úlíleg (H)

Forklåring

1. ugrei, ikkje likande
2. bruka i uttrykket vere úlíleg med
Sjå også adverbet úlíleg (H) og úlílèg'e (V).

Døme

1. Der va' så úlíleg enn hund'e som allstǿtt gjøydde om néttan.

Hankjønn: úlíleg
Hokjønn: úlíleg
Inkjekjønn: úlíleg
Fleirtal: úlíleg
Komparativ: úlílegare
Superlativ: úlílegaste
Bunden
Hankjønn: úlíleg
Ho/inkjekjønn / feirtal: úlíleg
Komparativ hankjønn: úlílegari
Superlativ hankjønn: úlílegasti

Registreringsgrunn: Dialektord / uttrykk
Ordklasse: Adjektiv
Vallemål / Hylestadmål: Hylestadmål pga. bøying
Emne: Personlege eigenskapar
Innlese av: Ingebjørg Helle Nesheim (2015)

Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa E-endinga i ubunden form, komparativ vert til -i i bunden form komparativ hankjønn. E-endinga i ubunden form, superlativ vert til -i i bunden form superlativ hankjønn

Registrert: 12.02.2005 Oppdatert: 30.04.2018 Del

Info for innlogga brukar:
Kjelde:: Sigurd Brokke
Registrert av:: Svein Jore (12.02.2005)
Korrekturlese av:: Sigurd Brokke (21.12.2011)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (30.04.2018)
Id fra gammalt system:: 4558
Intern kommentar:: SB, frå KJH, Hybygg-soga, substantiv nr 166, ulie / reæn / ulileg. Ulie: Ein som ingen likar. Reæn: Ein som ingen fær fred fyre. SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 136. Hokjønn 1. ulileg 2. bjugleitt 3 uhandterleg. Bjugleitt er "Bøgje / bøygæ (fremstående mund og nese, tilbaketrukken pande". Substantiv: Ulie. Trodd, æsl osv. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.