tunglegt (V)

tungsamt, tungt å starte på å gjere noko
Sjå også tunglèg'e(V) og adverbet tungleg (H).

Det æ tunglegt å tenkje på at an vare gåmål'e.

Type
Måteadverb
Positiv
tunglegt
Komparativ
tunglègare
Superlativ
tunglègaste
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Adverb
Vallemål / Hylestadmål
Vallemål pga. bøying
Emne
Anna
Innlese av
Knut K. Homme (2011)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa Merk: Når adverbet kjem som siste ord i ei setning, vert endinga -legt

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Knut K. Homme
Registrert av:
Svein Jore (28.11.2004)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (06.10.2010)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (30.04.2018)
Id fra gammalt system:
3628
Intern kommentar:
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 140. Hokjønn: 1. drusteleg 2. letskleg 3. tungleg. Hankjønn: 3. tunglegæ. Inkjekjønn: 1. drustelegt 2. letsklegt 3. tunglegt. Substantiv: 1. Drustelegheit 2. Letsklegheit 3. Tunglegheit. SB: Knut J. Heddi har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.