Ordliste

alltids

Eg kan addeleis brúke detti ti' eit ell' anna.

alle stader

Addestad hav' mi sète rǿa.

1. i sin beste alder fysisk
2. den / dei beste
3. aller

1. Eg lypte å bar 100 kjilo då eg va' på det adraste.
2. Den adre sterkasti mannen, va' Knút. Hú æ den adraste av dei trjå systó. I ungdómshópæ va' Signe av dei adraste.
3. I da adre gamlaste bǿka å bræv mi kunn' finne, æ der ei å onnó úlíkheit i stavemåtâ.

imponerande, frykteleg

'U sprang ageleg, å kåm fysst'e i mål.

1. annleis
2. dersom ikkje

1. D'æ alli aila 'ell at pæninge lýt an have. Ha' eg sillt gjårt det ailas?
2. Aila dú hjelper mi, greier eg det alli.

andre gonger

Airesinni kan det gange aila.

ikkje heime hjå seg sjølv

Førr'e va' det av å ti' bonn som inkji vill' antel ète ell' på dó airestad.

altfor

aldri, ikkje

Èg hèv' alli gjårt detta førr'e.

alltid

Det va' allstǿtt nåkå vas mæ 'ó Pål.

1. heilt
2. allereie

1. Eg sprang alt heim'tte forotta å stanse.
2. Eg hèv' alt gjårt det.

travelt

Det kan vèr' amli i lembingjinn.

1. travelt, brysamt, strevsamt
2. ampert (når to eller fleire diskuterer høglytt, og det vert dårleg stemning)

1. Det va' ampi å skjǿre den tungji snjóren.
2. Nò vare det så ampi at det æ best'e å reise.

mot sola, mot klokka

Vi' di sende detti kakefati andsǿlis?

travelt

Det æ så annvint i slåttonninn. Du hève det visst annvint i dag. 'An ha' det allstǿtt kalleg annvint i slåttæ, for 'an va' plent eisemadd'e.

fattigsleg

Det såg armódsklegt út, men det va' godt.

så som så, fælt
Sjå også atsilig'e.

Der va' helst'e atsiligt dèr nórd, den tíd da drukke heile dagan.

bakanfor

Stó' du frammafyri ell' attafyri då det smadd?

attåt, i tillegg
Sjå også preposisjonen attat.

Eg brúkar mykji syr attat eplegraut'e.

attantil, bakanfrå

Dalebuksun æ véne attâti, mæ dei stóre skjinnfuinn.

1. att, tilbake
2. om att
Sjå også ette / etti.

1. Papa reiste for a bil sí'a, men eg veit 'kji nær 'an kjæm' att'e.
2. Fysst eg kairar kairefyddi, så tèk'e eg da att'e å rullar.

knept heilt opp (om skjorte)

Haddvår gjekk allstǿtt mæ skjortun att'enappa.

bakover

Skjíne mí æ så leie ti' skríe attetti fysst eg gjeng'e mótbakkji, da æ så bakskreidde.

attfor

Drag gardínun attfyri!

bak

Dei som ha' fengje bonn ottafor ekteskapi, laut sitje på an tausestól'e attenat troppinn, attast'e i kyrkjunn.

av og til

baklengs

under, innunder

Sèt a fat attundi så inkji oljen renn'e n'i asfalti.

òg
Sjå også å.

Vi' dú au på fótballkampen? Èg vi' au fýe, sa gúten å sprang ette fai sí.

austanfor

Tilemarkingan bú austafyri.

austanfrå

Der kåm mange austâti ti' spilemannsstimnunn på Rysstad.

austetter

austover (bruka i samband med å reise over heia til Telemark eller lengre)

'U reiste austivi, ti' Tilemark.

lett å sjå (at noko er gale)

D'æ au'sýnt sjå at inkjí dú hèv' bunde a konnband førr'e!

1. til (bruka om å reise heimanfrå og på heia)
2. ferdig (med td arbeid eller måltid)
Sjå også preposisjonen av, heim og av å heim.

1. Mi kóme âv i gjår, og så vi' mi heim'tt'e i morgó. Mi vi' inkji âv å heim same dagjen, mi vi' liggje a nótt. Kòr æ det dú vi' âv?
2. No have mi slègje âv. No have mi baka âv. Då mi ha' ète âv, nøytte mi åkkå ti'. Nò hav' mi drukkje âv.

"kome ut av syne", "kome attom noko så ein ikkje ser det lenger " (vert ikkje gradbøygt)
Sjå også avleite.

Det bar avbakkt, så 'an kåm út av sýni.

ugreitt laga, avvik frå normal form

Detti skapti æ så avskapeleg, det æ alli greitt å halde í.

avsides

Da búdde så avskjekkjeleg i Øysæ.

fotografert

Eg varte avskjeldra av 'ó Knút Jónson Heddi.

kvitte seg med, avlive

Eg fekk avstikk mæ dessa filletingjí eg ha' liggjandi.

baklengs

'An raut bakklengjis útive múren; 'an va' søkkfudd'e.

på skakke, ugreitt, vanskeleg å lage, "går opp og ned"

Det hèv' gjengje så bangli i dag.

berre

Der fýgde barre mæ sommårsdekk ti' bílæ eg kaupti.

vanskeleg og tungt å ta seg fram på grunn av djupt og laust snøføre (vert ikkje gradbøygt)
Sjå også bauten og baute.

Bjúg gjekk ette snòrelåminn, å det varte så bauti at 'an snúddi.

"mogeleg å bere" (over ei viss avstand; pga form og tyngd)

Skrýti ti' sepratóræ va' mest'e inkji bèrandi fysst an sill' flytj' 'an ti' ananné støyl'e.

berrhendt
Sjå også berrhendis (H)

Eg gróv bèrhendis néd i ískaldt vatn å fekk frost í meg. 'An kasta bort vettó sí å laut gange bèrhendis i kjylæ.

berrhendt
Sjå også bèrhendis (V)

Eg skrúva på traktóren heile dagjen i kjylæ, berrhendis.

einast, berre

"Eg kjenner bert úfré'e í mi nò", sa Såvi.

latterleggjord

Såvi varte bigrinen si' an samla på gamle tóbakksøskju.

når kabrettâ har skilt seg (gjeld "kabrette" og surmjølk)

Fysst den súre mjåkkjí hèv' blengsett seg, lýt an fløyte blengjen av, så mjåkkjí vare drikkandi.

brå smerte

Det æ bråvóndt å vare vafsestungjen.

bråkete

Der va' tidt så buldri, mæ mykji húving å håg'e musikk'e.

ord bruka om å ikkje få med seg alt (noko ligg att)

Det va' busmi gjårt, detta fjósstelli ditt!

byaktig

Det va' býens å krulle seg førr' i tí'inn.

sakneleg, einsamt, tomt, lengte etter folk / selskap
Sjå også dauvlegt (H).

Eg tikje så dauvlegt at eg vi' reise heim'tte i morgó.

sakneleg, tomt, einsamt
Sjå også dauvlegt (V), adjektivet stússelèg'e (H) og adverbet stússeleg (H).

'U tótte så dauvlegt ette 'ó Haddvår som dǿe i vår.

koseleg, hyggjeleg
Sjå også nósi.

No have mi det deisi!, sa gúten ti' jentunn sí.

der, på den staden

At dèr va' så glatt, kåm eg alli i hug.

der / der du er
Sjå også hèra.

Dèr må du inkji gange! Dèra ha' vòr' greitt å búdt, dèra dú búr. Kòri hèv' du kaupt denna skjortâ dèra?

attåt, i tillegg

Dèrattât fekk eg mæ mi a sokkepar.

uklårt, dimt

'Er æ dési i dag, plent som da spåddi.

difor

Eg varte sjúk'e i gjår, det va' dí eg inkji kåm. Eg veit det 'kji, det æ dí eg spyr'e

1. så
2. som
3. temmeleg

1. D'æ fælt di svårt'e du æ i dag!
2. Det va' frykteleg di det øyela'.
3. Det va' på di jamne mæ týtebèr i år.

difor

Pc'en min æ sund'e, så dífyri brúkar eg denné hèra.

1. langt mindre enn
2. endåtil, heller ikkje

1. Eg veit snautt ko gamle ungan æ, díel a kjýr. Det æ forsil an heil'e húslý'e díssel eitt menneskjinn, sa Gunnår då da sille nyste sikkå út.

ståkande, brakande

Tórâ sló så dòneleg.

"vel så" (td flink, stor)

Turí æ dragji leng'e ell Gunne. Knút æ dragji bèt'e ti skjóte ell Eivind.

bruka om tale: noko som kjem seint og med ettertrykk

Gjermund tala så drjúgleg å stempla, å visste ko 'an tala om.

drygt

Tårål sér allstǿtt så drjúgt på avlingjí. Mygla mjø̀l æ drjúgt.

overflod, rikeleg

Alt va' så drust dèr i húsi. 'U æ så drust mæ matæ, Gývi.

veldig, mykje
Sjå også dugelèg'e (V) og dugeleg (H).

Det va' dugeleg det 'u åt. 'U åt dúeleg.

likeleg, hamleg, stautt

Adde tala om ko dåmleg klædd'e 'an va', Stein.

allvisst, i alle fall, fyrst og fremst

På heiinn have slåtteteigjin jamt mange skjekla, dåvisst dèr der æ skóg'e.

ein gong

Eigong eg vill' på heií, såg eg an bjynn'e.

gjere ein ting med ei hand

Detta kan eg greie eihendis. 'An bar sekkjen eihendis.

betalt av berre ein person

'An bygde heile vègjen, eikosta.

på ein eller annan måte

Eikvorleis sku' mi få detta ti'.

ei eller anna gong

Dèt stykkji lýt eg lèse eikvorsinni. Einkvorsinni få mi vel vite det.

ein eller annan stad

Reissdýrí mòg' eikvorstad vère.

1. utan anna i tillegg, åleine for seg sjølv
2. einaste alternativ

1. Ystegrísen èt'e an einaste. Detti æ best'e å drikke einaste.
2. Det einaste måtte vère om du kóm innom sundagjen.

ein eller annan stad

Einstad lýt an gjèr' av si.

eins ærend
Sjå også adjektivet eislistis.

Eg lýt eislistis ti' býn for å býte denné fillni DVD-spilaren.

mellom regnbygene

Det va' 'kji samregn, men det va' 'kji lengji élemidjom.

1. svært, veldig (om alder)
2. svært, veldig (om å vere rask, td i rørsle og arbeid)

1. Kristí må vel vère ellandi gåmó nò?
2. Danil va' ellandi svint'e.

elles

Nò lýt du passe deg, hellist kjæm'e eg å tèk'e deg!

tett ved, tett på

Sauin æ ende nórenat støylæ.

langs etter

'U fiska vatni endelangs, men fekk inkji nåkå.

"forminkande" uttrykk

Eg kaupte nåkå enkjandi tunt tøy ti' gardínu i stògunn.

her

'Er æ kaldt i dag. Nò æ det lengji si' du hèv' vòr' 'er!

etter kvarandre, på rekkje og rad

Kjýne røkkte så greitt ett'ennané.

for seint

D'æ ettesía kåme fysst festen æ slutt.

att, tilbake, etter
Sjå også atte / 'te og ette.

Da vår' alli etti kå tvei av brǿó.

etterpå

D'æ létt å vèr' klók'e ett'å.

dårleg, dårleg tilstand

Det stend'e filli ti' mæ 'ó nò. Traktóren din æ filnare 'ell min!

finmale

"Det lýt malast fínmylt, så gjère det mei' av si", sa Knút om kafféi.

td tøy (fire lag)

Fysst eg saumar kvåran på stakkó, legg'e eg tøyi minst fjórfalt for at da halde godt på formí.

fint / nøyaktig gjort
Sjå også adverbet flídeleg (H).

'An va' flídeleg gjår'e, den kubbestólen.

fint gjort, nøyaktig
Sjå også adverbet flídeleg (V).

'U va' flídeleg gjård, den kjista.

glatt, god glid
Sjå også fljót'e.

'Er va' så fljótt i dag, eg hèv' alli gjengje sò fórt rundt ljósløypâ.

meir enn nok, rikeleg; vert berre bruka i positiv
Sjå også flús'e og flúst.

No hèv eg flúsandi nóg, sa 'an då 'an ha' fengje a stór kræe mæ fisk'e. 'Er æ flúsandi mæ hesta i desse bílæ!

mykje, nok av; vert berre bruka i positiv
Sjå også flúsandi og flús'e.

'U ha' flúst mæ pæninge.

1. kor
2. svært, i høg grad

1. Góme fortålde for minnug Svålaug va'. " 'An ville sýne kongâ for rotne vakti 'an ha' ". Å nei, for vént det va' å sjå mæ da dansa!
2. 'An tótte for gama å vère mæ ungdómæ. Svålaug tikje for gama i kjeslingó. Eg veit for væl ko som æ rétt.

forbaska, leitt

Det va' forbanka at eg sill' var' sjúk'e plent ti' jaktinn!

varme for mykje

Detti vatni hèv' du forhita, så du lýt have í an skvett'e kaldt vatn.

forbaska, svært leitt

Det va' forlana at eg sill' gløyme å kaupe mjåkk!

1. gå seg vill, forvirra
2. sinnsforvirra

1. Sigríd varte forvidra i dei tykke skoddinn, så 'u visste alli kòr 'u va'.
2. Tarjei æ så forvidra, 'an kan mest'e trú 'an æ i båndǿmæ nò.

frametter

Gjeng'e denna skóteren bå' frametti å attetti?

framkomeleg

Der va' inkji framkjǿmt ive Slumtjønnsmýran.

framanfor

Gunne æ frammafyri å passar på at inkji kjýne springe opp líí.

framanfrå

Denna nýi bílen din æ så vén'e frammâti, men inkji attâti'.

langs med

Eg gjekk fram'ttemæ å skóa.

framom att

Nò kjøyrer eg i hundre, å hèv' kåm' fram'tt'om Volvóen 'ass Lars att'e!

freistande, lokkande

Det va' freisteleg å spørje om eg kunna få prǿve den nýi bílen 'ass Pål.
Sjå også freistelèg'e og adverbet freisteleg (H).

freistande, lokkande

Det va' freisteleg å spørje om eg kunna få prǿve den nýi bílen 'ass Pål.
Sjå også adjektivet freisteleg (H) og adverbet freisteleg (V).

fullt ut, heilt

Då fysst'e varte det fuddeleg iddi, fysst dei gamle au fóre ti' danse!

helst, temmeleg

'An æ fullt gó'e ti' spile. 'U æ fullt vé'.

først

Kan 'kji dú gange fyri? "Det veit ingjen antel lykka æ fyri ell' etti", sa Haddvår.

framom, i førevegen

Den som æ undesett'e treng'e 'kji kåme si fyrom.

før
Somme seier "fjyrr'e".
Sjå også førr' i tí'inn.

Fyrr'e va' eg allstǿtt ti' Býn å handla, no plag' eg helst'e ti' Evje.

i fyrste delen av (vert ikkje gradbøygt)

Eg ska' have færi fysstundâ i agust.

1. leitt, vondt, kraftig
2. forsterkande uttrykk

1. Dèt va' det fælaste eg hèv' høyrt! Det glama så fælt i smidjunn itt sméen natta på stéi.
2. Eg æ fælt úeinig'e mæ deg.

grei veg til å fǿre (gå med hesteklyv)

Hèra æ greitt fǿrandi. Denné vègjen æ 'kji fǿrandi, 'er æ så díkjutt'e.

å få tak i

Detti æ 'kji fåandi í lenge'.

feil, galt
Sjå også galen.

'An svòra gali då 'an varte spúr'e.

dumt, tåpeleg
Sjå også galnórsklèg'e (V) og adverbet galnórskleg (H).

'An tala så galnórskleg at eg vart'e plent forstøkt'e.

dumt, tåpeleg
Sjå også adjektivet galnórskleg (H) og adverbet galnórskleg (V).

Ånund steller seg jamt så galnórskleg at det æ mest'e úlíleg å vèr' syll' 'ó.

moro, kjekt
Sjå også adjektivet gama.

Nò have mi det gama, Titta.

gammaldags

Âvísu æ helst'e gamledags nò, tikje sòme.

1. om teig eller noko som ligg mellom to gardar
2. "frå gard til gard"

1. Teigjen 'ass Åni ligg'e garemidjom.
2. 'U fór garemidjom mæ sladræ sí.

gjerne, heller, helst

An vi' gjinni kåme ti' mæ fókk. Eg vi' helst'e vère eisemadde, sa sveikadden. Eg vi' helle' vère heimi, 'ell å fýe ti' Býn. 'U æ helst'e gåmó. 'Er æ helst'e kaldt.

småspringande (ofte i samband med å ville fortelje noko)

Salmund kåm gjótandi kverr morgón'e, 'an ha' kji nåkå anna å gjère.

grenselaust, umåteleg

Det va' gjúrelaust di eg stræva mæ dei sauehópæ i gjerkveld.

veldig (forsterkande uttrykk)

'An løypte så gjýseleg fórt.

med glede

Eg ha' gladt sillt gjårt detta.

"nifst" og trykkjande før td torever

Det sér glýmeleg út på himmelæ, så det vare nóg tóreveir å regn i ettenón.

logande, glødande

Lògan kóme glǿsandi út omnsdynní, så mi vorte plent støkte.

1. ujamnt (td i ein bratt og glatt skogsveg eller når det har frose til is på vegen etter mildver)
2. strevsamt

1. Det kan tídt vère gnaldri å drage timr ette a steinutte timreslæpe.
2. D'æ gnaldri å spa i an steinutt'e åkr'e.

smått (td skrift med så små bokstavar at det kan vere vanskeleg å lese)

Alt 'an skríva va' so smått å gnidri.

saknar ikkje, kjenner seg fri frå, godt å sleppe, vert ikkje gradbøygt

Det æ godauvlegt ette' kjý, sa 'an då 'an ha' slutta som bóndi.

godt (betre-best)
Sjå også adjektivet gó'e.

Eg tikje næpu æ bèt'e 'ell gúlrǿta attât steikt flesk å epli.

drygt, noko meir, noko over

Det æ godt a år sía, men eg gløymer det alli.

lun / koseleg/god / fin/konservativt religiøst
Sjå også gó'slèg'e (V) og adverbet gó'slegt (H).

'An tala så gó'slegt på mǿtæ i Bé'ehúsæ.

lun / koseleg/god / fin/ konservativt religiøst
Sjå også adverbet gó'slegt (V) og adjektivet gó'slèg'e (H).

Det va' gó'slegt å sjå deg!

1. mykje og godt gras
2. ungt og friskt gras

1. I sòme lía som liggje mót sólinn kan det vèr' grasigt å létt å slå.
2. Fysst grasi æ ungt, ell' líti útgródt, æ høytti grasigt.

ufint
Sjå også adverbet gríseleg (H) og gríselèg'e.

'U kunna alli sitje innmæ bórdi mæ 'ó, 'an åt så gríselegt.

ufint
Sjå også adverbet gríseleg (V) og adjektivet gríseleg (H).

'An slafsa å åt så gríseleg.

uhygienisk, motbydeleg

'An åt så grísi at eg sette meg innat a anna bórd.

forsterkande uttrykk
Sjå også grúelèg'e og adverbet grúeleg (H).

'An va' grúeleg fín'e, den nýi bílen 'ass Òlav. Det va' an grúeleg gama film'e.

forsterkande uttrykk
Sjå også adverbet grúeleg (V) og adjektivet grúeleg (H).

'An kjøyre så grúeleg fórt.

gammaldags

D'æ gåmåldags mæ cd-platu nò.

veldig; forsterkande uttrykk (noko sterkare enn kalleg)

Det va' harleg dèt heitt 'er va' i gjår!

veldig; forsterkande uttrykk

Dæ va' harlegt dèt det dreiv i gjår!

uttrykk bruka om ei låm på heia som vert hard og fast p.g.a frost eller trakking (når ein kjem att neste dag er der "heiebíti")

Fysst ståli klabbar fast, då æ det heiebíti.

lenger heim i dalen, nærare heimen (mest bruka når ein er på heia)
Sjå også av og av å heim.

heimanfor

Mi funne mykji moltu heimafyri.

heimanfrå

Eg kåm heimâti i gjår.

heime

Svålaug æ 'kji heimeleg i dag.

heimetter

Då eg kåm heimetti, såg eg at eg ha' gløymt pípunn.

heime

Æ du heimi i kveld?

noko som er lengre heim mot bygda eller dalen

Da såte på dei heimri støylæ anna åri.

noko som minner om heimstad og heimtrakter

Det va' så heimsklegt å sjå dei bilætí.

heim att

Sku mi heim'tt'e i dag?

heimom

Eg vi' heim'tt'om å hente mi nåkå mat'e.

heller

Eg vi' hell'e hav' kaffé 'ell té.

dumt, tåpeleg
Sjå også hèlúvi, hèlúvsklèg'e (V), hèlúvsklèg'e (H) og hèlúvskleg (H).

'U svòra så hèlúvskleg at det va' syndlegt.

dumt, tåpeleg
Sjå også hèlúvi, hèlúvsklèg'e (V), hèlúvsklèg'e (H) og hèlúvskleg (V).

Eg tikje det æ så hèlúvskleg å banne i tí'i å útí'i.

her

Hèr æ godt å vère. 'Er æ godt å vère, men eg reiser nå líkevæl.

her / her på staden
Sjå også dèra.

Hèr vi' eg bú. Hèra vi' eg alli bú!

forsterkande uttrykk

Dèt va' himlandi góe lefsu!

veldig; forsterkande uttrykk

'Er æ himmels heitt i dag! 'An sprang himmels fórt då 'an såg ulven.

bort til

Gakk hít ti' 'ó Knút! Kåm hít ti' mé! Eg sat hít'å bergjæ å kjíka ette sauó.

hitanfor

Æ du hítafyri; eg sér alli kòr du æ!

bort til, hit til, bort mot

Eg sette sykkelen hítât veggjæ. Eg gjekk hítât hestæ å sila 'an. Kåm nå hítât mi!

derifrå

Æ du hítâti frå Strondinn dú?

bortetter

Gjekk 'an hítetti, denna fremmindi?

1. borte
2. hjå oss

1. Kossi æ der, dèra híti?
2. Hèra híti have mi det greitt.

bortom att

Kjæm'e du híttom meg førr'ell du reiser?

hit att / bort att

Eg vi' hít'tt'e ti' moltestǿæ i morgó.

forsterkande ord

No lýt du honnimeg slutte mæ dessa masæ dí!

jammen

Eg veit honten inkji om eg vi' detta!

helst, temmeleg, nokså

Eg æ host'e sein'e, men eg kunna alli kåme førr'e. "'Er æ host'e kaldt i dag", sa Tarjei. Eg tótte denna prísen va' hoste mykji.

brått, med det same
Somme seier "hòvekolls".

"Detti kåm så hovdekolls på meg, at eg kan inkji vèr' mæ", sa Yngjebjør.

1 brått
2 "stupe kråke"

1 Eg laut hovdestúps ti' doktaræ.
2 Eg raut hovdestúps néd reiní.

trygt, godt, sikkert

An kan alli gange huglegt itt d'æ svikhålt. D'æ huglegt have mykji tjurr'e vé'e ti' vetræ.

1. brått, skarpt
2. fort, glupande
3. med godt mot, ihuga
Somme seier "hugålsleg".

1. Karen kåm så hugålskleg at eg stokk mest'e.
2. 'An åt så hugålskleg, 'an måtte vère solten.
3. Åsmund tók ti' mæ arbeiæ så hugålsleg.

fort

"Opp Slòv å néd'tt'e Hurrandi" æ a herme mæ tvau stadnomn frå Homm.

mellom hus (gå frå hus til hus)

D'æ langt húsemidjom sòme stad.

mobba, spotta

Såvi varte hædd'e fordè 'an va' for tjurr'e.

mellom skuldrane (herdane)

Eg hèv' fengje så vóndt hæremidjom si' eg sleit så fælt.

seint, forsiktig
Somme seier "hǿglegt".
Sjå også hǿgleg (H)

Géorg kjøyrer så hǿgleg, eg trúr 'nautt 'an æ ive femtí. Dei tvæ kånun gjinge så hǿgleg å héle kvorairne i armekrikkjæ.

Seint, forsiktig.
Somme seier "hǿglegt".
Sjå også hǿgleg (V)

Da gjinge så hǿgleg å hélest i armekrikkjæ.

1. lageleg, greitt, lettvint, noko ein treng
2. ha lite å gjere
Sjå også úhǿgt, hǿg'e og uhǿg'e.

1. Det æ hǿgt mæ vé'emaskjín, itt an steller si vé'en sjav'e. Det æ hǿgt å hav' mykji gogni.
2. Det æ godt å have det hǿgt stundom.

høgt
Sjå også håg'e.

Inkji spil sossa hågt, eg var' dauv!

svivyrdsleg

'An sa det så hå'legt at Svålaug fekk plent vóndt inní si.

halve vegen

Kåven va' 'kji kåmen håvleiis ti' støyls førr'ell 'an tròta.

halvvegs som
Somme seier "håvsom".

Búí mí æ håvtsom færig.

halvvegs

Då mi våre håvvèga, sette mi åkkå å åte nystâ.

i
Sjå også preposisjonen i.

'An hèv' lange lommu, men der æ líti í.

i fjor
Sjå også i fjår (V).

I fjór va' 'er jamt kaldt.

i fjor
Sjå også i fjór (H).

I fjår va' 'er an fæl'e snjóvetr'e.

ille
Sjå også adjektivet iddi, vóndt, vestne og vónde.

Det va' så iddi fyr' da som det kunna, da svulte mest'e i hèl.

ser vondt ut (td eit betent sår)

Kaunen på hondinn såg illsklèg'e út, så Anne laut ti' doktaræ.

1. skiftevis
2. varierande, "opp og ned"

1. Det blés frå ímíse kanta. Èg kan spíkre mæ ímíse hondó. "Èg gjeng'e mæ ímíse fótó fyri" (skjemtande tale).
2. Det æ så ímíse mæ dei pennó, eg hèv' ein som litar så filli.

skiftevis, ulikt

D'æ så ímíst mæ fókk, sòme vi' hav' det sò, å aire vi' hav' det sò.

på ingen måte

Det æ ingjóleis dèt same ko an èt'e. Eg vi' ingjóleis klandre deg for detti.

ikkje
"Inkji" vert oftast bruka når ein vil understreke meininga si. "'Kji" er trykklett og er ei avstytting av "inkji".

'Er æ inkji úti vèrandi, i desse kjylæ! 'Er æ 'kji úti vèrandi, i desse kjylæ! Inkji kåm om sundagjen, for då æ eg 'kji heimi. Det som inkji kan lækjast lýt haldast út.

på innsida av beina

Fysst an æ fæl'e ti' kanne njó, kan an slíte buksun innabei's.

innanfor (td hus, grense eller gjeldande regelverk)

"Eg meine eg æ innafyri fysst eg legg'e fram denné tioríen", sa forskaren.

innomhus

Det æ best'e å halde seg innahýsis itt veiri æ for fælt. Mi kunne 'kji have sossavóri innahysis!

inntil

Sèt deg innat omnæ så du fær verme deg! Då mi kóme innât, såge mi at lambi låg der daudt.

inntil kvarandre

Der va' så mykji fókk i kjyrkjunn at mi såte plent innâtananné i benkjó.

innanfrå

'An bòra innâti då 'an sille leggje vassrøyra inn i fjósi.

innetter

'An ha' a rart gongelag, mæ fótó innetti.

inni

Tréstomnen æ hól'e inní. 

inne

A innvedde sit'e mykji inni.

1. innover
2. skjøne

1.  Det va' a sýn koss 'u dreia si innive kjørkjetili.
2. Eg trúr Bóa tók det innive seg at 'an ha' gjårt nåkå gali.

inn att

'U reiste inn'tt'e mæ postæ å ville fysst'e lèse âvísâ. Det æ alli så vént som fysst det véne vender inn'tt'e.

inn att i

Hèv du vòr' inn'ttí?

inn att (ein kjapp tur)

Eg kjæm'e inn'ttom å hentar deg klokka sjau i kveld. Gyvi va' tídt inn'tom å drakk vatn i heitaste slåttæ.

innpå
Sjå også preposisjonen inn'å.

Eg kjøyre traktóren inn'å trandan. Det gjekk inn'å meg då eg høyre at Gófa ha' døytt.

over
NB! Komparativ og superlativforma er adjektiv, ikkje adverb.

Han ligg'e ive mé, i køyesengjinn. Han ligg'e i dei evri kvílunn.

uvanleg (positivt); vert ikkje gradbøygt
Sjå også adjektivet ivegongs.

Yngjebjør æ ivegongs gó' ti' å saume.

uvanleg bra / dårleg

'U va' ivelags gó ti' breie. Tvíbandsvettin våre ivelagji vént spita.

over
Sjå også ive.

"Kjæm'e du ivi?", rópa Gunnår ive åne.

jamsides
Sjå også adjektivet jamsís.

Da gjinge jamsís ette vègjæ.

ofte
Sjå også trått.

Eg æ jamt heimi om hægan.

som oftast

D'æ jamtivi kaldt i januar. Eg hèv' jamtivi godt mæ pæninge.

bruka om når ein slår graset høgt (så det står mykje att)
Sjå også lóen.

Åsmund slær så jarlói, å 'an fær så líti.

i full fart

'An kåm jugandi heimigjænom.

trekkfullt
Sjå også jåsten.

Det kan vère jåsti i gamle hús. Det såg jåsti út å liggje beint innafor den óvni veggjen.

ser kaldt ut

D'æ kaldskleg å gange forotta skjerv'e i austørje å mótvind'e.

veldig, svært (forsterkande uttrykk)
Sjå også adverbet kalleg (H) og kallèg'e (V).

Det va' visst kalleg som da båre sikkå i bryddaupæ i Håptu.

1. skummelt, stygt
2. forsterkande uttrykk (noko svakare enn harleg)
Sjå også adverbet kalleg (V) og adjektivet kalleg (V).

1. D'æ kalleg hålt i dag.
2. D'æ kallege gama kjøyre skóter, seie Tarjei.

kanskje

Mi mòge kansi setje det út ti' i morgó.

veldig (forsterkande uttrykk)

'U song så kavendi vént. Dèt va' a kavendi gód blautkake.

særmerkt (lett å kjenne sidan det minner om noko)
Sjå også kjennsklèg'e (V) og adjektivet kjennskleg (H).

Det va' kjennsklegt å høyre sauebjøddu.

fort; bruka om personar, helst born, som er raske til beins

'U sprang så kjittandi at fǿtan gjinge som trommestikku.

bortskjemd
Sjå også substantivet kjæktepòsi og adverbet oppkjækta.

Såvi va' så kjækta av moi sí at det va' plent leitt å sjå på.

trongt

1. såvidt, tvilsamt
2. vanskeleg, smått

1. Det va' knagji å skaffe nóg pæninge ti' nýtt orgel.
2. Det va' mange som ha' det knagji førr' i tí'inn.

kor
Sjå også det spørjande pronomenet kò.

Ko' langt hèv' dú kåmi?

kva; alltid bruka fyrst i setning

Ko'e! Hèv' 'an mist kórti att'e?

kva for

Kofor enn lit'e líkar dú best'e?

kvifor (vert ikkje gradbøygt)

Kòfyri laut du stelle deg sossa, Bóa?

kunstnarleg, netthendt
Sjå også konst og konstig'e.

Dèt va' konstigt fengje ti'.

kvar

Kòri hèv' du vòri si' du va' úti så lengji? Kòr' va' dú i gjerkveld?

korleis

Kòs æ det mæ di? Detti hèra kan du gjère kòs du vi' mæ. Kòsi æ det mæ di? Kòsi æ detta du bèr'e deg; inkji drag katten ette róvunn! Koss' æ det mæ di?

kva slags

Kòsivóri fókk æ dú av?

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (H) og krekselèg'e (V).

Det æ krekseleg fysst an finn'e makka i matæ. Det va' krekseleg å sjå mæ da slakta.

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (V) og adjektivet krekseleg (H).

brått, fort, uventa

Den svingjen kåm kufst på. Du kåm så kufst at eg stokk.

1. umogeleg, håplaust
2. forsterkande ord
(vert ikkje gradbøygt)

1. 'An æ plent kúl å vèr' ihóp mæ. Detti æ plent kúl å få ti'!
2. D'æ kúl úmúleg å skjø̀ne detti reiknestykkji!

farlegt, nifst, skummelt
Sjå også kulsen, adverbet kulseleg (H) og kulselèg'e (V).

Eg tikje det æ helst'e kulseleg å gange ive Hengjebrúne.

farlegt, nifst, skummelt
Sjå også kulsen, adjektivet kulseleg (H) og adverbet kulseleg.

Det æ kulseleg å stande út'å kantæ på Prækestólæ å sjå beint n'i Lýsefjórden.

kvifor

Kví gjåre du nå detta? Kví fèr'e du sossa?

"her og der", fleire stader

'Er tikjest vère moltu nåkå kvorjestad i år. "Kòri hèv' du vòri?" "Å, eg hèv' vòre nåkå kvorjestad".

allstad, overalt

kvar si gong (av to)

Da båre a halltunne, kvære sèg. 'An bar a halltunne, kvære gongjí.

hengjande, lavande

Høytti på hesjó varte lafsandi vått då det ha ringt a bil.

lett, greitt
Sjå også lagelèg'e (V), adverbet lageleg (H), úlagelèg'e (V) og adverbet úlageleg (V).

Det æ lageleg å have ein i húsæ som kan stelle orv. D'æ lageleg å reise fysst an hèv' bíl'e sjav'e.

høveleg
Sjå også adjektivet lageleg (H), adverbet lageleg (V), adverbet úlageleg (H) og adjektivet úlageleg (H).

Det æ lageleg å setje néd bílen beint framom heddâ.

1. i stand til (vert ikkje gradbøygt)
2. lagnad

1. Lambi va' så filli at det va' 'kji lagji ti' live.
2. Det va' vóndt for moirí at sòn' 'enni laut vère så vóndt lagji.

langtfrå

Detta æ langtifrå godt nóg!

halde for laust i noko (td reiskap)

'An héldt så lavri i øksí.

stykkevis

Snjóren låg barre leitevís ette vègjæ.

noko sårande

Eg tikje leitt fysst an bé'e fókk, å da inkji kåme.

lenge, meir
Sjå også lang'e.

'U æ alli snart úti lenge.

lenge

Nò have mi venta lengji, så nò va' det godt du kåm.

ser lett ut
Sjå også léssklegt (H) og léssklèg'e.

Knút gjeng'e så léssklegt.

ser lett ut
Sjå også léssklegt (V) og léssklèg'e.

Det æ léssklegt fysst an æ færig'e mæ slåttæ.

lett føre, lett å ta seg fram (mest bruka om vinterføre; vert ikkje gradbøygt)
Sjå også tungfǿrt.

Det va' léttfǿrt då karan våre i høyskóg i gjår.

enkelt, léttvint
Sjå også léttvint'e.

Det æ léttvint å två koppan itt an hèv' oppvaskemaskjín.

same slag, likeins

Gunvor ha' plent líkeis skó som èg.

tyder på at
Somme seier "líklegt".

D'æ líkleg ti' at da vi' reise. Det va' så líklegt 'ó Taddeiv å seie sòvóri.

1. likeins
2. bruka i uttrykka líkt ti' og líkare / líkaste at.

1. Mi sjå 'kji líkt på verdí, adde.

Denne søylâ kunne mi have líssom ti' graut'e.

likså (vert ikkje gradbøygt)

Eg kan lísså godt gjère det mæ ei gong, så æ det gjårt.

farga

Koss æ jasen lit'e? Koss æ fótballdraktin dikkå lite?

stå om livet, vert ikkje gradbøygt

for lengst, lenge sidan; berre bruka i positiv

'An æ longe dǿ'e. Mi våre longe færige mæ høyttæ då regni kåm.

gåande med lange og tunge steg

Bjynnen kåm lufsandi å grýlti.

beint, direkte; vert ikkje gradbøygt
Somme seier "lukt".

'U reiste lukst at Finndalæ. Eg fýgd' 'enni lukt at Stavedalæ.

utruleg, uventa

"Ja, æ det 'kji lygjeleg, nò æ tímen gjengjen", sa læraren mæ skúlungan, då det va' fríminutt.

mildt

Fysst det æ lætt æ snjóren kramm'e.

bruka om noko som er å le av

A jólebasse-maske ska' helst'e vèr' nòkå lǿgjeleg laga.

morosamt, til å le av
Sjå også adverbet lǿglegt (H) og lǿglèg'e (V).

Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla.
Det va' nóg lǿglègare det som èg såg.
Det va' det lǿglègaste eg hèv' sétt.

morosamt, til å le av
Sjå også adjektivet lǿglèg'e (H) og adverbet lǿglegt (V)

Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla.
Det va' nóg lǿglegare det som èg såg.
Det va' det lǿglegaste eg hèv' sétt.

make, liknande

Ha' du visst makji? Hèv' du kjent makji?

mange stader

Jólesmeddin kunna an høyre mangestad i bygdinn.

ofte

Eg hèv' mangetí' helst'e vóndt i hovdæ.

bruka om person som ser ut som han likar maten
Sjå også masslèg'e.

Den lisli gúten åt så masslegt.

verte fyllt med "mat" (om korn som mognar)

Konni hève mata.

middelmådig, mellomste, i midten

Åni va' reikna som méls gó'e ti' arbeie.

midt i, midt utpå

'An kåm mélungs út'å vatni då 'an fór i ísi.

mest, omtrent, bortimot

'An æ mest'e femtí år.

nærast, nesten

Eg æ mestom færig'e. Det æ 'kji mestom sò leitt.

midt oppe i lia

Mi gjinge midtlíis å glódde ette gaupefòr.

verte minnt på, verdt å minnast

Det va' så minneleg å kåme der att'e. Det va' så minneleg å sjå deg att'e.

verte misoppfatta, uttrykkje seg uklårt

Eg varte mismælt'e, eg meinte 'kji sossa.

lunka (nymjølka mjølk med kroppsvarme; dette ordet, som er eit generelt temperaturmål, kan òg brukast om td vatn)

Fysst småungan ha' slutta å súge, sille da have mat'e å drikke mjåkkvarmt.

mjølkande (bruka om ku som mjølkar for tida)

Hav' di mange mókkandi i fjósæ?

motbakke

D'æ tungt mótbakk mæ tung'e kass'e.

lært frå munn til munn (ikkje gjennom å lese seg til det; td stev, soger)

Detti eg fortèl'e hèra æ munnlært.

kome stilt og sakte

Sjå, dèr kjæm'e Gunnår muslandi.

mykje

Mi have mei' snjór'e 'pi Garó 'ell der æ på Rysstad.

ofte

Sigmund kjæme nå mykji å galne léne fysst an æ úti å kjøyrer.

med
Sjå også preposisjonen mæ.

Eg hèv' slóen ti' å stýre mæ.

1. knapt, såvidt
2. av all makt

1. Steinen va' så tung'e, det va' mæden mi velt' 'ó. Eg va' så tròta, det va' mæden eg stinta.
2. 'An sprang mæden 'an vann.

mellom måltida 

Itt an èt'e målemidjom, ska' an helst'e inkji ète så mykji, kvære måli. Mi hav' a lítí kvíld målemidjom.

passeleg, vert ikkje gradbøygt

litt, lite grann

Eg smaka barre såvídt det va' namni. Der æ etti såvídt det æ namni.

naudsynt

Det va' naudsens at mi finge heim'tt'e sauin.

tvilsamt, snautt, såvidt (vert ikkje gradbøygt)

Eg veit 'kji naudt ko eg gjèri. Det æ naudt om Svålaug vart'e mæ då moirí gjipte seg. Det naudt nòken kan minnast detti hendi lenge'.

inderleg, naudsynt

Det kan naueleg trengjast å réssleie ungdómen i rétt målbrúk.

svært godt

Det va' naugodt mæ mat'e, for eg ha' 'kji ète si' bítås.

svært ille

Då mi høyre kòs 'an ha' bòre seg, tótte mi det va' helst'e nauiddi.

svært sårt
Sjå også naue.

Eg datt å sló meg, så nétti mitt æ nau'sårt.

dumt, toskete

Dèt va' nauti sagt!

toskete

svært vakkert

Nikelos spila så nauvént på munnhorpe.

svært vondt

Eg fekk nauvóndt i nétti då eg ha' dutte mæ sykkel.

ned
NB! Komparativ og superlativforma er adjektiv, ikkje adverb.

'An kåm néd av skjeltilæ, håvnakjen. Takji nå den neiri vègjen, den æ léttare gange 'ell den evri.

nedanfor, lengre ute i dalen

Eg trúr Haddvår æ nédafyri å arbeier denne vika.

ned til

Då eg kåm nédât vègjæ, kjøyre bussen forbí meg. Nédât Tórsdalsdammæ æ det glèreberg.

1. frå lengre ute i Setesdal
2. nedanfrå

1. Der kåm mange nédâti' i líkfærinn 'enni Angjærd.
2. Stokkjen rotnar nédâti'.

1. nedoverbakke
2. dårleg tilstand

1. Det kan vèr' tungt gange nédbakk mæ tung'e kass'e.
2. Nò gjeng'e det nédbakk mæ 'ó, 'an kjæm'e alli út leng'e.

nedetter

'U kåm springandi nédetti, men 'u vann alli attí.

nedi
Sjå også preposisjonen nédí / n'i.

Vatni va' så kaldt at eg kunna såvídt nédí mæ tæ.

ned i att

'An hoppa nédí'tt'e.
'An kåm si mest'e oppó' ròkjinn, men 'an skrei ní'tt'e.

nedrig, kjennest som skam

Der va' nédregt i å måge bée si.

1. ned att
2. ned

1. No må du nøyte deg néd'tt'e av skjeltilæ, mi ljóte snart ti'.
2. Grasléne vill' Tòróv allstǿtt hav' néd'tt'e.

nedpå
Sjå også preposisjonen néd'å / ni'å.

Jón ha' det så sjaui at 'an ha' 'kji tíd ti' setje seg né'å.

syndleg, sørgjeleg, rørande
Sjå også adverbet nenneleg (H), og nennelèg'e (V, og nenne.

Det va' så nenneleg om 'an; 'an misste moi sí då 'an va' líten.

syndleg, sørgjeleg, rørande
Sjå også adjektivet nenneleg (H) og adverbet nenneleg (V), og nenne.

Det æ nenneleg fysst forellí døy mæ bonní æ små.

på langt nær

Èg hèv' 'kji néredí så mykji pæninge som dú!

1. nært, tett attmed
2. tett på, omtrent
Sjå også adjektivet néri, nåme nèri og preposisjonen nére.

1. Du må 'kji kåme for néri fyst eg smedder âv detti skòti. Néri skjýt' ingjen téri (herme)
2. Stokkjen va' tvæ alni néri an tommi.

nærast kroppen

Du lýt have a vorm undetrøye nést'e.

nedom att

nedover

Fænåren kjæm'e n'ive heií. 

No. "Nò" er trykksterkform, "nå" og "no" er trykklett form

Nò vi' eg ti' heis! No vi' mi sjå, fysste... Eg veit nå 'kji dèt.

nok

nokon stad

'U måtte alli nòkenstad for fai sí.

litt

Denné nýi bílen min æ nòkå bæri å kåme fram mæ.

nokonsinne

Hèv' du nòkåsinni sétt kånâ 'ass?

nordanfor

'U trúdde Pål va' nórafyri.

nordanfrå

retning bruka om vest

Skóteren min stend'e nórd i heiinn, å eg fær alli start' 'an.

uttrykk for det å ta ein tur til Valle sentrum (på butikken, bruka av dei som bur sør for sentrum, vert ikkje gradbøygt)
Sjå også sǿetti.

Vi' dú nordetti i dag, så slepp'e èg?

bruka om retninga nord

nord att

Vi' du nórd'tt'e i skógjen i morgó?

nordetter

nordom att

koseleg, triveleg
Sjå også deisi.

Nò hav' mi det nósi, mæ nóg av gó'e mat'e. Dei tvau hav' det nósi nò.

1. inn under
2. ned under

1. Eg la' klokkâ mí 'nunde hovdegjårí.
2. Kjerrâ stend'e 'nunde lǿetroppinn.

inn under, ned under
Somme seier "innundi".

Òlâv krabba 'nundi, så 'an kåm si 'kji útt'e.

dårleg utført (om arbeid som er gjort av person med lite praktisk handlag)

1. når
2. kvar gong når; vert uttala med trykk
3. "når som helst"
Sjå også ko tí'.

1. Nær kjæm'e du? Eg kjæm'e nær eg hèv' tí'.
2. Nær eg sér deg, vare eg gla'e.
3. Du kan kåme nær du vi'.

lengst nord (td på ein gard)

Nǿrstí renn'e bekkjen.

nøye

D'æ 'kji så nǿti mæ det.

såvidt det går, med liten margin
Sjå også nǿv'e.

lengst borte frå inngangsdøra (inne i eit rom)
Sjå også nårenat, nårom og nåri.

Skut bókjí leng'e når 'å bóri. Bókjí ligg'e nårst 'å bóræ i gamlestog.

bortover mot (innover i eit rom)

Gakk nårat omnæ å legg í nåkå skjíu, Bóa! Eg hèv alli vòr' nårât, men eg sér at pípa dí ligg'e dèra på padæ.

lengst borte (innover i eit rom)

innunder

Vé'eskjíun liggje lodde nårunde padæ i búinn.

omtrent

Såvi å Bjørgúv våre omtrint líke stóre.

om att

Anne laut saume om'tt'e, for 'u ha' 'kji gjårt det vént nóg.

triveleg, koseleg
Sjå også ònelèg'e (V), adverbet òneleg (H) og adverbet úòneleg (V).

Det æ òneleg å sitje úti å sjå fysst sólí glar.

triveleg, koseleg
Sjå også adjektivet òneleg (H), adverbet òneleg (V) og adverbet úòneleg (H).

Eg tikje mi have det òneleg heimi sjå åkkå.

tida mellom onnene (helst mellom vår- og slåttonn)

Onnemidjom kunna fókk hav' tòlig gó' tí', men varte au brúka ti' å sjå ive gognin.

oppoverbakke

Péden min drèg'e godt oppbakk.

oppetter

oppi att

Sku mi plukke oppí'tt'e desse bèrí mi hav' slègje néd? 'An tenkte ti' kaupe si nåkå vikebló, men 'an la da pí'tt'e. Vi' du hav' píttí mei' sukker? Ai-ai, nò ræste konni út ó' hýkkjæ, mi ljóte ause det pí'tt'e.

bortskjemt (barn)
Sjå også substantivet kjæktepòsi og adverbet kjækta.

Gútungjen va' så oppkjækta at 'an va' úhǿg'e.

oppfatta

Detti æ gali opptèkji, det va' 'kji sossa eg meinte det!

opp or att

Du tar vel 'kji take det oppó'tt'e a gong ti? Ungjen hoppa opp i a tunne, men fair 'ass lypt' 'ó pó'tt'e. Kòfyri tèk'e du lèsebókjí pó'tt'e, du æ vel færig'e mæ leksó dí, Bóa? Katten kleiv 'pótt'ó dei tóme barkakjèræ.

opp att

Da kóme opp'tt'e adde fíre då da våre færige mæ hesjunn.

opp langs

Såg du ko det hékk opp'ttemæ?

oppom att

Kan du 'kji kåme opp'ttom att'e fysst du hève vòre sǿetti?

oppbruka

Bå' mjø̀li å sukkeri æ oppøydt.

utanboks

Tóne kunna heile forteljingjí ottabók.

frå ei anna bygd

Da kóme ottabygds ti' aksjónæ i Åmlí. Dessa fókkjí kjenner eg inkji, da æ ottabygds frå.

1. utanfor
2. lengre ute i dalen

1. Jón stó' ottafyri å kaga inn glasi. Vi' du kjǿle deg, så lýt du stande ottafyri.
2. Hèv du vòr' ottafyri i dag?

i utlandet

Mi våre ottalands i januar.

utanfor veggen; uttrykket vert berre bruka når ein mæler opp avstandar

Mi vi mæle stògâ ottaskors.

1. utanfrå
2. frå lengre ute i dalen

1. Eg kåm så kald'e ottâti', å sette meg innat omnæ.
2. Det kåm mange ottâti' på stimnâ.

utanfor vegen (helst om stig)

D'æ tungt gange ottavèga, men stundom lýt an det, fysst d'æ dypla å díkji i vègjæ.

1. ovanfrå
2. frå lengre oppe i dalen

1. Vatni kåm fossandi òvâti'.
2. Der va' mange òvâti' i bryddaupæ. "Sútelaus'e å jentelaus'e òvâti'", sa byklaren.

overlag

Dèt va' nåkå òvendi véne klæi du ha' sauma di!

utan tilsyn
Somme seier "ovrlause".

Kjýne gjinge òverlause heile dagjen.

overlag, svært godt, betre enn forventa

Det va' a òvers vént veir i gjår. Det va' òvers at mi finge heim'tt'e adde sauin i haust. Taddeiv ha' a òvers lag mæ nívæ. Útskúren på desse kubbestólæ æ òvers væl virkta. Gjermund æ an òvers kar'e.

uvanleg, overlag (td stort, flott)

Det va' ovvègjis ti' sykkel du ha' kaupt di!

forminskande ord

Den troskjen va' pére líten. Kjettâ fekk sjau kjeslinga, men den eini va' pérandi líten.

forminskande ord

Han va' pikkandi líten. Eg vi' have barre nåkå pikke líti. An pikkandi líten tussi.

1. nøyaktig, akkurat (vert ikkje gradbøygt)
2. helst, nokså
3. absolutt

1. Eg va' plent færig'e då da kóme. 'An visste 'kji plent nær 'an kåm heim'tt'e. Eg meine plent du vi' lívræde meg!
2. Det va' plent ǿrvinskleg detti som eg stelte ti' i dag, men eg ha' 'kji venta fókk.
3. Det æ plent úmògeleg å vite detta.

reint, ublanda, ekte (vert ikkje gradbøygt)
Sjå også sjíre.

Fókk tótte det va' púre trolldóm'e då dei fysste bílan kóme ette vègjæ. D'æ púre lygji alt samen! Det va' púre fanta som kóme 'er i gjerkveld!

på att

'U datt av vogninn, men så greidde 'u å springe attí å hoppe på'tt'e.

1. rart, pussig, underleg
2. raskt, fort, greitt

1. Mange tikje det æ radigt fysst ungdómen sit'e mæ húve ell' hette inni.
2. Det gjekk radigt heim'tt'e av heiinn i dag.

raskt

Det gjekk så radt mæ arbeiæ si' mi våre så mange.

skridande

Råsí kåm rapandi né' líí.

ustøtt (om ting)

veldig; forsterkande uttrykk

Den jentā æ rasandi flink, 'u æ reine sjiníi. Dèt va' an rasandi gó'e tukkji; dèr må du hav' lète ti' mykji rjómi! Dèt va' an rasandi gama film'e! Dèt va' an rasandi vén'e kjistili du ha' gjårt!

ropande, remjande

Drykkjebassan kóme raulandi néd Skari.

svært mykje

Itt an samanlíknar dèg mæ æ Signe, tapar du ravelt.

heilt gale, fullstendig feil

Hèr hèv' eg mælt ravgali.

retteleg (forsterkande ord)

Mi hav' havt det rektig gama i kveld.

rettvist

god plass, mykje rom

veldig, stort (forsterkande uttrykk)

'U va' ròti vé' då 'u va' yngri.

fullt med folk rundt veggene i ei stove

Stògâ va' plent rundskjipa i líkfærinn 'enni Gònil.

rundt i kring

Mi have leita rundtenom, men mi have inkji funne nåkå.

1. mykje bråk, mykje ståk
2. rotut, uryddig (V)

1. Då det lei út'å nóttí, varte det helst'e rýli i ungdómshúsæ.
2. Det kan var' helst'e rýli hèv' an mykji unde' arbei' på same tíd.

røykfylt

Det såg røykt út inni stògunn, men det va' barre sólí som gjåre gjyvi grått.

hudlaus

'An gjekk rålíka 'å hæló heile den langji vègjen.

bruka om noko det vert sakn etter (tomrom, sorg)

Det va' så saknelegt ett' 'enni Vilborg, mi våre så góe vèni.

sikkert, truleg (vert ikkje gradbøygt)

Dreng kan sakti gjère det fyr' deg. Det va' sakti best'e at det gjekk sossa.

gåande

Trú Haddvår kjæm'e 'kji snart salandi?

veldig; forsterkande uttrykk

Nò hèv' du vurte saltandi gó'e ti' kvé'e!

veldig; forsterkande uttrykk

'An åt salvandi.

greilegt, likelegt, passande
Sjå også same si, adjektivet sameleg (H), adverbet sameleg (H) og samelèg'e (V).

greilegt, likelegt, passande
Sjå også same si, adjektivet sameleg (H) og adverbet sameleg (V).

Det æ inkji sameleg å knóte fysst an talar mæ kjensfókk.

samfulle

Det ringde i samfudde tvau jamdǿgr.

samd, kunne samarbeide

Gró å Lív våre sams om så mangt. Vrongúv å Bjúg kunna alli vère sams.

samanhangande; med felles eller rett byteline

Dei tvei skógteigjin oppi líinn liggje samstrengjis.