veivle

Forklåring

1. vikle, sveipe
2. formulere seg uklårt
Sjå også feipte og kjeime.

Døme

1. Då mi fiska mæ slúkboksi, veivla mi taumen kring boksen. Ånund veivla a stórt fæsl kring fóten då 'an hoggje seg.
2. Gunne veivla det ti' mæ 'u tala, så mi finge alli meining í det.

Spel av Har du kommentar til ordet?

Infinitiv: veivle
Presens eintal: veivlar
Presens fleirtal: veivle
Preteritum eintal: veivla
Preteritum fleirtal: veivla
Perfektum eintal: veivla
Imperativ eintal: veivl!
Imperativ fleirtal: veivli!

Registreringsgrunn: Dialektord / uttrykk
Ordklasse: Verb
Transitivitet: Transitivt
Bøying: Lint verb
Emne: Anna
Innlese av: Gunhild Espetveit (2013)

Registrert: 06.01.2005 Oppdatert: 07.01.2015 Del

Info for innlogga brukar:
Kjelde:: Knut K. Homme
Registrert av:: Svein Jore (06.01.2005)
Korrekturlese av:: Sigurd Brokke (19.12.2012)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (22.09.2021)

**Hesjetrå'e** Hesjetråen æ veivla inn ette slåttæ. Sigurd Brokke (18.11.2014)

Intern kommentar: Fotografert i Nordi-Brokke hjå Sigurd Brokke.