dugelèg'e
(V)
stor, svær, forsterkande uttrykk
Sjå også adjektivet dugeleg (H) og adverbet dugeleg.
Haddvår æ an dugelèg'e arbei'skar'e. Eg åt an dugelèg'e grautetalerk'e.
- Hankjønn
- dugelèg'e
- Hokjønn
-
dugelèg
- Inkjekjønn
-
dugelegt
- Fleirtal
-
dugelège
- Komparativ
-
dugelègare
- Superlativ
-
dugelègaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
dugelègji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
dugelège
- Komparativ hankjønn
-
dugelègari
- Superlativ hankjønn
-
dugelègasti
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Vallemål pga. bøying
- Emne
-
Anna
- Innlese av
- Knut K. Homme (2006)
Registrert: 23.10.2004
Oppdatert: 08.04.2010
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Registrert av:
-
Svein Jore
(23.10.2004)
- Korrekturlese av:
-
Svein Jore
(18.04.2005)
- Oppdatert av:
-
Bjørgulv Holen
(08.04.2010)