landbrunn'e (H)

1. "kjellarromet" under fjøset der den faste og rennande gjødsla vert lagra (ein mòkar ned mokstreglugget og ned i "landbrunnen")
2. "kjellarromet" under fjøset der den faste gjødsla vert lagra; medan urinen går til "landkummen" (noko nyare driftsbygningar frå ca 1950)

1. Frå landbrunnæ lesst' an lórten oppi a mykkjerre, å kjøyr' 'an út'å åkren.
2. Landbrunnen 'ass Svein æ helst'e fudd'e no.

Ubunden form eintal
landbrunn'e
Bunden form eintal
landbrunnen
Dativ eintal
landbrunnæ
Ubunden form fleirtal
landbrunna
Bunden form fleirtal
landbrunnan
Dativ fleirtal
landbrunnó
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Substantiv
Kjønn
Hankjønn
Vallemål / Hylestadmål
Hylestadmål
Emne
Hus
Innlese av
Liv Helga Brokke (2016)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde (fritekst):
Knut H. Nomeland
Registrert av:
Sigurd Brokke (08.06.2013)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (28.08.2013)
Oppdatert av:
Bjørgulv Holen (09.07.2016)
Id fra gammalt system:
11662
Intern kommentar:
Knut H. Nomeland, tyding 2: Slik eg har oppfatta det er landbrunne der den faste gjødsla vart lagra og landkummen var for landi (urin). Det vart sagt so på Nomeland . Papa f. 1916 bruka desse to orda og det var tydelig skille mellom dei. Ein køyrde ut land frå landkummen og lort frå landbrunnen. Om desse orda kom inn i språket samstundes med at ein bygde nye driftsbyggninger veit eg ikkje. På Nomeland vart ny driftsbyggninger bygde i 1956 og då bygde ein adskilte rom, landbrunn og landkum. I den gamle driftsbyggningen kalla ein gjødselageret mitting og den var på utsida av fjøset. Knut H Nomeland