snillsklèg'e
(H)
sjå snill og sympatisk ut
Sjå også snillsklèg'e (V), adverbet snillskleg (H) og snill'e.
Anne æ så snillsklèg, å klók æ 'u au.
- Hankjønn
- snillsklèg'e
- Hokjønn
-
snillsklèg
- Inkjekjønn
-
snillsklegt
- Fleirtal
-
snillsklège
- Komparativ
-
snillsklegare
- Superlativ
-
snillsklegaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
snillsklègji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
snillsklège
- Komparativ hankjønn
-
snillsklegari
- Superlativ hankjønn
-
snillsklegasti
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Hylestadmål pga. bøying
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Sigurd Brokke (2024)
Registrert: 24.02.2005
Oppdatert: 21.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Registrert av:
-
Svein Jore
(24.02.2005)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(21.04.2018)
- Oppdatert av:
- Sigurd Brokke (15.08.2024)
- Intern kommentar:
- OJR: snilleg
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk beslegtning". 219, snillegæ, lieleg, gosslegæ, vranten. Snillegheit, lielegheit, gosslegheit, vrantri (hell vrongheit),