggjenapp'e du ha' i kjiggjæ!

kjiggji

kjede, lekkje

An lýt have a vént kjiggji ti' a mæt klokke.

kjiggjing

kje-fødsel (geiter, rådyr)

Dei som have gjeita, plage helst'e have kjiggjing i januar.

kjíke (V)

1. sjå i kikkert
Somme seier "kjikre".
2. kike, sjå

1. Då eg kjíka, såg eg der va' an stóre reissdýrhóp'e som låg å kvílti.
2. Knút kjíka på den nýe túptí som varte graví út.

kjíker
image

kikkert (vanleg kikkert og kikkert bruka til nivellering)

Eg hèv' allstǿtt mæ mi kjíker fysst eg ska' på reissdýrjakt ell' leitar ette saui.

kjíkjehósti

kikhoste

Itt bonní ha' kjíkjehósti, så hósta da sikkå i kjíkji.

kjíkre (H)

kikre (sjå i kikkert)

Sòme æ så nýsgjèruge at da plag' tídt kjíkre né'å vègjen.

kjila bukk, kjila blakk, kjila líti nèvetakk

regle som vart bruka når ein kalla på kjea

"Kjila bukk, kjila blakk, kjila líti nèvetakk", sa Margjitt itt 'u kadda på kjéí.

kjile

symje fort avgarde; om fisk

Såg du den fiskjen som kjila hítunde landstéi.

kjilelèg'e (V)

straumlineforma (td fisk, fly og bil med liten luftmotstand)

Ópel Calíbra va' kansi den kjilelègasti bílen rundt nittenhundråníttí.

kjíletenne

sugegrøft med naturstein lagd som eit møne

An lýt hav' fast'e botn'e i veitunn itt an kjíletenner.

kjíletennt'e

bruka om dreneringsgrøft (sugegrøft) med naturstein lagd som eit møne

I kjíletennte veitu sette an steinan opp som a mǿni.

kjíli

kile

Da brúka kjíla itt da kløyvde stokka fysst da timra.

kjinge

1. slå inn ein krampe (u-forma jernkrok)
2. spengje td ein omn
Sjå også kjingji.

1. I fjósæ åkkå hav' da kjinga ihóp tvei timrestokka.
2. An omn'e som ha' fengje an sprekk'e kunna da kjinge ihóp'tt'e.

kjingji

1. smidd krampe
2. bøylane i ei revesaks
3. hake av metall eller tre (som bind saman)
Sjå også kjinge og spong.

1. Det stend'e nåkå kjinga i låvâ, dei hèv' eg smía sjav'e.
2. Rèven fekk kjingan rundt halsen då 'an beit i åtâ.
3. An kan brúke an kjingji ti' å halde innat annanné lytin i an sprekt'e omn'e.

kjinke

trestykke mellom raptan oppå stavlægjâ

Fysst an inkji brúkar nåmtróe, kan an brúke kjinku.

kjinkse

kaste med hovudet (om folk og hest)

Tòróv kjinksa då 'an vann ryggjetakji. Anlaug kjinksa fælt då 'u fekk att'e den filne reikneprǿvâ.

kjinksen

kastande med hovudet (om folk og hest)

Borkjen va' kjinksen då 'an kåm inn i stadden å venta på høy, ette an har'e arbei'sdag'e.

kjinn

1. planke innfeldt i lafta bygning ved dører og vindauger (dyrekjinn)
2. øksa skråkant i laftet i ein lafta bygning (kjinnslétte)

1. Kjinní halde stokkó i dynna å glòs i agji.
2. Sòme tikje d'æ vént mæ stóre kjinn i nòvó.

kjinnebiti

biti med nykinna smør 

Kjinnebiten æ hardt brau å nýkjinna smø̀r.

kjinnefessi

regle eller ordlyd som skulle få rjomen til å verte til smør når ein kinna

Hèv' dú høyrt nåken av dessa kjinnefessó da ha' førr' i tí'inn?

kjinnegjøys'e

gøys som kjem når ein tømer saupet ut av stampekinna etter at ein har samla opp smøret
Sjå også gjøys'e.

'U fekk kjinnegjøysen i andliti då 'u tǿmde út saupi.

kjinnekadd'e

kall i smørkinna (sveivekjinnâ)

Kjinnekadden va' av tré, å ha' fíre vengji.

kjinnekling'e

kling av flatbraud

Mi kósa åkkå mæ kjinnekling'e då mi våre âv å såge ti' rjúpesnòró.

kjinnekrossblóm'e

tepperot

Blómen på kjinnekrossblómæ æ plent på same skap som krossen på kjinnestavæ. 

kjinnekross'e

kross i skiva nedst i kjinnestaven

Kjinnekrossen sér út som an krossblóm'e.

kjinneljó'e

lyden ein får når ein kinnar i ei stavkjinne

Det va' viktigt å få rétte kjinneljóen i stavkjinnun fysst da kjinna.

kjinnestav'e

staven og krossen til stavkinna
Sjå også stavkjinne, stampekjinne og sveivekjinne.

Den kjinnestaven hèv' èg brúka mang a gong.

kjinning
image

del av lafteknuten

An lýt vèr' nøyen at kjinningan æ flate, så loptí vare tétte.

kjinnplagg
image

lite og utsauma tæpi eller plagg (smøyg eller krossting) som vert sveipt over herdane på reivbonn mest som eit sjal (går bakom nakken og litt over kinna ved øvste kanten)

Moírí sveipte kjinnplaggji kring hæran å hòvúi 'å dei lisle bånæ.

kjinnslétte

lage kjinninga på båe sider av eit laftehogg når ein laftar eit hus

An kjinnsléttar stokkan så da sku' vare tétte å góe i nòvó.

kjippe ihóp

kippe saman, samle ihop
Sjå også kjippi og ljåkjippi.

Eg kjippar ihóp ljæne så da inkji sku nike né'å'nanné å vare skjemde.

kjippe å gange

gå med stutte og raske steg

Det va' kalleg di Òlâv kjippa å gjekk då da rópa på 'an.

kjippi
image

knippe
Sjå også ljåkjippi og kjippe ihóp.

Vaktmeistaren hèv' jamt stóre kjippi mæ lykla. Eg hève mæ mi a kjippi mæ ljæ fysst eg ska' út'å teigjen.

kjíse

myse

Koss æ detta du sit'e å kjíser, sér du filli?

kjisle

kile
Sjå også kjislen ogkjislug'e .

Inkji kjisl meg, eg æ så kjislen!

kjislen

kilen
Sjå også kjislug'e og kjisle.

Inkji kjisl meg, eg æ så kjislen!

kjislug'e

kilen
Sjå også kjislen og kjisle.

Gró va' så kjislug unde fótó.

kjissút!

1. noko ein seier når nokon nys
2. noko ein seier når ein jagar katten ut

1. Pål naus så fælt at Rannei sa "kjissút" mange vendu den dagjen.
2. Kjissút, Pusi, nò hèv' du drite 'nunde padæ att'e!

kjiste
image

1. kiste, laga av tre
Sjå også kjistili og leddikk'e
2. likkiste
3. firkanta sylvdel på sylvbelte

1. Kjistâ va' så vént rósemåla.
2. Førr' i tí'inn gjåre da kjistun heimi.
3. Den eine kjistâ i sylvbeltæ 'enni Sigríd va' øyelagd.

kjistebelti

brurebelte med "kister" av sylv; med forgylling

Jórånd tótte gama sýne fram di véne kjistebelti sitt.

kjistehekti

bruka til skospenne og gjúrehekti (av nysylv eller messing; for mann)

Eg hèv så véne nåkå kjistehekti på búna'skó mí.

kjistelås'e

sylvhekte med botn; for menn og kvinner (i lúsetrøye og svårtestakkslínun)

Førr'e brúka kvendí kjistelås'e i svårtestakkslínunn.

kjistestól'e

stol med eit rom under setet

Da brúka tídt kjistestólen itt da spunne.

kjistetenne

sugegrøft med naturstein som er lagd med ei rad stein på kvar side og steinar som kviler på toppen av desse (småstein over desse "toppsteinane" og torv med graset vendt nedover, heilt på toppen)

Itt an ska' kjistetenne a veite, lýt an have lagelège steina.
kjistili

1. lita kiste
2. pennalhus (H)
Sjå også kjiste og leddikk'e

1. 'U gjøymde breví i kjistilæ.
2. I kjistilæ hèv' eg fjuskelepp'e.

kjittandi

fort; bruka om personar, helst born, som er raske til beins

'U sprang så kjittandi at fǿtan gjinge som trommestikku.

kjól'e

1. frakk for menn
2. kjol

1. Tårål fekk si ný'e kjól'e ti' konformasjónæ.
2. Mamme sauma mi an ný'e kjól'e ti' jóle.

kjólekar'e

vaksen mann med frakk

Såg an an kjólekar'e på vègjæ, va' det trúleg an fræmind'e.

kjóse

velje

"Eg vi' kjóse mi den vénaste møyí i verdinn", æ der hoggje inn i steinen i Stórheddér i Bykle.

kjót

bakarste delen av ljåen
Somme seier "ljåkjót".
Sjå også ljår'e og odd'e.

"Legg kjóti né'å, itt du ska' slå mæ stuttorv", sa Gófa.

kjótkruppen

bruka om ljå som er bøygd inn mot kjótet

Ljæne mòge inkji vère for kjótkruppne.

kjufs

bit, jafs

Rèven ha' vòre å tèkje nåkå kjufs av åtunn eg ha' lagt út.

kjúke

hard sopp på lauvtre
Sjå også njóskekjúke.

Kjúkun kunn' vèr' snódige å sjå på.

kjúkeball'e

leikeball laga av kjúke

Det æ mei' sprett'e i an kjúkeball'e 'ell i an tréball'e.

kjukle

klynke, ynke seg, gråte lågt og smått

Det va' syndlegt, 'u kjukla å grein så.

kjukle å læ

uttrykket tyder at ein ikkje vil syne at ein ler

Dei tvei ungan såte i a kró å kjukla å lóge.

kjuklingji

kylling

Å ète kjuklingji ska' vère så helsigt.

kjúne

badstoge

Det gåmålnorske órdi for basstòge va' kjúne. Nò bèr'e eg konni hít i kjúnâ så eg fær turke det.

kjúre

bry seg

Eg kjúrar alli om du gjère dèt. Kjúrar du om eg sveisar att'e dèt hòli?

kjúrelaus'e

omsynslaus, vørdlaus; vert ikkje gradbøygt
Somme seier "gjúrelaus'e".

'An va' så kjúrelaus'e ti' danse å riste seg (Gamalt or Setesdal)

kjúskne

høy og klede som turkar

Høytti hèv' kjúskna nòkå, så då vare det vel tjurt ti' kveldæ.

kjúsne

misse råsken, turke noko (om høy)

Mi líka at høytti ha' kjúsna itt mi sille hesje det.

kjydde

plukke alt av frukt eller bær ned frå busk eller tre i hagen

No ljóte mi kjydde aplan; det hève alt vòre frostnétte. Eg hèv' kjylt tvau ripsebèrtré.

kjyddelauve

lauve småbuskar og smågreiner

Eg kjyddelauva holtí fram'ttemæ bekkjæ.

kjýhóp'e

kuflokk

Heile kjýhópen kåm inn'tt'å støylen, da våre så plaga av flygjæ.

kjykken

kjøkken

Eg hèv' lagt nýtt tili i kjykkenæ. 

kjýklavi
image

halsklave til kubjølle

Kjýklavan våre jamt pynta mæ véne mynstri.

kjykse

samanfiltra tråd eller leidning (td taugverk, fisketaum, fiskegarn, hyssing, skøyteleidning)

Denne kjyksâ snǿri fær eg alli rétte. Ungan låge i ei kjykse, da dutte i ein haug'e.

kjýl'e

kul, klamp (gjerne der det er mykje brusk)

Fókk å dýr kunne få an kjýl'e ette a slag ell' a spann.

kjýle

vende oppover 

Sku' mi sage âv den stóre avbrotne greiní som kjýler ti' veirs?

kjyl'e

kulde, kuldeperiode

I vèt'e hèv' det inkji naua mæ kjylæ.

kjýle ti'

slå hardt

Augund kjýlte ti' 'ó Svein då 'an varte skulda for å vère úsætandi.

kjýlen

stort spenn (i ski og meiar)

Heimelaga skjí som æ kjýlne vi' létt grave seg néd i snjóren.

kjylen spring'e

når det vert slutt på ein kuldeperiode
Somme seier "kjylen æ sprengd'e".
Sjå også kjyl'e og springe.

Mæ same eg kåm út i dag tídleg kjende eg at kjylen ha sprungji. Kjylen kjæm'e ti' springe.

kjýli

klump, svulst

Vetrongjen hèv' så stórt a kjýli att'å halsæ. 

kjylje

1. brenne kol
2. fyre kraftig i omnen

1. Sméen ha' øydt opp kòli, så 'an laut ti' å kjylje att'e.
2. "Nò må du 'kji kjylje å elle så mi ljóte rýme", sa Taddâk.

kjýlje å elle

fyre kraftig i omnen

Du må 'kji kjylje å elle så mi ljóte rýme!

kjyltre

"forklefang", "kjolefang", "stakkefang"

Fysst mi munkast mæ mi våre små, ha' mi steinan oppi kjyltrunn. Eg hèv' så snilt a bån oppi kjyltrunn.

kjyml

lite "emne" ute i naturen som ein kan bruke til eitt eller anna; bruka berre i eintal

Ko kunne mi få ti' av desse kjymlæ?

kjympe seg

1. vere vrang, ikkje ville lyde
2. utfordre til slagsmål
Sjå også kjympen.

1. 'An kjympa seg, å neikta å gjère som eg sa. Kåvan kjympa sikkå då mi sille ti' støyls.
2. Åni kjympa seg, men det varte inkji slagsmål.

kjympen

kjempar imot, vil ikkje lyde, ugrei, person som vil krangle og slåast.
Sjå også kjympe seg.

'An va så fudd'e å kjympen at mi laut vère tvei for å få 'an út.

kjýmukke

kukake

Det låg a kjýmukke innmæ heddâ.

kjyng'e

nysnø; mykje på ein gong

Det kåm an kjyng'e i nótt. Drív'e det det sommårmål, ska' det kåme sjau kjyngji fyre våri.

kjyngje néd

snø tett

Det kjyngja néd sò fælt om nóttí at mi laut ti' skjǿre mæ same mi rise opp.

kjynnehús

frøhus i eple

Kjynnehúsí åte mi helst'e inkji.

kjynnemesskjyng'e

fastelavnsrida (Kyndelsmesse er 2. februar)

An tar' alli tvile; kjynnemesskjyngjen kjæm'e kverrt år!

Kjynnemessrí

ei tid kring Kyndelsmesse (2. februar) då det ofte var uver

"Kjynnemessríin kunna vère harde", sa Hakji.

kjýnæpe

fornepe (turnips)

Kjýnæpun vakse fórt å gjève stór avling. Da gåve mykji kjýnæpu for búskapen førr' i tí'inn.

kjýr

ku

Kjýrí va' brondutt. Da have sérs véne kjý i Heimigâ'. Karan kóme leiandi mæ kjýrinn 'enni Gró, den einaste 'u ha'.

kjyrkjegjengd'e

ha fine nok klede til å gå til kyrkje

Eg hèv' 'kji aila klæi, så det æ såvídt eg æ kjyrkjegjengd'e.

kjýrkåv'e

kukalv
Sjå også kjýr, kåv'e og stútkåv'e.

Det va' godt at Vénerós fekk an kjýrkåv'e denne gongjí, den vi' mi leggje 'å.

kjýrlag

gammalt mål på ei viss jordvidd eller eit visst jordverde

"Ko stórt va' a kjýrlag?", spúre Åsmund.

kjýsleikje

vikar i hårgarden over tinningane (mest berre bruka i fleirtal)

'An hève så stóre kjýsleikju; 'an fère ti' å snøyast frammati.

kjyss!

hysjing til katten når ein ville ha han vekk

Sòme sa barre "kjyss" ti' kjettó, å inkji ti' hannkattó.

kjyssebèr
image

kirsebær

Trastan æ kallège ti' å take kjyssebèrí om hausti.

kjýte

framheving av seg sjølv med sterke ord

Dèr drykkjebassan samlast kunna an høyre mange kjýtu.

kjýte

1. kyte (invitere til slåsskamp, skryte av seg sjølv)
2. skryte, rose

1. Aslak kjeima å kjýtti så fókk vorte mest'e ræde.
2. Da kjýtte av dei góe lefsó.

kjýte fríkar'e

utfordre nokon (til td slåsting)

Haddvår kjýtte fríkar'e på Móæ, nòkå 'an alli ha' sillt gjårt.

kjývi (H)

halvstor fisk, omlag 15 - 25 cm lang
Sjå også fisklingji, kót, kjývingji, mikkjålskót og skark'e.

Eg fekk 'kji ko trjú kjývi i dag, så eg va' inkji fornǿgd'e.

kjývingji (V)

halvstor fisk, omlag 15 - 25 cm lang
Sjå også fisklingji, kót, kjývi, mikkjålskót og skark'e.

Mi finge inkji stóre fiska, barre kjývinga.

kjývomb

kuvom

Eg vi' have denne kjývombí ti' rèveåte.

kjýværd

verdet av ei ku

I gåmó tíd varte verdíen av garó reikna i kjýværd.

kjæ'i

td erteband av sylv (laga av halvrund sylvtråd, rulla på ein tein, glødd og saga opp. Hekta saman før ein spanar eller strekkjer det opp og loddar).
Sjå også snórelekkji.

Kjæ'i mitt æ så oksidéra nò at eg lýt blenkje det opp'tt'e.

kjækta

bortskjemd
Sjå også substantivet kjæktepòsi og adverbet oppkjækta.

Såvi va' så kjækta av moi sí at det va' plent leitt å sjå på. Kví kjæktar du sossa mæ 'ó Bóa?

kjækte

skjemme bort (bruka om born)

Gúten varte kjækta mæ, så 'an fekk mest'e allstǿtt rå si.

kjækteleg (H)

bortskjemd

Bjynn æ så kjækteleg a bån.

kjæktepòsi

Bortskjemd; bruka om born (i eldre tid også om dyr). Vaksne folk har som regel "vakse av seg" kjækteposen.
Sjå også adverba kjækta og oppkjækta.

Det va' enn kjæktepósi den ungjen, eg æ i alle fall glad'e at 'an inkji æ min.

kjælfís'e

person som toler lite av kulde og/eller motgang

Din kjælfís'e; kví lýt du hav' på di vetti i dag?

kjæmst 'kji så mykji ât

gjere seg lite gjeldande, vere lite populær

Det kjæmst 'kji så mykji ât 'enni Anne, 'u vare nóg gangandi eisemó.

kjære seg

1. klage over
2. uroe seg

1. "Eg kan alli kjære meg at du vi' sossa". 'U kåm å kjære seg for verkjæ.
2. Du tar alli kjære deg om du må gange eisemadd'e hèra.

kjæse

bruke kjæsi i mjølk for å få ost

An måtte 'kji kjæse mjåkkjí for lengji.

kjæsekopp'e

trekopp til å ha kjæsen i

Kjæsen ligg'e 'pi kjæsekoppæ.

kjæseost'e

ost laga med kjæsi eller osteløype

Kjæseost'e æ vanelèg'e kvítost'e av kjýmjåkk.

kjæsesyr

mjølk som er "útkjæsa" (utskjemd)

Kjæsesyr æ våkt å drikke.

kjæsi

løypemagen / vístrí til slakta spekalv (Dei la inn i "kjæsen" den osten som var i kalvemagen. Vart bruka i ysting i staden for osteløype. Vart oftast bruka omatt heile sommaren).

Da brúka kjæsi fysst da yste kvítost'e.

kjæte si

hoppe og sprette eller leike seg (mest bruka om dyr)
Sjå også kjæti, slå si opp kjæti og kåt'e.

Lombí plage kjæte sikkå fælt om våró.

kjætekast

hopp og sprett som er gjort i kjæte og livsglede

Lombí gjère mangt a kjætekast om våri, itt da kåme út'å vodden.

kjætesprang

"hopp og sprang" (td når dyra slepp ut om våren)

Kjýne kunna gjère nåkå fæle kjætesprong itt da kóme útó' fjósæ.

kjæti

hopp og sprett (bruka helst om dyr)
Sjå også kjæte si og slå si opp kjæti.

Kjýne kunne av å ti' slå si opp kjæti.

kjæve

kalve (bruka om somme dyr der ein kallar avkomet for kalv; mest bruka om reinsdyr og elg) 
Sjå også kåme ti'.

Reissdýrí kjæve i april/mai.

kjæving

kalving (reinsdyr)

Kjævingjí æ i mai.

kjǿkji

rart innfall, negativt påfunn

No lýt du slutte mæ dessa kjǿkjó dí! Ungan funne på nåkå fæle kjǿkji, da rulla sikkå rundt néd reiní, å ulka út klæí.

kjǿlne skjí

ski med lite spenn i

Eg líkar inkji kjǿlne skjí, så eg lýt setje da i spenn.

kjøltebeist

beist (td storfe, sau og geit) som haltar

Mi ljóte passe godt på desse tvau kjøltebeistí så da inkji meie sikkå fysst da gange i úkviddæ.

kjǿmd

noko som kjem; bruka berre i eintal
Sjå også i kjǿmdinn.

Bussen hèv' inkji kåmi, men 'an æ i kjǿmdinn.

kjǿmt

lett tilgjengeleg, greitt framkomeleg
Sjå også ukjǿmt.

Der æ kjǿmt å greitt å gange 'å Strondelénæ.

kjǿre

rot

Dèt va' a fæl kjǿre du ha' stella ti' dèra!

kjørkje
image

kyrkje
Mange seier kjyrkje.
Sjå også kjørkjefókk, kjørkjegar'e, kjørkjetjell og kjørkjetæpi.

Om sundagjen vi' eg ti' kjørkjunn.

kjørkjefókk

folk som er i kyrkja i dag (eller på veg til-, eller har vore i kyrkja på messe i dag; ordet vert berre bruka i eintal)
Mange seier kjyrkjefókk.
Sjå også kjørkje og fókk.

Nò sér eg kjørkjefókkji reiser heim'tte.

kjørkjegar'e

kyrkjegard
Mange seier "kjyrkjegar'e".
Sjå også kjørkje.

I Valle æ der mange véne bjørka kring kjørkjegaren.

kjørkjeklædd'e

kyrkjekledd (i finstasen)

Itt kvendí våre kjørkjeklædde, ha' da kjørkjetjell 'ell kjørkjetæpi.

kjørkjeklæi

finklær (til kyrkje, bryllaup, gravferd)

Skó' alli jentâ i kjørkjeklæi, å alli slåttâ i sóleglæi...(stevline)

kjørkjetjell

vove teppe til å ha over herdane i kjøleg ver, berre bruka til setesdals<->kvinne<->bunaden, og tidlegare berre bruka i kyrkja
Mange seier kjyrkjetjell.
Sjå også kjørkjetæpi, heimetjell, kvíletjell, býtjell, tevlingetjell, tjell og kjørkje.

'U sveipte kjørkjetjelli rundt seg.

kjørkjetæpi

til same bruk som kjørkjetjell, men med finare mønster i vevnaden (dei er ei'spòla)
Mange seier kjyrkjetæpi.
Sjå også kjørkjetjell og kjørkje.

Unde a messe, fysst kvendí gange daleklædde, kan du sjå bådi kjørkjetjell å kjørkjetæpi.

kjø'sslèm'e

lem av eit slakta dyr

Desse kjø'sslèmin trúr eg eg vi' salte å røykje.

kjø'ssteik
image

Kjøtsteik. Salta, røykt og turka sauekjøt av sidestykka, skore opp langs ribbeina og steikt på glør.
Sjå også sodd'e å kjø'ssteik og glósteik.

Èg tikje kjø'ssteikjí æ best'e fysst 'u æ nòkå solt.

kjø̀te seg

skyte dyr (når ein greier å skyte dyr når ein er på jakt)

Jaktaran sa da vill' av å kjø̀te sikkå, fysst da sille på reissdýrjakt.

kjø̀teirikji

kjøtmeis

Der sat mange kjø̀teirika i aplâ.

kjøtfadd

slakteskrott

Da våre på jakt å kóme heim'tt'e mæ a heilt kjøtfadd av an bjynn'e.

kjøtròs

inste laget på eit dyreskinn (bruka i samband med slakting og reiing av skinn); bruka berre i eintal

An plage brúke enn røkkjespa'i ti' å take kjøtròsí av skjinnæ førr'ell an vi' garve det.

kjø̀tskjæ

kjøtslintrer

Kjø̀tskjæ hèv' eg n'i rullepýssun.

kjøtspikkji

kjøtmeis

Kjøtspikkan æ jamt å sjå på fuglebrettæ om vetran

kjøyne

kvise
Sjå også kaun'e.

Tóne fekk så stygg a kjøyne midt 'å nòsinn.

kjøyrari

hestekøyrar, skuterkøyrar

Der kåm a long røkkje mæ kjøyrara ette vègjæ.

kjøyre

køyre

Då da våre úti å kjøyri i dei véne veiræ, kåm der lufsandi an elg'e ive vègjen. Sku' mi 'kji út å kjøyre, no si 'er æ så vént veir?

kjøyre bjalka

køyre barka tømmer med hest

Ånund kjøyre bjalka kverr vetr'e.

kjøyre for / kjøyre fyri

vere privatsjåfør for (uttrykk bruka i samband med at eigaren av bilen sit i passasjersetet og drikk alkohol)

Eg vi' alli kjøyre for dei galningan mei'! Kvæ va' det dú kjøyre fyri i gjerkveld?

kjøyre i ísi

dette gjennom isen med hest og slede / snøskoter (uttrykket er ubunden dativ)

Jón kjøyre i ísi út'å fjóræ, å hesten drukna. Sólveig kjøyre i ísi dei spillnýe skóteræ sí.

kjøyre på skramlæ

køyre heim høy eller ved om hausten (så snart jorda var nok klaka, før snøen kom)

Det kan vère hardt mæ slé'en å kjøyre på skramlæ.

kjøyre trjúglaust

køyre hest utan trugar

Det va' létt for hesten dissom 'an kunna kjøyre trjúglaust.

kjøyre útivi

køyre utfor vegen

'An kjøyre útivi, å bílen trilla rundt tvæ vendu.

kjǿyregang'e

ferdsle med hest etter vegen

'Er æ slig kjøyregang'e i dag, ska' trú om 'er æ bryddaup.

kjøyrelǿ'tropp
image

låvebru
Sjå også lǿetropp og kjøyretropp.

Mange kjøyrelǿ'troppi våre kalleg bratte.

kjøyretropp
image

låvebru
Sjå også lǿetropp og kjøyrelǿ'tropp.

Mange kjøyretroppi våre kalleg bratte.

kjå

1. slite ut eit velbruka tøy- eller kledeplagg til det er heilt utslite
2. tyne ut siste rest av noko
3. bleikje, misse farge (om høy)

1. Telti mitt æ helst'e kjått av sól å vind'e.
2. Nò hav' mi sói så lengji på sami grúten at nò hav' mi kjått 'an út.
3. Høytti æ kjått.

kjådd'e

sliten, velbruka

Torjús gjekk allstǿtt mæ dei kjådde lúsetrøyunn sí.

kjåkkeband

bandet som ein dreg kjelken etter
Sjå også kjåkkji.

"'U æ nå mægjètí, húsmannskuptâ,
mæ hòl på hòl, og sund'e, skjortâ.
Men eg ska' seie koss dèt bèr' ti':
det æ kjåkkebandi som vell'e dèt!" (stev).

kjåkkji

kjelke
Sjå også kjåkkeband, dragkjåkkji og bomre.

Det æ gama for ungan å løype på kjåkkji.

klabbe

1. klistre
2. klabbe (ofte bruka om snø som heng fast under skia)

1. Inkji klabb adde dessa klabbemerkjí på skåpdynní dí, Bóa!
2. Skjíne mí klabbe så fælt, Papa!

klabbedas

helst ubrukeleg ting

Eg æ leid'e klabbedasi det vare mæ dei billige å filne gognó.

klabbefǿri

føre som gjer at snø klistrar seg fast under ski

D'æ inkji gama gange på skjí itt det æ klabbefǿri.

klabbemerkji

klistremerke

Jentun plage jamt setje klabbemerkji på bǿkan sikkå.

klabben

klønete, ha dårleg handlag

Lidvår æ så klabben, 'an fær mest'e alli ti' å slå ihóp grindan.

klafse

"søle" med mat, ete med kraftig "slafselyd"

Små unga líke å klafse mæ matæ.

klaka

frosen 
Sjå også klakji, klake og honnklaka.

"Bensíni hèv' klaka i bílæ mí, så eg fær alli starte!, sa Knút. 'An stó' der plent som 'an va' klaka.

klake

fryse, gjennomfryse (om ting som inneheld væske)

Eg trúr det kjæm'e ti' klake i nótt.

klakji

klake, tele; bruka berre i eintal
Sjå også klaka og klake.

D'æ leitt mæ dei klakâ fysst an ska' spa'. D'æ klakji i jórdinn ennå.

klakke

banke med flat hand (td ei potetkake)

Ungan klakka út eplekakun.

klamp'e

klump

Eg hèv' an stór'e klamp'e att'å ryggjæ.

klampeskór'e
image

hestesko, det slaget som vert bruka om sommaren
Sjå også grevskór'e og hesskór'e.

Det slít'e fórtaste út klampeskóne, for dei brúkar an om sommåri.

klamren

1. vanskeleg framkomeleg terreng
2. problem med å få ete

1. Der æ klamri å kåme forbí Klomrí. 'Å Úrelénæ æ så klamri å kåme fram.
2. Hesten æ så klamren ti' ète.

klank'e

hard klump (helst bruka om isklump, men òg om lort; "lórteklank'e")

Du må 'kji kaste denna klankjen ett'ó Tjógjei!

klanke

klatre (t.d. i telefonstolpe eller ribbevegg; vertikalt eller horisontalt)

D'æ inkji úfarlegt å klanke si i óvne lǿeveggji.

klanke si

1. klatre bortover ei tregrein eller eit taug
2. klatre oppetter eit tre eller ein stolpe

1. 'An klanka si i a taug frå a tré å hít 'å tòkâ.
2. Mi klanka åkkå opp an timrevegg'e i lǿunn.

klappa

tverrliggjande stokkar over ei myr (til å gå eller køyre på)

D'æ klappa ette mýrinn, så då gange hestan trygt.

klar'e

overtrøytt

Eg  æ så tròta, eg æ mest'e klar'e.

klass

kliss
Sjå også klasse og klassen.

D'æ nåkå klass å slyngje håning.

klasse

grise
Sjå også klass og klassen.

Du må 'kji klasse sossa mæ matæ!

klassen

griseleg
Sjå også klass og klasse.

Eg lýt två meg, eg æ så klassí 'å hondó.

klatr

urein tale (om vaksne som ikkje talar reint)

Eg skjø̀na alli ko 'u sa, det va' barre nåkå klatr.

klatr'e

vaksen person med urein tale

An klatr'e kan inkji seie adde ljóan rétt.

klatre

tale ureint (gjeld born som er så små at dei ikkje kan tale reint; katt = "tatt")

Gývi klatra så lengji, men nò talar 'u reint. Adde syskjiní klatra då da våre små.

klattegjeld

gjeld ulike stader (mange småsummar)

"Du lýt passe deg for duskeregn, klattegjeld å smådramma", sa Gamlegófa.

klaur'e

treplugg (i trehengsle i dør)

Lat att'e húrí å sèt klauren i flaurí.

klauv

jernbussegrunnskjítti der kvernkallen sviv på ein jernbolt

Ette at mi rive det gamle kvinn'úsi, hèv' eg passa på klauví, grunnpíkjen å det hitt som høyre ti' kvinnekaddæ.

klauvhalt'e

dyr som haltar utan å ha synleg skade på foten (vert ikkje gradbøygt)

Itt dýrí våre sårfǿtte, kunna da vare klauvhalte.

klauvlé'e

nedste leden på foten på eit klauvdyr

Dissom an inkji klyppte klauvin, kunna dýrí få vóndt i klauvlé'en.

klauvmakk'e

hudfald mellom klauvene (på td ku; mest berre bruka i bunden form eintal)

Klauvmakkjen æ fudd'e av hår.

klauvmoir

ein kjertel mellom klauvene

Klauvmoirí kan 'an inkji ète, så den lýt 'an skjère út fysst 'an hèv' svie fǿtan og drègje av klauvin.

klauvreisylv

sylv etter sylvsmedane frå Klauvrei (Birtedalen)

Detti æ visst gåmålt klauvreisylv du hèv' fengje tak í.

klauvstæle

kile stålet inn i jarnet når ein smir

Øksa å níva ljóte klauvstælast.

klauvstælingji

stålkniv med jern på båe sider av jernet (stålet smia ein i jernet)

Òlâv Jónson hèv' smía mange klauvstælinga.

klavebrík

veggen mellom forstova og klaven

Klavebríkjí æ skjilji midjom fosstògunn å klavâ.

klavedrage

å merkje av, lage jamnbreitt

Da ha' a eigji reiskap som da klavedróge mæ, for å få same breiddâ på heile langjen.

klavedrègjen

klave som ein dreg over stokken (truleg av jern; så stokken skal ha same form i heile lengda)

Stokkan i loptæ æ bå' magetægde å klavedregne.

klavedynn

døra mellom ganga og kammersi i eldre hus

Klavedynní mí æ helst'e úvond.

klavi

lite rom innafor forstova bruka til mjølkestell

Syrhókkan stande úti klavâ.

kledren

usmak på mjølkeprodukt; kan også vere klebrig eller seigt

Osten va' 'kji gó'e, 'an va' kledren. Eg tótte mjåkkjí va' kledrí.

kleggjeklýsse

spyttliknande klyse på grasstrå (laga av insekt)

"Der æ sikkert a meining mæ kleggjeklýssó au", sa Tóne.

kleie

klø
Sjå også klå og klåi.

'An kleia så 'an fekk inkji sòve.

kleimen

rå luft, skodde (som legg seg på hud og klede)

'Er va' kleimi i gjårmorgó.

kleiss

gjørme, kliss (noko som hengjer seg fast)

Der heng'e nåkå kleiss unde skó dí; vi' du inn, så lyt du take da âv di!

kleisse

søle

Du må 'kji kleisse sossa útive bórdi, Bóa!

kleissen

seig, klissete

Karamella æ kleisne.

kleiv

bratt bakke

'Er æ slig vé'ís'e i kleivinn at eg kjæm'e alli oppat Holtesvingjæ, trúr eg.

klekk'e

1. grornæm jord
2. ikkje utvakse gras som er vanskeleg eller seigt å turke (og vanskeleg å slå)
3. sprø, ung (td rabarbra)

1. "Sò klekk a jórd gjèv'e gó' grǿe".
2. Det klekke grasi æ næringsríkt for búskapen.
3. Rabarbrai æ klekk'e fyre jónsok.

klemre seg

skade seg ved klemming; oftast fingrane

Spilemannen spila helst'e kleint, avdí 'an ha' klemra seg gjårførridagjen.

klemstr

trong plass (td mellom steinar eller bygningar)

Eg trúr 'kji du kjæm'e igjænom detta klemstri mæ dessa breie kjerrunn. 

klemstri

1. innsnevring i terrenget
2. inneklemd plass

1. 'Å Strondinn æ a leitt klemstri i støylsvègjæ, så der æ trongt å kåme mæ hest' å klyv.
2. Der æ an fillen húseplass'e i Røysó, det æ mest'e som a klemstri.

klensen

klengete

Såvi va' så klensen at det va' a plage treff' 'an.

kleppbròt (V)
image

handreiskap med hake i (bruka til å flytje tømmer med)
Same som hakebròt(H).
Sjå også hakji og bròt.

Kleppbròti lýt vère så sterkt at det tòler å brjóte hardt mæ det.

klettast

gjeve sneiord til kvarandre
Sjå også klette.

Gunnår å Tór våre fæle ti' å klettast, da tóttest alli kunne vère sams.

klette

1. gjeve sneiord
Sjå også klettast
2. bruka i uttrykket ko kletter dèt; bruka berre i presens eintal

1. 'U lýt klette fókk ti' kòr 'u kjæm'e.

kletting

håning, skjemming

Ko æ detta for slags kletting du drív'e mæ?

klíne

smøre smør på bløytte lefser

Jólelefsun vorte allstǿtt klínte jólepdagjen.

kling'e

ferdig klinte lefser (bruka berre i eintal)
Sjå også klingsbiti, skjerpekling'e og smø̀rkling'e.

Klingjen måtte vère feit'e sill' 'an vère gó'e.

klingsbiti

Ein del av klingen (som ein riv av) 
Sjå også kling'e og biti.

Det æ godt mæ fisk'e i klingsbitâ.

klingsbomme

sveipt og halvmåneforma bomme til å ha kling'e

Ti' a bryddaup varte lefseklingjen lagd'e n'i a klingsbomme å sett'e néd i kjeddaren ti' kjǿling.

klinke
image

dørklinke, til å opne/stengje ei dør, laga av jern.

'U høyre det tók i klinkâ.

klíve

klatre

Hèv' du klive i Straumsfjødd i sommår?

kljåstein'e

stein med "auga" til å henge i varpet på ein bandvev

Kljåsteinen held'e varpi stramt.

kló

1. del av broderiet i setesdalsbunaden, både den mannlege og den kvinnelege
2. klo (dyreklo)

1. Dessa klǿne du hève på blåkuptunn æ så véne.
2. Katteklǿne æ kalleg kvosse.

klóklèg'e (V)

bruka om born eller ungdom som ser ut til å verte klok eller ter seg klokt

Jentâ såg så klóklèg út.

klomr

1. trong og ulendt del av veg
2. stor stein med kvasse nibber ved veg

1. Mæ klomrí renn'e Klamrebekkjen.
2. Klomrí haddar si útive vègjen.

klóre

rispe frå dyreklør, rispe frå kvistar

Desse klórun hèv' eg fengje av kjeslingjæ.

klóti

klode, jordklode

'Er æ mange klóta i sólsýstémæ åkkå.

klòv

kløyvd ting (td ein stokk)

Der æ a langt klòv i trògjæ.

klòven

kløyvd, delt

Steinen æ klòven, så det vare tvæ greie flatu å múre mæ.

klòvi

naturleg sprekk (som gjer til at materialet ikkje er feilfritt)

An klòvi i a tré æ an stór'e sprekk'e. An klovna stein'e kan an kadde an klòvi.

kludr'e

person som er lite flink med hendene

An kan 'kji have an kludr'e ti' reprére bíla.

kludre det ti'

rote til (td ein plan eller eit arbeid)

Å mi som ha' planlagt detti sò godt, å så kåm Gjermund å kludra det ti'.

kludren

uhag, lite flink med hendene

Den mei kludrni av brǿó måtte da allstǿtt passe på så 'an inkji skamfǿre seg.

kludreveir'e

mann med dårleg praktisk handlag

Tjóstóv va' an kludreveir'e av vesste slag'e!

klukk'e

rugeferdig høne

An kan høyre på kaklingjinn fysst hǿnâ æ klukk.

klukt
image

kluft, todelt grein på tre
Sjå også rjúpesnòre, bròm, gar'e, streng'e og snòrelíne.

Kluktí sting'e an godt néd' i snjóren. Toglesnòrâ heng'e i kluktinn.

klumren

1. dårleg handlag
2. vanskeleg arbeidsoperasjon

1. Gunnår va' så klumren, 'an fekk 'kji ti' nåkå.
2. Detti arbei'i æ så klumri, eg fær alli løyse desse tvei skrúvan.

klundr'e

person med dårleg handlag i arbeid

Tommås va' enn klundr'e, 'an fekk det ti' men det varte inkji vént.

klundreleg (H)

dårleg handlag i arbeid

Æ an klundreleg, kan an øy'leggje mange góe imni.

klung'e

kongro, edderkopp
Sjå også klungenèt.

Dei gamle sa at det va' úlykke å drèpe enn klung'e.

klungenèt

kongrospinn, spindelvev
Sjå også klung'e.

Mýhankjen varte hangandi i klungenètæ. Der va' så mykji klungenèt i krǿ, at det måtte vère lengji si' der va' tvègji.

kluns'e

1. ein trestokk e.l. som har ein tjukkare del i eine enden eller har ein tjukkare del eller klump ein stad
2. seiemåte om mindre del som ein ofte ikkje nøyaktig veit kva heiter

1. Det va' godt å have an kluns'e på bjalkebròtæ itt an sille drage stokkan.
2. Denna klunsen dèra; æ 'an ti' datamaskjínæ dí?

klurr'e

person som ikkje er flink til praktisk arbeid
Sjå også trénèvi)

An kan mest'e sjå at det æ an klurr'e som hèv' gjårt detti.

klykkje (V)

å stramme opp klyva over ryggjen på hesten slik at ho ikkje ligg inn mot kroppen og gnagar (det er ein fordel å vere ein person på kvar side til å lyfte litt på klyvmeisane når ein strammar tauget)
Sjå også klykkjeband

Det va' viktig å klykkje passeleg mykji, så klyví låg stǿtt å lageleg.

klykkje fóten

kvile den eine foten ved å lyfte han opp og halde han slik medan han kviler (om hest)

Itt hestan stóge å kvílti, så klykte da jamt fóten.

klykkje kjembâ

når ein lagar ei kjembe brukar ein riva til å klemme ho godt saman med og brukar eine handa til å dra "kjemba" opp frå marka på midten

An klykkjer kjembun fysst an steller si a høybýr'. Eg klykkjer kjembâ å legg' æ på býretògji.

klykkjeband (V)

Tauget som vert bunde /stramma frå klyvmeis til klyvmeis (nedre / ytre kant) for å halde klyvmeisane ut frå sida på hesten slik at klyvmeisane ikkje klemmer så mykje mot sidene på hesten. "Klykkjebandi" er 2-dela der dei heng fast på kvar sin klyvmeis. "Hektí / hegdí" heng i den eine, og den andre er berre taugenden som vert festa i "hektí / hegdí".
Sjå også klykkje og stage klyví (H).

An klykkjer klyví klykkjebandæ, så at tyngdâ av klyvinnn kjæm'e hægri på hesteryggjen.

klykkji

same tyding som klykkjeband.
Sjå også klykkje og stage klyví (H).

Eg líkar så filli have braui 'pi midjom, det vare så sund'emúldt av klykkjæ.

klýpe

pinsett

An brúkar klýpâ ti' å krulle mæ, itt an gjèr' sylv.

klyppari

person som klypper sauer

Nò kåme helst'e klypparan frå Skottland.

klyppe naglen

klyppe vekk ei hinne som legg seg på auga (på små lam)

Eg trúr mi ljóte klyppe naglen på desse lambæ, det æ mest'e blindt.

klýsse

1. klatt av seig og tjukk væske, "spyttklyse"
2. samling av born i ein "haug"

1. Eg hósta opp a fæl klýsse i dag tí'leg, eg må hav' fengje krím.
2. Ungan snåva i kvorairne å låge i ei klýsse.

klyv

kløv (last som hesten ber på kvar side av ryggen)

Det va' viktigt at klyvjan vóge líke mykji 'å båe léa.

klyvje

1.frakte med kløv på hest
Sjå også fǿre og klyv.
2. framlesst tohjuls kjerre

1. Å klyvje va' einaste måten å frakte ti' støyls di an trong om sommåri.
2. Du lýt leggje mei' stein'e attast i tròmæ så det inkji klyvjar.

klyvmeisbendi

grovt bendi til å halde klyví på plass på hesteryggen

Klyvmeisbendi lýt strammast ive ryggjen så klyví inkji ligg'e så mykji mót síó 'å hestæ.

klyvmeisbògji

ramme til ein klyvmeis'e (laga av td rogn eller bjørk)

Eg hèv' nåkå gamle klyvmeisbòga eg vi' vidje opp'tt'e.

klyvmeis'e
image

kløvreiskap

Det an batt inn i klyvmeisan laut vèr líke tungt 'å båe lé'a.

klyvreiskap

alt utstyr ein treng til hesten når ein skal klyvje

Hèra hèv' eg mykji gåmålt klyvreiskap, men det æ helst'e úbrúkelegt nò.

klyvvèg'e

støylsveg der hesten gjekk med klyv

Klyvvègjen dèr hestan gjinge kunna sòmestad króke nòkå dèr det va' blautmerkt.

klæ seg

når ølet får eit skumlag på toppen

Godt ǿl klær seg ette an tími.

klæeètari

ku som tygg på klede som ligg tilgjengeleg

Buksun mí æ plent sund'etugne av' dessa klæeètaræ!

klæ'egang'e

sett med klede (alt ein treng for å vere greitt kledd)

Eg hève an heile klæ'egang'e du kan få låne av mi, itt du ska' ti' bryddaups.

klæ'enagl'e

klesknagg

D'æ hǿgt hav' klæ'enagl'e i fjósskålâ.

klæepaggji

sekk med klær

Klæepaggjen la' da 'pi midjom fysst da klyvja.

klæeprýd'e

bruka om personar som ser pynta ut mest same kva slags klede vedkomande nyttar

'An va' sérs klæeprýd'e.

klæetvått'e

klesvask (før vaskemaskina kom i bruk)

Klæetvåtten varte jamt gjår'e innmæ an bekk'e ell' a å.

klæ'evond'e
image

snor eller stong til å hengje klede på, til turk eller til lagring

Klæ'evonden min æ strøkkt'e frå stògehúsó ti' loptæ.

klæi
image

1. klede (berre bruka i fleirtal)
2. tøy (berre bruka i eintal)
3. tunt ulltøy bruka i setesdalsbunaden der det er løyesaum'e
Sjå også daleklæi, fanteklæi, karmannsklæi, kvendeklæi, kvíleklæi, rétte klæi og vaksnemannsklæi.

1. Klæin 'ass vår' helst'e svårte.
2. Klæi æ tunnt ulltøy.
3. An brúkar bå' svårt, raudt, grǿnt å kvítt klæi.

klæí, dei av ullan så væl som dei av línan

klede (både av ull og lin)

Klæí, dei av ullan så væl som dei av línan lýt an passe godt på.

klæisklæi

kledeplagg laga av klede (som er eit tunt ullstoff)

Du kan få kaupe klæisklæi i Sætisdal Húsflídssentral i Valle.

klæningji
image

1. ytre bordkledning på hus
2. klednad; full dress eller full bunad

1. Målingjí på klæningjæ mí fèr'e ti' flase av.
2. Vi' du brúke denna klæningjen i dag?

klæskòt

kott for klede
Somme seier "klæekòt".

Du lýt sjå i klæskòtæ om du kan 'kji finne nédslagshúvâ dí.

klǿnt

1. trongt
2. dårleg tak

1. 'Er æ så klǿnt hèra at eg fær alli inn denna steinen.
2. Eg hève så klǿnt a tak, at eg held'e på å sleppe detti tunge bóri.

kløyvt n'í
image

bestemt type sauemark; skar i enden av øyra (snitt i øyra som syner kven som er eigaren; sjå bilete)

Eitt av sauemorkó som vare brúka, æ kløyvt n'i øyra.

klå

klø
Sjå også kleie og klåi.

'An kló seg så i mýhankebitæ, at 'an varte plent rålíka.
Mi klóge kvorairne på ryggjæ. Vi' du klå meg att'å dei vístri hærebla'æ? Kjettâ hèv' klègje seg så mykji i dag.

klåi

kløe; bruka berre i eintal
Sjå også kleie og klå.

'U ha' slig enn klåi at 'u fekk inkji sòve.

klåre av

verte klårare, ljosne (helst bruka om veret)
Sjå også kveldsklåri.

Det sér út ti' klåre av, så då få mi nóg godt veir i morgó. Det klårar av ti' kvellæ.

klårglenne

glenne på himmelen, riv i skylaget

Der æ a klårglenne nò, meine du 'kji at úveiri æ ivi?

klåte
image

1. straumisolator
2. messing- / bein- / tre- plastklåte på horna på kyr
Sjå også verbet klåte.

1. Klåtun æ gjåre av material'e som inkji leier straum'e.
2. An sèt'e klåtu på kjýhonní så kjýne inkji sku ska antel fókk 'ell aire dýr.

klåte

feste klåter på kyhorna
Sjå også substantivet klåte.

Mi klåta allstǿtt kjýne som ha' honn.

knabbe

mest fullgod, vanleg god, vanleg dyktig (mest bruka om halvvaksne karar)
Sjå også knabbi.

No have mi gjårt a knabbe dagsverk. Nò æ Bóa knabbe kar'e!

knabbe tòk

nokså jamnt

Det va' knabbe tòk midjom dei karó, eg veit 'kji kvær va' best'e ti' arbeie.

knabbi

bortimot fullgod kar
Sjå også knabbe.

Hèr kjæm'e der tvei knabba som vi' vère mæ di i slåttæ!

knage

1. streve mykje for å greie seg; gjeld utkome
2. klage, mase

1. Da knaga fælt for å greie sikkå på dei lisle plassæ. 'An knaga pæningan ihóp. No hav' mi knaga det ti'.
2. Gònil æ så fæl ti' knage. Kånâ knaga allstǿtt om at mannen va' ettelaten.

knaggji

"gutplugg" (sterk og "seig" gut)

Tarjei va' den sterkasti av knaggó i Nórdibǿ.

knagji

1. såvidt, tvilsamt
2. vanskeleg, smått

1. Det va' knagji å skaffe nóg pæninge ti' nýtt orgel.
2. Det va' mange som ha' det knagji førr' i tí'inn.

knallhús

øskje til å ha dynamittknall i

Det laut vèr' sagemust i knallhúsæ så knallan låge trygt.

knaltr'e

liten tettvaksen kar

Tarjei æ an knaltr'e, å brúkar seg i arbei'.

knaltre òte

vere jamgode (i "karsstykke" eller anna kapping)

Det va' a knaltre òte midjom dei gútó.

knarren

vanskeleg, ugrei

Det va' dèt mæ 'ó Tarkjell at 'an va' sò vrong'e å knarren mæ kånâ, jamt ha' 'an eitt å make seg mæ.

knarti

hard og vriden vedkubbe

'An stræva lengji mæ dei vesste knartó.

knasi

mengd med ting eller dyr

Det låg an heile knasi mæ fýrstikku på tilæ ette at Åni ha' sète å tent i pípâ heile kvelli.

knatti

liten knaus, bergpynt

Der va' så lívi å varmt unde knattâ.

knauli

1. utvekst på tre
2. kvistekule

1. An kan finne knaula bå' på lauvtré å bartré.
2. Knaulan lýt an hogge ell' sage av tétt innmæ stokkjen.

knedden

1. greileg skapt og kledd (om gut eller jente)
2. spenstig

1. 'U va' kneddí å vént klædd, Kristí.
2. "Knedden" varte helst'e brúka om kara som inkji våre så stóre, men sterrne å sterke.

knée seg

kome seg att etter hardt slit eller vanskelege tider; t.d. helsemessig eller økonomisk

No hèv' 'an endeleg knéa seg, Haddvår, ettat 'an fekk kvitte seg mæ gjjelló.

knekkje

1. kome over storparten, bruke opp mesteparten
2. knekkje

1. Nò hav' mi mest'e knekt vetræ! Nò hav' mi knekt mæ slåttæ. Nò hav' mi knekt mæ brauæ.
2. Eg hèv' knekt tvæ nèta, å båe våre tóme.

kneltre tòk

mindre usemje, noko knuffing

Det kunna vare kneltre tòk midjom da.

kneltren

mest vaksen; bruka om unge og sterke gutar

Jø̀rund va' sérs kneltren då 'an va' i konformasjónsaldræ.

knerr'e

grjot, styrke, nerk

Der æ knerr'e i dei karæ!

knerre seg í

ta seg på tak, spenne seg til, ta tak

Åsmund knerra seg í då 'an lypte dei stóri steinæ.

knerre seg ti'

spenne musklane når ein td skal prøve styrke med ein annan person

Jón Rønningen knerra seg ti' mang' a gong. An lýt knerre seg ti' ska' an løype 'å skjí i úkviddæ.

knerren

sterk og spenstig (bruka om person som er sterkare enn ein kunne tru; bruka om helst liten person)

Dei tvei pøykan æ knerrne ti' arbeie.

knerrhava

bruka om ein mei i slede og andre køyredoningar som er for skarpt bøygd

An knerrhava slé'i æ tung'e drage for hesten.

knest'e

svak, stutt lyd
Somme seier "nest'e".

Bonní hav' sòve godt i nótt, eg hèv' alli høyrt enn knest'e frå da. Eg høyre an nest'e på skjeltilæ, å eg varte úrólèg'e, for eg tenkte eg va' plent eisemadd'e i húsó.

knette í si

gjeve ljod frå seg

Det knatt alli í 'ó, same ko vóndt det va'.

knikjen

gjerrig

Dei tvei brǿan æ så knikne, da tikjest plent tvítære.

knip

brå smerte i kroppen 

An kan, du vi' seie, få knip i ryggjæ, i magâ ell' i mjynnó.

knípast

krangle om pris (gjerne om småpengar)

Da kníptest lengji om prísen førr'ell da kóme ti'.

knípe

1. vere såvidt
2. vere sparsam

1. Det kníp'e om eg kan kåme i dag.
2. Det hendte førr'e at da knípte mæ matæ så 'an sille halde lenge'.

knípeleg (H)

1. gjerug person som gjev så lite som råd for det ein kjøper (og prøvar å få så mykje som råd for det ein sel)
2. "samanklemd" kroppsbygnad

1. Knípeleg fókk æ det inkji gama å selje ti', ell' kaupe av.
2. Jón æ helst'e knípeleg, å di va' fair 'ass au.

knípingji

1. person som gjev så lite som råd for det ein kjøper (og prøvar å få så mykje som råd for det ein sel)
2. person med "samanklemd kroppsbygnad"

1. Knípingan vi' inkji déle mæ sikkå.
2. Knípingan sjå nòkå ihópklemde út.

knippe

knipse med fingrane eller gomane

Fókkji knippa å spǿnte si på dansetilæ.

kniskjen

sprøtt og tunt

Nýbaka brau æ kniskji å godt.

knisle

le smått og mest lydlaust

Det va' helst'e jentun som knisla å lóge.

knite

1. greie å flytte på
2. vere viljug til å flytte på
3. røre seg seint

1. Steinen va'stór'e at mi knita alli.
2. 'An knita si alli.
3. Det va' såvídt 'an knita si ive tili.

knók'e

1. kjøttlem
2. knok på hand
3. snilt skjellsord (din knók'e!)

1. Mi have etti barre an líten knók'e.
2. Eg minnest væl dei stóre knókan 'ass Taddak.
3. Din knók'e du æ, dèr narra du meg fælt!

knolle

knulle

"Fókk ljóte knolle mei, sku mi halde oppi fókketali!", sa den gamli sveikadden.

knótebassi

person som har lett for å tale og stikke seg fram

knóteleg (H)

flink til å snakke og stikke seg fram

knubbast

"småstangast" (bruka om dyr, td lam, og om born)

Inkji knubbast sossa, bonn!

knubbi

avkapp, kubbe frå stort tre

Da æ tunge å kløyve, desse knubban.

knuflast

småslåst, stangast

Inkji knuflast att'e, di kunn' dette å slå dikkå!

knuldr'e

utvekst (td "kuler" på tre)

Der kan vère knuldra på sprengd'e, 'ell kløyvd'e stein'e. Denné knuldren ljóte mi meisle âv.

knuldren

ujamn, uslett (td "kuler" på tre eller stein)

Mýhankan hav' vòre så fæle at eg æ plent knuldren ette ryggjæ.

knuldrutt'e

ujamn, uslett (td "kuler" på tre eller stein)

Sòme gamle furu æ plent knuldrutte.

knupr'e

knupp på lauvtre eller blomeplante (og brodd på potet)

Bjørkjí fèr'e ti' få knupra nò.

knupreskjø̀l

skal kring knupp på blomar og tre

Fysst knupreskjø̀lin opne sikkå, då grǿnkar skógjen.

knurkle

gråte ørlite grann

Tídt tar det 'kji vère så mykji gali førr'ell båni knurklar.

knusstjurr'e

turt som knusk
Sjå også njósk.

Høytti va' knusstjurrt då regni kåm. Høytti æ plent knusstjurrt nò, så det æ på tí'i å høye.

knúterósí

rosenfeber (hudsjukdom)

Knúterósí æ an hú'sjúkdóm'e som æ vónd'e å få.

knysje

1. ein heil del ting av same slag (ikkje så store ting)
2. "haug", hulter til bulter

1. Eg slípa a heil knysje mæ ljæ i kveld.
2. Ungan låge i ei knysje då da dutte.

knysje

knuse

Augund va' så úheldig'e at 'an knuste den véne konnâ. Råsí knuste skógjen fyre si, dèr 'u gjekk.

knyst'e

låg stutt lyd

Fysst an gjeng'e på trétili, kan det tídt kåme an knyst'e frå tilebóró.

knǿs'e

person som er "fin på det" / "stor på det"
Sjå også knǿsen.

Fúten va' så knǿs'e at Eidsvolls-mannen Òlav Tveitinn varte vónd'e på 'an.

knǿsen

person som er fin på det / stor på det
Sjå også knǿs'e.

knǿte si

gjere seg til med fakter for å vise seg (helst i dansing)

Det va' vå'verk som Òlav gjekk å knǿtte si.

knǿtehósti

når nokon hostar for å få merksemd; bruka berre i eintal

Gunnúv lést vère så sjúk'e, men det va' nóg barre an fille knǿtehósti 'an ha.

knǿteleg (H)

jålete

Åni va' knǿteleg, å di varte inkji tólt av mange fyrr' i tí'inn. 

knǿtelèg'e (V)

elegant kledd

Gýró va' allstǿtt knǿtelèg fysst 'u va' út'å vangji.

knǿtingji

"jålete" person

"I dag finn'e an mange knǿtinga i sósiale média", seie Bjynn.

ko'

kor
Sjå også det spørjande pronomenet .

Ko' langt hèv' dú kåmi?

kò / ko

kva
NB: "kò" er trykksterk form og "ko" er trykklett form.
Sjå også adverbet ko'.

Kò, vi' du alli fýe? Ko sa du? Ko for a hús búr dú í?

ko at?

"Kva var det du sa?"

Ko at? Kan du tale nòkå hægri?

ko då?

kva så?, "kva var poenget?"

"Ko då?", sa Tarjei, då 'an varte leid'e den lange útgreiingjí om at gamle tradisjóna kóme ti' forsvinde.

ko kletter det?

kva hjelp / nytte er det?
Sjå også klette.

Ko kletter det å måle mæ dessa lisle bostâ?

ko' langt lí' 'er / ko' langt lí'e det

kor langt lid det?, kor mange er klokka?
Sjå også ko' lí' er.

æ eg leid'e å sjaue detti, ko' langt lí' 'er?

ko' lí' 'er

kor langt lid det? kor mange er klokka?
Sjå også ko' langt lí' 'er / ko' langt lí'e det.

Røkkje mi ti' Slarvedalæ i kveld, ko lí' 'er?

ko tí'?

når?

Ko tí' sku mi mǿtast i morgó?

ko va' det du tenkti....

uttrykk for at ein eller annan har vore tankelaus

Ko va' det du tenkti då du kjøyre som enn villmann'e i gjår; va' du plent i vodró?

kò æ dèt ti'?

"kva skal dèt brukast til?"

"Kò æ dèt ti'?" spúre Svein, då 'an såg a ný gogn Gunnår ha' kaupt.

kodde
image

lågt, rundt trekar, laga av stavar

Koddun vorte brúka fysst 'an sille fløyte rjómen av mjåkkjinn, førr'ell sepratóren kåm i brúk.

kodd'e

1. pullen på ein hatt
2. bergknaus

1. Kodden på sòme hatta va' rund'e í si.
2. Der æ an kodd'e mæ Kveste som kaddast "Kvestekodden".

koddehylle
image
koddeleg (H)

rundt person i andlet og kropp
Sjå også kodde, nubbelèg'e og koddelêge (V).

"Da æ koddeleg mest'e adde i dei ættinn", sa Herjús.

koddelèg'e (V)

tjukk (og dermed frisk og i godt humør; vanleg oppfatning i eldre tid)

Gunne æ så koddelèg å fornǿgd allstǿtt. Kåven æ rund'e å koddelèg'e.

koddemjåkk

mjølk frå mjølkekoller (når rjomen er fløytt av)

Mange tótte at koddemjåkkjí va' den beste.

koddesyr

1. surmjølk, kefir, syrna i kodde (trekar); bruka berre i eintal
Sjå også syr.
2. sæd

1. Koddesyri va' sýrna i a kodde.
2. "Koddesyr" æ a gåmålt órd for "sæd".

koddi

1. kolle
2. testikkel

1. Der æ an koddi på Rygnestad som var' kadda "Fa'kodd".
2. Koddan vorte brúka ti' kattemat'e itt da ha' slåtra.

ko'e

kva; alltid bruka fyrst i setning

Ko'e! Hèv' 'an mist kórti att'e?

kofor

kva for

Kofor enn lit'e líkar dú best'e?

kòfyri

kvifor (vert ikkje gradbøygt)

Kòfyri laut du stelle deg sossa, Bóa?

kógle

glo, stire

Ko æ det du kóglar etti, du fær alli sjå brævi líkevæl!

kóke sylv

syrebehandle sylv

Sylvsmé'in kóke sylvi.

kokli

kongle

Eg hèv' alli sétt so mykji kokla som i dei gråninn attenat loptæ.

koks

kasserolle med avrunda botn; bruka i vedkomfyr

Koksí varte brúka ti' matlaging.

kòladjúp

så djupt at ein ikkje ser botnen (bruka berre i eintal)

Det æ helst'e kulseleg å sjå néd i kòladjúpi fysst an æ út'å vatnæ.

kòlaks

kornaks som er skadd av sot (soppsjukdom)

Kòloksí vurte plukka út å kasta.

kòlhus

helvete

"Æ di inkji greie no, så kåme di ti' kòlhúsæ!", húva læraren.

kollblår'e

mørkeblå (mest mot svart; på hud eller negler, td etter slagskade eller ormehogg)

Den eini naglen min æ kollblår'e, eg hǿvde 'kji spíkeren.

kolle

1. runde kanten i rotenden av ein stokk 
2. person som td drikk så mykje at han vert liggjande

1. Fysst an ska' rinde, lýt an kolle dei stokkan som æ butta.
2. Karen drakk så fælt av dei góe brennevínæ, at 'an kolla.

kollekvint'e

ein dram brennevin

Nò ha' det smaka mæ enn kollekvint'e, sa Sigúrd.

kollsvårt'e

kolsvart

Ungan våre plent kollsvårte i anlitó då da ha róta i eisunn.

kòlmørkr

kolmørkt, svært mørkt (bruka berre i eintal)

D'æ jamt kòlmørkr i november.

kòlslòkjen

heilt sløkt (om eld)

Der æ 'kji ellsmøyr agong, så nò æ det plent kòlslòkji.

kòlsnårt'e

vedkubbe som har brunne og slokna (med kol i enden)

Der ligg'e nokle kòlsnårta i eisunn som du kan gjère 'å mæ.

koltre

kolle (kurase utan horn)

Mi ha' tvæ kjý mæ èg va' lítí; ei kjýr å ei koltre.

koltregjeit

1. geit utan horn
2. skjellsord

1. A koltregjeit va' inkji så vé' som ei som ha' honn.
2. "Dí koltregjeit du æ!", húva Dreng ti' 'enni Anne.

koltrekopp'e

ambar utan "øyre"

Eg hève an gåmål'e koltrekopp'e heimi.

koltrenapp'e

"høg" bunadsknapp for menn og kvinner (td bruka i skjorta i halsen og ermane)

Koltrenappan brúkar an i blåkuptunn å i bukselòkjæ.

koltrestút'e

stut utan horn

Det va' inkji jamt 'er va' koltrestúta i Valle førr' i tí'inn.

koltreveir'e

ver utan horn

Honnveirin æ fæle ti' stangast, men koltreveirin kunn' stange, dei au!

kòlúvi

stor fisk

Kòlúvan halde sikkå n'i kòladjúpæ.

komdére

kommandere

Knút va' så fæl'e ti' komdére dei hí syskjinó.

komédi

spetakkel, tull

Det va' a komédi som da båre sikkå laudagskveldi.

komle
image

1. "komle" (Matrett laga av mjøl og vatn. Sjå oppskrift i heftet "Gamle matoppskrifter og matskikkar frå Valle", utgjeve av Valle Bondekvinnelag).
2. bruka om seinfør person som ikkje får arbeidet unna

1. I Oppistog sóe da komlu i suppunn førr' i tí'inn.
2. Tóre sill' breie, å hú va' ingjó komle.

kompås'e

kompass

D'æ greitt mæ kompås'e, itt d'æ skoddi út'å a stórt vatn.

konformant'e

konfirmant
Somme seier "komformant'e".
Sjå også gange for prestæ, gange lèse, konformére, masjónsbonn, teikne seg og vare framtèkjen.

Der va' mange konformanta i 1986.

konformasjónslypt

tyngd som ein kan rekne med at gut i konfirmasjonsalder greier å lyfte

An måtte kunne lypte konformasjónslypti sille an kunn' kadde seg vaksen kar'e.

konformére

1. irettesetje, "setje på plass"
2. konfirmere
Sjå også gange for prestæ, gange lèse, konformant'e, masjónsbonn, teikne seg og vare framtèkjen.

1. disom du inkji gjère som eg seii, så ska' eg konformére deg!
2. Mi vorte konforméra sundagjen ette påske.

kongji

konge
Sjå også dråning.

Harald æ an gó'e kongji for landi, bèt'e 'ell dei fléste av kongó.

kongsnòs

spolebein på buskap

Di smale beini på leggjæ å' búskapæ kadde mi kongsnòsí.

konn

1. bygg
2. enkeltkorn av eit eller anna
3. mengdeord for korn

1. I Valle va' "konn" di same som "bygg".
2. A aks æ sett ihóp av mange konn.
3. "Konn æ bóndens gull!", seie Knút.

konnbýre

stor trekiste med flatt lok (musetett, bruka til å lagre korn i)
Sjå også býre.

Konnbýrâ va' nagla ihóp mæ trénagla. 'Å framléne 'å konnbýrunn teikna da krossa mæ tjø̀re.

konne

mugge, kanne

Vi' du setje a konne mæ vatn inn'å bór'i, Titta?

konngóv

lagringsrom for konnband før ein treskte.

I konngóvæ la' da konnbondí i tvæ røkkju, mæ oksó imót kvorairne, å slóge mæ flygjili.

konnjórd

jord som er god til korndyrking

Valle ha' sérs gó' konnjórd.

konnsnjór'e

1. små og korna ispartiklar (Danna av at små vassdropar har frose til is. Kvart korn er som regel mindre enn 1 mm i diameter)
2. sundfrosen snø under skare (særleg om våren)

1. I nótt kom det endél konnsnjór'e.
2. Eg trodde gjænom skaren å skrei i konnsnjóræ.

konnstâi

stabel med kornband
Sjå også høystai og lauvstai.

Mýsan líke sikkå i konnstââ.

konnstâ'mús

vere velnæra, ha nok mat (som musa i konnstâen)

I gamle dage va' det nóg inkji mange som an kunna kadde for konnstâ'mús.

konnturke

mengde korn som ein turkar i badstoga på to pada (ein gong)
Somme seier "turke"

A konnturke æ mengdâ mæ konn an turkar av gongjinn.

konnviss'e

god årviss kornåker

Sòme åkra æ mei' konnvisse 'ell aire. Åkren Fossåkr æ så konnviss'e.

konnåkr'e

kornåker

I gåmó tí' ha' da mange, men små konnåkra.

konst

tame (noko som krev dugleik)
Sjå også konstig'e og konstigt.

D'æ a konst å seie a grei meining mæ få órd. D'æ a konst å skjère út enn vén'e kubbestól'e.

konsthevd

kunstgjødsel
Sjå også hevd og hevde.
Somme seier "kunsthevd".

Då bǿndan bigjynte mæ konsthevd, finge da mykji bèt'e avlinga.

konstig'e

1. flink, kunstnarleg
Sjå også hag'e, bikundeleg (H) og bikundelèg'e (V).
2. unaturleg, uekte (H)
Sjå også konst og konstigt.

1. Gunne tikjest kåme av mæ alt, 'u æ så konstig å bikundelèg.
2. Dessa blóman sjå så konstige út, da æ nøydde ti' vère av plastikk.

konstigt

kunstnarleg, netthendt
Sjå også konst og konstig'e.

Dèt va' konstigt fengje ti'.

kópe opp

lyfte haka, bøygje hovudet bakover

Vi' du kópe opp, Bóa, så eg fær sjå om du hèv' tvègje deg 'å halsæ. Kóp opp!

kopp'e
image

1. samnamn på bollar og mindre kar
2. kopp
Sjå også stavkopp'e.

1. Eg sylte mi i dei gamle koppæ 'enni Góme.
2. Gunnår drikk'e allstǿtt av dei hevlelausæ koppæ.

koppe

1. lure folk for pengar eller andre verdiar
2. årelating

1. Eg varte koppa av dei forbaska kråmkaræ.
2. Da koppa i gåmó tíd for sòme slags sjúkdóma.

koppehǿvili

spesiell høvel til å høvle stavane innvendes til eit lagga kar

I an koppehǿvili æ tonní rund í si.

koppeklút'e

oppvaskklut

Førr'e brúka eg koppeklút'e ti' två koppan; nò brúkar eg bosti.

koppemakari

mann som tok på seg å lage koppa av tre
Somme seier "koppesmé'e".

Eg lýt âv å finne nåkå stavvé'e, sa koppemakaren.

koppemattér

steinty, "porselen"

Koppemattér æ hardare 'ell krúsemattér.

koppesmé'e

snikkar som lagar stavkoppa

"Júvenèsan som våre så fæle ti' timre, våre au koppesmé'i", fortèl'e Knút Håvårson Víkjinn.

kòr' / kòri

kvar

Kòri hèv' du vòri si' du va' úti så lengji? Kòr' va' dú i gjerkveld?

kór'e

1. lite "rom" øvst i ei kiste (same som lédikk'e)
2. lite stiddi

1. I kóræ ha' da jamt sylv å belti.
2. Mi stella an kór'e ti' tvillingesauó.

kòre

velje

Nò hèv' eg kòra dei lombí eg vi' setje 'å vetren.

kòri ska' eg gjère âv mi?

uttrykk for vonløyse

Kòri ska' eg gjère âv mi, nò som eg hèv' vorte plent eisemadd'e?

korpl

utslett på kroppen; berre bruka i eintal

Eg hèv' fengje nåkå korpl attå ryggjæ, men eg veit alli ko det æ.

korplekròt

perlestrikking
Sjå også korplespit.

D'æ så moderne mæ korplekròt nò.

korplereit

mønsterstripe i tekstilar

Góme spitar a trøye mæ korplereita fyr' meg.

korplespit

perlestrikking
Sjå også korplekròt.

Det æ úlílegt mæ dei korplespitæ, det sér út som d'æ flekkjutt'e.

korplutt'e

1. flekkut, ru, hard; bruka om t.d. hud
2. mønster i handarbeid

1. Bóa varte korplutt'e ette det 'an ha' havt vasskoppa.
2. Eg held'e på mæ a korplutt'e spit nò.

korrjǿs'e

1. frekk, ufordrageleg, rett før ein vert sinna
2. overivrig etter å kome i gang med noko
Sjå også gjæs'e.

1. Dèt va' an korrjǿs'e ungji. Da kóme så korrjǿse.
2. Jón kåm så korrjǿs'e å sa at 'an ville have detti mǿterómi ei gong.

kórt

1. sertifikat til personbil
2. kort

1. Hèv' du tèkje kórti nò, Tarjei?
2. Eg sendt' 'ó a kórt i postæ.

kórtér

kvarter

Konserten bigjynder om a kórtér.

kòs

dæld, søkk

Såvi búdde i kòsinn.

kòs / kòsi / kossi

korleis

Kòs æ det mæ di? Detti hèra kan du gjère kòs du vi' mæ. Kòsi æ det mæ di? Kòsi æ detta du bèr'e deg; inkji drag katten ette róvunn! Koss' æ det mæ di?

kòsivóri

kva slags

Kòsivóri fókk æ dú av?

koss liver så dú

korleis har du det?

Nò æ det lengji si' eg hèv' sétt deg, koss liver så dú?

koss trú di 'ó / 'enni?

Korleis trur de det går med han / henne?; Ofte bruka om kva sjansar har han / ho til å overleve

Koss trú di 'ó? Kjæm'e 'an ti' vinne?

koss æ det du fèr'e?

korleis er det du oppfører deg?

Koss æ det du fèr'e; æ du plent galen?

kòss æ det laga

kvifor er det slik

Eg veit 'kji kòss det æ laga at eg æ så úmǿlen i dag. Kòss æ det laga at 'er æ så mykje mei' regn om sommåró nò 'ell førr'e? Kòss æ detti laga, skrúven passar inkji inn i hòli?

kosse

pleie "vanskelege" folk

Eg kossa så mæ 'enni, men det nytta alli.

kosste

kva for ein (av fleire alternativ)

Kosste vi' du have av desse trjå appelsínó? Kosste tótte dú va' fínaste av desse nívó? Kosste vi' du have av desse trjú smòloggó?

kost'e
image

1. haug, stabel lagd / lødd greitt eller reist opp mot noko
2. mat; bruka berre i eintal
3. gratis mat; bruka berre i eintal
Sjå også vé'ekoste og takkost'e.

1. Tarjei hèv' lagt ihóp mang' enn kost'e dei seiste vikun.
2. Brent brau å súrt saup æ fillen kost'e.
3. Eg hèv' hús å kost'e dèr eg búr.

koste seg

fødsels- og smertelyd ved pressing (når eit dyr har fødselsrier / -veer)

Lislesau bigjynder å koste seg, så 'an lember nóg snart.

koste si

koste på seg

Gýró vi' visst koste si nýe stakka ti' 17. mai.

kosttròt

verte tom for mat (bruka berre i ubunden form eintal)
Sjå også mattròt og trjóte.

Det va' kosttròt 'å støylæ, så eg varte nøydd'e ti' heim'tt'e ette mjø̀l.

kosttròten

matlaus

"Eg æ kosttròten nò", sa Jón.

kót

småfisk omlag 5 - 15 cm lang
Sjå også fisklingji, kjývingji, kjývi, mikkjålskót og skark'e.

Det va' 'kji ko kót mi finge. Det kóti eg fekk ska' pusi få.

kòt

kott (lite og trongt rom)

I desse kòtæ kan an have vetreklæi å -skó om sommåri.

kóvaukjen (H)

smalne av mot eine enden, "gulrotform"
Sjå også kóvòkjen (V).

Stavan i a kodde æ nòkå kóvaukne.

kóvbògji

leikeboge med bygji og stokk
Sjå også bògji.

Eg fekk inkji lòv ti' å have det gama mæ kóvbògâ då eg va' líten.

kóv'e

kolven i ei bjølle

Der æ kóv'e bå' i saue- å kjýbjøddu, å i kjørkjeklokkunn.
Somme seier "bjøddekóv'e".

kóvelèg'e (V)

"innestengt og trykkjande" (kjensle av td å vere stengd inne i eit lite rom)

Sòme av dei gamle stògó våre låge å kóvelège.

kóvi

skort på luft, sterk astma (alvorlege pustevanskar)

Gamle-Haddvår fekk kóvi nést'e førr'ell 'an dǿi.

kóvòkjen (V)

smalne av mot eine enden, "gulrotform"
Sjå også kóvaukjen (H), teppe og rótspríkjen.

Stokkjen va' så rótspríkjen å kóvòkjen, at der va' inkji så mykji kubikk som an kunna trú. Stavan i a kodde æ nòkå kóvokne.

kòvonn

1. nysgjerrig person (negativt ord, helst bruka om born)
2. plage, bry (folk og dyr)

1. Den gúten va' a fælt kòvonn, 'an va' addestad dèr fókk samlast for å rǿe.
2. D'æ kòvonn fyr' meg mæ add' dei masæ 'ass!

kra seg

dyr eller folk som "klumpar seg saman"
Sjå også kradd'e.

Sjå koss fuglan kra sikkå ette tilefóntræó. No have da kradt sikkå i hóp.

krabbeleg (H)

ein bestemt hest eller mann med medels kraft i

'An æ krabbeleg ennå, Brúnen.

krabbi (H)

ein bestemt hest eller mann med middelmådig kraft

"Krabbi" æ a órd som helst'e vare brúka om hesta å karmenna.

krâdd'e

folk eller dyr som står tett i tett
Sjå også kra seg.

Fuglan stóge krâdde på tilefóntræó.

kragji
image

krage

Kragjen på gråkuptunn stend'e beint opp.

krake

sy att hol i td sokkar med berre tråd (utan bot)

Vi' du krake att'e detti hòli? Sokkehælen va' så úvýri kraka at eg maka meg.

krakefeiti

feittet rundt tunntarmen

An ripar gånin útó' krakefeitó.

krakenål

stoppenål (til å bøte med)ge 

Krakenålin mòge inkji vère for tunne.

krakepar

to bjørkegreiner som er bundne saman i toppen (til å halde på plass høyet i ein høystakk)

An sveipte tvau krakepòr kring stakksneisí, så da péka ti' kversin kant'e.

krakesopp'e

soppliknande hjelpemiddel av tre til å leggje inni ein sokk når ein skulle stoppe eit hol

Krakesoppen varte svorva, å jamt brúka itt an stoppa sokka.

krakji

to bjørkekvister bundne saman i toppen, og svinga kring "stakksneisí" for å halde høyet på plass etter kvart som ein "byggjer" høystakken høgare
Sjå også høystakk'e, stakkstad'e, stakksneis, murefót'e, stydje, vindverje, vindvevje, band, torve, býr, kjembe og høyskóg.
Somme seier "stakkskrakji".

Mi måge have fleire kraka førr'ell mi bigjynde å setje opp stakkjen.

krakk'e

liten stol utan ryggstø, kan ha tre eller fire bein

Nò lýt du sitje rólegt, for denna krakkjen æ snar'e ti' å valtre. Svålaug kasta krakkjæ ette' fríaræ.

krakkestig

fot på ein krakk

Dèt eine krakkestigji gjekk âv, å då datt eg bakklengjis né'å tili.

krakksitjandi

person som er gamal / ufør så han ikkje kan gjere noko
Somme seier "krakkesitjandi".

Taddeiv hèv' vorte plent krakksitjandi ette' at 'an braut av si fóten.

krakksklút'e (H)

uvand klut

Krakksklútan vurte nóg inkji brúka ti' å turke av sivunn mæ.

kralast

samlast, flokke seg

Sauin kralast på hægste ufsinn.

kramm'e

kram (td snø)

Fonní æ kromm, nò som det hèv' vòr' varmt så lengji.

krampe

den delen av dørhengsla som står fast i karmen / veggen
Sjå også húrejinn.

Húrí svív'e i krampó.

krane

restituere seg etter sjukdom eller uhell

Nò hèv' Torgrím krana seg ette dei lange kríkjunn.

krani (V)

skitupp
Sjå også hav (H).

Såvi braut av kranen på dei eine skjíttæ.

krank'e

skrøpeleg; gjeld helst føter og rygg

Da have vorte gamle å kranke, bògó.

kraun'e

klagande person
Sjå også kraune.

Sòan kraun'e vi' eg inkji hav' mæ mi ti' Bý'n fleire vendu!

kraune

klage
Sjå også kraun'e.

'An krauna ivi at grauten va' for líti salt'e. Du må alli kraune for sossa líti, ha' du øyelagt bå' sjave deg å bílen, ha' det vòre nòkå å kraune fyri!

kraunen

sytande, klagande

Torjús æ så kraunen, allstǿtt finn'e 'an nòkå å kraune ivi.

kraunårskjedding

masete og klagande kvinne
Sjå også kraune.

Åslaug va' a fæl kraunårskjedding, alt tóttest vèr' gali.

krav

isgraut, blanding av vatn og is / snø; bruka berre i eintal
Somme seier "ískrav".

Eg gróv kravi ó' fiskehòlæ.

krave

flyte i ei elv (om is eller issørpe; kan stanse opp og fryse fast)

Det va' leitt at det krava itt an sill' lýstre seinhaustis.

kredde (V)

meslingar, kregde (smittesjukdom med forkjølingssymptom og utslett)
Sjå også kregdâ.

Eg minnest eg va kalleg sjúk'e då eg ha' kreddâ.

kregdâ (H)

kregde; smittesjukdom med forkjølingssymptom og utslett
Sjå også kredde.

Nikelos hèv' fengje kregdâ, så 'an æ helst'e barre inni.

krèk

krek, lite hjelpelaust levande vesen

Det seiste lambi va' 'kji kå a líti krèk. Mi ljóte tåte detti ilendige krèkji.

krèke

krype, kravle, krabbe
Sjå også krèk.

Músí krók inn'tt' i hòli sitt, 'u va' plent lívræd.

krèke ti'

kome seg til hektene att etter sjukdom eller liknande

'An hève vòr' fillen, men fèr'e ti' krèke ti'.

krèkjili

liten og hjelpelaus

Det va' nåkå fæle krèkjila, dei tåtelombí! Der va' mange krèkjila i dei lambehópæ.

krekse

ureinsleg kvinne

Du ska' alli ète sjå dei kreksunn, 'u æ inkji kjend for å vère reinsklèg.

krekseleg (V)

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (H) og krekselèg'e (V).

Det æ krekseleg fysst an finn'e makka i matæ. Det va' krekseleg å sjå da slakta.

krekseleg (H)
image

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (H) og krekselèg'e (V).

Gunvor tikje lauvmakkjen æ krekseleg.

krekseleg (H)

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (V) og adjektivet krekseleg (H).

Det va' krekseleg å sjå  da slakta.

krekselèg'e (V)
image

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (V) og adjektivet krekseleg (H).

Eg tikje troskan æ nòkå krekselège dýr.

krém

krem

Krém kan vèr' mangeleis; bå' ti' tonnó, ti' skó å ti' mat'e.

kréme

gripe etter noko å halde seg i

'U kréma ette ei'kvort å halde seg í.

kremme (V)

1. den mengda ein får i ei handflate (td med mjøl, salt, bær)
2. det ein kan klemme rundt med handa (gjeld td trepinnar)
Sjå også verbet kremme og kremmingji (H).

1. Det æ passeleg mæ ei kremme salt ti' desse kurvæ.
2. 'An tók a kremme mæ konnstrå å stelte si an bendili.

kremme

1. nå rundt noko med neven eller fingrane
2. når snøen vert kram
3. lage snøball
Sjå også substantivet kremme og kremmingji (H).

1. 'U va' så smòl at an kunna kremme rundt 'æ. Eg kremmer 'kji rundt denné koppen.
2. Itt snjóren kremmer æ det tungt å gange 'å skjí.
3. Eg kremmer mi ihóp an snjóball'e.

kremmingji

den mengda ein får i ei hand, t.d. med mjøl, salt, bær o.l.
Sjå også verbet kremme og substantivet kremme (V).

Taddeiv kåm mæ enn kremmingji mæ Twist fyr' åkkå.

kremte

klemme vatn ut av klede (når ein vaskar på gammaldags vis, med hendene, i ei balje)

I gjår kremta å tvó eg kjólen min. Mi kremta allstǿtt stakkan fysst mi tvóge da.

krepp'e

vanskeleg periode, "hard støyt"

Kjýrí fekk an krepp'e ette at 'u ha' kåme ti'. Åkren fekk an krepp'e då 'an skjein så i sommår.

kreppe

bøye, gjere meir kruppen

An mjåkkambari krepper opp'tt'e. Hókkan gjère 'kji antel skjæle ell' kreppe.

kreppe si

huke seg ned, bøye seg

Itt da skåre konn, krepte da sikkå.

krevje

krevje

Eg króv 'an alli for dei pæningan 'an va' skullig'e. 

krevje fóster

førebu fødsel (om ku med rier o.a.)

Kåven kravde 'kji fóster, så 'an daua inni kjýrinn.

krevje fǿsle

ku som ikkje får rier når ho skal kalve

Kåven króv 'kji fǿsle, så kjýrí pressa 'kji på.

krí (V)

krig
Sjå også krí (H) og kríe.

Det æ allstǿtt krí einkvorstad på jórdinn.

krí (H)
image

krig
Sjå også krí (V) og kríe.

'An va' som i órlogg å krí allstǿtt, kunna alli róe seg.

kríe

1. krige
2. kjempe og arbeide
Sjå også krí (H) og krí (V).

1. Da kríe fælt i Sýria nò.
2. Mi kría å arbeidde fælt, så mi rukke å få inn høytti førr'ell regni kåm.

kríkje

smittsam farang
Sjå også ivefær.

Det fèr'e så vónd a kríkje i vète.

krikk'e

krok, bøyg
Sjå også armekrikk'e.

Býti gjeng'e i krikka å króka. An krikk'e æ som a kné på an røyr'e.

krile

1. krype, flytje seg seint
2. få kjensle av at det kryp noko smått på kroppen
Somme seier "kréle" eller "krèle".

1. I Tveitbyggjelíinn æ så bratt at an lýt krile som a mús.
2. Eg kjende nåkå livandi som kréla att'å ryggjæ mí.

krím

forkjøling; bruka berre i eintal
Sjå også krímsjúk'e, krímsjúkji og nòsekrím.

Eg hèv' havt så vóndt a krím, men nò æ eg bèt'e. Du ha' sillt lýtt mi, å inkji tèkje út forotta vetti å skjerv'e, så ha' du sluppe krímæ.

krímsjúk'e

forkjøla
Sjå også krím, krímsjúkji og nòsekrím.

'U va' så krímsjúk at 'u måtte halde seg heimi.

krímsjúkji

forkjøling
Sjå også krím, krímsjúk'e og nòsekrím.

Det fór så lei'e an krímsjúkji den vetren.

kring'e

samling av td bygningar

'Å vestelénæ ligg'e an kring'e mæ gara.

kringe

gå rundt eit eller anna

Mi kringa åkkå rundt nausan for å sjå ette saui. Mi kringa åkkå rundt steinan mæ mi slóge på heiinn. Eg laut kringe mi rundt denne legdâ for å få skjère konni.

kringe seg / kringe si

arbeide seg rundt

Da kringa sikkå rundt steinan å túvun fysst da slóge mæ stuttorv. Tjógjei kringa si å sló rundt steina å runna.

kringlagd'e

sveipt ikring

Koddâ æ kringlagd mæ jinngjåri.

kringle
image

1. del av broderiet på setesdalsbunaden; både for menn og kvinner (kvadrat som er dela opp i fire)
2. stoppskive
3. trinse på skistav
4. spinnehjul til handtein
5. kringle (kake)

1. Kringlun brúkar an midjom anna i opplutæ. A kringle æ fíre flekkji å an kross'e ivi.
2. Eg legg'e a kringle unde mutteren å skrúvar ti'.
3. Ai-ai, dèr datt kringlâ av stavæ mí!
4. Dei ellgamle kringlun våre gjinni av stein'e.
5. Fær eg a líti mul av kringlun; 'u såg så gó' út....

kringle (H)

gå rundt, gå omkring

'U kringla si rundt tjynní å leita.

kringlemoir

stoppskive

Kringlemoirí ligge unde mutteræ å hindrar at mutteren èt'e seg inn i tré'i.

kringskjère

klyppe "bollesveis"

Papa plage allstǿtt kringskjère meg ti' sommåræ.

kringskòren

hårklypp, stutt hår bak, vert ikkje gradbøygt

Det æ greitt å vère kringskòren, så slepp'e an at håri kjæm'e né'i kragjen.

krinteleg (H)

nett
Sjå også krintelèg'e (V).

Eivind såg nåkå krinteleg jentu på kappleikjæ.

krintelèg'e (V)

nett
Sjå også krinteleg (H).

Eg såg nåkå krintelège jentu på spilemannsstimnunn.

krinten

liten og rund, om born

Dèt va' an krinten å snill'e ungji.

krintóli

snurrebass

Danil va' så gó'e mæ krintolæ.

kriske seg

vise tydeleg at ein er svært glad for noko

'U kriska seg som a líti bån då 'u ha' vunne i Lottó.

krisle

1. kitle (kjenne ei veik rørsle mot huda; td av eit insekt eller eit anna kryp)
2. kjenne ei kribling under huda

1. Det krislar innafor skjortâ mí, det æ kansi an maur'e?
2. Itt eg hèv' arbeidt hardt å lengji, å kansi halde hardt i ei'kvort, då kan det krisle i hondó.

krisnedóm'e

kristendom

Krisnedómen kåm seint ti' Sætisdal.

kristeleg (H)

personleg kristen, omvend

Fysst fókk vurte kristeleg slutta da som règel å feste å drikke.

krite

skrible

Pål krita på an lepp'e dèt som laut handlast.

krítpípe

tobakkspipe støypt av gips

Gamle-Gýró røykte i krítpípe.

krjúpe

krype

Vi' an inn i Guddúrhòlâ, så lýt an krjúpe.

kró

krå

Lórterèkâ stend'e i krónæ innmæ kåvestiddi.

krodda

det faste stoffet som er att når ein smeltar sauefeitt; bruka berre i fleirtal

Kroddan blandar an i hóp kurven.

krodden

pertentleg med klede og utsjånad (mest berre bruka om kvinner)

Anlaug Steigaræ va' så kroddí.

króe seg

vise at ein kjenner velvære (bruka om dyr, td lam, eller folk)

Pusi króa seg så gó'slegt i fangjæ 'enni Góme.

krók' å gjengji

festemekanisme til nåla på td ei sølje

Krók' å gjengji tikjest vère i orden på desse gamle sýunn. 

krók' å lykkje

hekte til å halde saman kledeplagg (td bh, skjørt, bukseline og snøsokkar)

Eg hèv' krók' å lykkje i nokle av buksó mí.

Krókan

stadnamn på Hovet

Nórenat Krókó æ der skjótebani.

krók'e
image

krokut "bord" av kvit tunn tråd i broderiet på setesdalsbunaden (både den mannlege og den kvinnelege)

Krókan vi' eg bíe mæ ti' i morgóhindagjen.

króke

Eg króka útom vègjen for hålkunn. Vasspøytan lýt an króke fyri.

krókerma

"figursauma" (sauma slik at det naturleg fylgjer armane)

Det va' helst'e blåkuptun som våre krókerma.

króknasa

krum oppover (om nasetipp)

Å vère króknasa æ arveleg, som så mangt anna.

króknèv
image

Torvhaldskrok.
I tidlegare tider var denne laga av einer, men i seinare tid har også jern vorte bruka.
Sjå også torvolli.

Det æ inkji létt å finne greie imni av einére ti' króknèv.

króknevje

spikre fast króknèv

Nò hèv' eg króknevja færigt, så nò kunne mi bigjynde å leggje tak.

krókrugge

rugge med krokbragd-mønster

Krókruggun våre véne.

krókål'e

usselt, fattig

I mange av húsmannsplossó va' det krókålt.

kròm

1. vanskeleg situasjon pga t.d. dårleg økonomi
2. bruka i uttrykket kåme í a kròm.

1. Da hav' kåme sikkå ó' kròmæ no som da hav' bitala gjellin. Då dei i Nórigâ ervde mykji pæninge ette faibróe sikkå i Amérika, kóme da sikkå ó' kròmæ.

kròm'e / kròmi

maktesløyse

Lauvrós va' i slig an kròm'e, men nò fèr'e 'u ti' styrknast att'e. Nò have da kåme ó' kròmæ i Attistog, å æ skuldfríe.

kronglen

1. vondt å kome fram
2. krokete

1. Der æ så krongli å ti'vaksi at der æ mest'e inkji framkåmeleg fram'tt'emæ vatnæ.
2. På heió æ bjørkjí låg å kronglí.

kroppslut'e

kroppsdel

Adde kroppslytin mí æ som da sku'!

krósetje

å ha gjort det meste av eit arbeid

Nò hav' mi krósett det, så nò kunne mi setje åkkå a bil. Då det lei ti' kvelds ha' mi krósett heile slåtteteigjen; der va' etti barre nåkå små útskjekla.

króskåp

kråskåp, hjørneskåp

På Voddæ have da a vént króskåp i stògunn.

kròsleleg (H)

udugeleg

Den kròsleleg Eivinden æ inkji brúkandi ti' så mangt.

króspenne

stokk frå stavlægjâ og opp i gavlen i eit hus

Króspennun halde mǿni på plass.

kross' å krakji

på kryss og tvers, hulter til bulteròr

Itt det hève vòre hard'e vind'e, så kunne tréttí liggje i kross' å krakji.

kross' å kringle
image

1. "hovudstrikkemønsteret" i setesdalskufta
2. del av broderiet på setesdalsbunaden; både for menn og kvinner (også mønster i band og belte)

1. Kross' å kringle lýt an have, hellis vare det gali.
2. Fysst an saumar kross' å kringle æ det viktig koss an sipar litó.

kross'e
image

1. kross
2. Grensemerke. Då ny delingslov vart innførd 01.01.1980, vart det ikkje lenger lovleg med "krossar" som grensemerke i nyetablera grenser.
3. "kross" i ymse handarbeid
Sjå også deild og vinkeldeild.

1. Der æ mange krossa på dei gamle kjørkjegar'æ.
2. Krossen i an jarfast'e stein'e erstattar a deild.
3. Kross'e å kringle sjå mi bå' i løyesaum'e, i vevnâ'e å i spit.

krosse seg

misbruke Guds namn

An ska' inkji antel banne 'ell krosse seg.
krosse å prikke
image

gjere ferdig flekkesaumen

Saumen vare vén'e itt an hève krossa å prikka færigt.

krossfót'e

del av konstruksjonen på eit stovebord

Lòkestokkjen held'e krossfótó ihóp.

krosshúr

døra i krossen i ei krosskyrkje

Åkrissan gjinge gjænom den syndri krosshúrí.

krosskaste

1. setje den høgre foten over den venstre når ein skeisar gjennom svingane
2. gå i kryss; gjeld skia til skiløparar i nedforbakke

1. Mi ǿvde åkkå fælt ti' å krosskaste mæ mi våre små.
2. Eg krosskasta fælt då eg løypte néd Skavlen.

krossklung'e

krosskongro

Eg va' helst'e ræd'e krossklungan då eg va' líten.

krosskvéli

kjerrehjul (laga med kross i midten)

Krosskvélin ha' barre fjóra snælu.

krosslauv

tunn sølvplate forma som ein kross (i "kuptelekkji"; "sylvlekkji" i kvinnebunaden og i klokkebandet for karar)

Krosslauvi dinglar så vént né'å bringunn.

krossriste

Når ein slaktar: Ein skjer opp skinnet frå halsen til bakenden, og frå kvar fot til midtskurden, framme over bringekodden, bak over svongane til juret / testiklane.

An lýt hav' kvoss'e odd'e 'å nívæ, itt an krossrister.

kròt
image

mønster, ornament (i td treskurd, saum eller bildekk)
Sjå også kròte.

Det va' mykji kròt på dei kubbestólæ.

kròta

dekorert, utskore, brennemerkt

Ambaran våre jamt kròta på gjåró

kròta sokka

bunadssokkar til setesdalsbunaden (kvite for menn og svarte for kvinner)

Kròta sokka høyre ti' sætisdalsbúnâ'æ.

kròte

lage utskjering eller mynster i tre, lage mynster i strikking
Sjå også kròt.

Òlâv ha' kròta namni sitt så vént i høybúinn.

krú

samle seg, kome i hop, styrme

Sauin krú rundt meg så eg fær alli gange. Nò mòge di krú kring grýtâ. Nò hav' sauin krúdt kring ètâ. "Sér du 'kji koss gútan hav' krúda seg rundt meg", sa Tóre, 'u sýnte a bilæti av an ungdómshóp'e, å da spúre kòr hú va' på bilætæ.

krubbedrag

bruka om hestar som bit i krubbâ og dreg inn mykje luft

Sòme hesta naga på ètâ, å då ha' da krubbedragji, som va' a lýti.

krubbedragari

krubbebitar (hest som gneg på krubbâ)

Krubbedragaran bite jamnast'e i krubbâ for å slúke luft.

krúdi

lita forsamling, klyngje med folk, flokk
Somme seier "mannekrúdi".

Der va' an krúdi mæ fókk kring seljaren. Da såte i ein krúdi.

krúke

båe hendene fulle (forma som ei skål; med t.d. bær)

Eg fann alli mei 'ell a par krúku då eg va' på moltetúr'e i dag.

krúke

sitje på huk og sparke ut med ymise føter; uttrykk i gangardans

Knút æ så fæl'e ti' krúke.

krukle

stakkar, arming, toler lite, (om kvinne)

Kruklun æ fillne ti' gange, da vi' helst'e sitje.

krukl'e

stakkar, toler lite, arming, pyse (om mann)

Haddvår hèv' alli vòr' kå an krukl'e; fillen ti' ète å arbeie.

krukle seg ti'

syne seg stakkarsleg, vise at ein toler lite (av td væte eller frost)

Dei hí arbeidde for fullt i úveiræ, men Ånund stód barre å krukla seg ti'.

krukle si

vere dårleg til beins

Gamle-Kjètil krukla si heim'tt'e.

kruklelèg'e (V)

stakkar, arming (toler lite)

Detti lambi æ så kruklelegt at eg trúr det kjæm'e ti' daue.

kruklen

dårleg til beins

D'æ fórt ti' at an vare kruklen mæ aldræ.

krulle

1. brette, bøye, krumme
2. lage krullar til bunadsylv eller smykke (med krullestikke eller klype)
3. sy krullar i bunadssaum
Sjå også krulle si.

1. Pusi krullar si i stólæ sí fysst d'æ godt å varmt inni.
2. Nò hèv' eg sète å krulla i heile dag, så nò lýt eg kvíle.
3. Inkji adde æ líke góe ti' krulle, fysst det gjell'e løyesaum'e.

krulle seg

krulle håret

Førr'e laut da ti' Býn for å krulle sikkå.

krulle si

bøye seg, krulle seg
Sjå også krulle.

Nævran krulle sikkå itt da liggje i sólinn å inkji vare fergde néd. D'æ godt liggje eisemadd'e i kvílunn, for då fær an krulle si!

krulleskjeise
image

snabelskeise

Krulleskjeissun våre vónde få ti' hange unde biksaumó.

krulleskúr'e

akantusskurd (ei form for treskurd)

Krulleskúren varte helst'e líti brúka i Sætisdal i gåmó tíd.

krullestikke

eit lite spesiallaga verkty til ein spesiell slag krullar innan sylvarbeid

Der æ mange slags krullestikku i filigransarbeiæ, ti' úlíke slags krulla.

krulli
image

1. låsemekanisme for td skåpdør eller sive
2. Krull i løyesaum (broderiet på setesdalsbunaden, både den mannlege og den kvinnelege. Mest vanleg i lusekufta). Sjå også lúsekupte.
3. krull ytst på munnharpefjøra

1. Krullen va' jamt vént laga.
2. Inkji adde dalebuksu ell' kuptu hav' krulla.
3. An lýt hǿve krullen ska' an spile godt.

krumlebjørk

småvaksen og krokete bjørk på heia

Krumlebjørkan kan an helst'e barre brúke ti' vé'e.

krumlen

krokete og veikleg

Bjørkjí på heiinn æ krumlí å vónd å kløyve.

krúne

1. isse
2. krune
3. krone
4. skråstilt firkant (i handarbeid)

1. Den ungjen æ så oppkjækta at 'an kan dríte n'i krúna 'å fai' sí (gammal herme)
2. Krúnâ som brúrin brúke ti' sætisdalsbúnaæ, heite lâ.
3. Segg mi, kan du léne mi tvæ krúno?
4. Sèt'e an mange krúnu ihóp så vare det a bóre.

krúnelagd'e

ulldott i panna på sau

Du må 'kji klyppe krúnelagden på sauæ, 'an var' så snøyrelèg'e.

krúnering'e

fingerring laga av sølv (kunne også vere laga av tæger)

På støylæ kunna da finne tæga å stelle sikkå krúneringa.

krupne

drage seg i hop, skrumpe inn, minke

Trématrialen krupnar itt 'an turkar. Stidder 'an inn vasketempratúren for håg'e, kunne klæí krupne.

krupp'e

bøyg, kne

"Mæ dei kruppæ på tréttæ æ det a greitt fjóskrakkimni", sa Tjógjei.

kruppen

1. krokryggja, framoverbøygd
2. bøygd (td ljå)
Sjå også kreppe, lút'e og krýlen.

1. Haddvår hèv' vorte så kruppen i det seiste.
2. Ljåren æ 'kji gó'e slå mæ, fysst 'an æ for kruppen, å hell'e inkji fysst 'an æ for gag'e.

kruppepípe (H)

krokpipe

Hèv' du sétt kruppepípâ mí, eg finn'e 'æ alli att'e!

kruppestav'e (H)
image

spaserstokk av tre (bøygd i toppen)

Mi have ennå kruppestaven 'enni Gamlegóme.

krús

keramikkrukke

D'æ krúsemattér i krúsó.

krúse

varme seg inntil eit bål eller ein omn

Ko sitje di dèra å krúse dikkå rundt omnen; kåmi nå hell'e út å gjèri nåkå nyttugt!

krúse epli

1. steikje rå og salta poteter i skiver på omnen
2. grave rå poteter ned i glørne

1. Krúsa epli vare an slags "chips".
2. Krúsa epli æ godt!

krúsedåsen min

kjælenamn på kjærast eller barn

Kåm nå hít, krúsedåsen min, så ska' eg finne di nåkå godt!

krúsemattér

keramikk (td krukke av brend leire)

Syltekrukkun æ gjåre av krúsemattér.

krúsi

1. klase av bær; td tytebær
2. spiralringar av sylv i filigransarbeid
3. uttrykk frå leikar (td "slå talpinn"; sluttresultatet)

1. Det æ létt å plukke týtebèr itt krúsan æ stóre.
2. Det vare brúka krúsa i sylvkrúseringó.
3. Mi sette krúsen ti' femtí.

krúskefure

stor og vid furu

I Finndalæ æ der mange krúskefuru.

krúskjen

vid og med vridde greiner (om furu og einer)

Einéran vare jamt stutte å krúskne på heiinn.

krúskji

1. full neve med td blåbærlyng
2. ulldott i panna på spælsau
Somme seier "an krúsk'e".

1. Eg fann mi an krúskji å åt opp dei bèrí mæ eg gjekk.
2. Spælsauin have an vén'e krúskji i blèsunn.

krusl'e

eldre person med dårleg helse
Sjå også kruslelèg'e (V) og kruslen.

No bú da fíre krusla i same húsæ.

kruslelèg'e (V)

ynkeleg, sjukleg
sjå også kruslen og krusl'e.

'An hèv vorte kruslelèg'e nò, Haddvår, på sí gamle dage.

kruslen

skranten, sjukleg
Sjå også kruslelèg'e og krusl'e.

'An va' den kruslnasti no på gardæ.

kruslne

verte sjukare

Gònil hèv kruslna alt fórt.

krúsúli / kròsúli

hjelpelaus, stakkar, person som vågar lite
Somme seier "krusúli"

Åni varte enn kròsúli på si eldri dage, men 'an va' hausen førr'e.

krútandi líten

bitte liten

I dýreparkjæ såg eg enn krútandi líten apekatt'e.

krydd'e

krydder

An lýt have krydd'e disom an vi' hav' gó' smòk i matæ.

krydde

strø krydder på

Nò ha' du krydda spâi godt!

krykkje si

krøkje seg saman (td for kulde og redsle)

Kjýrí krykte si âv for slògó 'u fekk, då 'u ha' tèkje út.

kryklen

dårleg til beins; greier ikkje å gå normalt
Somme seier "kruklen" og "krǿklen".

Eg såg fleire kryklne fókk ette gong- å sykkelvègjæ i dag.

krýl'e

1. noko skarp bøyg
2. krokete rygg
Sjå også krýle si, krýlen og krylryggja.

1. Der va' enn krýl'e på stokkjæ, så 'an laut buttast dèr.
2. Salmund ha' an krýl'e på ryggjæ si' 'an ha slite så fælt.

krýle si

krulle seg i hop, bøygje ryggen framover
Sjå også krýl'e, krýlen og krylryggja.

Jø̀rund krýlte si i hóp unde dýnunn. Håvår krýlte si i hóp gjeværæ, då 'an gådde dei stóre elgstútæ.

krýlen

1. person som er krokryggja
2. krokut, t.d. tømmerstokk
Sjå også krýl'e, krýle si, krylryggja og kruppen.

1. Eg tótte Birgjitt ha' vorte gåmó å krýlí nò.
2. Stokkjen va' så krýlen, at 'an va' 'kji kå ti' vé'e.

krýlryggja

person som er krokryggja
Sjå også krýl'e, krýle si og krýlen.

Pål va' gåmålsklèg'e å krýlryggja nò.

kryml

krokete og vridd ved (td fjellbjørk)

Der æ mange véne å rare formi på krymlæ.

krymle

krokete tre, lite tre
Sjå også substantivet kryml

Denna krymlâ såg pjuskelèg út!

kryngl

tett buskas som hindrar ferdsle

Kryngli æ helst'e 'å hågheiinn.

krynglefure

krokete furutre

Krynglefurun vakse helst'e på heiinn, dèr da æ útsette for veir å vind'e.

krynglen

vanskeleg å kome fram i terrenget

An krynglen einér'e kan tídt vère ti' hjelp.

kryngli

vanskeleg å kome fram i terrenget

Dei gamle vègjin vekse ti' mæ rysl å runna, så d'æ kryngli å kåme fram.

kryplehynnt'e

bruka om ku med horn som vender mot einannan

Blómerós va' kryplehynnt, så 'u fór verre då da stangast.

krýst'e

klem, omfamning

Fær eg enn krýst'e av di?, spúre Góme.

kræ

stikke fiskegarn ut på vatnet med ei lang råte

Hèv' an 'kji pråm'e lýt an kræ út nètí.

kræe
image

tvigreina trekvist med fisk tredd på
Sjå også fiskekræe.

Fær an mykji fisk'e, lýt an skjère si a kræe.

krætúr

storfe

Da ha' mykji krætúr i Nórdstog-Løyland.

kræv'e

1. kvikk og pågåande; bruka om både menneske (berre born) og dyr
2. dugande, kraftig, sterk, uthaldande

1. 'An æ kræv'e, den lisli ungjen, kvik'e ti' vèr' så líten!
2. 'U æ kræv, Sigríd.

krǿkje

1. hekte, feste, krøkje
2. hekle
3. svinge seg (om veg)
4. Bruka i uttrykket krǿkje syddó og krǿkje ti'.

1. Eg krǿkte att'e húrí førr'ell eg la meg. Bóa krǿkte ongólen 'ni grautekuptâ sí.
2. Eg vi' krǿkje mi an líten dúk'e.
3. Vègjen krǿkjer seg kring steina å hauga å votn.

krǿkje sviddó (H) / krǿkje syddó
image

1. lafte i hop dei fire nedste stokkane i ein lafta bygning
2. fire personar med same førenamn i same stoge (H)
Sjå også krǿkje, svidd (H) og sydd (V).

1. Fysst an hèv' krǿkt sviddó, hèv' an bistemt ko stór búí ska' vère.
2. Nò kunn mi krǿkje sviddó, for nò æ mi fíre Annu i desse stògunn.

krǿkje ti'

to personar krøkjer ihop høyrivene; då vert det godt ver
Sjå også krǿkje.

Sòme meinte at itt an krǿkte ti', då varte det godt veir!

krǿkl'e

person som er krokbeina og har smale og stygge legger

Gamle-Åsmund varte an krǿkl'e på sí gamle dage.

krǿkleleg (H)

krokrygga, stiv i kroppen, dårleg til beins

Det æ kalleg di krǿkleleg Tarjei hèv' vorte, på sí gamle dage.

krǿklelèg'e (V)

stiv i kroppen, dårleg til beins

Gunne æ så krǿklelèg nò, at 'u må hav' skadt si nòkå i di seiste.

kråke

1. blaut del midt under hestehoven
2. reiskap av tre (ei spik, flat med hake, til å dra vevtråd i vevreiæ)

1. Itt an skór hesten, plag' an skjère nòkå av kråkunn au.
2. Kråkâ heng'e i an trå'e på vevreiæ.

kråkeblóm'e

blåfiol

Kråkeblómen æ blår'e, å veks'e helst'e i skógjæ.

kråkefót'e
image

del av broderiet på setesdalsbunaden (både for menn og kvinner; brodert med kvitt tunnt garn)
Somme kallar dette for heksesting.

An kan godt seie at heksestingjí líkne på kråkefǿta.

kråm

kram, småvarer (noko nedsetjande ord om handelsvarer)

Det va' nåkå filli kråm 'an ha' kaupt.

kråmbú

krambu
Sjå også .

"Taddeiv Fossæ" ha' a kråmbú på Rysstad.

kråmkar'e

kramkar (reisande handelsmann)

"Kragerǿen" va' an kråmkar'e som fór ette dalæ i femtí-åró.

kråmskuld

pengeskuld til ei krambu eller forretning

Det todda på seg mæ kråmskuld alt fórt.

kråne ti'

verte friskare, få krefter att

Eg hèv' kråna ti' ette dei fæle ivefærdinn.

kubbekvél

kjerre til å køyre ut gjødsel

Kubbekvélí nirkla fælt itt da kjøyre út mykjí.

kubbekvéli

hjul til vogn laga av ein trestokk; utan jernskoning (bruka berre i fleirtal)

Kubbekvéli ha' barre tréås'e så det sveiv tré i tré. Fyre mykkjøyringjinn smúre da kubbekvéli mæ smolt, men det turka, så det våla å skreik så det va' våeverk.

kubben

liten og tettvaksen; bruka om folk og dyr 

Hèv' du sétt den kubbni hundungjen Gunvor hève fengje si?

kubbesag
image

stor og brei sag for to mann (bruka til å felle tre)

Kubbesagjí varte brúka ti' å stýve å kappe opp timrestokka mæ.

kubbestól'e

kubbestol, laga av ei uthola trestamme
Sjå også stól'e, brugdestól'e og vaggestól'e.

Kubbestólen stó midt 'å tilæ.

kubbingji
image

planker mellom taksperrene over langveggen

Kubbingan tétte godt midjom raptó.

kúbe

trog i botnen av tjøremile (Til å ta i mot tjøra frå tyriveden i mila. Eit hol i "kuba" leier til eit slok eller røyr, der tjøra kan renne ut)

I hòlæ i kúbunn kan tjø̀râ renne út.

kufst

brått, fort, uventa

Den svingjen kåm kufst på. Du kåm så kufst at eg stokk.

kúl

1. umogeleg, håplaust
2. forsterkande ord
(vert ikkje gradbøygt)

1. 'An æ plent kúl å vèr' ihóp mæ. Detti æ plent kúl å få ti'!
2. D'æ kúl úmúleg å skjø̀ne detti reiknestykkji!

kúld'e

brent mest til kol

Du må 'kji steikje kjøssteikjí så 'u var' plent kúld!

kúle
image

1. kule
2. den delen av separatoren der skålene er; bruka berre i bunden form eintal
Sjå også sepratór'e, skrýti og skålinn.
3. kålrotlager utpå åkeren

1. Tarjei kåm som a kúle oppigjænom vodden.
2. Kúlâ æ harleg tung for den som æ líten.
3. Det ha' vòr' a godt næpeår, så mi måtte stelle fleire kúlo.

kúleell'e

svært kraftig varme frå bål eller omn

Mi ha' an fæl'e kúleell'e mæ mi fiska nórdmæ strondí.

kúlepung'e

etui til å ha kuler i til ei munnladningsbørse

Kúlepungjen 'ass Pål hékk i gjúrunn.

kulli

haug

Òvafor húsí æ der an líten kulli, dèr stend'e det så vèn'e an hegg'e.

kuls'e

frost i kroppen
Sjå også kulse og kulsen.

Eg fekk slig an kuls'e í meg ette eg ha' lauga meg.

kulse

fryse noko
Sjå også kulsen og kuls'e.

Gró bigjynte å kulse, å 'u va' ræd at 'u fekk krím.

kulse fyri

reddast for

Papa kulsa for embætsfókkji.

kulseleg (V)

farlegt, nifst, skummelt
Sjå også kulsen, adverbet kulseleg (H) og kulselèg'e (V).

Eg tikje det æ helst'e kulseleg å gange ive Hengjebrúne.

kulseleg (H)

personar og anna som ser farleg og skummelt ut

Sjå også kulsen, kulselèg'e (V) og adverbet kulseleg (H).

'An va' kulseleg, fudd'e å vónd'e som 'an va'.
Det va' enn kulseleg film'e.

kulseleg (H)

farlegt, nifst, skummelt
Sjå også kulsen, adjektivet kulseleg (H) og adverbet kulseleg.

Det æ kulseleg å stande út'å kantæ på Prækestólæ å sjå beint n'i Lýsefjórden.

kulselèg'e (V)

om personar: ser farleg / skummel ut.
Sjå også kulsen, adjektivet kulseleg (H) og adverbet kulseleg (V).

'An va' kulselège, fudd'e å vónd'e som 'an va'.

kulsen

1. ha lett for å fryse
Sjå også kulse og kuls'e.
3. kaldt, kjennest kaldt
3. redd
Sjå også adjektivet kulseleg (H), kulselèg'e (V), adverbet kulseleg (V) og adverbet kulseleg (H).

1. An vare kulsen fysst an hèv' lauga seg å kjæm'e opp'tó' vatnæ.
2. Det va' kulsi, sa Rustâ, då 'u datt i ísi (herme).
3. Eg ska' seie at hú æ 'kji kulsí, som tòre liggje eisemó.

kultâ sí

"jenta si" (rosande uttrykk om jente eller kvinne som greier noko vanskeleg og tungt)

Dèt va' kultâ sí dèt, 'u bar líke mykji som an kar'e!

kult'e

1. den beste
2. jamsterke eller jamgode (bruka i fleirtal)

1. Da sprunge ett' 'enni dei beste, men det va' kulten som strauk da âv.
2. Håvår å Kjètil våre kulta, da vunne helst'e kversí gong.

kulte tòk

uttrykk bruka om jamsterke personar

Det va' kulte tòk midjom 'ó Sigúrd å 'ó Tårål; ingjen vann, å ingjen tapa.

kultr'e

knaus, kolle

Itt mi jakte, halde mi åkkå mykji på kultró så mi få sjå vídt.

kúløygd'e

utståande augo, vert ikkje gradbøygt
Sjå også hóløygd'e, som er det motsette.

'An va' så kalleg kúløygd'e, Haddvår.

kumm'e

1. gjødselkjellar (rommet der husdyrgjødselen vert lagra)
2. kum
Sjå også landkumm'e.

1. Da ha' an stór'e kumm'e på Håptu.
2. An sér kumlòkjí ti' dei tvei kummó som liggje unde parkéringsplassæ.

kunne

kunne
Eldre konjunktiv: Kjynne

Ha' mi kunna reist førr'e? Eg ha' sillt kunna visst det. Ha' du kunna kåme i hug å kaupe mi a dås mæ prjónu?

kunne mæ

vere vand med

Eg kan nå mæ at mi pynte jóletrétti jólepdagjen. Eg kan alli mæ detti kaupeǿli, det æ for glætt!

kunne ti'

vere skuld i, gjere med vilje
Sjå også kunne.

Eg kunna inkji ti' at stólen varte øyelagd'e.

kúpen

avrunda, rundvore, noko som er utboga, konvekst
Sjå også kúv'e, grúv'e, kúr'e, slút'e, kúve og kúven.

Smø̀røskjâ hèv kúpi lòk. Kjistila hav' jamt au kúpne lòk.

kúpne

verte avrunda

Denné gamli grautestampen hèv' kúpna mæ åró.

kupte

kufte
Sjå også lúsekupte og grautkupte.

Eg hèv' trjå kuptu hangandi i klæskòtæ heimi.

kuptelekkji

sylvlekkje til blåkuptâ

Kuptelekkji trær an inn i sviklan for å halde ihóp blåkuptâ, i dei eine endâ æ der a sylvnål, å i hí a krosslauv.

kúr'e

1. bøygd ved halsen, framlut, framoverbøygd
2. roleg, stille (om personar)
Sjå også kúv'e, grúv'e, slút'e, kúve, kúven og kúpen.

1. Bjúg varte så kúr'e på sí gamle dage.
2. Bóa sat kúr'e unde heile messunn.

kurle

uttale skarre-r langt bak i halsen (ein noko "energisk" r, ikkje den slappe "sørlands-r'en)

Mange av bjønnaråó kurla fysst da tala.

kurrandi stidd'e

helt roleg, heilt stille
Sjå også stidd'e.

'An stó' kurrandi stidd'e.

kurre maten

kvile etter eit måltid

Dei gamle meinte det va' viktigt å kurre maten.

kurre seg

leggje seg for natta

Ettå dèt fókk ha' kurra sikkå, bryggja da ǿl. Da kurra sikkå i ellev-tí'inn.

kurre si

samle seg i hop

Da kurra sikkå ihóp rundt åren.

kurrstidd'e

heilt still

An lýt vèr' kurrstidd'e fysst an æ i kjørkjunn å presten talar.

kurv'e

Matrett, innmat av sau, laga av lunger, lever, hjarta, nyrer, hjerne, matrøyr, luftrøyr, blod, feitt og "kroddar".
Sjå oppskrift i heftet "Gamle matoppskrifter og matskikkar frå Valle", utgjeve av Valle Bondekvinnelag.
Sjå også kurvepýsse, kurveskjinn og kurvesneis.

D'æ góslegt mæ "kurv'e å lange kveld", som da sa det førr' i tí'inn.

kurvekveld

kosekveld med nylaga kurv'e; når slaktinga var ferdig

Kurvekveldi va' det sjessi å få ný'e kurv'e.

kurvenúten

uttrykk bruka om når ein har ete så mykje kurv at ein tykkjer det set seg fast i halsen

Kurven va' feit'e førr' i tí'inn, å sòme tótte det va' så godt, å da åte så fórt at da finge kurvenúten.
kurvepýsse

pølse av innmat av sau (med skinn av tarmar)
Sjå også kurv'e, kurveskjinn og kurvesneis.

Kurvepýssun vorte turka som anna spikekjø̀t. Da åte kurvepýssu heile hausti.

kurveråte

stong til å hengje kurvepýssun

Svenkji ha' kurveråtun sí oppi rótæ.

kurveskjinn

Tarmar og andre delar av magen som ein brukar til å fylle kurv i, når ein lagar kurvepylser.
Sjå også kurv'e, kurvepýsse og kurvesneis.

Katten èt'e kurveskjinní.

kurvesneis

Ein kvesst trepinne eller jarntråd til å setje i kurvepylsa for å tette opninga når ho er fylt med rå kurv.
Sjå også kurv'e, kurvepýsse og kurveskjinn.

Kurvesneisan kan an passe på å brúke ti' néste haust fysst an slaktar.

kuse

fille eller einerkvast til å ha kring mineboret når ein borar hol i stein (skal hindre at vatnet i holet ikkje sprutar opp i andletet når ein slår på boret)

Kusâ hindra vatni i bòrehòlæ frå å sprúte opp i andliti itt an bòra.

kúve

1. bøygje i ein boge
2. vere trykkjande, trykkje ned
Sjå også kúv'e, grúv'e, kúr'e, slút'e, kúven og kúpen.

1. Ti' klyvmeisa kunna an kúve passeleg tykke, kvistlause bygji av raun'e.
2. "Dei stóre múrbygningan kúve néd heile bygdí", meinte Gunnår.

kúv'e

bøygd ved halsen, framlut, framoverbøygd
Sjå også grúv'e, kúr'e, slút'e, kúve, kúven og kúpen.

"Kúv'e" å "grúv'e" æ di same.

kúven

i ein boge
Sjå også kúv'e, grúv'e, kúr'e, slút'e, kúve og kúpen.

Denné stokkjen æ så kúven at mi kunne alli brúk' 'an.

kvant'e

"min del av noko"

kvas

kvist, skogsavfall

Det vare mykji kvòs itt an hèv' hoggje stóre græna.

kvat'e

glad, godt i lag

Gunleik æ så kvat'e i dag!

kvé

limstoff i bjørkenever til kvae

Itt an délar opp den ytri nævrí i sérs tunne flak å held'e denne innât ellæ ti' det kjæm'e blému, å så kjǿler det i vatn, då fær an kvé.

kvedd'e

lyd som ber langt, person med mål som ber langt
Sjå også kallrausta.

Ordi "kvedd'e" kan an brúke bå' om mannemåli å om ti dǿmis a bjødde. Blómerós ha' så kvedd a bjødde.

kvée

kvede

Eg kvé'e bå' nýstèv å gamlestèv.

kveik

gjær bruka ved ølbryggjing
Sjå også kveikstokk'e.

Kveikjí varte samla opp i an kveikstokk'e.

kveikremme

gjærsmak i øl

Fysst an skakar opp ǿltunnâ fær an a kveikremme i ǿlæ.

kveikstokk'e

liten firkanta trestokk med hol i der gjæra samla seg under gjæring av øl (ca 2,5 desimeter lang trekubbe full av bòrehòl)
Sjå også kveik.

D'æ lengji si' det varte brúka kveikstokk'e unde ǿlbryggjing. Dunka kveikstokkjen mót stavó, va' det a fyrebó' om úliven.

kveise

kveise

Eg hèv' så mykji kveisu i andlitæ, at eg sýter mæ å sýne meg úti blant fókk.

kveise seg

vaksinere seg mot koppesmitte

Da måtte kveise sikkå førr'ell da kunna få kveisepass.

kveisekåne (H)

sjukesyster som var rundt i skulane og vaksinerte mot koppar

Ungan líka inkji fysst kveisekåna kåm.

kveisepass

attest på at ein er vaksinera mot koppar

Unde' kríinn lute adde have kveisepass.

kveitetukkji

graut av heimeavla og sammalen kveite (reidd med feskjí mjåkk)

Unde kríi dyrka da bå' kveiti å bygg, så då kunna det var' bå' kveitetukkji å byggtukkji da reiddi.

kvél

kompakt trehjul

Kvélin kunna vère bå' krosskvéli å kubbekvéli.

kveld

kveld

I kveld vi' eg barre sitje inni.

kvelde

ta kvelden, avslutte arbeidet for dagen

Mi ljóte vel kvelde nò, sólí hève longe glâdt. Mi kvelda 'kji førr'ell mi våre stei'tròta.

kveldesèt

1. når ein er heile kvelden på besøk (V)
2. når ein skal heim og leggje seg etter å ha vore på besøk (H)

1. Det varte kveldesèt mæ mi i gjerkveld.
2. Nò æ det kveldesèt, sa Trygvi, å reiste heim'tt'e.

kveldetí'

tid for å slutte arbeidet; bruka berre i ubunden form eintal

Nò æ det kveldetí', klokka æ sjau.

kveldsbiti

lite kveldsmåltid (gjerne av flatbraud)
Sjå også biti.

Lavrans måtte jamt have an kveldsbiti fø̀rr'ell 'an la seg.

kveldskjǿgle

1. person som arbeider seint om kvelden, B-menneske
2. den styggast utkledde bassen, når dei vaksne var "bassar"
Hans Ross' ordbok: "Aftenspøkelse".
3. kveldsklåre, kveldsglenne
Somme seier "kveldskjygle".

1. Tarjei æ a kveldskjǿgle.
2. Ungan vorte lívræde då kveldskjǿglâ kåm inn dynní.
3. Kveldskjǿglâ æ sjella gód.

kveldsklåri

klår himmel om kvelden
Sjå også klåre av.

Kveldsklåren æ alli gó'e, d'æ a filli mark for veiri néste dag'e.

kveldslǿgje

lite opphald i regnver om kvelden
Sjå også lǿgje.

Då det kåm a kveldslǿgje, sprunge mi heim'tt'e.

kveldsmål

kveldsmåltid

Det æ 'kji godt å have kveldsmåli tétt førr'ell an legg'e seg.

kveldsró'

raude skyer om kvelden

Kveldsró' turkar høy, morgóró' míg' på møy (ordtak om vermerke).

kveldssitjari

person som kjem på vitjing for kvelden

Såvi va' an kveldssitjari å va' mest'e alli heimi sjå sjave si om kveldó.

kveldssmeikje

solglytt mellom skyer ved ustadig ver

A kveldssmeikje kan vèr' gó, men lòvar inkji nåkå.

kveldssvævd'e

svevnug tidleg på kvelden

Svein æ så kveldssvævd'e å vi' helst'e leggje seg i ní-tí'inn.

kveldssvæve

følblom

Kveldssvævâ dekkjer blómen mæ bikarblekkjó mót kveldæ.

kveldsøykt

arbeidsøykt i eldre tid (mellom kl. 16.00 og 19.00; i slåtten)
Sjå også kveld og øykt.

Da ha' a long kveldsøykt, klokka varte meste åtte førr'ell da våre færige.

kvéle

hjul på kjerre (gammaldags kompakte trehjul)

Det æ lengji si' kvélun våre i brúk.

kvélehest'e

hjulhest (barneleike)

An kvélehest'e æ an tréhest'e mæ hjúli undi.

kvelje

høg lyd som gjev atterljom

Det kveljar i an sal'e som æ stór'e å tóm'e. Astrí rópa så det kvelja.

kvellt mål

talemål som høyrest langt

Svålaug ha' så makelaust kvellt a mål fysst 'u húva 'å heiinn.

kveml'e

person som talar om motbydelege ting

Eg vi' inkji sitje innmæ denna kvemlen leng'e, å høyre på ulkeskapi 'ass.

kvemleleg (H)

motbydeleg tale om "kvalme" ting

Jón æ helst'e kvemleleg å tikjest inkji kunn' venje seg âv mæ di.

kvemlen

kvalm
Sjå også ýlen.

Såvi varte så kvemlen då 'an ha' forète seg på den sǿte kakâ.

kvendeforeining

religiøs kvinneforeining

Da ha' gjinni a kvendeforeining i kverr skúlekreiss'e.

kvendehått'e

lynde hjå kvinne

Gamle-Gúró ha' inkji den líkasti kvendehåtten.

kvendeklæi

klede for vaksne kvinner; bruka berre i fleirtal
Sjå også karmannsklæi og klæi.

Svålaug va' så útifrå ti' saume greie kvendeklæi.

kvendelé

venstre sida av midtgangen i kyrkja og andre religiøse forsamlingshus
Sjå også kareléne.

Eg sit'e helst'e 'å kvendelénæ i kjørkjunn.

kvenderíve

mindre rive for kvinner (til å rake og breie høy med)

Då eg va' lítí ha' eg a kvenderíve, for 'u va' léttare å rake mæ.

kvenderǿe

samtale mellom kvinnfolk (samtalar som mannfolk ofte tykte at var noko "vas")

"Detta æ 'kji nåkå brý seg om, det æ barre kvenderǿu", sa Mikkjål.

kvendetått'e

feminin, kvinneleg

Bjúg ha' an líten kvendetått'e í si.

kvendi

kvinne

'U va' a drusteleg kvendi.

kvendmann'e (H)

kvinne 
Sjå også kvendmannsarbei' og karmann'e.

Såg du kvendmenna ette vègjæ i gjerkveld?

kvendmannsarbei'

kvinnearbeid (bruka berre i eintal)
Sjå også kvendmann'e.

Karan ville alli gjère kvendmannsarbei'. Å mókke, stelle mat'e, två å saume klæi va' kvendmannsarbei'.

kvendmannsklæi

kvinneklede

Førr' i tí'inn rǿa da om karmannsklæi å kvendmannsklæi.

kvendskjen

kvinnegal mann (noko negativt)

'An va' så kvendskjen, å sprang frå dei eine ti' dei hí. Den kvendskni mannen tók út på Austlandi.

kvenndag'e

kvardag, yrkedag (frå måndag, til og med laurdag)
Sjå også virkedag'e og hægdag'e.

Ette mange kvenndaga æ det godt mæ hæg.

kvenndagsbrúr

jente eller kvinne som går for mykje pynta ti' kvenndags.

"Kvenndagsbrúr æ hægdagssút". D'æ sjella mi tale om kvenndagsbrúri nò ti' dags.

kvenndagskleg

kvardagsleg

Det va' kalleg det kvenndagskleg Òlâv gjekk i kjyrkjunn i dag.

kvenndagsklædd'e

kvardagskledd

No for ti'inn gange fókk kvenndagsklædde fysst da sku av å handle, det gjåre alli fókk førr'e.

kvenndagsklæi

kvardagsklede

I virkó gjinge mi mæ kvenndagsklæi.

kvenndagskost'e

kvardagskost

An kan 'kji plent seie at gomb'e æ kvenndagskost'e.

kverk'e

innsnevring

Der æ an kverk'e i treptó, da smalne âv.

kverkjâ

hestehoste

D'æ sjella mi høyre om hesta som have kverkjâ nò.

kverr

kvar

Bóa gjekk på skjí kverr dag'e i førri vikunn.

kverrsin

kvar sin
Somme i Valle seier "kvessí / kvessin".

Da ha' kverrsin bílæ. Mi hav' kverrsitt hús, èg å bróe min. Mi hav' mæ åkkå kverrsí vermdeflaske.

kverrt dusti

kvart minste grann

Da våre nøyne mæ å få mæ sikkå kverrt dusti itt da høya.

kverrt módige grandi

alt saman

Mi plukka kverrt módige grandi på moltestǿæ.

kvertanna

annankvar

Mi slóge slåttâ kvertanna åri.

kvervi

område, kvelv i landskapet

Mi sjå jamt reissdýr i dei kvervæ innst i dalæ.

kvervili

kvervel

Der kåm an kvervili å flutte høytti hít i Haugebirksteigjen.

kvesse í

"glefse til" (munnleg)

'An kvesste í då 'an fekk høyre valresultati.

kvesse seg ti'

1. motivere seg for ekstra innsats, vere i gong med ein ekstra innsats
2. øse seg opp og verte brått sint

1. Taddeiv kvesste seg allstǿtt ti' frå morgónæ, men 'an héldt inkji út lengji.
2. Gýrí kvesste seg ti', å ville inkji vère mæ mei'.

kvesse stakkjen

gjere høystakken smal oppover (høystakk og lauvstakk)

An laut kvesse stakkjen så 'an sló av si vætâ.

kví

inngjerding for husdyr (av tregrindar)
Sjå også kvíe.

Da samla búskapen i kvíne då det bigjynte å mørkne.

kví

kvifor

Kví gjåre du nå detta? Kví fèr'e du sossa?

kvidde

tyne, stogge i voksteren, forrøyne

Denne kaldvætâ hèra i åkræ æ eg ræd'e kjæm'e ti' kvidde vokstren. Det tar 'kji stóre úhèvilen førr'ell det kviddar vokstren. Lombí vorte så kvilte då da miste moirí.

kvidde bort

"visne bort" pga dårleg stell

Lombí vorte kvilte bort, for da finge 'kji nóg mjåkk av moi sikkå.

kvíe

lage inngjerding for husdyra / krøtera
Sjå også kví.

I gamle dage kvía da sauin å gjeitan.

kviggjúre
image

reim på hesteselen som går under magen ved óra

Kviggjúrâ tar alli vèr' stromm.

kvígrind

grind til å lage ei kve (inngjerding for kveg)

Kvígrindan vare haldne ihóp mæ henka.

kvik

1. levande skapning
2. storfe (kyr)

1. Der va' alli a kvik å sjå ette vègjæ.
2. Det va' alli kvikji å sjå né'å voddæ.

kvike

kveke

Det kan vare leitt mæ dei kvikunn dissom an inkji æ virkjen ti' hald' 'æ undâ.

kvike

1. auke, stige
2. når alkoholen verkar

1. Åne kvikar i dag, det tèk'e fælt på snjóren.
2. "Det kvika, dèt lisle", sa Òlav Sǿbakkâ.

kvik'e

opplagd, kvikk

Åni æ kvik'e å fær arbei'i fórt gjårt.

kvik'e å rǿrig'e

oppegåande (bruka om eldre person med god fysisk og psykisk helse)

Angjær æ kvik å rǿrig endå 'u snart æ níttí år.

kvikerykk'e

"ustyrleg lune" (når born og dyr er opplagde og kjæter seg om kvelden)

Ungan krauna da vår' tròta, men kvikerykkjen kåm líkevæl.

kvikjendi

små dyr t.d. lam og kje

Det varte 'kji så mange kvikjendi mi ha' mæ på støylen i år.

kvikji

1. naglefestet
2. blautvev innanfor hoven på hesten

1. Det æ vóndt å ríve né' i kvikjen (ei andære).
2. An kan ljót' bøygje saumen så an inkji kjæm'e né' i kvikjen.

kvikkåva

god rørsle i fosteret hjå ei ku

D'æ gó'slegt fysst kjýne æ kvikkåva.

kvikna makk'e

egg frå fluge som har utvikla seg til makk

Fysst der hèv' kvikna makk'e i fiskjæ, då æ 'an inkji ètandi.

kvikne

1. utvikle seg, livne
2. verte friskare etter sjukdom

1. Det ha' kvikna makk'e i fiskjæ. Det ha' kvikna makk'e i dei daue lambæ.
2. Eg hèv' kvikna ti' ette ivefærdinn.

kvikskó

slå saumen inn i kvikjen (slik at hesten vert halt)

Merrí varte kvikskódd, så 'u haltar 'å vístri framfótæ.

kvikt

krøter, bufe
Somme seier "kvik".

Eg såg alli a kvikt då eg va' på heiinn.

kvíld

pause
Sjå også dògúrskvíld og kvíld'e.

Nò ljóte mi have a gó' kvíld, så lengji som mi hav' stræva.

kvíld

uttrykk bruka om at slåtteteigen vert slegen annekvart år
(same tyding som rétt kvílt)

Slåttâ hèra varte kvíld annekverrt år.

kvíld'e

utkvild
Sjå også kvíld.

Eg hèv' lègje i kvílunn a bil, men eg kjenner meg inkji kvíld'e.

kvildr

uroleg folkemengd 

Der va' a kvildr mæ fókk ottenat kjørkjunn 17. mai.

kvildre

1. fleire personar i leik / aktivitet, helst ungar; bruka berre i fleirtal
2. person i aktivitet / arbeid (Hylestadmål)
Sjå også kvildren.

1. 17. mai kvildre ungan ottenat skúlâ.
2. Eg hèv' sète å sétt kòss du hèv' kvildra i dag.

kvildren

1. fleire personar i leik / aktivitet; bruka berre i fleirtal
2. person i aktivitet / arbeid (Hylestadmål)
Sjå også kvildre.

1. Der va' kvildri mæ fókk å dýr på dýreskúæ.
2. Der æ så kvildri sjå 'ó Jón, 'an tikjest allstǿtt arbeie mæ eitt ell' anna.

kvíle

seng
Sjå også kvílebòs, kvíleklæi, kvíleknikt'e, kvílenøyti, kvílepad'e, kvílestamn'e, kvílestokk'e og kvíletjell.

I dei gamle stògó va' der jamt tvæ kvílu.

kvíle middèji

kvile middag midt på dagen (om kyr på støylen)

Kjýne kvíle middègji midt 'å dagjæ.

kvíle slåttâ

ikkje slå ein bestemt slåtteteig det året (slåtteteigane vart ofte kvílt, altså slått annakvart år, eller ivekvílt)

Da kvílte mest'e allstǿtt slåttâ anna åri.

kvíle åkren

uttrykk bruka om at åkeren ikkje vart sådd kvart år

Fysst da ha' kvílt åkren, gav 'an mei' néste år, meinte sòme gamle.

kvílebòs

gras eller halm i senga (i eldre tid; bruka berre i eintal)
Sjå også kvíle.

Fókk slóge helst'e storr'e ti' kvílebòs på heiinn. Der æ 'kji rare fjøyringjí i kvílebòs.

kvílebreie

sengeteppe

'Å sòme kvílebreiu æ der befs.

kvíleklæi

sengeklede (bruka berre i fleirtal)
Sjå også kvíle og klæi.

Jórånd tvó kvíleklæin i gjår.

kvíleklæplagg

sengeklede som td rugge eller tjeld (eller bossbreie vove av filler)

Fysst an sveiper kvíleklæin kring seg, så hève an same kvíleklæploggjí på seg som 'nundi; sò kadde mi det "å liggje i sveipi".

kvíleknikt'e

sengeknekt
Sjå også kvíle.

Kvílekniktan våre så vént útskorne.

kvílekró

sengekrå

Gunvor å Òlâv gjøymde brennevínsbuttilen i kversí kvílekró.

kvílelengde

lengd på seng (i eldre tid)

Kvílelengdun våre inkji så lange førr' i tíinn.

kvílenøyti

"sengekamerat" (bruka om ektefelle eller andre ein deler seng med)
Sjå også kvíle.

D'æ godt mæ kvílenøyti, så slepp'e an å liggje eisemadd'e.

kvílepad'e

fast sitjebenk framanfor himmelseng (skåp å kvílu)
Sjå også anveggspad'e, pad'e, lislepad, mollpad'e og kvíle.

Det æ praktisk kvílepad'e.

kvíleplagg

sengeplagg 

Kvíleplagg kan vère rugge, tjell ell' fydde.

kvílestamn'e

endestykka når ei seng kan delast opp i 4 delar
Sjå også kvíle.

Kvílestamnan æ hægri 'ell kvílekniktan.

kvílestein'e

stein ved støylsveg der det er vanleg å ta ei kvild

kvílesteinen skåre mi nomní åkkå n'i pinna å stava.
kvílestokk'e
image

framkanten på senga
Sjå også kvíle og sengjebórd

'An slengde fǿtan ive kvílestokkjen å fram 'å tili.

kvílestóppi

sengestolpe

Evst i kvílestóppó va' der svorva kúlu.

kvíletili

sengebotn

Kvíletili va' jamt av úvand'e mat'rial'e.

kvíletjell

ullteppe til å liggje på og til å breie over seg (under dyne eller eldre typer av sengetøy)
Sjå også kvíle, heimetjell, kjørkjetjell, býtjell, tevlingetjell og tjell.

Om vetran brúka mi allstǿtt kvíletjell mæ eg va' líten, då sluppe mi frjóse.

kvílnast

verte kvild, få kvile

An kvílnast inkji nåkå godt itt an må sitje oppi å vente.

kvilt'e

vatteppe, eller fleire ullteppe sydde saman med trekk utanpå, bruka som dyne
NB: Gamalnorsk: Hvitill

Kvilten va' tykk'e å tung'e, men líkevæl va' 'an 'kji varm'e. Mamme breidde kvilten på kvílâ.

kvímål

1. staden der kvia hadde stått ei natt
2. måleeining (td for ei kví)

1. Kvímåli varte godt hevda fysst búskapen ha' stae der a nótt.
2. Så vídt som a kví gjekk, kadda da kvímål. Eg hèv' slègje útive tvau kvímål.

kvinkjen

klagande, sytande

Bóa hèv' vòrte så kvinkjen i dag, eg trúr 'an kan vère sjúk'e.

kvinn

kvern

Der va' fjórta kvinni innmæ Hommsåne.

kvinnauga

hol i midten av kvernsteinen i ei kvern

Kvinnauga æ hòli i kvinnesteinæ.

kvinnebyrr'e

nok vassmengde til å drive kvernkallen for å male korn (bruka berre i eintal)
Sjå også byrr'e og byrre på.

Nò æ det gó'e kvinnebyrr'e, så nò æ det barre å male!

kvinnefadd

fall i bekk eller elv (nok fall til å drive kverna)

I Víkebekk æ der mange kvinnefodd.

kvinnegar'e

"skjerm" som går kring kvernsteinane i ei kvern (hindrar at mjølet flyg utover, og sikrar dermed at det hamnar i mjølkista)

Kvinnegaren va' gjår'e av tréverk.

kvinnegnarr'e

gammal merkedag (1. september, St. Ægidius, på primstaven ofte merkt med to kvernsteinar. Var den dagen turr, ville det verte lite kvernvatn heile hausten)

Fókk vår' merkne førr'e, å la' merkji ti' veiræ denné dagjen, kvinnegnarren, for dèt ha' mæ mjø̀lmatæ å gjère.

kvinnekadd'e

loddrett stokk med fjøyri som driv kverna

Kvinnekadden svív'e i klauvinn.

kvinneslòk

vassrenne inn til kvernkallen

Eg trúr eg lýt gjère nýtt kvinneslòk, di gamle æ ròti.

kvinnestemm'e

jord- og steinvoll som demmer opp og samlar vatnet inn i eit slòk

Kvinnestemmen leier vatni frå åne å inn i slòkji.

kvinnevatn

nok vatn i kvernbekken til å drive kverna (ein måtte oftast demme opp ei tjørn for å få nok "kvinnevatn")

Æ der inkji kvinnevatn i Víkebekk sommårmål, vare det seint i år.

kvinnevèg'e
image

veg til kvernhus

Kvinnevègjin vorte mykji brúka om haustó.

kvinn'ús
image

kvernhus, bruka til å male korn, drive med vasskraft.
Vart i tillegg til å male korn nytta til å drive treskjeverk med fleire hundre meter lang vaier.(T.d. på Brottveit, på Tveiti, I Homme).

Kvinn'úsi åkkå varte flutt ette dei stóre flaumæ.

kvirkje

1. klemme hardt rundt halsen
2. kjøve

1. Skjortekragjen æ så trong'e at 'an kvirkjer meg.
2. 'An kvirkt' æ så hardt rundt halsen at 'u varte mest'e kjǿvd.

kvirkje håmåren

halde handa for nær hovudet på hamaren

Du må 'kji kvirkje håmåren mæ du spíkrar!

kvirkjeband

knute bruka til å knyte skjerf eller haresnare o.a.

Eg nýtte skjerven mæ kvirkjeband.

kvirre

vere i farten, stresse; i samband med arbeid
Sjå også kvirren.

Kjètil kvirra, men fekk líti gjårt. No kvirra da på, så da rukke det førr'ell éli kåm.

kvirre oppi

aktiv på morgonsida

Gjermund kvirra oppi om morgónen lengji fyre åkkå hí.

kvirren

1. rask, effektiv
2. rastlaus
Sjå også kvirre.

1. Såvi æ så kvirren, men 'an røkk'e mykji au.
2. Jón æ så kvirren, 'an greier alli å halde seg i ró.

kvirvle

liten "teig" med nyslått gras som ligg på bakken for å turke i sola (raka inn frå kantane og jamnt fordelt utover)
Sjå også breie.

Mi ha' mange kvirvlu útivi då regni kåm.

kvirvle

svive, gå i ring

'An kvirvla si rundt teigjen å fekk alli útrétte nòkå som helst.

kvirvlebøygje

kvervelvindsbye
Somme seier "kvirvlebýe".

Det kåm så fæl a kvirvlebøygje å føykte høytti opp i luftí.

kvise seg

klå seg

Borgår kvisa å kló seg då 'an ha' vorte vafsestungjen.

kvísl

1. "elvegrein" (grein av ei større elv)
2. greip av tre

1. Stóråne hèv'e sòme stad mange kvísli. Stampen stó' førr'e innmæ nǿri kvíslí.
2. Eg hèv'e sétt a kvísl på musææ.

kvist'e

1. kvist
2. smalenden av tunntarmen (som er fest i magesekken)

1. Kvistin 'å grænó æ nére'nanné å langt néd mót jórinn, så gråneskógjen æ myrk'e.
2. Kvisten heng'e ihóp mæ vístrí.

kvistekúle

oppsvulma del av ein kvist ved overgang til stomnen (barskog)

Kvistekúlun æ kalleg heitbrende.

kvistfure

særleg kvistut fure

Der stó' a fæl kvistfure oppi líinn, men no hèv' 'u blåse néd.

kvistlaus'e

kvistfri

Bórdí våre sérs véne å kvistlause.

kvíte logní

vassflate utan krusingar, som ser kvit ut frå ei bestemt retning i høve til sola

Det va' kvíte logní på Saksund den dagjen eg va' i Finndalæ.

kvítfrǿsa

kvit mule på hest

Eg hèv' alli sétt kvítfrǿsa hesta i seinare tíd.

kvítfysse
image

når det bylgjar på vatnet så bylgjetoppane er kvite

Nò blæs'e det så det kvítfyssar på vatnæ.

kvíthéla

noko meir enn héla 

I dag tí'leg va' det kvíthéla då eg vakna. Itt det æ kvíthéla sér an mest'e inkji di grǿne ell' gúle i grasæ.

kvítkurv'e

kurv'e utan blod

Góme líka inkji kvítkurv'e.

kvítlivra

kåt, seksuelt opphissa (om kvinner)

Sòme sa at Gònil va' så kvítlivra.

kvítmoggeblekkji

kvitbladtistel (same som målebosti)

Kvítmoggeblekkji æ kvíte å hårutte på undesí'unn av blekkjó.

kvítsklèg'e (H)

kvitaktig farge

Eg såg 'kji plent ko lit'e det va' på bílæ 'ass, men 'an va' kvítsklèg'e.

kvítstakk'e

den kvite / indre stakken i setesdalsbunaden
Somme seier undestakk'e.
Sjå også svårtestakk'e.

Kvítstakkjen brúka da ti' kvenndags.

kvitt'e

1. utsliten, svært trøytt
2. vere skuls

1. 'An arbeidde så fælt at 'an va' plent kvitt'e då kveldi kåm.
2. D'æ godt å vèr' kvitt'e.

kvítøygd'e

mest fargelaust augeeple (av skade eller alder)

Kjettâ va' sò gåmó at 'u va' mest'e kvítøygd.

kvívodd'e

teig der det hadde vore kvia (ofte i årevis; vert også bruka som stadnamn)

Det kunna vère fænår'e frå fleire gara på same kvívoddæ.

kvóa

kvåe (eldre seiemåte)

Tygg'e du kvóa?

kvonn

kvann
Sjå også kvonnerót.

Fatikkfókk plukka stundom kvonn på kvonnegrǿó, å brúka denne plantâ som ti'setjing i suppunn.

kvonnegrǿi

område med mykje kvann

Fatikkfókk plukka stundom kvonn på kvonnegrǿó, å brúka denne plantâ som ti'setjing i suppunn.

kvonnerót

kvann
Sjå også kvonn.

An kan finne kvonnerǿta, helst'e i grǿó, på heiinn.

kvonnkóv'e

kvann

Kvonnkóven veks'e helst'e på heiinn.

kvòpe opp

hevje seg, svelle opp, auke
Somme seier "kvopne opp".

Fysst feskne osta kvòpe opp, vare da rovne, å inkji så faste. Fysst kveikjí bigjynte å gjære, kvòpa ǿli opp. Ha' da mykji gróvt mjø̀l i deigjinn va' det inkji så létt å få deigjí ti' kvopne opp. Fysst kveikjí bigjynte å gjære, kvòpa ǿli opp.

kvorairne

kvarandre
Somme seier "kveraire".

Mi gåve kvorairne an klemm'e. Mi såge kvorairne.

kvorannés gó'i

bestevener (gjeld karar)

Òlav å èg have allstǿtt vòre kvorannés gó'i.

kvorje

kvar

Fanten ha' ringa på kvorje fing'e. Mi funne nòkå av kvorje; blåbèr å týtebèr.

kvorjestad

"her og der", fleire stader

'Er tikjest vère moltu nåkå kvorjestad i år. "Kòri hèv' du vòri?" "Å, eg hèv' vòre nåkå kvorjestad".

kvorjum stad

allstad, overalt

Úgrasi veks'e kvorjum stad.

kvoronnós góe

bestevener (berre bruka om kvinner)

Margjit å Tóne æ kvoronnós góe.

kvorv
image

omfar med laftestokkar i ein lafta bygning

I a vanleg bú kan det vare a mannshægde mæ åtte kvorv. Tårål å Gjermund timra fleire kvorv den dagjen.

kvoss'e

kvass, skarp

Níven 'ass Gófa va' kalleg kvoss'e.

kvoss'e ljó'e

sterk diskant

Bjøddun kunn' have an kvoss'e ljó'e.

kvosshynnt'e

"kvasshorna" (ha kvasse horn)

Det æ spélegt late kvosshynnte kjý gange úklåta.

kvossne

auke på, verte vansklegare eller strengare

Nò kvossnar vinden ti'. Nò kvossnar di polittiske ór'sipti!

kvossodda

kvass knivspiss

Fysst an slåtrar, lýt an have an kvossodda nív'e ti' krossriste mæ.

kvossrausta

bratt takvinkel

Det va' kalleg di kvossrausta denna búí va'!

kvòve

halvkløyvd stokk
Sjå også kvåv.

Di vanlegaste va' å have kvòvun ti' tòke, på búi 'å heiinn.

kvæ

kven

Kvæ meine du vinn'e? Kvæ av dikkå vi' stelle mat'e? Kvæ hèv' dú tenkt ti' gjève jólegåve i år?

kvæ som treffer

kven som helst

Eg veit 'kji kvæ som kjæm'e på dugnâ'en frå Nígâ i morgó, det kan vèr' kvæ som treffer.

kvæe

om våren; når snøen smeltar i vårsola; motsett av å skræne; bruka berre i eintal

Nò kvæar det Kvæasåne!

kvær

kva for ein / ei / eitt (av to alternativ)

Kvær vi' du have, kaffé ell' té?

kvær det treffer

alt etter som

På kvendeskjortó have mi allstǿtt flate rukku út'å hæró, men kring halsen å fram'å hondó have mi kvær det treffer.

kvære

kvar si gong (av to)

Da båre a halltunne, kvære sèg. 'An bar a halltunne, kvære gongjí.

kvære i halsæ

gjeve lyd frå seg når ein vert kverkt eller på annan måte ikkje får puste

Såvi lei' så av astma, at det kværa jamt i halsæ fysst 'an leita si.
Da kvirkt' 'an så det va' så vídt det kværa i halsæ.

kvære lén'e

kvar side

'An gjekk å spaséra mæ a jente 'å kvære lénæ. 'Er æ ljósbrjótari å kvære lénæ 'å gongjinn.

kværegjind (H)

ingen av to; bruka berre i nektande setning
Sjå også kværegjindi (V).

Da have alli kåme heim'tte av heiinn kværegjind.

kværegjindi (V)

ingen av to; bruka berre i nektande setning
Sjå også kværejind (H).

Mi kunna 'kji syngje nåkå rétting kværegjindi. Eg kjenner alli kværegjindi av dessa tvau kvendó.

kvæv'e

liten dal, rund dalbotn

Reisdýrí gjinge å beitte inst i kvævæ.

kvæve

kvelve, snu opp ned

An laut kvæve salttrògjæ itt an ha' tvègje det.

kvæve tròg

når to ligg på sida inntil kvarandre i same retning i senga; same tyding som fu i fang

Nò vi' mi leggje åkkå ti' sòve, Titta, å mi lute kvæve tròg, for kvílâ æ så smòl.

kvævetónu

kjenslevare tonar i musikk

Haddvår Kåsland spila enn brúreslått'e som ha' så véne kvævetónu.

kvævt mål

gråtkjøvt mål

Gunnår tala mæ kvævt mål då 'an tala i líkfærinn.

kvåe

1. tyggjegummi laga av harpiks på gran
Sjå også íkonnkvåe, grånkvåe og skrape kvåe.
2. tyggjegummi
Sjå også amerikakvåe, býkvåe, kvåedås og kvåetugge.

1. Danil Steigaræ skrapa, brædde å selde kvåe av grån.
2. "Spýt út den kvåâ"! húva læraren.

kvåedås

metallboks til å ha tyggegummi i (ofte bruka ein ei "Globoid-øskje")
Sjå også kvåe.

Eg hèv' tuggje så lengji at nò lýt kvåâ oppi kvåedåsí a bil.

kvåetugge

grankvåe eller "moderne" tyggegummi som er bruka og skal brukast fleire gonger
Sjå også kvåe og tugge.

Førr' an la seg laut an leggje kvåetuggâ enn lageleg plass'e.

kvånvègjen

på morssida (bruka berre i eintal)

I kvånvègjæ æ eg av åmlingó.

kvåri

1. del av stakkskóren i setesdalsbunaden
2. dei grøne stripene nedetter den mannlege setesdalsbunaden
3. voll som ligg rundt td ein tjørebrenningsplass eller grøft

1. Der æ trí liti på kvåró; raudt, grǿnt å svårt.
2. Kvåren æ a slags tunn, grǿn strípe på dalebuksó.
3. "Du kastar jórdí opp i an kvåri rundt veitâ, så inkji tjø̀râ renn'e útivi", sa Helleik.

kvårsom æ

uansett

Detti vi' eg, kvårsom æ!

kvårtél

1/4 tunne; måleeining

Mi tóke opp tíe kvårtél mæ fræ.

kvårtélsipti

halvmåne i ny og ne

D'æ kvårtélsipti i ný å néa.

kvåst'e

tett skog på eit mindre område

Der æ an kvåst'e i skógjæ åkkå som æ så vokstrelèg'e.

kvåv

taktekkjing av halvkløyvde og uthola stokkar lagde som over- og understokkar; bruka berre i eintal

Kvåv varte brúka nòkå på høybúi på heiinn.

kvåvtòke

tak av halvkløyvde stokkar

I a høybú 'å heiinn, fysst det va' langt avgari, brúka da tídt kvåvtòku.

breie nyslege høy med rive jamt utover jordet slik at det får turke

Papa sló grasi mæ slåmaskjín, å mi gjinge attí å kåddi. An lýt bå' kå å vende høytti.

kåkre

dulle (med t.d. born)

Du må 'kji kåkre sossa mæ 'ó Bóa.

kål

kål

"Der æ makk'e i desse kålæ", skreik 'an né'å Búinn.

kåle

drepe
Sjå også kabbe og kabbe seg.

Jón kleiv så hågt at da våre ræde 'an sille dette néd å kåle seg.

kålsuppe

kjøtsuppe med ungt nepekål (helst før kålet var utvakse)

"Kålsuppe æ så sunt at det gjère barre godt å ète seg únýt'e", hermde Gófa.

kåmast

1. kome
2. Bruka i úttrykket kåmast undi mæ

1. Det lýt kåmast i hug at lagji åkkå hèv' gjårt mykji godt.

kåmast ât

få tilgong til noko som er trongt og vanskeleg tilgjengeleg (td arbeid, reparasjon; bruka i samband med at det vert ulageleg å få gjort eit arbeid)

Eg kjæmst 'kji ât så eg fær gjårt detti nåkå rétting.

kåmast i hug

hugse, minnast kvarandre

Stundum æ det 'kji så létt å kåmast i hug itt det æ lengji si' an hèv' sétt kvorairne.

kåmast ti'

få plass eller rom til å gjere eit eller anna

Eg kåmst inkji ti', for der va' så úlagelegt å arbeie. Eg kjemst 'kji ti' mæ dei stóre å stíve hondó mí.

kåmast undi

lære, røyne, få greie på, kome inn i arbeidet
Sjå også kåmast og undi.

Eg hèv' kåmest undi at det æ så mykji léttare å gjère mange bodda av same slagjæ.

kåmast undi mæ

verte klår over, verte kjend med

Eg kåmst undi mæ at Haddvår å Hæge våre ihóp.

kåmast 'å

ha mathug

Det æ så godt å kåmast 'å itt an hève nåkå kaffé attat matæ.

kåme

kome

NB: konjunktiv og preteritum eintal: kóm; truleg mest bruka i Valle sokn: Det einaste måtte vère om du kóm innom sundagjen. KKH og GE.

Bonní glé'a sikkå ti' fai' deiris sille kåme heim'tte. Fysst hesten rister seg, kjæm'e der úveir. Fysst skoddí rýk'e opp'tt'e, kjæm'e der úveir, men fysst 'u legg'e seg néd, ell' løyser seg opp, kjæm'e der gó'veir. Kåmi nå i hug at di inkji egne dikkå for langt út'å ufsí!

kåme ât

om person det ikkje er så mykji mæ

Det kåm 'kji så mykji ât 'ó Såvi, 'an va' så líti talig'e.

kåme attí

1. nå att
2. vere ajour med arbeid eller anna
3. blande i vanvare

1. Eg kåm attí 'an Jón mæ Skâvlen.
2. Nò hèv' eg kåme attí mæ arbeiæ, så nò æ eg så fornǿgd.
3. Der kåm attí nåkå sukker i sta'en for salt i sausæ.

kåme attive

kome over

Lavrans kåm attive an tilemarkjingji som tjóvjakta.

kåme âv det

"misse tråden", ikkje greie å få med seg det ein skulle ha sagt eller framført (ikkje minnast noko ein veit vel, td når ein les noko utanboks, og så gløymer ein brått resten)
Sjå også kåme.

Sigríd tålde moskan i spitæ, men så kåm 'u plent âv det.

kåme av gløymi / kåme i gløymi

verte gløymd (uttrykka er ubunden dativ)

Góme fortålde så tídt detta, at det kjæm'e alli av gløymi í mi. Den gamli tradisjónen hèv' kåme i gløymi.

kåme âv mæ

1. ikkje greie
2. kome unna med

1. Mi kåme alli âv mæ dessa arbeiæ, mi ljóte vère fleire!
2. Trú om mi kåme âv mæ detti, si' mi have skòte for mange reissdýr?

kåme av rondinn

hoppe over ei line når ein les i ei bok (feillesing)

Itt da låse, brúka da jamt pékefing for inkji å kåme av rondinn.

kåme av sauinn

slutte å koke

Det kåm av sauinn, så eg lýt leggje inní mei'!

kåme av sundæ

brått misse evna til å symje (truleg pga krampe)

Eg kåm av sundæ, så det va' godt der inkji va' så djúpt.

kåme brjótandi

truge eller tvinge seg fram

Dei som kåme brjótandi vare sjella líka.

kåme 'era ti'

kome til ein stad
Sjå også kåme.

Jón kåm 'era ti' for tjúge år sía.

kåme faggandi

gå seint og makeleg (helst om eldre folk)

Da kóme faggandi, dei gamle feggan.

kåme fètandi

kome gåande (svært seint)
Sjå også fète og fèt.

Da kóme fètandi så vídt da stige om tå.

kåme fyre meg

kome i hug noko (brått)

Det kjæm'e fyre meg at du sa plent detta då eg trefte deg for tjúge år sía.

kåme gjótandi

kome fort eller brått

Augund kåm gjótandi så an kunna trú 'an ha høyrt nåkå fælt å nýtt.

kåme godt mæ

vere til stor nytte

Det kåm godt mæ at mi ha' mæ åkkå oljekjóla si' det varte slig úveir. Dei seiste nævran kóme godt mæ då mi tekti, hellis ha' det vòre i minste lagji.

kåme hondó i lag

ikkje få gjere stort (td når born er i vegen for arbeidet)

Eg kjæm'e alli hondó i lag, eg vare så útussa mæ adde desse ungó rundt meg.

kåme i an kròm'e / kåme ó' an kròm'e

kome i eller ut av ei vanskeleg stode (særleg økonomisk)
Sjå også kåme og kròm'e.

Da kóme alli útó' kròmæ så lengji da livdi. Nò hèv' 'an kåm' i slig an kròm'e. Da kóme i så fæl'e an kròm'e då da sette sikkå i gjelli.

kåme i andvòkâ

1. vakne om natta, og ikkje få sovne att
2. å ha vore vaken så lenge at ein ikkje får sove (overtrøytt)
Sjå også andvòke og andvòke.

1. Klokka fíre om nóttí musar kåna ti' mannæ: "Hèv' dú au kåme i andvòkâ?"
2. Eg æ så blindtròta at eg kjæm'e vel i andvòkâ i nótt.

kåme i kast mæ

verte kjend med

Eg kåm i kast mæ an fræminde kar'e som ha' tótt så gama å lært seg vallemål.

kåme i mjåkklaup

mjølke meir enn vanleg

Blómerós hèv' kåme i slig mjåkklaup no, si' 'u fekk så godt gras.

kåme i skutrí

kaste eller sløse bort noko som er til overs (td når ein sløser med mat)

An må var' ræd'e at denné maten kjæm'e i skutrí!

kåme i åveltâ

falle eller leggje seg så ein ikkje kjem seg oppatt (bruka om dyr)

Eg fann atte sauen i åveltunn.

kåme inn'å

kome borti
Sjå også kåme.

Kåm du inn'å den nýmåla veggjen?

kåme knysjandi

kome med brask og bram

Bjynnen kåm knysjandi å vill' take kjýrí.

kåme laggandi

kome ruslande

Dei tvei feggan kóme laggandi ette vègjæ.

kåme mæ

1. vere viktig, vere til stor hjelp
2. vende om til tru på Gud

1. Det kåm mæ, mange tí'i, at støylskjèringan våre góe ti' kadde.
2. På bǿnemǿtæ i kveld kóme da mæ bå' Hæge å Taddeiv.

kåme mæ snévind'e

kome fort og uventa (om ein person som kjem gåande i stor fart)
Sjå også snévind'e.

"Kjæm'e du plent mæ snévind'e", sa fókk itt an kåm fórt.

kåme néd i myrâ

uttrykk om å vere langt nede psykisk
Sjå også myre

Eg kåm néd i myrâ, å va' sjúkemeld'e i an heil'e måni.

kåme ó' húkunn

kåme ut or huset / tilhaldsstaden
Sjå også kåme, ó' og húke.

'U visste alli å få 'an út ó' húkunn. 'U kåm alli ó' húkunn i dagevís.

kåme på mannetungâ

verte tala om

Sigúrd kåm på mannetungâ då 'an ha' stei'hoggje så fælt mæ hægjí. Margjitt æ så på mannetungunn, mæ nýe bǿka å fjærnsýnssæria.

kåme på plate

verte fotografert
Sjå også take seg av.

'An líka inkji å kåme på plate, 'an tótte 'an såg ljót'e út.

kåme seg i hug / kåme i hug

hugse på
Sjå også kåme.

Det æ så vóndt å kåme seg i hug,itt an hèv' vorte útussa av så mangt. Eg kjæm'e i hug góme, kòss 'u sat å spita kverr dag'e då 'u va' gåmó.

kåme si

1. leggje på seg
2. friskne til, verte frisk
3. verte betre / flinkare
4. få betre råd

1. Tikje du eg hèv' slanka meg? Nei, eg tikje du hèv' helle kåme di.
2. Òlav hèv' kåme si så i det seiste, at nò æ 'an i arbei' atte.
3. Eg hèv' kåme mi så matematikkjæ i det seiste, at nò tikje eg barre gama.
4. Svein hèv' kåme si så nò, at 'an kan betale reikningan sí.

kåme si ti'

få seg til
Sjå også kåme, seg og ti'.

Eg kåm mi inkji ti' å spørje om å få låne pæninge av 'ó. At du kåm di ti' å take bitaling for detta!

kåme smøyglandi

kome smygande, lure seg fram

Gjermund kåm smøyglandi rundt steinen så eg stokk nåkå kallegt!

kåme starvlandi

såvidt greie å gå

Fókkji kåm starvlandi heim'tt'e av heiinn, mæ an fæl'e kass'e på ryggjæ.

kåme svívandi

kome tilfeldig ruslande (utan å ha eit særskilt ærend)

Tóne kåm svívandi, å tóttest inkji have nåkå 'u sille gjère.

kåme takandi

kome brått, skunde seg

Fókk kóme takandi då det brann i Sagneska'.

kåme ti'

1. når kua får kalv
Sjå også: bère.
2. gå godt i hop, trivast i hop, greie å samarbeide
3. treffe satsen og sparke frå i td lengdesprang eller skihopp

1. Nær ska' kjýrí kåme ti'?
2. Da kåme godt ti', dei tvei svaddan. Da kóme 'kji ti', Einår å Ívår. Det æ vént å sjå at bonní kåme ti' så godt.
3. Eg kåm 'kji ti' då eg sill' hoppe, så eg laut barre late det vère.

kåme ti' manni

kome fram til folk

I úveir kan det vèr' godt å kåme ti' manni.

kåme ti' mæ

verte samd med ein person, passe greitt i hop

Èg å Tòróv kóme godt ti' mæ kvorairne.

kåme ti' om

verte forlikte om, verte samde om

Mi sku nóg kåme ti' om prísen, trúr du 'kji dèt?

kåme ti' si

vakne att etter å ha vore i uvit

Åni úvita då 'an datt så fælt, det va' lengji førr'ell 'an kåm ti' si.

kåme ti' tals om

"høve til å tale om"

Mi kóme ti' tals om presten som varte dǿmd'e i Valle.

kåme trysjandi

kome med stor fart og kraft gjennom skogen slik at greinene drys

"Seist'e kåm Lindormen trysjandi néd líí" (frå soga om Lindormen i Brotteli).

kåme útâv det

1. misse tråden
2. "resultat"

1. Eg kåm plent útâv det då eg stó' på kjørkjetilæ masjónsdagjen.
2. Eg kåm godt útâv det mæ dei klokkehandelæ.

kåme útivi

verte ålkjent

Det kåm útivi at Gjermund ha' spungje ett' 'enni Tóne som va' forlòva. Kåm det útivi at da inkji våre fudde bakara, kunna da inkji få baking.

kåme 'å rèkum

kome på villstrå

Mi kóme 'å rèkum då mi sille heim'tt'e av heiinn.

kåme 'å sau

kome på kok
Sjå også kåme, sau og sjóe.

Nò hèv' suppa kåme 'å sau.

kåmebúskap'e

krøter som har kome frå ein annan stad (td innkjøpte enkeltdyr eller dyr frå ein ny brukar i grenda)

Kåmebúskapen æ så vónd'e å gjæte, for dýrí vite 'kji kòr' da sku gange.

kåmen

flau
bruka i uttrykket vare kåmen
Sjå også vare mæ.

Eg varte så kåmí fyr' 'enni, som 'u gauvra å tala. Eg va' så kåmen fyr' 'ó, 'an kan alli halde inni grautæ.

kåmenaut

husdyr som ikkje høyrer til flokken; skapar uro, ugreie og strid
Mange seier "kómenaut".

A kåmenaut kunna skape úgreie i búskapshópæ.

kåmåri
image

1. utedo eller do i uthus
2. ekskrement i utedo
Sjå også vannhús og kåmårstilje.

1. Taddeiv sat lengji i kåmåræ i gjår.
2. D'æ a ulkearbei' å kjøyre út kåmåren.

kåmårstilje

golvbord på sidene av opninga i utedoen
Sjå også kåmåri og tilje.

Den eine kåmårstiljâ va' mest'e ròtí.

kåne

1. kone
2. kvinne

1. Kånâ mí heite Gýró.
2. Di va' a vé' kåne!

kåneveng'e

enden på plaggji når ein har knytt det på seg

Fysst an nýter plaggji skakt på seg, kan det vare kåneveng'e.

kåpespenni

sylvspenne til setesdalsbunad (i belte, i brjósdúk'e, og i líne)

Da líka at kåpespenní våre bramelège.

kåpårdankji

koparmynt
Sjå også kåpår'e og dankji.

Det va' kåpårdanka mi brúka itt mi kasta på stikkâ.

kåpår'e

kopar

Kaslan som kvendí sóe gumb'e í, våre av kåpår'e.

kåpårkasli

koparkjele

For å sjóe gumb'e laut an have an kåpårkasli.

kårast

skilst såvidt i væske og ostemasse (om mjølk)

Fysst mjåkkjí brýtst líti, å osten æ smår'e å blaut'e, å mysâ mest'e kvít, seie mi at det kårast. Eg ville brøyte nåkå haglette, så ha' eg né'í for líti brøytingji, så det barre kårast.

kårt'e
image

moltekart
Sjå også blindingji, glåpari og graskårt'e.

Det æ fórt å få vóndt i magjen fysst an ète kårta.

kårteflus

bekarblad rundt moltekart

Fysst an plukkar kårta, då vare det mykji kårteflus.

kårtekjarr

område med mykji kårt'e

Kårtetjorrí ljóte stande ti' kårtan æ mogne.

kårtemýr

myr med mykje moltekart

Kårtemýran finge stande om da slóge på heiinn.

kåt'e

vilter og glad
Sjå også kjæte si og slå si opp kjæti.

Lisle - Torgrím va' så kåt'e at 'an hoppa som a kjé. Kåvan æ så kåte at mi få da mest'e inkji inn'tte i kveld.

kåvbeina

kalvbeint
Sjå også kanne njó og stabbeina.

D'æ inkji úvanlegt at kvendí æ kåvbeina.

kåv'e

kalv,
Sjå også stútkåv'e, kjýrkåv'e og kissi.

Kåven fýgde kjýrinn fóts fǿti. Kåvan stande i stiddi.

kåvebrynne

kalvedrikk

Da slóge mangt oppi sutrebyttâ for å have ti' kåvebrynne.

kåvehagji

innhegning for kalvar

Da ha' kåvan oppi Kåvehagjen i gjår.

kåvestiddi

avdela rom for kalv i fjøset

Itt kåvan våre små, stóge da i kåvestiddæ.

kåvesúss

súss laga til av nyslakta og nýspækt'e kalv (servert som ei suppe med kjøt oppi)

Kåvesúss æ sjeldfengjen å nau'gó'e nóssmat'e.

kåvesutr

mjølk og mjølblanding og evt anna (gjeve som mat for små kalvar)

Vi' dú Bóa setje byttun mæ kåvesutr inn ti' kåvó i stiddæ?

kåvi

1. tjukkleggjen
2. form på bunadsokk over tjukkleggen

1. Eg fekk så sènedrættâ i dei eine kåvâ.
2. Det varte reikna for vént å have stóre kåva, difyri spita da kåvan stǿri 'ell da ha turt. Kvendekåvan våre ette måten víare 'ell karekåvan på sokkó.

kåvkjýr

ung kvige som får kalv
Sjå også kåv'e og kjýr.

Det æ 'kji vente 'u mókkar så mykji, 'u æbarre a kåvkjýr.
kåvoll

kjøt av spekalv
Sjå også kåv'e.

Å kjenn, detti æ kåvoll, så møyrt å godt!

kåvsjúk'e

bruka om ku som skal kalve

Blómerós æ kåvsjúk, så mi ljóte sjå godt ett' 'enni.

kåvslègji

livmor i ku

Kåvslègji hèv' vrie seg, så mi ljóte rétte det opp'tt'e.