Ordliste

Tal ord på L: 788 | Totalt: 15217 | søketips | nullstill

	Forklåring	Døme
lâ'	stabel med ved eller materialar Sjå også stòpúli og lǿ.	Vé'eló'í æ så greitt lodde at da ræse alli néd. Der ligg'e an presendingji på ló'ó.
la	lade (td batteri, sprengladning, patron, gevær)	Vi' dú la, så ska' èg skjóte.
lâ'	brurekrune med sylvstas	Lâ'i hève botn'e av raudt klæi.
lab	kraft, sod (same som lapi)
labbelèg'e (V)	bruka om person som er liten og har stutte bein og lang rygg (i tillegg til at han går seint og dragande) Sjå også laddelèg'e.	Danil hèv' allstǿtt vòre labbelèg'e å líti tak í.
ladd'e	full av (td inntrykk og soger som ein vil fortelje)	Taddeiv va' så ladd'e då 'an kåm hèra om kveldi, det va' den eine slòsâ verre 'ell den hí.
laddelèg'e (V)	bruka om person som er liten og har stutte bein og lang rygg (i tillegg til at han går seint og dragande)	Den laddelègji Taddeiven reiste ti' Amérika.
laddi	1. sokk (tykke og tynne, heimestrikka eller fabrikkvare) (H) 2. person som er liten og har stutte bein og lang rygg (i tillegg til at han går seint og dragande) (V) Sjå også leist'e.	1. Eg hèv' filli mæ ladda, eg lýt kaupe mi nåkå nýe pòr. 2. Taddeiv va' an líten, våklèg'e laddi.
ladi	sjokolade Sjå også sukkerladi.	D'æ godt mæ ladi, stundom, for den som líkar sǿtt.
lafsandi	hengjande, lavande	'An ha' nåkå lafsandi arma.
lafsandi	hengjande, lavande	Høytti på hesjó varte lafsandi vått då det ha ringt a bil.
lafs'e	slapp og kraftlaus person Sjå også lafsen.	Det æ helst'e rart å hondhelse på den lafsen!
lafse	hengje, bøygje (td grein, strå)	An sommårsmorgón'e ligg'e doggjí så tung at grasi lafsar. 'An æ så feit'e at det lafsar.
lafselèg'e (V)	1. likesæl, slapp, berusa 2. ikkje spenst eller kraft til å halde fasongen	1. Gunnår sat lafselèg'e i stólæ å va' kalleg fudd'e. 2. Denné hatten som æ so lafselèg'e kan du 'kji brúke.
lafsen	1. mjuk, tunn (om tøy) 2. slapp, kraftlaus Sjå også lafs'e.	1. Det va' då nåkå lafsi tøy du hèv' kaupt. 2. Det kjennest nòkå rart å handhelse på ein ell' ei mæ lafsne henda.
lag	1. lag; foreining 2. lag; t.d. fotballag 3. lag med t.d. papir 4. avstanden mellom 2 hesjestaurar 5. dårleg lune ("på tverke")	1. 'Er æ mange fríviljuge lòg å organisasjóna i Valle kommúni. 2. Ko mange ska' 'er vère på kvære lagjæ? 3. Eg ha' på mi mange lòg mæ klæi, si' det va' så kaldt. A DVD-plate hèv' fleire lòg. Der va' mange lòg mæ isolasjón'e i veggjó. 4. Eg trúr mi hav' hesja mest'e líke mange lòg. 5. Æ spænilen nò på dei lògó?
lag	form, utsjånad	Det va' a rart lag på dei skapningjæ.
lage	1. bruka i uttrykket lage seg. 2. vri ljåen til rett form med ljålagjæ.	2. Dei nýe ljæne æ gjåre av så hardt stål at an fær alli lage da.
lage på	forbetre ein reiskap	Fysst ljåren va' úlagelèg'e, så laga da på ljåren mæ ljålagjæ.
lage seg	1. gjere grimasar. 2. ordne seg 3. bruka i uttrykka lage seg etti og lage seg ti' Sjå også lage.	1. Jón va' så fæl'e ti' å lage seg. 2. Det lagar seg nóg, ska' du sjå.
lage seg etti	1 herme faktene til ein person Sjå også lage seg. 2 føye seg etter noken	1 Åni va' så gó'e ti' å lage seg ette 'ó Tór. 2 Olav måtte allstøtt lage seg ette fai si
lage seg ti'	Nærme seg kalving. Skrovet til kua sig då ned, senane slaknar, opninga svulmar opp osb Sjå også lage seg.	Eg trúr at Homrei lagar seg ti' nò, så mi måge nóg vère oppi i nótt.
lage si ó' imni	gjere noko unaturleg, gjere noko uventa eller uvanleg	Gònil hèv' alli nòkåsinni laga si ó' imni.
lage ti' (H)	gjere avtale om td å møtast	Mi laga ti' å treffast klokka tí.
lage undi / leggje undi	leggje pinnar av or og halm i botnen av bryggjekjeret	Nò lýt du leggje undi sipeleg så det inkji téttar seg i spunsehòlæ.
lageleg (V)	lett, greitt Sjå også lagelèg'e (V), adverbet lageleg (H), úlagelèg'e (V) og adverbet úlageleg (V).	Det æ lageleg å have ein i húsæ som kan stelle orv. D'æ lageleg å reise fysst an hèv' bíl'e sjav'e.
lageleg (H)	1. greitt laga, greitt / lettvint å bruke 2. person som er grei å ha med å gjere Sjå også lagelèg'e (V), adverbet lageleg (H), adverbet úlageleg (H) og adjektivet úlageleg (H).	1. Da æ lageleg, desse fjernkontrollan. 2. Ånund æ enn lageleg granni, bé'e eg om hjelp så fær eg det.
lageleg (H)	høveleg Sjå også adjektivet lageleg (H), adverbet lageleg (V), adverbet úlageleg (H) og adjektivet úlageleg (H).	Det æ lageleg å setje néd bílen beint framom heddâ.
lagelèg'e (V)	1. greitt laga, greitt / lettvint å bruke 2. person som er grei å ha med å gjere 3. kjenne seg vel Sjå også adjektivet lageleg (H), adverbet lageleg (V), úlagelèg'e (V), adverbet úlageleg (V).	1. Da æ lagelège, desse fjærnkontrollan. 2. Ånund æ an lagelèg'e granni, bé'e eg om hjelp, så fær eg det. 3. Eg vare så lagelèg'e i kroppæ av kaffé!
lagge	1. lage spor til botnen i eit trekar 2. rusle smått Sjå også lagg.	1. Eg hell'e på mæ å lagge opp'tt'e denné hókkjen i dag. 2. Haddvår lagga inn'tt'e i stògâ sí.
lagge opp'tt'e	setje ny botn eller stavar i ein stavkopp (td ei kodde) Sjå lagge og opp'tt'e.	Æ det dú som hèv' lagga opp'tt'e denna koddâ?
laggehǿvili	høvel til å forme sporet i eit trekar	An laggehǿvili vare brúka ti' å lage spòr for å feste botnen i a trékar.
lagji	lagnad	Det va' lagjen 'ass at 'an sille døy ung'e.
lagji	1. i stand til (vert ikkje gradbøygt) 2. lagnad	1. Lambi va' så filli at det va' 'kji lagji ti' live. 2. Det va' vóndt for moirí at sòn' 'enni laut vère så vóndt lagji.
lagji ti'	lagnad til	Det va' 'kji lagji ti' at dei tvau sille fåast.
la'i	stabel i løa med utreskte kornband	Dú syndlegheit, der æ púre múseskúr'e i la'â!
lakebrend'e	skjemd (bruka om fisk som ligg i saltlake, og noko av fisken stikk opp av laken og dermed vert skjemd)	Denné lakebrendi fiskjen vi' mi inkji have ti' jóle!
lakk	lakk	Detti lakkji æ sterkt, å gúlnar inkji.
lakke	1. hoppe / hinke på ein fot 2. hoppe paradis (somme seier "hoppe lakk")	1. Eg braut meg så vóndt i fóten, eg kunna alli trǿ på 'an, så eg laut lakke heim'tt'e. 2. D'æ sjella an sér unga som lakke lenge', førr'e gjåre mi det så jamt.
la'kkå	1. lat oss 2. lat meg	1. La'kkå nå slutte å dragast, mi vare 'kji einige líkevæl. La'kkå sjå kvæ som hoppar lengst'e! 2. La'kkå sjå, ko lí'e det no?
lale	rope på ein syngjande måte	Det va' så vént fysst hjúringan lala ti' kvorairne.
lamb	lam Sjå også lambungji og tåtelamb.	Mi have tjúge lomb út'å jóræ. Lombí æ snille å sjå på. Det eine lambi æ sjúkt.
lambefydde	skinnfell av lam	Dèt va' a vé lambefydde du ha', å den æ nóg mjúk å vorm.
lambelamb	lam av eitt år gammal sau (gimmer)	Mi para adde lombí i haust, å då våri kåm, finge mi mange lambelomb.
lambelègji	livmora til ein sau	Fyre lembingjinn kan lambelègji kåme út nòkå, og då lýt sauen stande mæ bakfótó hægri.
lambenyppi	ullmengde frå eitt lam	'Er æ vé' udd i desse lambenyppæ.
lambsau'e	sau som har lam	Ko mange lambsaui hav' di?
lambsògjen	mager sau som har hatt med seg lam heile sommaren	Denna sauen æ så tjurr'e, 'an æ nóg lambsògjen i sommår.
lambungji	lam, eldre seiemåte Sjå også lamb og tåtelamb.	Moirí vi' alli kanne den eini lambungjen.
lambveir'e	ver som er 1/2 - 1 år gamal	Lambveirin mòge inkji vère i hóp mæ sauin seinhaustis.
lame	leggje opp låm (både konkret og i overførd tyding) Somme seier "låme".	Det va' djúp'e nýsnjór'e, så Bjørgúv gjekk fyri å lama. Det lýt kvær lame for sèg.
lamm'e	lam	Signe hèv' vòr' lomm heile lívi.
lamp'e	labb (på td hund eller katt)	Hunden min kjæm'e å legg'e lampan oppå nétti, å spyr'e om 'an kan liggje i fangjæ.
lamselèg'e (V)	ordet vert bruka om person med lange og sterke steg (og som har ei fast haldning)	Eg veit alli om nòken som æ så lamselèg'e som Gunnúv.
lamsen	ordet vert bruka om person med lange og sterke steg (og som har ei fast haldning)	Dei som æ lamsne kåme fórt fram.
land	1. land 2. innmed land i ei elv / vatn 3. åkerkant 4. urin / gjødselvæske frå husdyr, samla opp igjennom inneforings<->sesongen (berre bruka i eintal) Sjå også landkumm'e og landbrunn'e.	1. Mi lære om mange nýe lond då mi gjinge i framhaldsskúlâ. 2. Fiskjen stend'e innmæ land tídleg om våri. 3. Det vare gjinni så mykji úgras innmæ land i åkró. 4. Der æ mykji nitrogén i landæ.
landbrunn'e (H)	1. "kjellarromet" under fjøset der den faste og rennande gjødsla vert lagra (ein mòkar ned mokstreglugget og ned i "landbrunnen") 2. "kjellarromet" under fjøset der den faste gjødsla vert lagra; medan urinen går til "landkummen" (noko nyare driftsbygningar frå ca 1950)	1. Frå landbrunnæ lesst' an lórten oppi a mykkjerre, å kjøyr' 'an út'å åkren. 2. Landbrunnen 'ass Svein æ helst'e fudd'e no.
lande	pisse	Det va' kalleg det kjýne ha' landa i nótt, 'er æ vått útiv' heile fjóstili.
landefré'e	fred i landet	Nòrik hèv' havt landefré'e alt si' 1945.
landfullt	bruka om når vatnet i flaum slår opp under graset i ei elv eller vatn (maksimal normal vasstand)	Det kan var' liggjandi etti rèk, fysst vatni æ landfullt.
landgange	ordet vert bruka om fisk som held seg mot land i varmt ver om våren	Fiskan landgjinge fysst vatni varte varmare, å dèt va' jamt fysst mi våre der mæ fysste på støylæ.
landkórt	kart	Æ detta a landkórt ive heile Európa?
landkumm'e	romet der urinen frå husdyra vert lagra Sjå også land, kumm'e og landbrunn'e.	Landkummen laut vère tétt'e, så inkji landi rann út.
landkunne	geografi (nemning på dette faget i eldre tid)	Mæ landkunne meinest kunnskap'e om land å fókk i heile verdinn.
landlòse	losne frå land (om is)	Eg trúr 'kji det hèv' landlòsa på Saksund ennå.
landskòt	"bruhovud" (på båe sider)	Kallefossbrúne hève landskòt av stór'e, kjíla stein'e.
landsté	torvkant som heng utover ved vatn eller elvebreidd	Landstéí æ greie å løyne si undi for fisk'e å anna livandi som held'e ti' i vatn.
landtròm	tett tròm med påfyllingsluke på toppen og tappeluke med spreiar bak nede	Æ lórten barre slinte, lýt an kjøyre det út mæ landtròm.
langbrýni	svært langt bryne til å kvesse ljå med	Langbrýni sette da mót jórinn å skóve ljæne opp mæ.
langbugjen	bøygd, ikkje bein, jamnt bøygd over heile lengda (mest bruka om tømmerstokk; vert ikkje gradbøygt) Sjå også bugjen.	Denné stokkjen æ så langbugjen at an fær inkji klæningsbórd av 'ó.
langbuksu	setesdalsbunad for karar	Langbuksun ha' jamt stǿri skjinnfu fyrr' i tí'inn 'ell da have nò ti' dags.
langdrjúg'e	1. personar som talar lenge 2. langdrygt	1. Såvi va' så langdrjúg'e, 'an varte alli færig'e. 2. Det va' a langdrjúgt vaskeprogram i dei maskjínæ.
lang'e	lang Sjå også langt.	Denna songjí du song, va' nå helst'e long!
lang'e bògji	lange bogedrag (på fela)	Sòme spilemenna brúke lang'e bògji, å aire brúke stutt'e.
lang'e i stigjæ	ha lange steg	Det va' tungt å fýe 'ó Svein, 'an va' så lang'e i stigjæ.
langekrakk	krakk som stod på framsida av langbordet (nærast døra)	Der va' plass'e ti' mange på langekrakk. Da have radt sikkå på langekrakk nårmæ langbóræ.
langekst	lange aks på korn	Dèt gamle Valle-byggji va' mei' langekst 'ell byggji da ha' i Bykle.
langfarssjúkji	smittsam febersjukdom, tyfus, nervefeber	Langfarssjúkjen va' an kalleg smittsam'e fébersjúkdóm'e som dei gamle våre lívendi ræde.
langgló	stire lege på noko, glo langt og lenge etter eitkvart	An ska' 'kji langgló på fókk!
langgófa / Langgófa	tippoldefar Sjå også gamlegófa.	Langgófaen min kåm ifrå Skafse.
langgóme / Langgóme	tippoldemor	Langgóme varte åttí år.
langhava	lang og slak bøyg på havi (om slede eller kjelke)	An langhava slé'i glei godt i snjóræ.
langhærd'e	langhåra, vert ikkje gradbøygt Sjå også lóen.	Torjús æ så langhærd'e at 'an sér út som a jente attati.
langhǿvili	spesielt lang høvel	Langhǿvilen vare brúka fysst an ska' skjóte ihóp å líme.
langkvílt	uttrykk bruka når ein ikkje hadde slege slåttâ på heia i 4 år eller lenger	Æ det langkvílt hèra?
langle	ølause laga av núte med sjølvvakse skaft	Langlâ va' lagelèg ti' ause opp ǿli mæ.
langleitt'e	langt andlet Sjå også breisleitt'e, raudleitt'e, rundleitt'e, smalleitt'e og tunnleitt'e.	Haddvår va' langleitt'e, Ånund va' rundleitt'e, men brǿa våre da.
langlíva	bruka om menneske eller dyr som lever lenge	Katten åkkå æ helst'e langlíva, nò æ 'an ive tretten år.
langorv	langorv Sjå også orv og stuttorv.	Det lýt vère helste slétt ska' an kunne brúke langorv.
langorvsljår'e	langorvsljå Sjå også ljår'e og stuttorvsljår'e.	Nò bít'e 'kji denné langorvsljåren lenge', eg lýt slíp' 'an.
langróva	dalasau, vert ikkje gradbøygt Sjå også hallrasa, hallrasi og stuttróva.	Dei langróva sauin halde sikkå helste i smæri hópa, ell' barre ein å tvei.
langsameleg tí'i (H)	svært lang tid (lenger enn forventa)
langsamelège tí'í (V)	svært lang tid (lenger enn forventa)	Mi have venta i langsamelège tí'i at det ska' vare an snúna'e.
langse ba'	lang og vanskeleg framkomeleg veg
langskjemmast	verte svært skamfull	No hèv' du stella deg så du ha' sillt langskjemst!
langslòk	fører vatnet frå rindeslòkjæ. Kor bratt terrenget er, avgjer kor mange og lange slòk ein treng. (Ordet "langslòk" vert bruka i samband med kvernhus).	Dei gamle langslòkjí våre tídt av hólka espa.
langstetang'e	langfingeren; bruka berre i ubunden form eintal	Då mi ha' drègje krók, fekk eg så vóndt i langstetang.
langstivili	gummistøvel	Nò æ der hòl i langstivló mí, så nò lýt eg kaupe mi nýe.
langstóda	langvarig (same veret i lang tid)	Nò hèv' det vòri langstóda i ive trjå viku.
langsydd (V)	nedste stokken på langsida i ein tømmerbygning	Langsyddan ljóte vère gjåre av dei stǿste å gamlaste tréó, så da kunne halde i nåkå hundre år.
langsydde	leggje grunnstokken nedst på langsida i eit hus	Fysst an langsydda, kunna tussan take út mæ heile húsæ, for då kunna da drage det som an kjåkkji!
langtifrå	langtfrå	Detta æ langtifrå godt nóg!
langtròm	vogn på to hjul med faste skjæker (ikkje karmar) Sjå også tròm.	Knút kjøyre inn konni mæ langtròm.
langtøyg'e	tid med tungt arbeid (mange dagar i strekk, eller veker samanhangande)	Heieslåtten va' an langtøyg'e.
langvédt	"langveda" (lange og smale tre som veks fort)	Dèra æ så langvédt at det æ minst'e fyri å finne si fiskestenga.
langvende	úlenkjelèg'e skapnad (lang og smal)
langvónd'e	langsint	Gjermund æ sérs langvónd'e, d'æ lengji ti' 'an vare blí'e att'e.
langværsa	like å tale lenge (så det kan verte for lenge)	'An va' så langværsa at fókk vorte leide å høyre på 'an. An tytari kan vèr' slítandi å høyre på itt an æ for langværsa.
la'ningji	sprengstoff, ammunisjon	Hèr ljóte mi have an gó'e la'ningji for å sprette denné steinen.
lapi	kraft, sod	Lapi av kjø̀t æ inkji plent dèt same som "kraft", det hèv' nòkå mindri smòk, si' det hèv' sóe mindri.
lappekaffé	spesielt sterk kaffi (av og til med bòke i)	Torgrím sau lappekaffé, mæ bòke í.
lappekjistili	skomakarskrin til skoreparasjon	Lappekjistilen min æ av tré, å 'an æ plent ti'bika.
laprí	1. moro, leik, munter og morosam tale; bruka berre i eintal 2. dårleg reparert Sjå også liven og léven.	1. Det varte jamt tala om "laprí å liven" fyrr' i tí'inn. 2. Det var' barre laprí mæ 'ó, 'an kan alli gjèr nòkåting sipeleg!
lapskaus	lapskaus	Dèt lapskausi æ det beste eg hèv' prǿva!
lapt	laftehovudet, stokkenden som stikk utom laftehogget i ein lafta bygning Sjå også laptekassi.	An lýt vère forsiktige itt an flyt'e laptestokka, så an inkji slær av loptí.
laptehals'e	staden i båe endane av ein laftestokk der stokken er tunnast (der stokken skal passe saman med andre stokkar)	D'æ i laptehalsæ an sér om timraren æ gó'e ell' inkji.
laptekassi	Når ein lafta bygning vert kledd med utvendig kledning, vil laftehovuda stikke lenger ut. Dette er "laptekassen". Sjå også lapt.	A hynni på a hús hèv' allstǿtt tvei laptekassa.
larpe	slarke, slengje laust (td handtak på ljå, orv, greip) Sjå også larpen	D'æ viktigt at inkji ljåren larpar i orvæ.
larpen	slarkete, laus Sjå også larpe.	Denne øksí æ så larpí at eg lýt spit' 'æ opp'tt'e.
lask	ca 10 cm brei tøyremse, frå under armen og heilt ned, i skjorta til setesdalsbunaden (både for mann og kvinne)	An lýt have lask for at skjortâ ska' vare rómsklèg i ermestaupæ.
laske	1. reparere sko 2. lage pyntesaum på sko	1. Av å ti' la da a lask på iveleiri å sauma det fast i sólen. 2. Da tótte det va' vént å få laske kjyrkjeskóne sikkå.
lass	lass Sjå også høyslass.	Tårål kåm allstǿtt heim'tt'e mæ stóre loss fysst 'an ha' vòre i høyskóg.
lassen	slapp, kraftlaus (også om ein vil dovne seg litt)	Knút va' lassen heile dagjen, 'an ha' vel stræva for mykji dagjen fyri. Svein låg så lassen i sólinn, men det va' sundagjen.
lassi	veldig stor fisk	Eg fekk an fæl'e lassi i gjår.
lassi skjýt'e	uttrykk bruka i samband med at eit tungt lass i unnabakke gjer det tungt for hesten å halde att	Den som kjøyrer lassi i bratte bakka, lýt passe på å vreiste så inkji lassi skjýt'e.
last	tømmerstokkar	Nò have mi lagt lastí færig ti' merkjings.
lastehoggari	tømmerhoggar	Det va' tungt arbei' å vère lastehoggari.
lastekjøyrari	ein som køyrer tømmer med hest	Lastekjøyraran ha' góe å sterke hesta.
lasterulle	haug med ferdig kappa tømmer (utan strø) Somme seier "rulle".	Timri ligg'e færigt kappa i lasterullunn.
lasteskòt	bratt bakke der ein slepper tømmer	Lasteskòtí våre mangetíi så glatte å bratte at det va' inkji forsvòrlegt å kjøyre mæ hest'e å slodde.
lastetròm	lasteplanet på ein bil Sjå også tròm.	Førr'ell fókk ha' egne bíla, såte da jamt på lastetròmæ 'å lastebíló.
lat gló det	la det stå til, la det verte om det vert	"Lat gló det!", sa Guttorm, det lýt gange som det vi'.
latast	late som, gje skin av	'An létst alli som 'an såg det.
late	1. la, gjeve lov 2. bruka i uttrykka late ti', late opp, late att'e, og late om.	Lat hange ellskòrâ på nabbæ. Lat kåme da, kvæ som vi'! Lat koste det, mi vi' have det! I gjår lét eg vère å ǿrte 'an Gunnår.
late att'e	lukke Sjå også late og late opp.	Lat att'e húrí, Titta! Hèv' du lèt' att'e glasi i stògunn?
late inn'å	la nokon få bruke noko ein eig (sleppe nokon til) Sjå også late, preposisjonen inn'å og adverbet inn'å.	Du må 'kji late inn'å deg kvæ som helst.
late opp	opne Sjå også late og late att'e.	Vi' du late opp húrí, Titta, eg hèv' fullt i båe hondó.
late seg ti'	å ville bruke seg	'An ville 'kji late seg ti', så mi hí vorte nøydde ti' å gjère alt.
late ti'	gjeve, stille til rådvelde Sjå også late.	Vi' du verkeleg late ti' bílen på desse fæle vègjæ? Knút lét ti' timri ti' búinn.
late út	betale	'U laut late út for di bonní ha' gjårt.
late vère	la vere	'An lét vère å hjelpe den som ha' skadt si. Lat det vère, det vare 'kji aila då.
latehèkji	1. bruka om når ein tok ein liten slåtteteig og slo seg ut av denne 2. ha ei "doven" lune	1. An kan 'kji take latehèka i heitaste slåttæ. 2. Nò æ eg 'å latehèkâ, men eg fekk a syvjelúne så eg laut leggje meg.
latstaur'e	latsabb	Latstauran hav' vóndt for å nøyte sikkå.
lattklauv	to hornaktige "klauver" noko oppe på føtene på klauvdyr	Kjýne vassa i lort'e ti' oppunde lattklauvin.
lâ'tøy	reiskap til å få inn kruttladning i munnladningsgevær (latein, krutladning og kule)	Lâ'teinen i la'tøyæ brúkar an ti' presse inn krút å kúle mæ. Bjúg ha' lâ'tøyi sitt oppå múseskjeltilæ.
laudag'e	laurdag	Den laudagjen mi kóme att' ifrå býn, va' det fæle snjóélgara.
laugste	lyge mot ein (som svar på noko ein annan har sagt), nekte for noko ein har gjort	'An laugsta meg beint opp i andliti.
laukepli	kepalauk	Hèv' du kaupt laukepli i dag?
laup	1. t.d. bekkeløp 2. løp 3. "springing", farting	1. Mi hoppe på steinó i laupæ i Steinestøyldalæ. 2. Vi' du vèr' mæ på detta laupi som æ ti' hægjinn? 3. 'Er æ a kalleg laup ette moltó no som da fare ti' vare mogne.
lauparkatt'e	hankatt på jakt etter kjette på framand grunn	Det trefte at an kunna var' vekkt'e av lauparkatta som slógest om kjettâ.
laupe	1. når kua er i brunst 2. bruka i uttrykka, laupe av og laupe úti.	1. Blómerós lèp'e, så mi ljóte ringje ti' dýrlækjæ, så 'an kan kåme å inseminére. Brondrós løyp'e i dag.
laupe âv	1. ryme, take ut 2. når kua er ferdig med brunsten Sjå også laupe.	1. Spilemannen Tarkjell Aslaksson laup âv på Nordlandi. "No hèv' 'u sendt heim'tt'e kuptâ å laup' âv", sa gamle-Jórånd. 2. Kjyrí hèv' laupe âv nò.
laupe i stògó	vere stadig på kveldsbesøk hjå folk	Kvendí tótte jamt karmennan våre for fæle ti' laupe i stògó.
laupe ihóp	blande seg (td mjølk)	Mjåkkjí lèp'e ihóp fysst det vare varmt, å blandar seg.
laupe úti	vere mykje borte frå heimen (negativt uttrykk i eldre tid) Sjå også laupe.	Sírí tikjest ljóte laupe úti ústanseleg. 'An løyp'e úti kverrt èvige kveld.
laupingeskòr	laftehogg som ikkje bind stokken oppå fast	Laupingeskòri æ hólka út ette stokkjæ.
laus om landi	ferdig med ei teneste eller arbeid	Nò æ eg færig'e mæ slåttæ, så nò æ eg laus om landi.
lausbeina	1. laus og ledig (utan bør) 2. bruka om hest utan helle	1. D'æ létt å gange på heiinn itt an æ lausbeina. 2. Hestan gjinge lausbeina på støylæ.
lausbeitt'e	når fisken bit så laust i kroken at han slepper når ein vil få han i land	Eg fekk mange napp, men det va' så lausbeitt at eg fekk i land barre ein fisk'e. Det æ úlíleg fysst det æ lausbeitt.
laus'e bas'e	låg bas (felestille GDAE)	"Bestelanden" gjeng'e på laus'e bas'e.
laus'e kar'e	1. ugift mann 2. ein som ikkje har gard, eller har gard i vente	1. Det va' mange lause kara i Tveitebǿ då mi vår' små. 2. Kjètil va' laus'e kar'e, så 'an reiste ti' By'n.
lausebån	barn som er født utanom ekteskap	Auver va' a lausebån, å det fekk 'an tídt høyre då 'an va' líten.
lausehúd	laus hud	"Stundom kan der vère lausehúd i augó, itt der hève kåme rusk inní", sa Birgjitt.
laushendt'e	lett på handa (forsiktig handlag)	Gýró va' sò gó' ti' take rusk ó' augó, 'u va' så laushendt.
lausmókka	bruka om ku som er lett å mjølke (slepper mjølka lett og gjev tykk mjølkestråle)	Fermelí va' så létt å mókke, for 'u va' så lausmókka.
lausskjinna	om mjølkekyr som er "lause i skinnet" kring juret	Det æ så godt a mjåkkmerkji itt kjýne æ lausskjinna.
lausslòta	lett i avtrekket (om børser og bogar)	Det kunna vèr' farlegt itt børsun våre lausslòta.
laussvævd'e	lett for å vakne	Tóne va' så laussvævd, for 'u vakna for det minste grandi.
laust fókk	folk utan fast bustad	'Er æ inkji laust fókk hèra i bygdinn.
laustlív (V)	diaré (bruka berre i bunden form eintal) Sjå også springaren, drita og lívsýkji.	Fókk våre sjúke, spýdde å ha' laustlív.
lauve	hogge greiner av tre, binde dei i hop og få dei under tak, bruka til dyrefor Sjå også lauvkjerv'e.	Nò mòge mi lauve denne vika, for vente mi lenge, så kan det vare så seint at lauvi gúlnar.
lauvkjerv'e	Før i tida var det vanleg at bøndene bruka lauv til dyrefor. Det vart då hogge av greiner med lauv som vart bunta saman og sette til turk. Bjørk, raun og osp var mest vanleg. Sjå også: lauve, lauvsigd'e, lauvnív'e og lauvstakk'e.	Lauvi varte bundi i lauvkjervi på same måte som konni varte bundi i konnbond.
lauvlǿe	hus eller rom der dei lagra lauvkjervi til dyrefor Sjå også høylǿe og lǿe.	Det va' 'kji så farlegt koss da våre, lauvlǿun, barre da ha' tétt tòke.
lauvmakk'e	bjørkemålar	Lauvmakkjen kan sòme år plent snøye bjørkeskógjen for lauv, å det hender at bjørkan daue.
lauvmark	sauemark som syner kven som er eigaren; klyppt med saks; halvmåne framafor eller attafor øyra	Lauvmarkji æ mest'e midt 'å øyra.
lauvnív'e (H)	Rett sigd med "nebb" bruka til å styve lauv med	Hèv' du sétt den gamli lauvníven min?
lauvrís	riset som er att i lauvkjerven etter at lauvet er ete av	Lauvrísi varte brúka ti' vé'e.
lauvsdungji	mål for nevertak (18 kg; 1 lass var om lag 12 "lauvsdungar")	Eg trúr denné takkosten æ an lauvsdungji.
lauvsigd'e	sigd (krum sigd og sigd med nebb bruka til å lauve med)	D'æ godt mæ an kvoss'e lauvsigd'e itt an lauvar.
lauvstâi	stabel med lauvkjervi Sjå også høystâi og konnstâi.	Lauvstâen låg på trandó.
lauvstakk'e	lauvkjervar i stakk	"Èg hèv' alli sett opp lauvstakka", sa Eivind.
lauvstývi	ved som var att etter lauving (oftast samla inn om hausten når han var turrare)	Lauvstývi va' gó'e vé'e.
lauvsýe	lauvsylje Sjå også bólesýe og sýe.	Lauvsýun ringle i gangardansæ.
lauvvé'e	ved av lauvtre	"Lauvvé'en min æ gó'e", seie Kjètil.
lavandi	rikeleg, mykje	'Er æ så lavandi mæ snjór'e oppi véunn.
lavbjørk	hengebjørk	Da æ drustelège, lavbjørkan.
lave	dette ned; om snø	Snjóren lava néd.
laven	full av frukt (bruka om tre eller busk)	Åpålen stó' sò laven.
lavr'e	person med dårleg finmotorikk Sjå også lavre og lavren.	Du æ an lavr'e, haldt i håmåren din!
lavre	vere slepphendt, uforsiktig, fare noko fort så ein øydelegg, dårleg motorikk Sjå også lavr'e og lavren.	Nò må du 'kji lavre å fǿre sund'e mei'´, bóa! Såvi hèv' allstǿtt vòre lavren å únýten i hondó.
lavrekopp'e	slepphendt person (dårleg handlag, uvyrden; same tyding som lavrenèvi)	Nò hèv' denna lavrekoppen fǿrt néd ǿlbodden att'e.
lavreleg (H)	dårleg motorikk i hender og armar	Såvi va' så lavreleg, å úviss'e ti' hǿve spíkeran.
lavren	slepphendt, ha dårleg finmotorikk Sjå også lavre og lavr'e.	'An va' så lavren at 'an sleppte koppæ n'i tili.
lavrenèvi	person som har lett for å sleppe ting or hendene	Å, din lavrenèvi, laut du nå fǿre néd mjåkkbyttâ!
lavri	halde for laust i noko (td reiskap)	'An héldt så lavri i øksí.
la'vrins'e	brurekrune; tøykruna som ein fester sylvstasen på (raudt klede utanpå ein stiv krage)	Da måtte rundt for å låne sikkå sylv ti' å pynte la'vrinsen mæ.
lavøyra	1. Om dyr: Når øyro heng unormalt mykje ned. 2. Om folk: når ein har gjort noko gale, og det syner på kroppsspråket at ein skjemmest.	1. Stóresau va' sérs snill'e, men så lavøyra, at vén'e va' 'an inkji. 2. Dreng ha' steihoggje laudagskveldi, å kåm heim'tt'e helst'e lavøyra.
lé	side Sjå også ti' lés.	Bílen æ oppskrípla 'å eine lénæ. 'An stend'e 'å hí lénæ å fiskar. Åni gjeng'e å vèg'e kroppen út'å léan.
lé	grind, opning i gjerde	Lat atte léi, Bóa.
léast	røre seg	"Alt som léast å liver hèv' meining", meinte Trygvi.
lédikk'e	lite rom i kiste eller kistil Sjå også kjistili og kjiste.	Tóre ha' mykji vént i lédikkjæ i kjistunn sí.
lédis	1. fullstendig overlegen (td i tevling) 2. når ein person har vore ugrei og får "løn" som fortent	1. Eg sló 'an så lédis då mi kappsprunge. 2. No fekk 'an det så lédis at 'an må vel hav' lært?
lé'e	ledd	Fysst an var' gåmål'e kan an vare sjúr'e i lé'ó.
lée	røre, kome borti Sjå også lée si.	Mi vi alli lée desse kallège slåmaskjínæ!
lée róm	gje plass for nokon (eller noko)	Lée nå róm, Òlâv, så eg fær sitje! Kan du lée a róm fyr' meg, hèra på desse padæ?
lée si	røre seg	Tór ville have det så stilt fysst 'an kvíldi at ungan finge helst'e inkji lée sikkå.
lé'egjikt	leddgikt	Gró va' så plaga mæ lé'egjikt, fingan våre bådi trútne å krókutte.
lé'egrind	grind i vegen	Der va' lé'egrindí ette riksvègjæ mangestad, ti' dǿmis i Kjyrkjeléd.
léelaus'e	laus i samanføyinga (td møblar)	Da æ léelause mest'e adde stǿlin åkkå, mi ljóte ti' mæ lím å tvingu.
lé'emót	led (helst bruka i samband med verk eller andre smerter i kne eller ålboge)	Eg verkjer i kvert lé'emót.
lefsebiti	passeleg stor bit av lefse (gjennombløytt og med smør på)	Mange líke lefsebiti, ti' næpespa, ti' suppe ell' ti' feskjí mjåkk.
lefsetøyr'e	mildver og slaps før jol	Det æ púre lefsetøyr'e å slafs i dag.
lèg	liggjeplass	Eg fekk mi a godt lèg i dei høybúinn.
lège	1. merke i snøen eller graset etter dyr som har lege der 2. verestad eller støyl på vesteheia der buskapen vart samla til natta Sjå også liggje.	1. Der ha' vòre fleire elgji, for eg såg trjå lègu i grasæ. 2. Der æ vel trjå búi mæ Júvasslègâ? Ko mange lègu hav' di nórd i heiinn?
leggja	støygleg, noko kraftig; berre bruka om kvinner	Torbjørg va' a leggja kvendi, støyglèg, å a godt kåneimni.
leggjari	1. ein som legg tak (never på torvtak) 2. ein som legg kornbanda på plass i konnstâen eller utover låvegolvet	1. Det va' viktigt have góe leggjara itt an sille tekkje húsí. 2. Leggjaran måtte vite koss konnbondí sille leggjast i konnstââ.
leggjast ti'	noko som kjem i vegen eller i tillegg (arbeid eller bry)	"Det leggst ti'" sa 'an, då 'an laut hente góme sí, å kåm for seint ti' mǿtæ.
leggje	1. gå (stutt avstand) 2. leggje 3. isleggje seg	1. Legg néd i kjeddaren å hent nåkå epli! Legg út i vé'eskjóli å hent nåkå nǿri! Legg hít i búri å hent a kast mæ brau! 2. 'U la bókjí på bórdi. 3. Åne la tí'leg i år.
leggje ât	leggje ljåen tett ned mot jorda når ein slår	Dissom an inkji legg'e ât, slær an jarlói.
leggje att'e	så til åkeren med grasfrø	Da la att'e dei gamle åkran så da finge kvíle eitt ell' fleire år.
leggje av	1. å leggje av kornband når ein slo kornet med hest og slåmaskin 2. ta av klyví	1. Èg tøymdi, å Papa la av. 2. Da ha' så lang'e støylsvèg'e at da laut leggje âv klyví å kvíle a bil, midt 'å heiinn..
leggje det néd	gløyme ei hending	Eg kjæm'e alli ti' leggje det néd, då eg såg koss da fóre mæ 'ó Òlâv. Eg legg'e det alli néd så lengji eg liver.
leggje etti	gå etter, springe etter	"Legg dú etti å hent posten, Bóa", sa Góme tídt mæ meg.
leggje hardt fram	tale strengt til	Gamle-Danil la' hardt fram itt det va' nåkå 'an inkji líka.
leggje í	skrive seg i bok på basar	Eg va' på basaræ i gjår å la í for túsen krónu, å så vann eg trjå vendu.
leggje i blòt	leggje i bløyt	Førr'e la da allstǿtt klæí i blòt dagjen fyre da tvóge.
leggje i staup	leggje kornet i blot før malting Somme seier "å bère i staup".	Nò hèv' eg lagt konni i staup, så nò kan eg snart ti' malte.
leggje ihóp	1. addere 2. leggje i haug (td ved i skogen)	1. Hèv' du lært bå' å leggje ihóp å å drage ifrå, Titta? 2. Hèv' du lagt ihóp vetrevé'en?
leggje imót	1. protestere 2. veksle pengar, betale mellomlegg	1. Åsmund ska' allstǿtt leggje imót å vère úeinig'e i alt. 2. Det va' 'kji allstǿtt så létt å leggje imót itt an barre ha' småpæninge.
leggje innât	1. leggje til land 2. auke, leggje til (td pengar)	1. Da la innât i a ferjesund. 2. Èg la' innât så Tór fekk råd ti' kaupe bílen.
leggje inní	ha ved inn i omnen når der brenn Sjå også leggje inn'tí.	Nò æ det fjóri gongjí eg legg'e inní i dag.
leggje inn'ttí	leggje inn meir ved i omnen Sjå også leggje inní.	Vi' du leggje inn'ttí, det fèr'e ti' vare kulsi inni!
leggje leiven	Uttrykk bruka om når korn som vart male ikkje var tørt nok, slik at mjølet klabba seg fast på kvernesteinane. For å få mjølet vekk måtte dei male noko sand. Sjå også leggje og leiv'e.	Nò hève det lagt leiven, så mi ljóte sandmale kvinní.
leggje líti í det	ikkje gjere sitt aller beste, ikkje leggje så stor vekt på eit arbeid ein gjer	"Å leggje líti í det" æ helst'e di same som å inkji gjère mei' 'ell an tar.
leggje lunnen	leggje botnen i ein høystakk (med ris og høybører)	Itt an la lunnen, la an býrin som da våre i botnæ, å så la an kjembu så hågt som stakkjen va'.
leggje mykji í det	gjere sitt beste	Eg legg'e mykji í det for at arbei'i ska' var' godt gjårt.
leggje om	vere i mot, slå, straffe	Der va' mange som la om 'an.
leggje opp	1. lage til ei låm 2. lage til eit sprang (setje rekord i "meistersprang") 3. leggje klyví på hesten	1. Torgrím la opp så grei a låm. 2. Sprangji som Òlâv la opp, tala da om lengji. 3. An lýt helst'e vèr' tvei, ein 'å kvære léne, fysst an legg'e opp klyví.
leggje opp mæ	alvorleg påminning	Forellí la' opp mæ ungan at da inkji måtte út'å ísen førr'ell 'an va' sterk'e nóg.
leggje på bleikjen	leggje plagg eller tøy av lin eller bomull på siste snøen om våren til bleiking (sola var då særleg sterk, slik at solbleiking fungerte godt)	Det va' helst'e på den seisti snjóren da' la tøyi på bleikjen, men Birgjitt Kjètilsdótter Ríkji skrívar at da gjåre detti om hausti au.
leggje seg frammí	blande seg inn i (helst om ting ein ikkje har noko med)	Kví lýt nå dú leggje deg frammí detti du alli hèv' nåkå mæ?
leggje seg ti'	1. leggje seg til sengs for lengre tid pga fysisk eller mental tilstand 2. stanse lenger enn planlagt (td overnatte på ein fjelltur) 3. ha ein uvane	1. Det hender at sòme leggje sikkå ti', om an inkji kan sjå at da féle nåkå. 2. No ljóte mi barre leggj' åkkå ti', for mi røkkje alli heim'tt'e i ljósi. 3. Borgår la' seg ti' mæ å spýte n'i tili itt 'an røykti.
leggje si ihóp	samle verdiar	Haddvår la' si ihóp mykji pæninge då 'an arbeidde på anleggjæ.
leggje si n'í	ha kald graut ned i mjølk	"Leggje si n'í" varte trått brúka ti' kveldsmat'e.
leggje si 'pí	ha kald graut ned i kald mjølk	Nò vi' eg leggje mi' 'pí!
leggje ti'	"våge seg til" (ofte i samband med eit spørsmål; fordekt nyfiken)	Gunne la' ti' spúre etti koss det va' mæ 'enni Torbjør.
leggje ti' mæ	utbryte Sjå også leggje.	'An la ti' mæ nåkå stygge ei'i.
leggje undi	gjerde inn slåttemark på heia og bruke det til beite	Då det va' slutt mæ å slå på heiinn, va' der tvei bǿnda som la undi slåtte å brúka æ ti' beiti.
leggje út	1. verte feitare 2. betale mellombels for ein annan 3. fortelje med stor innleving 4. fortelje helst omfattande om negative ting slik at det kan verte oppfatta som plagsamt 5. gå (td for å hente noko)	1. Eg tikje du hèv' lagt út i det seiste. 2. Eg kan leggje út fyr' deg, vist eg fær det att'e i morgó. 3. 'An la út om ko gama reisa ti' Lófótæ ha' vòri. Tårål la' út om alt 'an ha' gjårt, mæ kånâ ha' sjala si a hæg. 4. Knút la út om kòss 'an ha' vurte rundstòlen då 'an va' i býn seist'e. 5. Så la 'u út i hagjen for å hente nåkå sǿtepli.
leggje 'å	1. fø, ale opp 2. gå til åtak på (krev objekt) Sjå også leggje.	1. Mamme sei mi vi' leggje 'å den véni kjýrkåven mi finge i nótt. 2. Tårål la 'å 'an Gunnúv mæ same da mǿttest.
leggje 'å sòm	leggje ut på symjetur	Svein la 'å sòm for å få tak i eikjâ som ha' rèkje av.
leggje 'å sundi	ta til med å symje (helst om dyr)	Reissdýrí la 'å sundi å kóme greitt ivi 'å hí léne.
leggje 'å vèg'e	når hesten vègar den fyrste turen i høyskóg eller i vé'eskóg	Det kan vère bauti å leggje 'å vèg''e.
leggjesokk'e	sokk forutan fot	Det va jamnen førre at kvendi, stóre å små, gjinge mæ leggjesokka å leista ti' kvenndags.
leggjetrå'e	tykke og doble ulltådar sydde på baksida av stakkeskoren	Leggjetråen æ tykk'e å dobbel.
leggjetåg	tykkare tæger til botnen av sveipte ting	Den tågjí an legg'e beint fram itt an bind'e, kadde mi leggjetåg.
legne	1. når vinden løyar eller stilnar; bruka berre i eintal 2. lefser som er gjennombløytte og ferdige til å kline 3. verte ferdig (om øl som skal ut av gongkjèri)	1. Det plage legne mót kveldæ. Visst inkji vinden legnar, kunne mi alli arbei'e på tòkunn i dag. 2. Fysst an hèv' bløytt lefsun lute da liggje a bil førr'ell an kan klíne. 3. Ǿli æ bæri itt det hèv' legna.
leiast	gå hand i hand	Gró å Pål leiddest så snilt då da sille i skúli.
leiast	verte lei av	An leiest av sjessematæ au.
leid'e	Lei av, trøytt av. Må alltid ha med verbet vère eller vare Sjå også forkjøyrd'e.	Eg hèv' vòr' sjúk'e a heil vike, så nò æ eg leid'e av å barre vèr' inni.
leie	lei hending	Det va' slig leiu mæ bjynnæ, førr' i tí'inn.
lei'e	1. ugrei, vond 2. Bruka i uttrykka vère lei'e ti' og vère lei'e med.	'Er æ så lei'e an vind'e i dag, at det æ best'e eg held'e meg inni. Influensa æ an lei'e sjúkji.
leielæti	sutring (ugrunna)	Eg høyre det va' barre leielæti, så eg ensa 'enni alli.
leiesvein'e	ringfingeren; bruka berre i ubunden form eintal	Au! Leiesvein kåm i klem!
leiing (H)	leidning (td elektrisk)
leiingji	ugrei person	Stein va' enn leiingji som fókk héle sikkå undâ.
leike	gå kring joletreet og syngje jolesongar	På jólefestæ va' der trí ringa mæ mi leika kring jóletréi.
leikjendi	svivel	An lýt have leikjendi, så inkji sèní tvinnar seg fysst an fiskar.
leikvodd'e	leikarvoll (slette der ein "leika", td ringdans, songdans)	Denné leikvodden va' nóg mykji i brúk førr'e, laudagskveldó sommårstí'i.
leir	lér; bruka berre i eintal	Leiri i an skósóli lýt vèr' tykt å slítesterkt.
leirgróv	leirtak (der ein finn leire til å mure med)	Det va' vandt å finne góe leirgróvi i Valle.
leist'e	tykk heimestrikka ullsokk som rekk godt oppom okla Sjå også sokk'e, loddi og tæse.	Leistan våre spita av trílagt gån, så da våre tykke å varme, vetretí'i.
leiste	når hestane slengjer bakføtene til sides	Å leiste varte nóg reikna for a lýti.
leite	1. vere ei påkjenning 2. sjå etter, prøve å finne 3. bruka i uttrykket leite på Sjå også leite si og forleite si.	1. Det leita 'ó då da sa 'an inkji kunna halde på mæ saui lenge'. 'An va' så sjúk'e at det leita på lívi. 2. Hav' di leita ette saui i dag?
leite på	1. vere viktig, haste 2. røyne på, gå sterkt innpå Sjå også leite, leite si og forleite si.	1. Det leitar på å få eplí inn tjurre førr'ell det vare for kaldt å vått om hausti. 2. Det leitar på å have sjúke fókk i húsæ.
leite si	ta i så mykje ein greier Sjå også leite, leite på og forleite si.	"Sò æ det itt dei skjóte leite sikkå", sa Einår, "då gjeng'e det fórt".
leitevís	stykkevis	Snjóren låg barre leitevís ette vègjæ.
leiti	det lengste ein ser	A leiti kan vère bå' stutt å langt, ette koss landskapi æ laga.
leitt	noko sårande	Eg tikje leitt fysst an bé'e fókk, å da inkji kåme.
leitt lýti	lei skavank, stygg uvane Sjå også leitt og lýti.	An hest'e som æ skjýr'e hèv' a leitt lýti. Å vèr' stutthalt'e, æ a leitt lýti. D'æ a leitt lýti å vèr' tjóvskjen.
leiv'e	leiv av flatbraud eller lefse Sjå også brausleiv'e.	Der æ tjúge leiva i a tjug mæ brau.
leive	spare att (å ikkje ete / bruke opp alt) Sjå også leivningji.	Det æ bèt'e å ète mannleg 'ell å leive skamleg.
leive skamlegt	ikkje ete opp all maten på tallerken (dette vart oppfatta som negativt)	Disom du inkji èt'e opp maten du hèv' funne di, då leiver du skamlegt.
leivningji	rest som ikkje vert eten opp Sjå også leive.	Det varte etti mange leivninga då mi ha' jólebórd.
leivsimni	deig til ein flatbraudleiv	Leivsimni lýt vère plent passeleg stórt ti' an vanelèg'e leiv'e som fydder takkâ.
lèke	vere lekk, vere utett	Pråmen lèk'e, så mi ljóte leggj' 'an ti' trútnings.
lekk'e	delane i eit vidjeband	I vidjebandæ kadde mi lytin for "lekka".
lekkjenapp'e	knapp som er fest til "klokkelekkji" (kan flytjast på lekkjet)	Åni ha' an sérs vén'e lekkjenapp'e i klokkelekkjæ sí.
lekkjenål	sylvnål til å ha i lekkje på blåkuptâ	Lekkjenålí brúke mi ti' træ kuptelekkji i sviklan.
lekkjeskóre	skóre i åren til å hengje gryta i	Lekkjeskórâ stytter å lengjer an mæ å flytje an krók'e i lekkjæ.
lekkji	kjetting, lenkje	A lekkji kan vère bå' gróvt å fínt, bå' som timrelekkji å klokkelekkji.
lekse ó' si	halde ei lang skjennepreike	'An leksa ó' si då 'an trefte att'e dei som mest'e kjøyre på 'an.
lembe	lamme Sjå også lembing og lembe av.	I nótt lembde det sjau saui.
lembe âv	vere ferdig med lamminga (når alle sauene i ein buskap har lamma) Sjå også lembing og lembe.	Det hèv' som règel lembt âv fyr' 17. mai.
lembing	lamming Sjå også lembe og lembe av.	D'æ greitt at inkji lembingjí tèk'e ti' for tídleg på åræ.
lèm'e	kroppsdel, både på folk og dyr	Eg æ sår'e i adde lèmi. Den lambelèmen va' líten.
lème	dele opp eit slakta dyr	An lýt lème opp a reissdýr for å få det néd i sekkjen.
lemje	1. drikke mykje og fort 2. ta på, slite tungt Sjå også bæse, bægje, lemje kar'e og lemje å springe.	1. Du må 'kji lemje í deg så fórt detta kalde vatni!. 2. Dèt va' nòkå som lemja!
lemje kar'e	stor og kraftig arbeidskar Sjå også lemje og lemje å springe.	Jón va' an lemje kar'e, 'an va' útifrå godt vaksen.
lemje å springe	springe det ein greier (med lange og kraftige steg; helst bruka om karar) Sjå også lemje og lemje kar'e.	Gunnúv lemja å sprang, men 'an rokk inkji attí fantan.
lend	bak krysset på td hest	Nò kan dú Bóa sitje att'å lendinn, attenat klyvinn.
lende	gå i land frå båt	Det blés så fælt at da måtte lende austenat sundæ.
lène	1. bløyte td lefser 2. regne uventa	1. Jólepdags<->morgónen lènar eg lefsun. 2. Det va' úlíleg det lèna útivi, nò som høytti va' sò tjurrt.
léne	låne (frå eller til)	Hèv' an 'kji sjav'e, så lýt an léne.
lengji	lenge, meir Sjå også lang'e.	'U æ alli snart úti lenge.
lengji	lenge	Nò have mi venta lengji, så nò va' det godt du kåm.
lengji å lengstom	uttrykk bruka om noko som aldri tek slutt Somme seier "lengstom å lengji".	Strí'í héldt på lengji å lengstom. Mi venta lengstom å lengji førr'ell dei hí jentun kóme.
lengse	vekse (verte høgare)	D'æ kalleg di Bóa hèv' lengsa i vèt'e.
lengslom å lengji	etter lang tid	'An kåm farandi lengslom å lengji.
lengst'e	så lenge (du ynskjer)	Hèra kan du vère lengst'e du vi'.
lensa kar'e	stor og kraftig kar (i sin beste alder)	Tór æ femåtjúge år, å an lensa kar'e.
lensandi gonge	lett og kraftig ganglag	Òlâv ha' slig lensandi gonge, så 'an kåm fórt fram ette bygdinn.
lente å rǿe	koseleg måte å snakke på (roleg og morosamt)	Åsmund va' gó'e ti' lente å rǿe om adde ting.
lentebassi	humorist, spøkjefugl	Itt lentebassan sitje rǿe, kan det vèr' gama for aire å høyre på.
lenten	morosam, skøyen (talar seint og er god til å ordleggje seg)	Taddak va' så lenten å lǿglèg'e at det va' allstǿtt gama å vère i hóp mæ 'an.
lèpe	1. bruka om når kua er i brunst 2. bruka i uttrykket lèpe i augó (2)	1. Kjýrí lèp'e, så mi ljóte ringje ette dyrelækjæ. 2. An ska' 'kji take dèt som lèpe i augó.
lèpe i augó	1. vassrenne (H) 2. "venare enn ein trur", gjev godt fyrsteinntrykk, men tapar seg (V)	1. An kan lèpe i augó fysst an fær rusk inní da. 2. Anne æ så vé', men 'u lèp'e i augó.
lèpesí'e	ujamn nede i kanten (gjeld td kjole og brem på hatt)	An lèpesíe hatt'e æ så mjúk' at 'an lafsar.
lepje	1. slikke i seg drikke med tunga 2. når ein har for store sko og foten ikkje sit godt fast i hælkappa	1. Katten hèv' vorte lauparkatt'e, men 'an æ heim'tte å lepjar stundom. 2. Desse skóne lepje så eg hèv' maka meg 'å hælæ.
lepp'e	1. lapp (t.d. papirlapp) 2. lite jordstykke	1. Eg hèv' skríva handleliste på an líten lepp'e. 2. Eg hèv' ervt an líten lepp'e hít i Øynæ.
leppe âv	rive sund, ta bort delar	Tór leppa âv den fillni bórdveggjen i lǿemǿnæ å ville klæ 'an mæ imprignéra matrial'e.
leppe sund'e	rive sund (i bitar), dele opp	Eg leppa sund'e bå' klæí å stivlan mæ eg arbeidde mæ mínesteinó. Det tikjest vère vóndsklegt å leppe sund'e detti véne verkji å så då saume det ihóp'tt'e ett'å.
lèputt'e	ujamn lengd på kjolar og skjørt	Det æ nǿvt mæ jamningjinn sku' 'kji stakkan vare lèputte.
lèrept	1. kvitt tøy til å saume bunadsskjorte eller anna skjorte av 2. lerret (td kinolerret eller målarlerret) Sjå også ruskeverk.	1. Skjortun våre allstǿtt sauma av lèrept. 2. An lýt hengje opp lèrepti fysst det ska' vèr' bygdekjínó.
lèsari	haugianar, kristeleg person, "bibellesar"	Lèsaran ha' jamt samlinga i húsó.
lèse	1. innskrift (skore i tre, td ei setning) 2. tekst ( td brev, hefte)	1. Der æ a ellgåmó lèse i an heddi som vare kadda Stóreheddér i bykleheió. 2. Tí'í kunna gange seint fysst da låse dei gamle lèsun om sundagan.
lèse	lese	Mi låse kverrsí bók i gjerkveld.
lessingebeit	småbjørk til å leggje i høyet på sleden (så høyet ikkje fell av)	Mæ lessingebeit drusla 'kji høytti så létt av lassæ.
léssklèg'e (V)	lettvint og grei(tt) Sjå også adverbet léssklegt (V) og adverbet léssklegt (H).	Knút æ an léssklèg'e kar'e som æ góe bé'e.
léssklegt (V)	ser lett ut Sjå også léssklegt (H) og léssklèg'e.	Knút gjeng'e så léssklegt.
léssklegt (H)	ser lett ut Sjå også léssklegt (V) og léssklèg'e.	Det æ léssklegt fysst an æ færig'e mæ slåttæ.
léssmann'e	lensmann	No vi' politímeistaren i Býn take av åkkå léssmannen!
lessna'e	lesnad	I Pontoppidan æ der mykji gó'e lessna'e, sa Gamle-Torgrím.
léssne	verte lettare	Det léssnar i veiræ nò. Det léssnar i tankó mí nò.
lest	bør med taknever (storleik 60/80 cm i kant og 25 cm høgt, tre fjøler under og tre fjøler oppå, bunde saman med hesjetråd, til ryggbør eller kløv)	La da taknævran i lesti, kunna da vite så nòkålundi ko mange da trunge ti' a loptstòke.
léstast	late som om	'An léstest som 'an kunna det.
létt'e í si	lett i kroppen, lett til sinns	Tarjei æ så gó'e å bée, å så æ 'an så létt'e í si.
létt'e på tæsan	lett på foten, rask, kjenne seg lett	Nò va' du létt'e på tæsan!
léttebrand'e	lyfteordning som gjer at ein kan lyfte kvernkallen og dermed ivesteinen slik at kornet vert male grovare eller finare	Léttebranden ligg'e på lúæ.
létteklòv'e	stokk i kvernhus til å lette kvernsteinen med (står loddrett, nede fast i grunnskiet)	Létteklòven brúkar an ti' lypte den evri kvinnesteinen for å kunne stidde ko gróvt ell' fínt an vi' have mjø̀li.
léttekonn	"korn med lite mat i" (det som fyrst datt ned når ein kasta konni)	Fysst hesten ha' det travelt i skógjæ ell' mæ høykjøyring, sóe da jamt léttekonn i eplesó' ti' det sprakk. Léttekonni varte brúka for búskapen.
léttevåg	lyfteordning som gjer at ein kan lyfte kvernkallen og dermed ivesteinen slik at kornet vert male grovare eller finare	Léttevågjí varte brúka ti' å bistemme ko gróvt ell' fínt an ville male konni.
léttfǿrt	lett føre, lett å ta seg fram (mest bruka om vinterføre; vert ikkje gradbøygt) Sjå også tungfǿrt.	Det va' léttfǿrt då karan våre i høyskóg i gjår.
léttmælt'e	lett for å uttrykkje seg	Signe æ så léttmælt, 'u fær allstǿtt så greitt fram di 'u meini.
léttskjyllug'e	lett å be om noko (helst bruka om born)	Ungan våre léttskjylluge ti' gjère di forrellí spúre da om.
léttvint	enkelt, léttvint Sjå også léttvint'e.	Det æ léttvint å två koppan itt an hèv' oppvaskemaskjín.
léttvint'e	1.person som ser positivt på arbeid som skal gjerast, lett å spørje, grei å ha med å gjere 2. lett, enkel Sjå også léttvint.	1. Pål æ léttvint'e å arbei'e i hóp mæ. 2. Detti æ den léttvintasti vègjen å kjøyre.
lé'utt'e	ledelaus (td grind som slarkar)	Itt grindan våre lé'utte våre da vónde å hav' att'e.
léven	moro, leik, bråk; bruka berre i eintal Sjå også laprí og liven.	Da héle slig léven mæ 'ó då 'an kåm att'e om nóttí.
lí	li	D'æ vént å sjå oppi lían fysst bjørkjí sprett'e å lauvi lýser.
líast	tole kvarandre	Dei tvei trektest allstǿtt, da kunna alli líast.
líast av	døy	Ska' vite om Anlaug hèv' liest âv nò?
libbi (H)	kjælenamn på lam; bruka berre i Hylestad	Lisle-Sigmund hèv' sin eigjen libbi. Den libben tikj' 'an sérs gama í.
Lidvår	Lidvard	D'æ inkji så lengji si' eg fann a tréspík dèr Lidvår ha' skòre út namni sitt så vént.
líe	1. tole (ein person) 2. lide (ha det vondt) 3. fare til, i ferd med	1. Nórstògan hav' alli lie Heimigaran. 'U lei alli æ Åsne ette skuldingan 'u kåm mæ. Skrøytebassan var' alli line. 2. Torjús lei' fælt det seiste åri 'an livdi. 3. Det lí'e ti' at mi æ færige snart.
líe âv	1. døy 2. nærme seg slutten med eit arbeid	1. 'U lei âv dèt åri. 2. Nò lí'e det snart âv mæ desse arbeiæ.
líe av londó	"det drygjer før ein kjem fram"	"Det lí'e av londó", sa valldǿlen, 'an ródde rundt Kjéhómen heile nóttí.
líe langt	gått lang tid (har gått lang tid; td i ei årstid)	Det lí'e langt på vetren nò.
líe sult'e	svelte	Bonní mí sku inkji líe sult'e.
lí'e úlut'e	få mindre enn ein har rett til	'An lei slig úlut'e då da déla reisskjø̀ti.
líe vóndt å trú	ha vanskar med å tru på	Gýró lei' vóndt for å trú at karan ha' vadra i skoddinn, så godt kjende som da våre i heió.
líe 'å	mune med tida	Då det lei' 'å dagjen, reiste da heim'tt'e.
líebar'e	kanten i ei li	Eg gjekk i líebaræ å leita ette saui.
líebjørk	bjørk som veks i liane i dalen	Nævran av líebjørkjinn vurte brúka ti' tekkjing av hústòku.
líebrodd'e	vassrøyrkvein (calamagrostis)	Líebrodden veks'e i líó å líknar på konnstrå.
líedrag	li i eit dalføre	Mi fýgde líedragjæ å plukka bèr.
líeleg (H)	sympatisk, grei å vere i hop med Sjå også líelèg'e (V).	'U æ så líeleg å snill, Sigríd.
líelèg'e (V)	sympatisk, grei å vere i hop med Sjå også líeleg (H).	'U æ så líelèg å snill, Sigríd. Targjær hève a líelegt lag, 'u æ létt å kåme ti' mæ.
líelinnk'e	stutt mildare periode (kortare enn tøyr'e)	Líelinkjen æ styttri 'ell tøyren.
lige si	gjere fakter i dans	Taddeiv ligar si fælt itt 'an dansar.
liggje	1. overnatte 2. liggje Sjå også lège.	1. Bonní våre så svære fordè' da ha' lègje sjå góme å góffa síkkå a heil vike. 2. Vi' di liggje úti i nótt?
liggje frammi	1. liggje ved sengekarmen i ei seng (liggje ved kvilestokken) 2. liggje på golvet i rommet	1. Den som ska' tí'legast'e opp om mǿni lýt liggje frammi. 2. Det kunna vèr' kaldt å liggje frammi itt dynní va' óví.
liggje í	søkke djupt i eit blautt dike (om buskap)	Kjýrí låg i díkji.
liggje i andlåtó	andenaud før døden	Birgjitt ligg'e i andlåtó, 'u hève nóg 'kji så lengji etti.
liggje i fodd	lagt i súrtevæske for å behalde forma på foddó (plissé)	An lýt late det liggje lengji i fodd for at formí ska' halde seg.
liggje i híi	1. liggje i hi 2. halde seg mykje i ro om vinteren (overførd tyding)	1. Bjynnen ligg'e i híi om vetren. 2. Mange karmenna "låge i híi" dei dagan da inkji våre i høyskóg om vetren.
liggje i honn	liggje på skrå i ei stutt seng	Kvílâ va' så stutt at eg måtte liggje i honn.
liggje í mi	tykkjest minnast, hugse	Det ligg'e í mi at Haddvår va' frå Fyrsdal.
liggje i sveipi	liggje godt innpakka i sengekleda	Fysst an sveiper kvíleklæin kring seg, så hève an same kvíleklæploggjí på seg som 'nundi; sò kadde mi det å liggje i sveipi.
liggje i åveltunn	leggje seg slik at ein ikkje kjem seg oppatt (bruka om dyr) Sjå også liggje.	Kjýrí låg i åveltunn å laut hjelpast opp'tte.
liggje lík	om lik som ligg på trandó fram til gravferd	Gófa låg lík i førri vikunn.
liggje mæ	dele seng	Bóa ligg'e mæ moi sí.
liggje på krakkjæ	liggje i kista på likstrå	Mikkjål ligg'e på krakkjæ ti' 'an ska' jarast.
liggje ti' fóte	liggje andføtes Somme seier "liggje ti' fótan". Sjå også liggje.	Ska' an liggje trjú i a kvíle, lýt den eini liggje ti' fóte.
liggje úti	vere i krig	Da låge úti i sjauårskríæ mót svenskó.
liggje å grúve	liggje på kne framoverbøygd (uttrykket er ubunden dativ) Sjå også liggje og grúve.	'An låg 'å grúve innmæ omnen å blés for å få glǿan ti' å fate i véen.
liggje 'å heilâ	liggje svært avslappa på ryggjen med nakken ned (gjeld katten)	Fysst katten ligg'e 'å heilâ kjæm'e der úveir.
liggje 'å njó	liggje på kne	Da låge jamt 'å njó fysst da båe fyrr' i tí'inn.
Líí	Lii	Oppi Líinn budde Nils å Jón.
líkare at / líkast'e at	betre at / best at Sjå også likt.	Det va' nå líkast'e at mi gjåre det på denna måten.
líke att'e fyri	"med same mynt"	Det ska' du få líke att'e fyri, si' du lúra meg sossa!
líke fyri	gjengjeld (positivt og negativt)	Di ska' du få líke fyri, dú som stól bílen min! Sigríd fekk líke fyri at 'u ha' vòre så trugjí å flink i arbeiæ.
líke hendt'e	held det same korleis utfallet blir	Såvi va' líke hendt'e om det gjekk gali.
líkeis	same slag, likeins	Gunvor ha' plent líkeis skó som èg.
líkelèg'e	greileg, triveleg, lett å like (gjeld meir om fyrsteintrykk enn líelèg'e)	'U sér út ti' vèr' a líkeleg kvendi, den Yngjebjø̀rí.
líkfing'e	finger som vert kvit (td ved arbeid med boremaskin eller liknande arbeid med mykje vibrasjon)	Itt an hève líkfinga misser an kjensla i fingó.
líkfærd	gravferd	Der va' tvæ líkfærdi i Valle førri vikâ; ei i Òveinang å ei i Tveitebǿ.
líkjast	likne	Tjógjei líkjest fai sí. Båni líkjest gófa sí, sa Gró, då Torgrím Håptu varte bòren ti' dåpen.
líkjast ó' ættinn	ikkje likne på eiga slekt (om utsjånad eller framferd)	Det va' inkji gama å líkjast ó' ættinn, då kunna fókk gjère si tanka.
líkji	likemann (om alder, styrke eller klokskap)	'An va' líkjen min, Haddvår, då mi prǿvdest.
likk'e	bøyg, bukt (td tråd, metall, taug)	Der æ an likk'e 'å treskjesnórinn, å då kastar 'u.
líkkrakk'e	krakk til å setje likkista på	Líkkjistâ stó' på líkkrakkjæ på trandó.
likkutt'e	krokete	Denna bjørkjí æ så likkutt at an kan 'kji brúk' 'æ ti' skåkimni.
líkkvíle	staden der dei måtte kvile når dei bar lik over heia (dei la steinar rundt båra - likkvila)	Austafor Hískar i Homms-Finndalæ æ der a líkkvíle.
líkleg	tyder på at Somme seier "líklegt".	D'æ líkleg ti' at da vi' reise. Det va' så líklegt 'ó Taddeiv å seie sòvóri.
líklèg'e (V)	truande til	'An va' líklèg'e ti' å hav' funne på detta, Gunnår.
líknament / líknamenti	likskap med noko (bruka berre i ubunden form eintal)	Det va' 'kji líknament slig 'an bar seg. 'Er æ alli líknamenti ti' 'enni Yngjebjør, 'u ritar seg út ti' vère úvond å grei mæ adde. Det va' 'kji líknamenti av a menneskjinn, sa da om den som ha omkåmi.
líknelsi	"minner om noko", "noko som liknar"	Det va' 'kji naudt líknelsi av an kåv'e, sò vanskapt'e va' 'an fǿdd'e.
líksig	innsøkk i hovudet rett over tunnvengjen	"Bonn mæ líksig vorte alli gamle", meinte Anne.
líkt	1. likeins 2. bruka i uttrykka líkt ti' og líkare / líkaste at.	1. Mi sjå 'kji líkt på verdí, adde.
likåm	lekam	Ai-ai, detti likåmi mitt; eg verkjer så fælt!
lí'lepp'e	tøystykke av lin	Da brúka lí'leppi ive sår itt da ha' skadt sikkå.
lilje	1. stilk med fleire bær (t.d. rips, solbær og heggebær) 2. lilje (laukplante)	1. D'æ skjótt å plukke bèr fysst d'æ stóre lilju. 2. Kommúneblómen i Valle æ a lilje som heite berglilje.
lill'e	stutt songstrofe utan tekst (av td stev eller del av slått)	Såvi kvó mæ an lill'e som inkji èg ha' høyrt førr'e. Signe ha' an lill'e som inkji aire ha'.
lille	"syngje" med spesiell "utbrodering" av tonane (utan ord)	Angjær lilla å song så nauendi vént.
límerís	bjørkeris til å lage sopelime av	"Der va' greitt límerís på dessa buskó dèra", sa Såmund.
límetjø̀re	væske (tjøreliknande) som tyt ut frå ein turr bjørkekvist når ein brenner den i andre enden	Eg hèv' fengje a sår på fingjæ, eg lýt få nåkå límetjø̀re på.
lími	langkost, rislime	Tarjei braut av skapti på límâ.
línbendili	linbendel	Línbendilen æ a eittårigt úgras som an finn'e i åkræ.
linde	sveipe ein linde kring eit reivebån for å halde reiven på plass	Da brúka vovne linda itt da linda reivebonní.
lindi	langt og breitt vove band (som er lagt fleire gonger rundt barnet for å halde reivan på plass)	Lindan våre vént vovne, å sille halde arma å fǿta greitt på plass.
líne	brodert ulltøyremse øvst på stakkane framme i setesdalsbunaden	Desse línun våre vént sauma.
línesaum'e	saumen som er på stakkslínunn	Nò vare det helst'e havt nåkå smått nipr mæ króka å hòlekróka på línesaumæ.
línhekle	handreiskap til å kjemme / reinse lin (tekstil)	A línhekle va' gjår' av tré, å ha' jinnpigga ti' å kjembe mæ.
links	ha "ustabile kne" som vimsar
linn'e	tunn (oppspedd)	Grauten æ nòkå linn'e, så eg lýt hav' oppí nòkå mei' mjø̀l.
linnke	verte linnare, gjere linnare	Kjýlórten linnka seg opp i myktròmæ så det skvasla ivi. Grauten linnkar itt an sèt'e ti' mei' mjåkk ell' vatn.
linsapøyl'e (V)	hengjemyr Sjå også linsedíkji (H) og linse.	Det æ gama, men nòkå farlegt, å huske si på an linsapøyl'e.
linse	bruke kroppstyngda slik at underlaget gjev seg Sjå også linsedíkji og linsapøyl'e (V).	Mi ungan linsa åkkå på dei blaute díkjæ. D'æ gama linse si på hengjebrúne.
linsedíkji (H)	hengjemyr, attgrodd tjørn med vatn under Somme seier "linsadíkji". Sjå også linsapøyl'e (V) og linse.	Du må inkji gange út'å linsedíkji, då kan du søkkje av!
linsemýr	overgrodd vasspytt	Det va' gama linse si på linsemýrinn for åkkå unga.
lippe	leppe	An mann'e som hèv' stóre lippu vare kadda "frúsemynt'e".
lippeskjegg	bart	Det va' a staseleg lippeskjegg Bjørgúv ha', men nò hèv' 'an raka det av si.
lirk'e	1. mjuke og ledige rørsler (td i ganglag eller i dans) 2. uvanleg mykje svikt i kneleddet når ein går	1. 'An ha' slig an lirk'e i dansæ. 2. Jón ha' slig enn úvanlèg'e lirk'e mæ 'an gjekk.
lirkeleg (H)	person som bøyer kneleddet tydeleg når han går.	Nikelos æ så lirkeleg itt 'an gjeng'e.
lirpandi lint	rennande avføring	Kjýne dríte så lirpandi lint.
lirpedrit	svært laus avføring	Itt kjýne gjinge på håne, finge da jamt lirpedrit.
líse	1. eit lite opphald i regnver, 2. forbigåande opphald av verk Sjå også lǿgje.	1. Det hèv' alli vòre líse i heile dag. 2. I nótt låg eg å verkti forotta líse.
liskre	smiske	Haddvår æ fæl'e ti' liskre.
liskren	smisken	Haddvår æ helst'e liskren, så an veit alli plent ko 'an meini.
liskrutt'e	smisken	Gýró æ så liskrutt, an kan alli vite ko 'u verkeleg meini.
Lislâ	den yngste av to systrer	Lislâ hèv' vakse mykji i di seiste.
Lislebóa	den yngste av to eller fleire brør	Lislebóa æ snart fimm år.
lislefing'e	veslefingeren	"Eg frýs'e fórt 'å lislefingó", sa Knút.
lislekasti	kast i gangardans	Jón lærer da lislekasti nò på gangarkúrsæ.
Lislemoir	den yngste av to eller fleire systrer	Lislemoir varte nóg helst'e brúka som a kjælenamn.
Lislen	den yngste av brørne i syskenflokken	Der va' tvei brǿa i Røysó som héte Òlâv; Lislen å Stóren.
lislepad	veggfast sitjebenk for ein person ved inngangsdøra i stoga / ved sida av åren; bruka berre i eintal. Sjå også pad'e, kvílepad'e, anveggspad'e og mollpad'e.	Sét deg i lislepad, så ska' du få enn kaffédapi!
lislesveinsærind	1. bruka om å ikkje få utrette det ein hadde tenkt å gjere 2. eit lite og mindre viktig ærend	1. No gjåre eg a lislesveinsærind, eg vill' hente posten, men 'an ha' alli kåmi. 2. Eg ha' a lislesveinsærind hít i Nórdstog.
Lisletitta	den yngste av to eller fleire systrer	Lisletitta æ så oppkjækta, 'u fær det plent som 'u vi'!
líssom	liksom	"Denne søylâ kunne mi líssom have ti' graut'e", sa Bóa.
lísså	likså (vert ikkje gradbøygt)	Eg kan lísså godt gjère det mæ ei gong, så æ det gjårt.
lí'søyme	tunn synål	A lí'søyme brúkar an ti' saume fín'e saum'e på lín.
'lit	andlet (sagt for moro)	"Punktum, punktum, komma, strik; sò æ Lisle-Bóas 'lit" (regle).
lit'e	farge Sjå også lite og litehus.	Eg líka inkji liten på dessa bílæ, så eg vi' inkji kaupe 'an.
lite	1. avgje farge 2. farge Sjå også lit'e og litehús.	1. Pennen min vi' 'kji lite, 'an æ tóm'e for blèk. 2. Eg lita gån mæ stei'mòsi.
lit'e	farga	Koss æ jasen lit'e? Koss æ fótballdraktin dikkå lite?
líte	vere forutan mat	Vi' du 'kji ète detti, så lýt du líte! Nò hèv' eg lítt så lengji at eg æ alli solten lenge'.
lite âv	misse farge og fargen "smittar" over på noko anna	Nýe handklæ æ leie ti' lite âv itt an tvær da.
litebók	fargebok	Ungan tikje gama å lite i a litebók.
líten	liten Sjå også líten og smår'e.	"Ti' smæri bèrí æ, ti' sǿtare æ da", seie Jón.
líten	liten Sjå også liten og smår'e.
líten sveitti (V)	svært tunt lag med smør (på brødskiva)	Unde kríæ finge mange barre an líten sveitti smø̀r på sivâ.
lithús	liten og rund metalboks med fargepulver til å farge klede Somme seier "litehús". Sjå også lit'e og lite.	Eg fann 'kji lithúsi då eg sille ti' farge sokkan. Førr'e kaupte mi lit'e i nåkå runde litehús.
líti fyre seg	blaug, tilbakehalden	Sòme bonn æ så líti fyre seg at da lí'e úlut'e. Vaksne kunne au vère líti fyre seg.
líti fyri	enkelt, lett	D'æ líti fyri å gjève av annas.
líti mæ	1. lite interessant, gjere seg lite gjeldande, ha lite "utstråling"; gjeld personar 2. mindre godt Sjå også mykji mæ.	1. Der æ líti mæ 'ó Asbjynn, å 'an gjère líti av si. Det fýer líti mæ 'enni Gunvor. 2. "Der æ líti mæ nýstèvó", sa dei gamle, da líka bèt'e gamlestèvi.
líti om	lite verdt, lite positivt med (bruka om personar og ting)	Det æ líti om den sommårsfruktí, det æ 'kji så lengji førr'ell 'u rotnar. Det æ líti om æ Gunne Nístog.
líti 'å	lite gras på slåtteteigen	Der va' líti 'å på dessa skaddó.
liting	farging	Førre brúka da plantefarga ti' liting.
lív lagji	lagnad til å leve	Di nýfǿdde båni va' 'kji lív lagji, så det dǿi. 'U va' 'kji lív lagji, så det sille gange sò.
livast	leike i hop, gjerne noko høglytt	Nò mòge di 'kji livast sossa, eg tòler 'kji detta bråkji. Jentungjen livdest så mæ kattæ, å da tóttest have det så gama. Da livdest så an høyre 'kji mannemål. Ungan have livst i heile kveld.
lívdekró	stad det ikkje blæs Sjå også líven.	An kjæm'e ti' lívdis i lívdekrǿ.
líve	1. verne om, hjelpe 2. gjeve livd Sjå også lívi.	1. An vi' gjinni líve om ungan. 2. Vi' du líve mæ eg ritar í fýrstikkâ?
live	leve	Papa livde i níånítti år.
live ivi	leve lenger enn	Di vanlège æ at bonní live ive forellí.
líve på	ta det tyngste taket (for å hjelpe ein annan)	Eg lívde på æ Sigríd, 'u va' alli plent frísk.
líve si	spare seg; vil ikkje bruke kreftene sine	Tóne ville allstǿtt líve si, 'u va' ræd for helsunn.
live sin aldr'e út	oppnå normalt høg alder	Gunnår livde sin aldr'e út, å va' frísk'e så lengji 'an livdi.
livemåti	1. utkome (pengar eller naturalia) 2. mat	1. Adde ljóte stræve for livemåtâ. 2. Det æ såvídt 'an hèv' livemåten.
liven	leven, ståk, bråk; bruka berre i eintal Sjå også laprí og léven. Somme seier "léven".	Det va' slig liven hèra i gjerkveld.
líven	vindstill (plass som vinden ikkje får særleg tak; der det blæs lite) Sjå også líve	D'æ godt å finne an líven plass'e fysst an hèv' vòr' úti i kald'e vind'e å vi' kvíle.
lí'verk	lintøy	Det va' vént lí'verk i dessa skjortunn!
lívhætt	stå om livet (vert ikkje gradbøygt)	Det kan vèr' lívhætt å vère úti i harde snjóstorm'e.
livr	lever	"Fann ska' sakse hass livr å lunge, som narra mèg mæ eg va' så ung'e" (stevline)
livrehogg	"hald", vondt i sida (milten) når ein spring; bruka berre i eintal Sjå også halli.	Eg lýt sitje ti' livrehoggji hèv' gjève seg.
lívsýkji	diaré, magesjuke (bruka berre i eintal) Sjå også springaren og laust lív (V).	Da åte suppe å finge lívsykji adde samen.
lívtroskjen	lemus	Det æ úlíleg å få lívtroskjen i augnelòkó.
lívåre	pulsåre	Itt da slakta lomb, slóge da da i úviti, å dèretti skåre da âv lívåra i halsæ.
ljó	1. rop 2. lyd Sjå også ljóe.	1. Eg sló meg så det va' såvídt eg greidde å halde ljóæ. 2. Der æ a reint ljó i desse munnhorpunn.
ljó'e	lyd	Der va' vén'e ljó'e i dessa munnhorpunn!
ljóe	"huve", rope Sjå også ljó og húve.	Eg høyre deg då du ljóa!
ljónbrend'e	drepe av lynet (helst om dyr)	Kåven varte ljónbrend'e i tóreveiræ.
ljónell'e	lyn (i lufta)	Det va' vén'e ljónell'e i tóreveiræ i gjerkveld.
ljó'pinni	stemmestokk (trepinne som er kilt inn mellom loket og botnen i ei fele)	Òlâv prǿva seg fram mæ ljó'pinnâ.
ljósberr'e	lett synleg, ligg i ljoset	Kjørkjâ ligg'e ljósberr midt i bygdinn.
ljósbærlèg'e (V)	1. lett å fatte 2. synberr (vert ikkje gradbøygt)	1. Detta æ ljósbærlegt for adde. 2. Reissdýrí stóge ljósbærlège, men mi skute inkji.
ljóse dagjen	lyse dagen	Innbròti varte gjårt midt 'å ljóse dagjæ.
ljósedåsi	talgljos (eit lite talgljos som var siste rest etter ljosstøyping heime i eldre tid)	Ljósedåsen gjèv'e líti ljós.
ljósgrói	groe på potet som har stått i sola	Setj'epli som hav' ljósgróa spíre fórtare 'ell úgródde.
ljóshærd'e	ljoshåra; vert ikkje gradbøygt	Der æ mange ljóshærde i slektinn mí.
ljóskji	ljosskjær, ljosblink	Mi sjå enn líten ljóskji frå alpínanleggjæ.
ljósleitt'e	ljos i hud og hår	"Din ljósleitte kjåkketjóv'e!" sa Òlâv mæ 'an Gunnår.
ljóspípe	tyrispik til å setje i skórâ for å lyse opp i gryta (som hekk i skóra)	Fysst an sill' reie si graut'e ti' kvelds, så va' det greitt have ljóspípe i skórunn for å sjå nær det sau'.
ljósskjarr'e	likar ikkje sterkt solljos og brukar difor ofte solbriller	Eg æ ljósskjarr'e, så eg brúkar jamt sólbrillu.
ljósvak'e	lysvaken (søv ikkje; vert ikkje gradbøygt)	D'æ vóndt å liggje ljósvak'e heile nóttí itt an ska' gjère nåkå viktigt néste dag'e.
ljóte	lyte, måtte, vere nøydd til Sjå også lute.	Nò lí' 'er så langt at nò ljóte mi leggje åkkå. Nò ljóte mi snart heim'tte. Eg ha' tenkt mi ha' lòte stelt gravin på kjyrkjegaræ nò. At mi sku måtte ljóte reise itt mi inkji tikje gama, dèt æ 'kji greitt. Trú eg ha' lòt' spúrt fysst'e? Eg ha' tótt eg ha' lòt' fýgt å sýnt di vègjen.
ljót'e	"stygg" utsjånad (om personar og ting) Sjå også gorrljòt'e.	'U ha' funne si an ljót'e mann'e. Den ljóte tjynní (stadnamn i Hylestad). Det æ alli greitt å seie at nòken æ ljót'e.
ljóte for sjave seg	måtte på do Sjå også ljóte og sjav'e.	Eg hèv' 'kji tíd nò, eg lýt for sjave meg.
ljóte ti' mæ	"verte nøydd til å bruke"	Gýró laut ti' mæ nogló for å få opp den hari støytenúten.
ljóte 'å njó	1. verte nøydd til å gje seg (td i slagsmål) 2. be om nåde	1. Tjógjei laut 'å njó då 'an mǿtte sin ivemann'e. 2. På vekkjelsismǿtó va' der fleire som laut 'å njó.
ljótingji	"stygging" (bruka om person som fer stygt fram)	'An bar seg så stygt at mæ kånunn, den ljótingjen.
ljúge	lyge Sjå også lygn, ravljúge og dravljúge.	"Så luge da fyr' 'ó, å sa der va' alli lindorma", fortålde Birgjitt.
ljúge frå si	nekte for noko ein har gjort eller har hatt ansvar for	Eivind, sòn din, æ så lík'e di at den ha' du inkji greitt å lògje frå di!
ljúge på	setje ut lygn om nokon	Kjètil varte lògjen på, at 'an fýgdest mæ 'æ Birgjitt.
ljåbròt	kort bit av avbroten ljå (innmed orvet) Sjå også ljåbròtnív'e.	Det va' helst'e itt an sló ljåren n'i a túve at ljåren gjekk av, å då varte det helst'e at an kasta ljåbròtæ.
ljåbròtnív'e	kniv laga av eit stykke avbroten ljå Sjå også ljåbròt, nív'e og snubbe.	Ljåbròtnívan vår' svinte gjère, å da vår kvosse au.
ljåfille	tøystykke til å sveipe kring eit ljåkjippi slik at ein ikkje skjer seg på fingrane	Eg nullar a ljåfille kring ljåkjippi fysst eg reiser út'å teigjen.
ljågras	romegras; bruka berre i eintal Sjå også rómi	Sauen kan få sjúkdómen alveld av ljågrasæ.
ljågreiu	alt som høyrer til når ein skal slå gras (orv, skåpp'e, bryne, ljåreim, ljåspite)	Ljågreiun laut sjåast ivi fyre slåtten.
ljåhús	øskje til å ha ljær i	I "Gåmålt ó' Sætisdal" æ der bilæti av a vént útskòri ljåhús.
ljåkjippi	knippe med (ca. 3-5) stuttorvsljår Sjå også kjippi og kjippe ihóp.	Papa tók mæ si a ljåkjippi å reiste út'å teigjen.
ljålag	u-forma reiskap av jarn til å vri ljåen med så han får rett form Sjå også lage og vallskjǿvd'e.	Ljålagji heng'e i skåppæ mæ' an slær.
ljåmeit	rand i eggstål	Eggståli, ell' ljåmeití, sille vère slípa jomn, å róí 'å undelénæ.
ljår'e	ljå Sjå også tynnsleljår'e, stuttorvsljår'e, langorvsljår'e, kjót, odd'e og binde í.	Det va' 'kji adde ljæne som ha' líke godt bit.
ljåredytte	luke, plate til å tette att ljoren når ein ikkje fyrar i åren Sjå også ljåri.	Ljåredyttâ æ beint oppive årâ.
ljårehòl	hol i taket for å få ut røyken	Det rauk godt ó' ljårehòlæ.
ljåreim	reima som ein fester ljåen til orvet med	Da smúre ljåreiman mæ smolt så da sille halde sikkå sterke å mjúke.
ljåreråte	trestong til å lyfte opp lemen på taket av fjøset / tadden	Æ 'u gåmó, denna ljåreråtâ?
ljårestong	stong til å flytje ljåredyttâ	Ljårestongjí varte brúka ti' å opne å stengje ljåren. Sòme kadda ljårestongjí for "ljåreråtâ".
ljårhús	"kasse" på taket i ei røykstoge (til røykopning)	Ljårhúsi va' 'pive ljårâ midt i búinn.
ljåri	ljore, hol i mønet i ei røykstoge Sjå også ljåredytte.	Røykjen steig opp mót ljårâ.
ljåslåtte	slåtteteig som ein slår med ljå	Heile teigjen frå Sandæ æ barre ljåslåtte.
ljåspite	kile til å stramme ljåreima	Ljåspitun våre jamnast'e gjåre av einér'e.
ljåstikke	trestikke med hakk i som ein brukar til å halde mot ljåen / kniven når ein slipar	Det va' hǿgt have ljåstikke itt an slípa ljæne.
ljåstubb'e	grasstubbar som står att rett etter slåtten	D'æ vóndt gange berrfǿtt'e på ljåstubbæ, fysst grasi æ stívt å nýslègji.
ljåvedding	sjóe ihóp to utslitne ljæ	Ljåveddingan gjåre ti' at ljæne bite godt.
ló	1. tjukk jarnplate med hol i mange storleikar, som underlag når ein vil lage hol i t.d. tunnare plater 2. korn som ligg ferdig til å treskje	1. Sméden brúkar lóí i smidjunn. 2. Lóí va' nòkå rå, så konni varte 'kji plent godt trekst.
ló	røme, vere plass til Sjå også substantivet ló.	Ko mange høysloss lór der inn i den búí? Mi lódde 'kji innat bóræ fleire 'ell der va'.
loddenål	nål av bein til å binde lodda med (ca 8-10 cm lang)	Det æ vel ingjen i dag som hèv' brúk for loddenåli.
loddestamp'e	"kubben" som ein lodda sølv på (før i tida)	Detti æ loddestampen 'ass Gófa.
loddi	"Skosokk" til å ha utanpå skorne i sterk kulde; rekk bak til hælen. Laga av ull blanda med geiteragg eller kurove og spunne til garn som ein batt med ei loddenål. Sjå også leist'e, laddi og tæse.	Det va' vanleg å brúke lodda i høyskóg, fysst da kjøyre høytti heim'tte av heiinn i fæl'e kjyl'e.
loddkvoss'e	bråkvass, svært kvass	Denné rakeníven æ loddkvoss'e.
lóen	1. langt hår eller pels (menneske og dyr) 2. langt og tjukt gras (om grasvoll)	1. Eg æ så lóen no, eg trúr eg lýt âv å klyppe meg. Eg líkar best'e lóne katta. 2. I desse vermdâ vare vodden lóen fórt.
lóenskap	loden (om klede, pelsverk)	Detti va' a fælt lóenskap du hèv' på di; æ det an bjynneham'e?
lòg'e	utkok, uttrekk, saft av planter ; bruka berre i eintal Sjå også berlòg'e, tjørrlòg'e og einérlòg'e.	Den lògjen va' gó'e, sa Svein, då 'an drakk berrlòg'e.
logg	1. sporet i stavane til å setje botnen inn i (på trekar, tunner m.m.) 2. den delen av stavane i eit trekar som stikk nedom botnen 3. nedre enden av ein åker 4. nedste kanten på ei metallbøtte Sjå også lagge.	1. "Loggjí æ øy'lagd", sa Gunnúv. 2. Nò lýt du passe deg mæ du sèt'e néd dèt tunge hýkkji så du inkji slær av loggjí. 3. Mi take opp eplí ne'å loggjinn i dag. 4. Byttâ hèv rusta så 'u lèk'e nédmæ loggjí.
loggbròten	avbroten logg på td holk eller kodde	Hókkjen æ loggbròten å hèv' bigjynt å lèke nåkå líti. A kodde som æ loggbròtí lýt laggast opp'tt'e.
loggslègjen	bruka om når nedre kant er avslegen og øydelagd ( td stavkopp'e, kodde, holk)	'U tótte så vóndt då den lagelègji trínóttongshókkjen datt av gjeddæ å varte loggslègjen.
loggslå	slå botnkanten av ein stavkopp'e	Itt an loggslær an stavkopp'e, æ 'an jamnaste øy'lagd'e.
lògji	loge	Fysst bægjen blæs'e fælt, lýt an passe seg for lògó.
logn	1. stillvetne; bruka berre i eintal 2. opphald	1. Der æ a logn i åne som mi jamt sitje innmæ. 2. No sitje mi hèra ti' 'er kjæm'e a logn.
lòk'e	ormegras	Lòk'e vart'e brúka ti' futurk'e av fókk på heiinn førr' i tí'inn.
lòke	"treskyvelås", spesiell dørlåsmekanisme Sjå også verbet lòke.	Mi have lòke på fjósdynninn.
lòke	Opne / stengje ei dør med lòke. Bruka i hop med preposisjonane opp og att, opp = opne, att = stengje. Vert ordet bruka utan preposisjon, tyder det å stengje.	Nò må du inkji lòke att'e, for då sleppe eg inkji út'tte. Lòkji opp så eg slepp'e út! 'An lòka att'e húrí førr'ell 'an la seg.
lòke seg inni	stengje døra innanfrå med lòke	'U lòka seg inni i taddâ så inkji sauin klemde seg mót húrinn å sluppe út.
lòkebórd	to og to bordbein i kryss og eit langsgåande "lokebord" til å halde krossane stabile (om bord med fire føter)	Der æ a lòkebórd gjænom stigjí dèr da krosse.
lòkestíg'e	1. krokveg 2. "siksakveg", krokveg, bakveg (overførd tyding på alle forklåringane)	1. Mi fóre jamt mange lòkestíga fysst mi fóre úti. 2. 'An tók allstǿtt nåkå lòkestíga, Gunnår, fysst 'an ville få det som 'an villi.
lòkestokk'e	1. stokk i lafta bygning tvers gjennom hus (stikk utom veggen med lòku på utsidene, som låser) 2. "bord" med fire "bordsteg" (frittståande to og to føter, ståande i kross med eit lòkebord gjennom krossen). 3. stokk som er del av ein vadmålsstamp	1. Lòkestokkjen i desse gamle lǿunn hèv' mest'e rotna. 2. Lòkestokkjen held'e krossfótó ihóp. 3. Der æ tvei lòkestokka 'å kvære léne 'å stempló.
lòkestǿi	samling av ormegras (høge bregner)	Der va' så fæle lòkestǿi at eg snåva å datt.
lókji	stor menneskefot	Nò frýs'e eg 'å lókó! 'An ha' nåkå lange lóka ti' fǿta.
lòkstǿi	stad der det veks mykje lòk'e.	Lòkjen veks'e jamnast'e som lòkstǿi, å dei stǿste stǿí æ hågt 'å heiinn.
lòku	1. bløygar i båe endar av ein lòkestokk'e (for å halde på plass) 2. breie trenaglar som går gjennom 3 stokkar i raustet på ei stølsbu 3. 2x3(troer)=6 planker (stemplar) som vert lyfte opp og sleppte ned for å stampe (tove) vadmålet i ein kledestamp	1. Lòkun kan an stramme mæ å banke da leng'e néd. 2. Lòkun æ gjåre av nåkå gróve planku som halde ihóp stokkan i raustæ. I raustó i a úthús æ det 'kji anna 'ell lòkun som halde stokkó ihóp, for der æ 'kji súi. 3. Lòkun i an klæ'estamp'e var' lypte opp å sleppte néd, å på den måten vare vallmåli tǿvt.
lòkåri	"høvel" (Langt, rektangulært trestykke. Midt på er det sett i høveltann med festekile. Til å spenne fast i høvelbenk slik at emnet vert ført over tanna. Brukt til høvling av stavar til lagga kar).	Lòkåren laut vèr' kvoss'e sill' an få lagge ambaran greitt ihóp.
lómehals'e (H)	noko "snillare" enn drittsekk	Eg vi' 'kji have nåkå mæ dèg å gjère, din lómehals'e!
lommefille	lommetørkle, lommeduk	D'æ sjella fókk brúke lommefille nò ti' dags.
lomseleg (H)	person som ikkje ser godt etter kor han går
lòne	1. vente og sjå om det går over 2. fare smått, gå smått	1. Eg trúr d'æ best'e å late det lòne. 2. Det lònar undâ, men mi vare nóg færige ti' kvelds.
lóne tåru	krokodilletårer (falske tårer)	Lat vère mæ dessa lóne tåró dí!
lòne undâ	arbeide jamnt og roleg	Det hèv' lòna godt undâ mæ arbeiæ åkkå i dag.
lónegófa	1. rustvingespinnerlarve (pelskledd makk) 2. Den vonde (bruka når ein ikkje ville nemne Djevelen direkte); slangord	1. Lónegófaen æ lóen, så 'an må vel vère frostsam'e? 2. "An kunna trú Lónegófa ha' vòr' 'er", sa Mamme fysst alt var gali.
lònen	roleg, tolmodig	Ånund va' allstǿtt så lònen, 'an tenkte vel at tí'í kåm mæ a løysing.
longe	for lengst, lenge sidan; berre bruka i positiv	'An æ longe dǿ'e. Mi våre longe færige mæ høyttæ då regni kåm.
longe sía	for lengst, lenge sidan	Hèr æ bókjí eg lånte av di longe sía.
lòni	1. hyggje, ro, kvild 2. straum i elva som stilnar av	1. Der fýgd' 'enni Margjitt så gó'e an lòni. 2. Der va' an líten lòni i åne dèr mi lauga åkkå om sommåri.
lopt	1. stabbur 2. andre høgda i stabburet Sjå også búr, búrsvòl og loptsvòl.	1. Lopti mitt æ ifrå 1600-talæ. 2.Stasklæí hinge oppi loptæ.
loptsstétt	trappa opp i loptsvòlí	Loptsstéttí æ brott å gange opp.
loptsvòl	svalgang rundt andre høgda på eit stabbur (uttalast oftast "lossvòl") Sjå også bursvòl, búr, lopt og svòl.	Loptsvòlí æ 'å adde fíre léa 'å loptæ. Sòme turke tvegne klæi i loptsvòlinn.
lorgnettu	brille utan stenger som ein fester med ei klemme over naseryggen; bruka berre i fleirtal	Veit du koss dei gamle lorgnettun såge út?
lórt'e	1. avføring frå folk og dyr (klump- eller perleforma) Sjå også myk og dærli. 2. bruka som skjellsord om folk	1. Desse lǿrtin mòg' vère ette' a rådýr. I stiddó æ mykji lórt'e. 2. Det æ an lórt'e, 'an sæter alli.
lórtefluge	gjødselfluge (brun fluge som ofte heldt seg i mittingjinn)	Lórteflugun svarme fórt kring lórtemukkun.
lórtefút'e	1. person som såg etter at folk stelte godt med buskapen (dyrevern) 2. person som såg etter at helse, hus og bygningar var i samsvar med helseforskriftene	1. Bónden líka inkji itt lórtefúten kåm ti' gards. 2. Lórtefúten krauna fælt då 'an kåm ti' Heimiga'.
lórtekumm'e	gjødselkjellar under fjøs	Det va' tungt å lesse myk 'pi mykkjerrâ i lórtekummæ.
lórtemukke	avføring frå storfe	Inkji trǿ n'i denna lórtemukkâ mæ dei nýe skó dí!
lórterèke	rèke til å mòke med i fjøset	Lórterèkâ kunna vère av tré ell' av jinn.
lórteríve	kraftig rive med grove tindar (bruka til å jamne ut møkka når ein búa)	Nò have mi búa vodden, så nò ljóte mi fare ivi mæ a lórteríve.
lórtesekk'e	"drittsekk" (sterkt nedsetjande uttrykk om person)	"Din lórtesekk'e; kví narra du meg sossa!
lórteskap	1. svært ugreitt 2. svært ufint (dra fram att ei ugrei sak)	1. Det va' nåkå lórteskap at detta maskjíni sill' gange sund'e! 2. Det va' nåkå lórteskap at du sille kåme dragandi mæ detta nò att'e!
lórteskodde	reiskap av tre til å spreie gjødsla på støylsvollen med (med handtak og flatt i enden)	Hèv' du sétt lórteskoddâ mí?
lórteskræe	turka kuruke	Lórteskræun kunna an elle mæ.
lórteslåre (V)	reiskap av tre til å spreie gjødsla på støylsvollen med (med handtak og flatt i enden)	Sigúrd brúka lórteslårâ så úvýri at 'an sló 'æ av.
lórtestai (H)	haug med husdyrgjødsel frå inneforings<->sesongen lagra i gjødselkjellaren Sjå også stai.
lórtevedden	ureinsleg	Åni va' så lórtevedden at eg veit 'kji om eg ha' villt ète smø̀ri 'ass.
lòs	"på gli", godlune	Nò æ Såvi på slig lòs ti' rǿe.
lòse	1. løyse, losne (om td forkjølelse, is som bryt opp eller nedbør) 2. få større jur mot kalving (om ku) Bruka i uttrykket lòse undâ	1. Nò trúr eg detti krími lòsar plent. Nò lòsar det ti' mæ regn. Fær du alli lòse denna skrúvemoirí? 2. Nò fèr'e kjýrí ti' lòse.
lòse ti'	kome seg i veg, losne (td større mengde buskap eller tømmerstokkar under fløyting)	Då flòtaran finge løyse stokkjen som héldt vasâ, då lòsa 'an ti'.
lòse undâ	kome i gong for å få eit stort arbeid til å gå unna Sjå også lòse.	D'æ góslegt fysst det lòsar undâ.
lòselèg'e	nedsige (om drektig ku, rett før kalving)	Kjýrí æ så lòselèg, nò æ 'u på bèringjinn.
love fyre si	gje Gud ein lovnad (oftast om å gje til fattige eller til kyrkja, når ein er i naud eller knipe)	Svein lòva fyre si, men héldt inkji di 'an lòva.
lòve godt	tvinge nokon til å gje seg eller love å halde fred (oftast i samband med slagsmål)	Åsmund lòva godt då 'an varte nøydd'e ti' gjève seg.
lòve vóndt	love å hemne seg, love at noko vondt skal hende den andre parten	Fanten lòva vóndt då 'an alli fekk nòkå ting.
lóvevott'e	vott utan fingrar, har berre tommel Sjå også mufla, finglingevott'e og vott'e.	Lóvevettin æ varmare 'ell finglingevettin.
lóvi	handflate	"Legg i lóvi lat meg få, så inkji lislefing ska' døy ifrå" (herme etter Bergit Kjetilsdotter Rike, om born som spør etter noko godt)
ludrelèg'e (V)	liten og tjukk og lite sprek person Sjå også labbelèg'e	Birgjitt æ så lítí å ludrelèg.
lú'e	1. benken i kvernhuset som kvernsteinane ligg på 2. sterk lyd 3. halmstrå	1. Det ligg'e mjø̀ldust på lúæ. 2. Der kåm an fæl'e lú'e frå ånæ.
lúe	1. lyde so, få inntrykk av 2. rope høgt 3. blåse i lur eller horn	1. Eg tótte helst' at det lúa som 'an inkji va' nåkå móta. 2. Da høyre det lúa 'å hí lénæ 'å vatnæ. 3. 'U lúar så det høyrest langt av lei.
lú'e	bukkehorn eller stutehorn til å blåse i	Mi stóge ein i kvære túnæ å blése i lúi.
lúebjalkji	to stokkar eller bjelkar som held oppe lúen	Lúebjalkan gange frå vegg'e ti' vegg'e innst i kvinn'úsæ.
lufsandi	gåande med lange og tunge steg	Bjynnen kåm lufsandi å grýlti.
lufse	labbe, flagre (gjeld td bjørn og folk)	Bjynnen lufsa avgari då 'an varte ræda.
lufseleg (H)	ustelt og rufsete	Svenkji va' så lufseleg, mæ feitt, langt hår å hòlutte buksu.
lufselèg'e	uflidd, flokete	Adde brǿan våre så lufselège, den eini verre 'ell den hin.
lukst	beint, direkte; vert ikkje gradbøygt Somme seier "lukt".	'U reiste lukst at Finndalæ. Eg fýgd' 'enni lukt at Stavedalæ.
lumren	lummert	'Er æ så lumri, eg trúr det snart kjæm'e tóreveir.
lúne	lune Sjå også úlúne og lúnutt'e.	Det va' a fæl lúne 'an kåm på, Haddvår, 'an vill' alli gange mæ sokka å skó om sommåri.
lunn'e	nedste delen av ein høystakk (ein legg høybyrder i botnen)	Lunnen lýt liggje oppifrå, så høytti held'e seg tjurrt.
lunne	leggje opp tømmerstokkane i ei velte	Dei tvei kjøyraran hjelptest mæ å lunne.
lunnendi	særrett i felleseige i utmark	Det høyre mykji lunnendi ti' dei garæ, bå' heiemark, fiskerétt'e å jaktarial.
lunsa	grovbygd, velvaksen (vert ikkje gradbøygt)	Gunnúv æ an lunsa kar'e.
lunse kar'e / lunsa kvendi	person som er velvaksen og kraftig bygd	Svålaug va' a lunsa kvendi.
lunse si	lage rørsle i eit mjukt underlag (td ei blaut myr)	Ungan lunsa sikkå på dei blaute mýrinn, da tótte det for gama.
lunse å gange	gå seint og avslappa (lange steg, med svikt i knea; berre bruka om menn)	Sigúrd lunsa å gjekk ette postvègjæ.
lunselegg'e	legg som har jamn tykkleik	"Då eg såg 'an ha' lunseleggji, då varte eg inkji ræd'e 'an", hermde da ett' 'ó Bjynn.
lúnutt'e	lunete Sjå også lúne.	Det æ úhǿgt mæ lúnutte fókk, an veit alli ko da vi'.
lupt'e	lukt Sjå også lupte.	Det kunna vèr' våk'e lupt'e fysst an tók út taddi. Om våri kan det vère an kallèg'e lórtelupt'e itt da hav' kjøyrt út myk.
lupte	lukte Sjå også lupt'e.	Údýrí lupte sikkå fram ti' daue dýr. Dýr lupte sikkå fram dèr det æ mat'e å finne.
lúre	linn dyreavføring (frå td ku eller katt)	Inkji trǿ oppi denna lúrâ, Bóa!
lurk'e	1. stor svær kar 2. tungt handyvli. Sjå også lurkelèg'e	1. D'æ visst enn fæl'e lurk'e Signe hèv' funne si! 2. Du må 'kji slå nåken mæ dessa lurkjæ, du kan drèp' 'an!
lurkelèg'e (V)	uttrykk bruka om stor og kraftig kar Sjå også lurk'e.	Såvi æ helst'e lurkelèg'e, så fókk tòr' alli ǿrt' 'an.
lurvelèg'e (V)	svært uflidd og ustelt	Fanten såg så lurvelèg'e å stygg'e út at eg varte plent ræd'e.
lúse	leggje noko av tre i mellom for å tette ei opning mellom stokkar i lafta bygningar	Itt det ha rotna i súó, midjom stokkó, laut an lúse for å gjère det tétt.
lúsebiti	braubit full av lyser som skulle vere "medisin" for ein døyande person Sjå også biti.	Da prǿva mæ lúsebiten, men Tommås dǿe líkevæl.
lúsefedden	full av lus	Det va' skamleg å vare kadda for lúsefedden.
lúsekupte	setesdalskufte Sjå også krulli, kupte og grautkupte.	Lúsekuptâ va' a karmanneplagg den tíd dalebuksun våre i dagleg brúk. Lúsekuptâ vare au kadda lúsetrøye.
lúsenèt	del av broderiet på setesdalsbunaden; både for menn og kvinner	'Er æ sérs vént lúsenèt på brúsdúkjæ mí.
lúsetrøye	lusekufte	Lúsetrøyâ høyre mæ ti' rétte klæi, men vare au no brúka ti' "almindelège klæi".
lúsingji	trekloss til å feste mellom underbord i ein kledning (under påborda)	Mýsan krjúpe inn disom lúsingan dette út.
luske	plukke lus av nokon	Stundom kóme bonní ó' skúlâ mæ lýsa i håræ, å då laut an luske da. Apekattan plage luskast.
lussefærd	åsgårdsrei	Æ di 'kji snille, så kjæm'e lussefærdí å tèk'e dikkå.
lussenótt	lengste natta i året	Lussenóttí æ trettendi disember. Kjýrí bít'e i bandæ å sei'; lussenóttí den lange; 'U æ som tvæ, svòra veiren.
lúsutt'e	tom for pengar (slang-ord om tom pengepung)	No æ pungjen min så lúsutt'e at eg hèv' alli pænings mynt.
lut'e	del, bit Sjå også lute.	No hèv eg fengje lytin ti' bílæ mí.
lute	dele opp slakt i lemer Sjå også brykkje og lut'e.	Mi ljóte lute å salte slakti i dag.
lút'e	framoverbøygd Sjå også framlút'e og kruppen.	Góme varte lút mæ åró.
lute	måtte Sjå også ljóte.	Mi lute sjå å vare færige i kveld.
lute sund'e	dele opp i mindre delar (td ein gard; negativt uttrykk)	Nò mòge di inkji lute sund'e denna stóri å gó'i gar'en!
lute take	vere nøydd til å slakte	Gunnúv laut take kjýrí, 'an ha' alli etti høy.
lúte út	1. få straff for noko ein har gjort gale 2. betale for / gjeve gjengjeld	1. 'An laut lúte út'tt'e for det 'an ha' gjårt. Gývi laut lúte útt'e at 'u ha' forrennt seg i handelæ. 2. D'æ gama å lúte út fysst fókk æ greie.
lutmédel	aksjekapital	L/L Setesdal Automobilrutor ha' nóg lutmédel ti' å kunn' starte rútekjøyring oppette dalæ.
lutskorne skó	bestemt type heimesauma kvinnesko	Lutskorne skó æ samelègaste ti' rétte klæi.
lutslå	når ein tek på seg å slå, turke og få i hus høyet som ein annan eig, og han som utfører arbeidet får halvparten av grøda	Papa lutsló fire høysloss oppi Hylisdalæ.
lututt'e	ujamn grassetnad frå stad til stad (td om slåtteteig på heia)	På mýró kunna det vèr' lututt'e, sòmestad fillí slåtte, å airestad knabbe slåtte.
lýast gali	misoppfatte noko som vert sagt	Eg æ så tunghøyr'e, eg lýest tídt gali.
lýast sò	"(folk) seier so", "høyrest slik ut",	Det lýest sò at da vi' selje Oppistog.
lýdd'e	om person som folk lyder etter og tek råd frå	Gamle-Dreng va' ein av dei klókaste å mest lýdde menna.
lýe	1. lyde etter 2. gjere det som einkvan seier at ein skal gjere 3. bruka om noko som høyrest langt (td bjøller)	1. Lýi no etti bonn! Eg lýdde ette bjøddu, men høyre alli a slag. 2. Hunden vi' alli lýe, 'an hèv' fengje gjårt som 'an vi'. 3. Bjøddâ 'enni Ingerós lýdde langt.
lýe om / lýast om	vitje, stikke innom	Du lýt lýast om åkkå fysst du kjæm'e denné vègjen.
lýgje si	1. bøygje seg (gjere seg låg) 2. gjere ryggen lågare, bruka om dyr	1. Du lýt lýgje di fysst du gjeng'e inn loptsdynní! 2. Sauen lýgjer si fysst 'an flýg'e å 'an legg'e hondí på ryggjen 'ass, ell' at veiren kjæm'e néri.
lygjebléme	blemme på tunga, gjerne i samband med forkjølelse Sjå også bléme.	Eg hèv' jamt lygjeblému.
lygjeheim'e	person som ein ikkje kan tru på (lyg mest allstøtt)	Det va' an fæl'e lygjeheim'e, an visste alli ko an måtte trú.
lygjeleg	utruleg, uventa	"Ja, æ det 'kji lygjeleg, nò æ tímen gjengjen", sa læraren mæ skúlungan, då det va' fríminutt.
lygjen	usannferdig, usætande	Eirik æ så lygjen, det æ alli nåkå fare ett' 'ó.
lygjesaum'e	usynleg sytråd når ein saumar med symaskin (vert dekka av ein fald)	Lygjesaumen kan an alli sjå.
lygjesòge	"sladresoge", usann soge	Lygjesògun ska' an inkji fare etti, å inkji bère útivi.
lygjesvæe	usann soge	Det va' nåkå kallège lygjesvæu Haddvår kåm mæ i gjår.
lygji	lygn	Danil fór mæ lygji, 'an va' alli sætandi. An kan 'kji fare etti lygjó 'enni Gunvor.
lygn	lygn, løgn Sjå også ljúge.	Det æ den stǿste lygn som kunna ljúgast, at eg hèv' stòle høy!
lygne	verte varmare	Nò slær omnen ifrå si, så det lygnar i stògunn.
lykjili	nykel Sjå også lyklehòl. Mange seier i dag "lykli".	'An ha' gløymt lykjilæ, så mi sluppe alli inn.
lykkje	sløyfe / bukt på tau,tråd o.l.	Båtsmannsknòpen å rennenúten hav' inkji lykkju.
lykkje	flytje skórâ opp og ned	Lykk opp kaslâ å legg 'pundi skjíevé'e så søyningjen kjæm'e fórt 'å sau'!
lykkjenút'e	same tyding som rennenút'e	Det æ så greitt mæ dei lykkjenútó, dei æ snartí få opp'tt'e. Eg strottar allstǿtt sekkjin mæ lykkjenút'e, så æ da létte å få opp'tt'e.
lykkjesýe	sylje som er støypt (6 halvringar (lykkju) mellom indre og ytre ring, og endane av halvringane stikk noko inn i midtringen (den inste)	Æ lykkjesýâ dí gåmó?
lyklehòl	nykelhol Sjå også lykjili.	Gútetraven stód å kaga inn lyklehòli.
lykleskrjå	beslag for nykel	Lykleskrjåí kunna hav' úlíke formi, særleg på kjistó.
lyksen	utrygt for, ha tendens til bruka i uttrykket vere lyksen ti'	D'æ så lyksi ti' dette ó' fysst an hèv' hòl i lommó. Det æ lyksi ti' vare regn fysst himmelen æ så myrk'e. 'An æ lyksen ti' drikke.
lykte	avslutte, nærme seg enden	Detti regni kjæm'e ti' å lykte i an flaum'e.
lyktost'e	kalvedans, råmjølk-ost Sjå også råmýkkji. Sjå oppskrift i heftet "Gamle matoppskrifter og matskikkar frå Valle", utgjeve av Valle Bondekvinnelag.	Nò hèv' Gullrós kåmi ti', så då var' det lyktost'e fyr' åkkå.
lýme	når hesten legg øyro attover; det er eit teikn på at han er vond eller i ulag	Det æ sjella at hesten åkkå lýmer.
lýmelèg'e (V)	bister, skarpe og vonde augo (helst bruka om folk og hest)	Mi ha' an hest'e som va' så lýmelèg'e itt det blés å det kåm nåkå farandi i vindæ. Åsmund varte helst'e lýmelèg'e då han varte sett'e ti' gjère di tyngste arbeii.
lyng	lyng	Lyngji blǿmer vént itt det haustar.
lyngròt	tre som er rote frå rota og langt opp i stamma	A tré mæ lyngròt æ 'kji brúkandi ti' så mange ting.
lynne	varme opp metal ved smiing (slik at det vert lettare å forme; skal ikkje gløde; eggreiskap måtte deretter herdast)	Lynner an ståli mæ an smíar, så vare det 'kji bit í det.
lypte	lyfte	Inkji lypti nå på denna tungji steinen, di kunne forslíte dikkå, unga!
lypti	svært tungt løft	Denné steinen æ a heilt lypti.
lýse	1. rester, merke etter 2. glenne 3. ljoske	1. Eg såg 'kji lýsun ette búskapæ. 2. 'An gådde a lýse i skógjæ. 3. Eg såg a lítí lýse i búeglasæ, å då fann eg fram i mørkræ.
lýse	1. opplyse, kunngjere 2. seie	1. Det varte lýst for 'an Tarjei å 'æ Turí i kjørkjunn førri sundagjen. 2. Knút lýste at 'an inkji ville vère mæ på jakt i år.
lýse fyri	lese opp lysing tre gonger i kyrkja for dei som skulle gifte seg (presten gjorde dette)	Det va' 'kji så enkelt gjipte seg førr'e som det æ i dag; an slepp'e å lýse fyr' si.
lýsemakk'e (V)	St. Hans-orm Sjå også skjynnemakk'e (H).	Lýsemakkjen kan lýse fínt rundt jónsoktí'i.
Lýse-Pér	"ånd som styrde ljoset"	Fysst tyriellen lýsti, å Lýse-Pér gjåre sí plikt, kunna det vare bå' ljóst å varmt i stògunn.
lýsflekkjutt'e	fregnete i andletet (vert ikkje gradbøygt) Somme seier "ljósflekkjutt'e".	Æ fókk raudhærde, æ da jamt lýsflekkjutte.
lýstre	fiske med lyster (må gjerast i mørkret og med sterk lykt) Sjå også lýstrejinn, gåtte og på gåtten.	Itt da lýstra i bekkjó om hausti, kunna an få nåkå fæle "gòlúva".
lýstrejinn	reiskap til å fange fisk med, når einlystrar Sjå også lýstre, gåtte og på gåtten.	Èg hèv' alli fiska mæ lýstrejinn.
lýtast	vere motsetnad	"Ríkdóm' å kjærleik' kunn' alli fýast, det æ så jamt dei i lívæ lýtast" (stevline)
lýte	1. tale til rettes, klandre 2. skjemme ut, gjere mindre verd	1. Mange lýte fókkji for at da gjère líti. 2. Der æ sò bratt'e å lang'e vassvèg'e at det lýter dei støylæ.
lýti	feil, mangel, noko som skjemmer Sjå også lýtelaus'e og leitt lýti.	Å gjipte seg æ 'kji hestebýti, for an fær 'kji rèke opp'tt'e om da have lýti.
lýug'e	lydig Sjå også úlýug'e.	D'æ gama hav' lýuge bonn!
lyv'e	varm vårluft; bruka berre i eintal	Itt lyven kjæm'e; då æ det våri!
læ	le	Adde lóge då eg hermde ette læraræ.
læ at	le av	Svålaug va' så lǿglèg at mi lóge at 'enni adde samen.
læ at skjýflókó	le for sjølve seg	Lær du plent at skjýflókó?
læ i kjíkji	le til ein "syp etter pusten"	'An tótte det va' så lǿglegt at 'an ló i kjíkji.
læ si godt	le godt	Tòróv ló si så godt fysst mi dutte.
lædokk	smilehol, smilerynke	I hòkunn ha' 'an a djúp dokk, å lædekka i kjakó.
lægd	søkk i lendet	Om hausti frýs'e det léttare i lægdó 'ell hægri oppi fysst det æ stilt i veiræ.
lægje	gjere lågare	Eg hèv' lægt tili hèra i stògunn, så eg hèv' fengje mei' tòkehægde.
lægne	verte lågare	Heian lægne néd mót bygdinn.
lækjisblekkji	groblad	Indianaran i Amérika kadda lækjisblekkjí for "den kvíte manns fótefar".
læleg	ser mildt ut (om veret)	Det æ så læleg i dag at det vare vel klabbefǿri itt mi sku út på skjí.
læne	mildne; bruka berre om veret og berre i eintal	Det sille læne mót hægjinn.
lær	lår	Eg hèv' fengje a stórt blåmerkji midt 'å læræ. Detti véne læri vi' mi salte å røykje.
lærari	1. haugianar, bibelbod, reisande talar, emissær 2. lærar	1. I Sætisdal vurte haugianaran kadda lærara. 2. Der va' stǿri forsil midjom læraró førr' i tíinn.
lærarrukle	lite bryllaup utan øl og dans Sjå også rukle.	Mange tótte nóg inkji nåkå víare om lærarruklun.
lære	lære	I gjår lære eg å fíle motórsagjí.
læse	låse Sjå også læst'e.	Nò ljóte mi læse búí godt att'e førr'ell mi reise heim'tt'e av heiinn.
læse hendan	falde hendene	Da læste hendan fysst da båe for maten.
læst'e	vere låst, perfektum partisipp av å læse; vert ikkje gradbøygt	Bílen min æ læst'e, å eg hèv' fǿrt bort lyklen!
lætri	dårleg liggjestad eller opphaldsstad (trongt i eit hus eller ei bu)	Det va' a fælt lætri å liggje unde enn heddéri i úveir. Sòden lætri tenkte eg inkji denne búí va'.
lætt	mildt	Fysst det æ lætt æ snjóren kramm'e.
lætt veir	mildt ver Somme seier "læ-veir".	Det va' lætt veir, så snjóren seig ihóp å kremdi.
lǿ	stable Sjå også la.	Bjørgúv lǿr vé'e kverr dag'e om våri. Da lodde mange ló.
lǿe	1. høyløe (lagringsplass for høy i eit uthus) 2. uthuset på ein gard (der husdyra og forlageret er) Sjå også høylǿe og lauvlǿe.	1. Høytti va' i lǿunn, å så æsla da å båre det ti' fjós å taddi å stadd'e for hest'e å búskap'e. 2. Dei gamle lǿun våre timra å helst'e håge.
lǿesvòle	låvesvale	Lǿesvòlun byggje rei i lǿó.
lǿetrèv	oppbygt golv i løa Sjå også fjóstrèv.	Lǿetrèvi brúkar an ti' å setje ting an inkji brúkar så jamt.
lǿetropp	låvebru Sjå også kjøyretropp og kjøyrelǿtropp.	Mange lǿetroppi våre kalleg bratte.
lǿgje	eit lite opphald i regnver Sjå også líse.	Der va' a lǿgje så eg fekk springe å hente brau i ell'úsæ.
lǿgjeleg (V)	bruka om noko som er å le av	A jólebasse-maske ska' helst'e vèr' nòkå lǿgjeleg laga.
lǿgji	morosamt, festleg	Det va' lǿgji at det gjekk sossa!
lǿglèg'e (V)	morosam, til å le av Sjå også adjektivet lǿglèg'e (H), adverbet lǿglegt (V) og kaksen.	Itt 'an fekk den lúnâ, kunna 'an vère kalleg lǿglèg'e.
lǿglèg'e (H)	morosam, til å le av Sjå også lǿglèg'e (V), adverbet lǿglegt (H) og kaksen.	Itt 'an fekk den lúnâ, kunna 'an vère kallege lǿglèg'e.
lǿglegt (V)	morosamt, til å le av Sjå også adverbet lǿglegt (H) og lǿglèg'e (V).	Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla. Det va' nóg lǿglègare det som èg såg. Det va' det lǿglègaste eg hèv' sétt.
lǿglegt (H)	morosamt, til å le av Sjå også adjektivet lǿglèg'e (H) og adverbet lǿglegt (V)	Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla. Det va' nóg lǿglegare det som èg såg. Det va' det lǿglegaste eg hèv' sétt.
lǿk'e	del av bekk / lita elv der det ikkje er stryk (stillvetne) Sjå også lǿkje si.	I desse lǿkjæ æ 'er mykji fisk'e, men 'an æ smår'e.
lǿkje si	Når det vert ljosare og mørkare striper på vassoverflata; det er løkjin som er mørke. Dette er regnversmerke.	Itt vatni lǿkjar si vare det regn.
Lǿkjen fegre	Stadnamn i Hylestad; "fegre" tyder "fager" Sjå også fegrast og fegrast'e.	Der æ vént mæ Lǿkjen fegre.
lǿmendeår	lemenår, dei åra det er mykje lemen Sjå også lǿmendi.	Da seie det æ lǿmendeår kvert fjóri år.
lǿmendi	lemen Sjå også lǿmendeår.	Lǿmendí æ fæle ti' å níste.
lǿmske	person som ser sinna ut (helst i augo)
lǿmskleg (H)	"sint" utsjånad (helst i augo)
lø̀n	lønn	Lø̀ní hève så véne haustfarga.
lǿne fóri	"løne seg å fore" (bruka om krøter som det lønte seg å fø over vinteren)	Kjýrí mókka filli å lǿnte 'kji fóri lenge'.
lǿvd	lengdemål, ei handflatebreidd	Nò hèv' Auver vuksi så 'an æ a lǿvd stǿri 'ell fai sin.
løye	mjukt ullgarn Sjå også løyesaum'e.	An laut kaupe løye for å gjère løyesaumen på búnâ'æ.
løyegån	garn som er spunne av særs tunn og fin ull	Løyetjelli æ vòvi av løyegån.
løyesaum'e	uttrykk bruka om alt broderiet på setesdalsbunaden og setesdalskufta; bruka berre i eintal Sjå også løye.	'Er æ ennå mange som æ góe ti' saume løyesaum'e hèra i bygdinn.
løyesaume	saume dekorativt (på td bunad)	Yngjebjør va' gó' ti' løyesaume.
løyetjell	tríspòla raudt løyesjal (med kvite tverrstriper)	Løyetjelli æ vòvi av løyegån.
løynast	"lodnast" (td bruka om når nyklipte sauer byrjar å få noko meir ull på kroppen att) Somme seier "ló'nast".	Nò have sauin løynast, så det æ inkji så spélegt om da få nåkå snjór'e n'ive sikkå.
løyndekró	plass eller krå som ligg løynleg til og er vanskeleg å finne	I sòme úri kunna der vère fleire løyndekrǿ.
løyne	gøyme Sjå også løyne si.	'An løynte fjuskeleppæ unde' pultæ.
løyne âv	gøyme noko så ingen skal finne det	Nò ljóte mi løyne âv kakun, så inkji ungan ète da opp fyre jóle.
løyne si	gøyme seg Sjå også løyne og løyne å leite.	An lýt løyne si godt itt an ska' løyne å leite.
løyne å leite / bomme å leite	leike gøymsle Sjå også løyne og løyne si.	Det va' helst'e rundt húsi mi bomm' å leita.
løyni	gøymestad	Røysekatten fann si a greitt løyni.
løype	1. renne på ski / kjelke o.l. 2. skli av garde 3. halvkoke innmat til kurv'e	1. Då mi våre små, løypte mi mykji på skjí. 2. Stokkan løypte ti' så fórt néd bakkan itt da vår' sevla. 3. An plage løype livr å lungu ti' kurv'e.
løypekjåkkji	liten kjelke til leik	Hèv' du fǿrt sund'e løypekjåkkjen, Bóa?
løypeskòr	det enklaste av alle "hogg" (skòret er holka ut etter stokkjen)	Løypeskòr varte au kadda løypingeskòr.
løypingesó'	kraft etter å ha løypt koka innmat	Det va' kansi grísin som finge løypingesó'i?
løyrast opp	løysast opp i enkelte tåttar (om snøre, fiskegarn, taugverk som har lege lenge i vatn)	Itt taugverkji æ for gåmålt, kan det løyre seg opp.
løyre	bruka og garn eller anna som løyser seg opp	Dei gamle fiskenètí løyra sikkå opp fysst da vorte for gamle.
løyre seg	1. uttrykk bruka om når skaren blotnar 2. tafsast, løyse seg opp; gjeld tekstiltråd	1. Fysst skaren løyrar seg, æ det snart slutt på dei góe fǿræ. 2. Eg lýt snart býte bílbelti, det fèr'e ti' løyre seg opp.
løyse	1. abonnere på avis eller blad 2. sleppe krætúr ut på beite for fyrste gong om våren 3. løyse 4. betale, gjere opp 5. ta av reivan	1. Løyser dú "Setesdølen"? 2. "Hav' di løyst nò?", spúre Tårål 'an Taddeiv. 3. Fekk du løyse denna skrúven? 4. Òlâv løyste garen mæ tíe túsen. 5. Da løyste reivan på dèt lisle båni.
løyse land	spa fòri "langs land" på båe sider av åkeren	Det va' vaneleg å løyse land itt an ha' plǿgt, så åkren sille vare jamn'e i endó.
låg	trestamme (helst furu) som ligg nede i ei myr eller under vatn	A låg kan liggje i hundrevís av år fyrr'ell 'u rotnar.
låg'e	1. låg 2. bruka i uttrykket låge skó.	1. Haddvår va' hòvúi lægri 'ell Knút då da stóge på masjónstilæ.
låg'e måni	månen kjem opp i søraust	Fysst det æ låg'e måni, æ 'an inkji oppi så lengji.
låge skó	småsko Slå også låg'e.	Det æ a vårteikn itt an kan gange mæ låge skó.
låg'e vesta	vindretning noko meir mot sør enn strak'e vesta	Veiri kan vère nòkå mei' útrygt itt det kjæm'e frå låg'e vesta.
lågvóren	fantete (person som gjer fantestykke)	Sjå dèr æ den lågvórni Tommåsen i gong att'e mæ piksó sí!
låm	1. retning (overført tyding) 2. spor i snøen etter ski eller snøskuter	1. Ko slags låm vi' dú take i lívi? Tårål hèv' kåme på a bæri låm ette 'an kåm i arbei'. 2. Sòme vi' inkji gange på skjí åtta der æ låmi. `
låme	1. lage skilåm (gå fyrst i tungt snøføre) 2. planleggje	1. Eg æ så tròta, kan 'kji dú låme nò? 2. An lýt låme ette som an hèv' pæning'e.
låme kvær for sèg / lame kvær for sèg	kvar går sine eigne vegar	Det lýt kvær lame for sèg.
låmesjúkji	poliomyelitt (vere lam)	For inkji så lengji sía va' det mange unge som finge låmesjúkjen.
lån	lån (helst om ting)	Takk for låní, hèr fær du att'e sólbrillun dí!
låne ell'e	Få eld av ein granne. I eldre tid før fyrstikkene si tid, måtte ein passe på å dekke til glørne i åren med oske om kvelden, slik at dei levde til neste morgon. Dersom ein var uheldig og glørne dauda, var det vanleg å "av å låne ell'e".	Kan eg få låne ell'e av di; det hèv' slokna fyr' åkkå i nótt.
låsfǿr'e	låsbart	Dei gamle papírí ha' lègje lengji i a låsfǿrt skåp.
låske	"late som ein trur på noko ein høyrer, men trur likevel ikkje på det", "på liksom" (vert helst bruka i fleirtal)	Det va' barre låskun 'enni. 'An gjåre det på låsku.
låstast	låst, late som, skape seg som	'An låstest alli sjå meg. Det lést vère at 'u ville hjelpe mi mæ dei sau'e.
låt'e	lyd Sjå også låte.	Der kåm nåkå fæle læti frå dei kattó då da slógest!
låte	1. gjeve lyd Sjå også låt'e. 2. bruka i uttrykket låte av.	1. Læt'e det i dessa hågtalaræ, ell' lýt eg finne enn anné? Tarjei æ gó'e ti' låte 'å munnhorpe. Eivind læt'e 'å fløyte.
låte âv	kua sluttar å mjølke fordi ho skal ha kalv Sjå også låte og mókke 'å kåvi.	Blómerós hèv' mest'e låte âv nò.
låte í si	gje frå seg ein lyd	Anne lét alli í si, ko vóndt det gjåri.
låte ive si	gjeve uttrykk for undring ved ei uventa hending o.l. Sjå også ivelæti.	'U lét ive si då 'u høyre da ha lýst for 'ó Haddvår å Gýrí.
låte om	meine, påstå (mest berre bruka i preteritum)	Haddvår lét om at det va' sossa 'an vill' have det. Vetli lét om at 'an ha' funne si så vént a kvendi.
låvebrík	øvste stokken på halvveggen mellom låven og konngóvi	Låvebríkjí va' slití gjænom år å dage, å va' glatt å blankskúra.
låvedynn	Døra inn til låven på ei gamaldags løe. Todela, oppe og nede, den øvre stod oppe til lufting før dei treskte.	Sòme gamle låvedynna svive i tréjarra.
låveglugg	lita opning høgt oppe på veggen i låven (der dei treskte og kasta kornet)	Der va' låveglugg i låvó.
låvi	rommet i løa der kornet vart treskt med flygjil	I låvâ va' der godt å tétt tili så inkji konni datt néd. I låvâ la da konnbondí i tvæ røkkju mæ oksó imót kvorairne å slóge mæ flygjili.