hǿg'e

grei, greitt, lageleg, noko ein treng Sjå også greilèg'e (V), greilèg'e (H), hendig'e, tægelèg'e (V), tægeleg (H), hǿgt, úhǿg'e og úhǿgt.

Det æ hǿgt mæ vé'emaskjín, itt an steller si vé'en sjave.

volume_up Spel av Har du kommentar til ordet?
Hankjønn
hǿg'e
Hokjønn
hǿg
Inkjekjønn
hǿgt
Fleirtal
hǿge
Komparativ
hǿgare
Superlativ
hǿgaste
Bunden
 
Hankjønn
hǿgji
Ho/inkjekjønn / feirtal
hǿge
Komparativ hankjønn
hǿgari
Superlativ hankjønn
hǿgasti
Ordklasse
Adjektiv
Emne
Dyr , Personlege eigenskapar , Anna
Innlese av
Knut K. Homme (2006)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa Merknad om at e-endinga i ubunden form, komparativ vert til -i i bunden form, komparativ hankjønn Merknad om at e-endinga i ubunden form, superlativ vert til -i i bunden form, superlativ hankjønn
Registrert: 27.07.2004 Oppdatert: 30.04.2018
Info for innlogga brukar:
 
Registrert av:
Svein Jore (27.07.2004)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (19.09.2005)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (30.04.2018)
Id fra gammalt system:
536
Intern kommentar:
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 137. Hokjønn 1. brysam 2. høg 3. håg 4. låg. Hankjønn 1. brysamæ 2. høgæ 3. hågæ 4. lågæ. Inkjekjønn 1. brysamt 2. høgt 3. hågt 4. lågt. Substantiv: 1. Bryri 2. høgti og høgheit 3. håg=hægd;høgde 4. lægd (fordjuping) SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.