|
a
|
|
|
eit
|
Eg hèv' a vént hús å an gó'e bíl'e.
|
|
a
|
|
|
ei
|
Der va' a vé' ei, å tvæ helle ljóte. Der va' ei jente eg líka godt.
|
|
a hegne ting
|
|
|
verd å hegne om
|
Datamaskjín æ a hegne ting for moderne fókk.
|
|
a hende gong
|
|
|
av og til, sjeldan Somme seier "a hendte gong".
|
Det æ barre a hende gong at an sér stórfugl'e no. Eg æ a hende gong ti' Bý'n.
|
|
a hende vingl
|
|
|
ei sjeldan gong
|
Det æ a hende vingl å høyre om detta.
|
|
a kjø̀t
|
|
|
eit lite kjøtstykke i ei steikjepanne
|
Vi' du 'kji have a kjø̀t ti'?
|
|
a líti
|
|
|
nyfødt barn (før ein veit om det er jente eller gut)
|
Det hèv' kåme a líti i Níga' i nótt.
|
|
a melle grand
|
|
|
bitte lite grann (meir enn a melle sýn)
|
Der va' a melle grand dumbe på skjermæ.
|
|
a melle sýn
|
|
|
svært lite (mindre enn a melle grand)
|
Eg líkar barre a melle sýn mæ salt på eggjæ.
|
|
a òvig dròg
|
|
|
"vrang person" som mest alltid seier imot Sjå også òvig'e og dròg.
|
Gunnúv æ a òvig dròg som helst'e lýt vère eisemadd'e. 'U laut have som 'u villi, den òvige drògjí.
|
|
a siss ærind
|
|
|
stutt ærend
|
Eg lýt a siss ærind ti' Bykle.
|
|
a skakt órd
|
|
|
"eit skeivt/vondt ord"
|
Eg hèv' alli nòkåsinni høyrt a skakt órd av 'ó Sigúrd.
|
|
a slags
|
|
|
ein slag
|
Det va' a slags suppe 'an stella.
|
|
a spǿne kvendi
|
|
|
kvinne som er driftig og flink
|
Margjitt va' a spǿne kvendi, å ha' mange bélara.
|
|
a stórt hundre
|
|
|
120 stk (bruka om lauvkjervar)
|
Å lauve a hundre va' a vanleg dagsverk, a stórt hundre va' a karsverk.
|
|
a vikas tíd
|
|
|
ei vekes tid
|
Mi héle det a vikas tíd førr'ell mi våre færige.
|
|
abbelsíne
(V)
|
|
|
appelsin
|
Ungan finge kverrsí abbelsíne som prèmi.
|
|
absebók
|
|
|
ABC-boka (grunnleggjande lærebok i lesing og staving)
|
I skúlestògunn såte da å låse i absebókjinn.
|
|
add
|
|
|
all
|
Hú æ trugjí i add sí fær'. 'U hèv' vòr' gó' ti' arbei'e add sí tí'. Ti' odd lykke greidde 'an seg. Odd fjóre gjentun kóme triltandi. Da kóme ti' móts mæ mi, odd fjóre jentun. Detta hèv' eg høyrt i odd mí tí'. Dèr ha' 'u fǿdd odd sí bonn. 'U fèr'e så hǿglegt i odde tòk.
|
|
adde dagjen
|
|
|
heile dagen
|
Mi arbeidde mæ å klæ húsí, adde dagjen.
|
|
adde samen
|
|
|
alle saman, alle i hop
|
No ljóte di kåme, adde samen!
|
|
addeleis
|
|
|
alltids
|
Eg kan addeleis brúke detti ti' eit ell' anna.
|
|
addestad
|
|
|
alle stader
|
Addestad hav' mi sète rǿa.
|
|
adre
|
|
|
1. i sin beste alder fysisk 2. den / dei beste 3. aller
|
1. Eg lypte å bar 100 kjilo då eg va' på det adraste. 2. Den adre sterkasti mannen, va' Knút. Hú æ den adraste av dei trjå systó. I ungdómshópæ va' Signe av dei adraste. 3. I da adre gamlaste bǿka å bræv mi kunn' finne, æ der ei å onnó úlíkheit i stavemåtâ.
|
|
age
|
|
|
1. skræme, tukte t.d. "age opp born" 2. Bruka i uttrykket age seg (opp)
|
1. An lýt age bonní mæ da æ små.
|
|
age seg
|
|
|
1. hisse seg opp Sjå også age. 2. ta på seg ei mine for å skræme andre; briske seg
|
1.Gunnår aga seg opp for det 'an laut bitale så mykji. 2. 'An aga seg ti', å vill' vère så svær'e.
|
|
age seg ti'
|
|
|
hisse seg opp
|
Gunnår aga seg ti' å ville slåast.
|
|
agelaus'e
|
|
|
vågal, aldri redd for noko Sjå også úvýren.
|
Den agelausi Tårålen hoppa lengst'e av adde.
|
|
ageleg
|
|
|
imponerande, frykteleg
|
'U sprang ageleg, å kåm fysst'e i mål.
|
|
ageleg
(H)
|
|
|
1. stor, vyrdeleg 2. skræmande Sjå også agelèg'e (V).
|
1. Åni æ enn ageleg kar'e. 2. Hesten kåm så ageleg i mót åkkå at mi rýmdi.
|
|
agelèg'e
(V)
|
|
|
1. stor, vyrdeleg 2. skræmande Sjå også ageleg (H).
|
1. Åni æ an agelèg'e kar'e. 2. Hesten kåm så agelèg'e i mót åkkå at mi rýmdi.
|
|
agg'e
|
|
|
1. motvilje, hat 2. styng, smerte (fysisk og psykisk)
|
1. Gjermund ha' enn agg'e mæ si, så da tóre alli sei' 'ó i mót. 2. Eg ha' enn agg'e som det va' lengji førr'ell eg slapp.
|
|
agji
|
|
|
1. vyrdnad, respekt, redsle 2. stabilitet
|
1. Det fýgde slig agji mæ 'ó Svein. Da ha' så útifrå agji for tórunn. 2. For å halde braurúva i agji så la' bakaran på a kjèrslòk.
|
|
agjisdótter
|
|
|
grei og ven jente
|
Vént va' 'u fakta å passeleg stór, det va' a agjisdótter varte det sagt.
|
|
agneskåli
|
|
|
skåli til å ha agner i
|
Agnin i agneskålâ sau' an ti' tøyse for kjý.
|
|
âgni
|
|
|
1. dekkblad kring kornet (enkeltkornet) 2. snerper og agner (treskjeavfall); bruka berre i fleirtal Sjå også såi og tøyse.
|
1. Fysst an mól for gróvt kunna an kjenne âgni som såi i grautæ. 2. Dei som stóge attenat treskjemaskjínæ vurte plent lóne av âgni å anna gjyv.
|
|
agust
|
|
|
august
|
Agust plag' jamt vèr' enn vén'e måni.
|
|
ai-ai
|
|
|
uttrykk bruka i samband med å gje uttrykk for at noko er leitt eller vondt (døme 1) eller flott (døme 2)
|
1. Ai-ai, sló du deg sossa fælt, Bóa? 2. Ai-ai, eg sér at du hèv' verkeleg vòre på bílhandel att'e!
|
|
aie seg
|
|
|
gje uttrykk for at noko er leitt eller vondt
|
Gònil aia seg då 'u høyre om den fæle úlykkâ.
|
|
aila / ailas
|
|
|
1. annleis 2. dersom ikkje
|
1. D'æ alli aila 'ell at pæninge lýt an have. Ha' eg sillt gjårt det ailas? 2. Aila dú hjelper mi, greier eg det alli.
|
|
aila då
|
|
|
naudsynt
|
D'æ 'kji aila då, at du øyer opp pæningan på å tippe.
|
|
aire
|
|
|
andre ("ubunden form", i samanlikning med hin)
|
Æ 'er aire som au vi' vèr' mæ? Èg líkar inkji å ète sjå aire. Èg meine det èg vi', å så kunn' aire meine det dei vi'.
|
|
aire dagjen
|
|
|
neste dag (utsetje eit gjeremål)
|
Mi kunne 'kji vente at da kåme aire dagjen fysst mi spørje da so seint.
|
|
airesinni
|
|
|
andre gonger
|
Airesinni kan det gange aila.
|
|
airestad
|
|
|
ikkje heime hjå seg sjølv
|
Fyrr'e va' det av å ti' bonn som inkji vill' antel ète ell' på dó airestad.
|
|
akdére
|
|
|
akkedere, diskutere pris, forhandle
|
Mi akdéra lengji førr'ell mi vorte einige om handelen.
|
|
ake
|
|
|
godtale, overtale, mase på
|
Da aka mæ 'ó ti' da seist'e fing' 'an ti'. Kristí aka mæ 'enni ti' 'u lòva.
|
|
akkórt'e
|
|
|
akkord (i arbeid) Sjå også forsagd'e.
|
Anleggsarbeiaran æ jamt vånde mæ akkórt'e.
|
|
a'klæ seg
|
|
|
kle av seg
|
Du tar' 'kji plent a'klæ deg om du kjæm'e inn våt'e!
|
|
a'klæing
|
|
|
avkledning
|
An vare leid'e fysst dei a'klæingan å påklæingan vare for jamt.
|
|
aks
|
|
|
1. kornaks 2. innfestinga til penn i penneskaft ("út-aks")
|
1. Byggoksí hav' lange snerpu. 2. Oksí kunna vare nòkå róme ette å hav' vòr' brúka i fleire år. Sjå også ekse.
|
|
aksjón'e
|
|
|
1. auksjon 2. aksjon i samband med innsamling
|
1. Aksjóna plage jamt drage mykji fókk. 2. Fókk æ helst'e góe ti' gjève ti' aksjónó hèra i kommúnâ.
|
|
aksleklút'e
|
|
|
berestykke over skuldra i skjorta til den kvinnelege setesdalsbunaden
|
Aksleklúten lýt ti'passast ette skjortestórleikjæ.
|
|
akte
|
|
|
1. passe (t.d.seg) på grunn av fare 2. passe på ungar 3. leggje merke til 4. tenkje seg å reise eller flytje seg til ein stad 5. bry seg om 6. meint for, tenkt til Sjå også bångjǿle og gjǿle.
|
1. No må du akte deg så du inkji skjèr'e deg mæ dei kvosse nívæ! 2. Eg lýt akte æ Margjit i kveld, så eg kan inkji vère mæ dikkå. 3. No lýt du akte væl etti koss eg gjère det, så æ det 'kji så lengji førr'ell du hèv' lært det. 4. Kòri aktar dú di av? 5. "Ko aktar eg lívi mót a stórt namn å rykti!", kjýtte Bjørgúv. 6. Den greptí æ akta ti' mé.
|
|
al
|
|
|
staven som ein heldt i handa og røytte pinnen med når ein røytte pinn
|
Tóne kasta alinn å sprang alt det 'u manta.
|
|
album'e
|
|
|
fotoalbum
|
I dei gamlaste albumæ æ der bilæti frå Amérika. Albuman liggje i ei rúve på jeddæ.
|
|
aldjúp'e
|
|
|
ei alen djup
|
Kjellâ æ aldjúp mæ lòk attivi.
|
|
aldra
|
|
|
aldrande (vert ikkje gradbøygt)
|
Sigúrd va' an aldra mann'e då 'an dǿi.
|
|
aldr'e
|
|
|
1. alder 2. levetid Sjå også framslengsaldr'e.
|
1. Anlaug livde sin aldr'e út. 2. Dèr búdd' 'an heile sin aldr'e.
|
|
al'e
|
|
|
malmved i furu; berre bruka i eintal
|
Alen i gamle furu kan mest'e alli rotne.
|
|
alí
|
|
image
|
alen; lengdemålseining (1 alen = 62,75 cm)
|
Spèlin i ruggunn mí æ sò væl ei alí breie.
|
|
allfor
|
|
|
altfor
|
'U kjøyre allfor fórt, å miste dífyri kórti.
|
|
alli
|
|
|
aldri, ikkje
|
Èg hèv' alli gjårt detta førr'e.
|
|
alli a skapandi órd
|
|
|
ikkje eit einaste ord
|
'An sa alli a skapandi órd heile kveldi.
|
|
alli a stei's grand
|
|
|
absolutt ingenting
|
'An gjåre alli a stei's grand, heile dagjen!
|
|
alli a stei's órd
|
|
|
"ikkje eit einaste ord" Somme seier "alli a steins órd".
|
'U nimnde alli a stei's órd om det. 'An sa alli a steins órd.
|
|
alli bère ti'
|
|
|
kan ikkje samanliknast
|
Det bar alli ti' ko mykji skjótare det va' å gange beileií.
|
|
alli ense
|
|
|
1. ikkje bry seg 2. ikkje ta til seg (td mat eller drikke)
|
1. "D'æ best'e å alli ense ungó itt da æ for úmògeleg", sa Sigríd. 2. Kjýrí ensa alli matæ, så 'u måtte vère sjúk. Du ska' alli ense dessa bèrí innmæ vègjen. Du ska' alli ense detta rotne elgekadaveri.
|
|
alli ève a órd
|
|
|
ikkje seie eit ord (vil ikkje ymte noko) Sjå også ève.
|
'U èva alli ordi.
|
|
alli fosstòge
|
|
|
uttrykket vert bruka om folk som uttalar seg svært spontant og utan å tenkje seg om
|
Der va' alli fosstòge mæ 'enni Anlaug, 'u laut út mæ alt.
|
|
alli fudd'e
|
|
|
"får aldri nok" (av td pengar)
|
Den mannen var' alli fudd'e.
|
|
alli gjère gangandi godt
|
|
|
ikkje arbeide Sjå også gjère.
|
Eg hèv' vòr' sjúk'e, så eg hèv' alli gjårt gangandi godt heile vikâ. Der va' an karehóp'e som alli gjåre gangandi godt, barre fjasa å rǿa.
|
|
alli gjère handtak
|
|
|
dovne seg, ikkje gjere noko fysisk arbeid
|
Ånund va' mest'e allstǿtt inni, å gjåre alli handtak.
|
|
alli havandi
|
|
|
ikkje god nok til å ha og bruke
|
Hesten va' så skjýr'e at 'an va' alli havandi.
|
|
alli have såí
|
|
|
ikkje ha att mat i huset
|
Eg æ så masslaus'e, eg hèv alli etti såí.
|
|
alli henstand
|
|
|
"ikkje slingringsmon" (ofte bruka om person som er åfløyg'e og ikkje kan vente; andre kan tykkje dette er noko ugreitt)
|
Der va' alli henstand mæ 'enni Gývi, detta vill' 'u gjère i dag.
|
|
alli ko / alli kå
|
|
|
berre; berre nytta i nektande form
|
Det æ alli ko èg som hèv' lykjili ti' grendehúsæ. Eg æ alli kå úheldig'e! Eg hève alli treft æ kå ei gong. "Alli kå vóndt, alli kå vóndt, slíte út skó å sokka", sa Gamle-Jórånd då 'u tala om bonní sí som slite út skó å sokka så fórt.
|
|
alli kåm' né'å bugji bein
|
|
|
"aldri setje seg for å kvile under arbeid"
|
Eg hèv' arbeidt i heile dag, så eg hèv' alli kåm' né'å bugji bein.
|
|
alli leggje néd
|
|
|
aldri kunne gløyme (noko som er litt morosamt)
|
Eg legg'e alli néd den gongjí då du spila i dei sketsjæ på haustfestæ i 4H! Eg kan alli leggje néd ko gla' Titta varte då 'u fekk an kjeslingji som va' hennis!
|
|
alli líkjen
|
|
|
"ingen liknande" (utbrot som ein person kjem med når han er forundra over noko)
|
"Nei, alli líkjen, dèt va' gama å høyre!" Alli líkjen, kjæm'e du mæ moltu ti' mi!
|
|
alli livandi fré'e
|
|
|
1. svært uroleg til sinns, nervøs 2. mykje støy og uro; bruka i samband med born som leikar
|
1. Eg hèv alli livandi fré'e itt du æ på heiinn i skodd å úveir. 2. Det va' alli livandi fré'e i Heimiga mæ ungan våre små.
|
|
alli makjen
|
|
|
1. "ingen kjem opp i mot" 2. uttrykk for undring
|
1. 'Er æ alli makjen 'ass! 'Er æ alli makjen 'enni Yngjebjør ti' saume véne krulla. 2. Nei, alli makjen, detta hèv' eg alli sétt at hève vòrte gjårt førr'e!
|
|
alli mæ leiinn
|
|
|
ikkje med måte
|
Det va' alli mæ leiinn det 'u sýtte moi sí.
|
|
alli mæ måti
|
|
|
ikkje med måte
|
Det va' alli mæ måti det Knút laut slíte, det tóttest leggjast ti' nòkå allstǿtt.
|
|
alli mæ vitæ
|
|
|
overmåte, "grenselaust"
|
Det va' alli mæ vitæ, det 'an arbeiddi!
|
|
alli må âv
|
|
|
ha nedsett kjensle eller førleik i musklar (dovne pga nedsett blodsirkulasjon; ofte mellombels)
|
Eg mår 'kji âv hondó fysst eg hèv' sauma så lengji. 'An ha' fengje slag, å mådde alli âv dei eine armæ. Eg mådde alli âv mi. Eg mår 'kji âv hondó mí i dag, da verkje så fælt.
|
|
alli renn ell' stýri
|
|
|
bruka om person som er sta eller eigenrådig og som det ikkje nyttar å overtale
|
Der æ alli renn ell' stýri mæ 'ó, detta vi' 'an!
|
|
alli rétting
|
|
|
ikkje orden eller system Sjå også rétting.
|
Det æ alli rétting mæ 'ó Svein, det vare 'inkji nåkå av mæ 'ò mæ nòkå ting.
|
|
alli råd
|
|
|
aldri råd med
|
Det va' alli råd få i doktari den gongjí Anlaug varte så sjúk.
|
|
alli skapandi grandi
|
|
|
absolutt ingenting Sjå også alli skapte grandi.
|
Eg hèv' alli gjårt skapandi grandi i heile dag! Eg høyrer alli det skapandi grandi!
|
|
alli skapte grandi
|
|
|
absolutt ingenting Sjå også alli skapandi grandi.
|
Det va' alli skapte grandi etti i bingâ. Eg hèv' alli ète skapte grandi i dag.
|
|
alli snart / alli snér
|
|
|
mest aldri
|
'U æ alli snart úti lenge.
|
|
alli sǿle ti'
|
|
|
"ikkje strekke til", "ikkje henge saman", langtfrå
|
Det æ a stellâs i dei húsæ, så det alli sǿler ti'.
|
|
alli tonní âv
|
|
|
"mase utan opphald"
|
Der va' alli tonní âv, så mi laut barre lat' 'an Bóa reise, 'an va' så ǿr'e.
|
|
alli tròt 'å
|
|
|
"aldri ende på"
|
'U va' så rík at der va' mest'e alli tròt 'å médelæ 'enni.
|
|
alli vite rétting
|
|
|
vere forvirra, ikkje vite kva som er rett og gale
|
"Eg veit alli rétting", sa Gunnår, då da spúr' 'an om koss han meinte da sille.
|
|
alli vitug'e
|
|
|
svært ufornuftig
|
Æ du 'kji vitug'e; du må 'kji klíve dèra, Bjúg!
|
|
allminni
|
|
|
minne om ting og hendingar som alle kjenner til
|
Då Oddvar Brå braut av staven sin, må vel i dag reiknast for å vère a allminni.
|
|
allnakke
|
|
|
almanakk
|
Da våre så virkne ti' fýe mæ i allnakkunn i gamle dage.
|
|
allstýrig'e
|
|
|
bruka om person som sjølv vil bestemme det meste (og meiner han sjølv oftast veit best)
|
Dei allstýrige var' jamnast'e filli líka.
|
|
allstǿtt
|
|
|
alltid
|
Det va' allstǿtt nåkå vas mæ 'ó Pål.
|
|
almindeleg
(H)
|
|
|
alminneleg
|
Tòróv æ 'kji så fælt sterk'e, 'an æ plent almindeleg.
|
|
alt
|
|
|
1. heilt 2. allereie
|
1. Eg sprang alt heim'tte forotta å stanse. 2. Eg hèv' alt gjårt det.
|
|
alt fórt
|
|
|
fortløpande
|
På desse internettsíunn registrére mi nýe órd alt fórt.
|
|
alt mæ sèg
|
|
|
"mange ting å ta omsyn til"
|
"Ja, det æ alt mæ sèg", sa Haddvår, då Knút skreppte av alt Haddvår ha' gjårt for å få registrére dei gamle bilætí.
|
|
alt som tíast'e
|
|
|
noko overraskande (tek seg opp att med visse mellomrom)
|
Alt som tíast'e kåm Gunnår for seint ti' arbeiæ.
|
|
alt som æ
|
|
|
alt som finst
|
Eg hèv' lèse alt som æ i bóksamlingjinn.
|
|
altargrind
|
|
|
opninga i altarringen
|
Det æ barre presten som brúkar altargrindí unde messunn.
|
|
altari
|
|
|
altar
|
Fysst mi ofre, gange mi rundt altaren.
|
|
âltimr
|
|
|
tømmer med mykje al'e
|
I dei gamlaste stògehúsó va' det brúka mykji âltimr.
|
|
alúr'e
|
|
|
larm, bråk
|
Fysst du slepper kjý om våri, vare der jamt fæl'e alúr'e mæ rauting å bjøddu.
|
|
alvårsklèg'e
|
|
|
alvorsam
|
Gývi va' så alvårsklèg, så mi såge det ha' hendt nåkå vóndt.
|
|
ambari
|
|
image
|
Lagga trekjerald, ovalt eller sirkelrundt med øyro og lok til å låse. Vart td nytta til å lagre smør i. Sjå også smø̀røskje.
|
Da brúka helste ambaran ti' å have smø̀r í.
|
|
ambarslòk
|
|
|
lok på ambar (skreielås, hèvili og ei "skreie" som går ut i øyro)
|
Ambarslòkji vare læst mæ a skreie.
|
|
ame
|
|
|
halde på lenge med noko
|
'An ama å fiska, men fekk inkji nåkå.
|
|
ame seg ti'
|
|
|
streve i lang tid (så ein vert mest utsliten, trøytt og arm)
|
Mi have ama åkkå ti' i dag, men så have mi rukkje mykji au. An fær ame seg ti' fysst an høgg'e bjalka.
|
|
amerikakvåe
|
|
|
tyggegummi som vart sendt i pakker frå slektningar i Amerika straks etter andre verdskrigen Mange seier "mérkankvåe". Sjå også kvåe.
|
Mi tótte så gama få amerikakvåe i pakkó frå syllfókkó i "Júnaiten".
|
|
amle
|
|
|
1. halde jamnt på med noko 2. streve med arbeid (arbeidet går ikkje så fort sidan ein ikkje er så flink eller ikkje orkar)
|
1. Da såte å amla å rǿa om adde skapte ting. Eg hèv amla mæ ungó i heile dag. 2. Torgrím amla å arbeiddi mørks imidjom. 'U amla mæ nòkå allstǿtt.
|
|
amleleg
(H)
|
|
|
arbeidssam, strevsam
|
Knút æ så amleleg, men så fælt fórt gjeng'e det inkji.
|
|
amli
|
|
|
travelt
|
Det kan vèr' amli i lembingjinn.
|
|
amling
|
|
|
langvarig arbeid som går seint
|
Tårål ha' slig amling mæ opptakjæ, men 'an gav alli opp.
|
|
ammusjón'e
|
|
|
ammunisjon; bruka berre i eintal
|
'An fann nåkå ammusjón'e som måtte vère si' gamlegófar 'ass livdi.
|
|
ampe seg
|
|
|
"eggje på seg" nokon, kyte så smått
|
'An ampa seg, men det va' ingjen som vill' ens' 'ó.
|
|
ampi
|
|
|
1. travelt, brysamt, strevsamt 2. ampert (når to eller fleire diskuterer høglytt, og det vert dårleg stemning)
|
1. Det va' ampi å skjǿre den tungji snjóren. 2. Nò vare det så ampi at det æ best'e å reise.
|
|
ampløy
|
|
|
strev, annsemd Somme uttalar ordet som "annpløy".
|
Eg hèv' slig ampløy mæ desse småbonnó eg passar på.
|
|
amrål'e
|
|
|
ståk, gny, skrik, skrål
|
Det va' slig an amrål'e i bryddaupæ 'ass Lavrans å Anne.
|
|
amrålen
|
|
|
person som pratar og pratar
|
Úv'e va' så amrålen, det va' a plage å få 'an i hús.
|
|
amstr'e
|
|
|
1. innsatsviljug person 2. strevsam tid (berre bruka i eintal)
|
1. Sigmund va' slig enn amstr'e å ville vare meistarspilemann'e. 2. D'æ an amstr'e mæ sò mange nýfǿdde lomb på same tí'.
|
|
amstre
|
|
|
kave, streve Bruka i uttrykket amstre seg ti'.
|
"Eg vi' 'kji amstre meg úti gusten!", sa mannen, då 'an ha' flutt på gamleheimen, å pleiaran ville hav' 'an mæ på trimmæ.
|
|
amstre seg ti'
|
|
|
1. arbeide hardt fysisk 2. trene, drive kroppsøving Sjå også amstre.
|
1. Torgrím amstra seg ti', bå' daga å kveld; 'an tóttest alli trøytne. 2. No amstre fókk sikkå ti' mæ træningsapperat.
|
|
amstreleg
(H)
|
|
|
innsatsviljug
|
Den som æ amstreleg fær gjinni lǿn for strævi sitt.
|
|
amstri
|
|
|
svært travelt, sterk påkjenning
|
D'æ amstri have ti'sýnd mæ mange småunga.
|
|
amtsstút'e
|
|
|
avlsstut, avlsgranska stut, i organisert bruk for fleire bønder Sjå også tjór'e.
|
Detti æ så gó' a kjýr at mi ljóte ti' amtsstútæ mæ 'enni itt 'u løyp'e.
|
|
an
|
|
|
ein (bokmål man)
|
An tar' 'kji vèr' lærd'e for å skjø̀ne detta!
|
|
an
(V)
|
|
|
Ein (hankjønn). Den trykklette forma er ulik i Valle og Hylestad: I Valle: "an", i Hylestad: "enn". Ein brukar berre den trykklette forma som artikkel, den trykksterke er eigentleg eit talord. Sjå også den ubundne artikkelen ein (H) og talordet ein.
|
Èg æ an valldǿli. Èg æ enn hylstringji.
|
|
ananné
(V)
|
|
|
einannan Sjå også ennanné (Hylestadmål).
|
Da stóge unde ananné i stigâ.
|
|
andakt
|
|
|
1. "audmjukt sinn" 2. andakt
|
1. Mi have etti så líti mat'e nò at mi lute èt' 'an mæ andakt. 2. Mi héle i hóp hondó i andaktinn.
|
|
andareglugg
|
|
|
luftehol / lufteventil i grunnmur Somme seier "andarhòl". Sjå også glugg.
|
Der lýt vère fleire andareglugg i an kjeddari.
|
|
ande
|
|
|
ha vond pust (dårleg ande) Sjå også ande våkt.
|
'An anda så eg laut snú mi i frå 'ó. Èt' an kvítlauk'e, så andar an.
|
|
ande våkt
|
|
|
ha vond pust (dårleg ande) Sjå også ande.
|
An lýt halde tennan reine så an inkji andar våkt.
|
|
andlitsbrås
|
|
|
fyldig og raudleitt andlet
|
Det fýgde anlitsbrås mæ dei húsæ.
|
|
andlitssvipi
|
|
|
likskap i andletet i høve til resten av slekta (kroppsforma kan derimot vere annleis)
|
Det æ tídt der inkji æ så mykji andlitssvipi midjom syskjin.
|
|
andórsklèg'e
|
|
|
alvorleg, ottefull, oppskræmd
|
Gjermund va' så andórsklèg'e då 'an såg di fæle spǿkrí'i.
|
|
andsǿls / andsǿlis
|
|
|
mot sola, mot klokka
|
Vi' di sende detti kakefati andsǿlis?
|
|
andvake
|
|
|
skimte såvidt
|
Det va' såvídt eg kunna andvake sauó evst 'å heieristinn.
|
|
andvarpe
|
|
|
1. puste langt og tungt (slik at det høyrest tungt og vondt ut) 2. geispe (bruka om frisk og normal person)
|
1. Gunnår andvarpa så da tenkte da laut ringje naudnummeri 113. 2. Anne andvarpa heile kveldi.
|
|
andvòke
|
|
|
bruka i uttrykket kåme i andvòkâ Sjå også åvòke.
|
Eg æ helste syvjug'e i dag, for eg kåm i andvòkâ i nótt.
|
|
andvòke
(H)
|
|
|
skimte, greie å sjå noko som er utydeleg eller langt borte Sjå også substantivet andvòke og uttrykket kåme i andvòka.
|
Andvòkar du búskapen?
|
|
andære
|
|
|
ein skinntrevl som losnar på sida av naglen, og når ein dreg i denne, så riv det berre lenger og lenger ned i kjøtet
|
Eg hèv' så vónd a andære! Ja, men då lýt du barre late vère å drage í æ.
|
|
andǿve
|
|
|
ro bakover (same tyding som å mynde)
|
Nò ljóte mi andǿve mót land mæ mi setje út nètí.
|
|
anfælen
|
|
|
ha lett for å verte redd for ein mogeleg negativ situasjon
|
Mamme va' så anfælí itt det va' tóreveir.
|
|
angbeiti
|
|
image
|
meitemark
|
I mittingjinn kan an finne mange angbeita.
|
|
angji
|
|
|
god lukt; bruka berre i eintal
|
Det va' slig angji úti hagâ.
|
|
angrǿmen
|
|
|
noko som tek svært stor plass, er for stort i høve til plassen, er i vegen; vert ikkje gradbøygt Sjå også skrovlen og skrøyvi.
|
Angrǿmne mǿbla gjère det trongstilt.
|
|
angrǿmi
|
|
|
ting som tek mykje plass
|
Denné benkjen æ a fælt angrǿmi.
|
|
ankernapp'e
|
|
|
messingknapp med anker påtrykt
|
Då 'an kåm heim'tt'e frå Býn ha 'an kaupt si a kupte mæ ankernappa på.
|
|
anlǿgd'e
|
|
|
person som har lyst til å le, men held låtten tilbake; dette syner tydeleg i andletet Sjå også anlǿgjast og anlǿgje.
|
Tóne va' så anlǿgd at 'u héldt på å sprekke.
|
|
anlǿgjast
|
|
|
når fleire prøver å få kvarandre til å le, men at dei ikkje må / vil le; bruka berre i fleirtal Sjå også anlǿgje og anlǿgd'e.
|
I kjørkjunn måge mi inkji anlǿgjast.
|
|
anlǿgje
|
|
|
seie / gjere noko som får andre til å le Sjå også anlǿgd'e og anlǿgjast.
|
Lív å Sigríd våre så fæle ti' å anlǿgje kvorairne. 'U anlǿgde meg, så eg ló ti' tårun trilla.
|
|
anna åri
|
|
|
annakvart år
|
Mi slóge teigjin på heiinn anna åri, så slåttâ fekk kvíle.
|
|
annamanns
|
|
|
annanmanns
|
Eg spring'e inkji ette annamanns kvendi! 'Er æ mykji annamanns saui au i desse hópæ.
|
|
anndag
|
|
|
andredag (2. joledagen, 2. påskedagen, 2. pinsedagen)
|
Anndag jól plage det vère jólefest'e i skúlehúsæ. Anndag påske kåme turistan av heiinn.
|
|
anne
|
|
|
gjere ting i tide (minne på, mase på) bruka i uttrykka anne på, anne seg ti' og det annar på.
|
'U anna på 'an ti' å lèse mei' på leksun. Moirí anna på dótterí at 'u sille gange mei' på skúli.
|
|
anné
|
|
|
annan, andre
|
'An varte som an anné fysst 'an va' drukkjen.
|
|
anné dagjen
|
|
|
annankvar dag
|
Denne vika hèv' det ringt helst'e anné dagjen.
|
|
anne på
|
|
|
1. oppmuntre til 2. skunde på, gjeve tilskuv, arbeide hardt og fort Sjå også anne.
|
1. 'U anna på 'an ti' å lèse mei' på leksun. Moirí anna på dótterí at 'u sille gange mei' på skúli. Mamme anna på åkkå at mi inkji måtte take út otta mat'e. 2. Det annar så på fysst an skjǿrer av tòkunn. Det anna på mæ arbeiæ for å vare færig'e ti' hægjinn.
|
|
anne seg ti'
|
|
|
kome i gong med noko, skunde seg Sjå også anne.
|
Nò lýt du sjå å anne deg ti', vist du ska' greie å halde avtalen klokka sjau. Nò mòge di anne dikkå ti'.
|
|
anne ti'
|
|
|
oppmode til, skuve på
|
Papa anna ti', men Mamme avstivla meg, å èg lýd' 'enni.
|
|
annekverr
|
|
|
annankvar
|
Førr'e gjinge mi i skúli annekverr dag'e.
|
|
annés
|
|
|
"andre sin" (genitivsform)
|
'An tók alt sitt, men inkji nåkå av annas.
|
|
annig'e
|
|
|
ivrig etter å kome i gong
|
Tóre æ så onnig, 'u lýt helst'e vère fyre aire allstǿtt. Den annigji Haddvåren va' fyr' åkkå då mi kóme.
|
|
annungji
|
|
|
kalv på andre året Sjå også annæringji.
|
Da ha' tvei annunga dèt sommåri.
|
|
annvint
|
|
|
travelt
|
Det æ så annvint i slåttonninn. Du hève det visst annvint i dag. 'An ha' det allstǿtt kalleg annvint i slåttæ, for 'an va' plent eisemadd'e.
|
|
annæringji
|
|
|
fole, andre leveåret for eit føl Sjå også: fòli, fyl, merr, grahest'e, jalk'e og annungji.
|
Enn annæringji lýt an bigjynde å temje.
|
|
anskare
|
|
image
|
Om torvtak: Når is demmer opp for regn- / smeltevatn på taket, slik at det vert lekkasje og dryp inne. Vatnet kjem oppover bak ein skøyt i tekkjingsmaterialet. Liten takvinkel og lite omlegg i skøyten til tekkjingsmaterialet er moment som gjer at det anskarar fortare enn med stor takvinkel og godt omlegg. Dårleg isolasjon i himling slik at varmen inne smeltar isen / delar av isen oppå tekkjingsmaterialet, samtidig med sterk kulde ute, er som oftast årsak til denne situasjonen. Problemet kan oppstå både med torvplast og never.
|
Ti' mindri takvinkelen på tòkunn æ, ti' léttare hève det for å anskare.
|
|
antel / antelis
|
|
|
anten "Antelis" vert oftast nytta når det er fyrste ord i setninga. "Antel" vert nytta når ordet er inne i setninga. Sjå også anter.
|
Antelis kjæm'e du i morgó hellis lýt det barre vère. 'An kåm antel det va' virkt ell' heilagt.
|
|
anter
|
|
|
anten Sjå også antel.
|
Mi vi' 'kji anter gange 'ell løype på skjí.
|
|
anti óver
|
|
|
Leik med å kaste ball over hustak. "Anti óver" er ikkje frå Setesdal eller Noreg, men leiken har likevel vore i bruk her. Uttrykket kjem frå Skottland og heiter eigentleg "Antony - over".
|
Mi leika jamt "anti óver", førr'e.
|
|
antrast
|
|
|
småkrangle
|
Nò bonn, mòge di 'kji antrast om detta lisle! Det va dei vaksne som au tótte gama antrast.
|
|
anveggspad'e
|
|
|
veggfast sitjebenk lengst inne i stoga Sjå også pad'e, lislepad, kvílepad'e og mollpad'e.
|
Anveggspaden æ gåmål'e å sliten.
|
|
api
|
|
|
ord frå leiken "tikking" (når ein kom på "apen" var ein "fri")
|
Du må 'kji tikke mèg, for èg stend'e på apâ!
|
|
apleblóm'e
|
|
|
fruktblom på apal
|
I varmt å godt vårveir æ der mykji fjúkandi i apleblómó.
|
|
aprikóse
|
|
|
aprikos
|
Èg líkar godt aprikósu i sviskegrautæ.
|
|
arbeiari
|
|
|
arbeidar
|
Tårål æ an góe arbeiari, 'an lèt'e seg ti' allstǿtt. Kòss æ det mæ arbeiaró dí i dag?
|
|
arbeie
(H)
|
|
|
1. lage 2. arbeide Sjå også gjère.
|
1. Kvæ hèv' arbeidt denné kubbestólen? 2. Eg arbeier mæ kubbestólæ ennå.
|
|
arbeisgjèrug'e
|
|
|
svært arbeidssam person som arbeider meir enn dei fleste Sjå også gjèrug'e
|
Såvi æ bå' arbeisgjèrug'e å nyttug'e.
|
|
arbeisgogn
|
|
|
reiskap for arbeid
|
An lýt stelle godt mæ arbei'sgognó sku' da halde lengji. Góe arbeisgogni æ håve arbeii.
|
|
arbeistròta
|
|
|
trøytt etter hardt arbeid (mange tykkjer dette er ei god kjensle)
|
Det æ bèt'e vère arbeistròta 'ell arbeisleid'e.
|
|
arbeisvónd'e
|
|
|
dårleg arbeidshumør
|
Det æ inkji gama ell' greitt å vère i hóp mæ dei som æ arbeisvónde. Ein som æ arbeisvónd'e lýt helst'e arbeie for sjave seg.
|
|
ardlekkji
|
|
|
lekkje til å feste mellom plog og skokla
|
Ardlekkji kan an flytje nòkå ti' lé's itt det trengst.
|
|
ar'e
|
|
|
ard (treplog med jern i spissen)
|
Aren æ létt'e, men fillen å plǿgje mæ.
|
|
arg'e
|
|
|
slu, lur, underfundig (både positivt og negativt)
|
Såvi æ arg'e ti' finne út ting.
|
|
arig'e
|
|
|
vond, ugrei til sinns, tenkjer ut vondt, vondskapsfull
|
Håvår æ 'kji nåkå grei'e å vère i hóp mæ, 'an æ så arig'e.
|
|
arigskap
|
|
|
sterk vrangvilje (ordet inneheld eigenskapar som "vrang", "vondskapsfull" og "eigenrådig")
|
Mannen va' fudd'e av arigskap, allstǿtt på tverke.
|
|
arkejinn
|
|
|
tunn jernplate utan galvanisering
|
Eg bøygde ti' a plate av arkejinn.
|
|
armbrugde
|
|
|
armlene på brugdestól'e
|
Armbrugdun vår' så vént gjåre å útkròta.
|
|
arm'e
|
|
|
arm, fattig, svak
|
Targjær va' så orm at 'u måtte frå garæ. Åshild æ så orm ette korónakríkjunn.
|
|
arme darri
|
|
|
"arme stakkar"; uttrykk om person som ikkje greier å få til det han ynskjer Darri: lang, lat kar (gamalnorsk)
|
Å din arme darri, detta greier du alli!
|
|
armeie
|
|
|
folkehop
|
Dèt va' a fæl armeie som gjekk ette vègjæ.
|
|
armekrikk'e
|
|
|
armkroken Somme seier "armkrikk'e" eller "armekrykkj'e".
|
Da leiddest i armekrikkjæ. Sjå også krikk'e.
|
|
armóds ting
|
|
|
"stakkar", fattigmann som er ille stelt
|
'An va' a armóds ting som alli kunna greie seg sjav'e.
|
|
armódsdóm'e
|
|
|
sterk fattigdom
|
Det va' reine armódsdómen i dei húsæ ette at mannen dǿi.
|
|
armódsklèg'e
(V)
|
|
image
|
fattigsleg
|
Tòróv va' líten å armódsklèg'e. Dèt va' an armódsklèg'e sodd'e, barre skòma mjåkk.
|
|
armódsklegt
(V)
|
|
|
fattigsleg
|
Det såg armódsklegt út, men det va' godt.
|
|
armódslit'e
|
|
|
bleik og sjukleg farge i andletet
|
Gònil fekk slig an armódslit'e då 'u ha' lègje lengji sjúk.
|
|
arta
|
|
|
arbeidsviljug, fortfarande, utolmodig
|
Hesten æ så arta at eg tar alli anne 'an ti' drage. Yngjebjør æ så arta at 'u slít'e seg plent út.
|
|
art'e
|
|
|
innsatsvilje, kraft
|
Der æ an art'e i 'enni Gró som æ plent nåkå sérs.
|
|
asens
|
|
|
nedsetjande ord på eit eller anna som ein er irritert på
|
Den asens fanten! Dei asens dýrí have rive néd grindí. Det æ a asens plage mæ sauó som stadigt kåm' heim'tt'e ó' heiinn.
|
|
asfalt
|
|
|
asfalt
|
Klokkâ låg nèd'å asfaltæ sundeslègjí. Asfalti æ nédsliti.
|
|
Asgjær
|
|
|
Asgjerd
|
Eg kan alli minnast kòr det varte av dei Asgjærinn, men 'u flutte ó' bygdinn.
|
|
Aslag / Aslagji
|
|
|
Aslak
|
Eg trefte den eini Aslagjen, men inkji den hin.
|
|
at
|
|
|
1. til; kjem av "åt" 2. frå (om ettersmak)
|
1. Eg reiste at skógjæ mæ motórsag å gó' nyste. Torgrím kjøyre konni at kvinninn mæ hest'e å kjerre. 2. Der va' a nòkå særègjí smòk at dei sǿteplæ.
|
|
at snòreheiinn
|
|
|
på heia der rypene held til
|
Mi fýgdest at snòreheiinn, èg å Gunnúv, men mi ha' kverrsí snòrelåm.
|
|
ât vère
|
|
|
verte fornærma, noko ein ikkje likar Sjå også vare mæ.
|
Då mi tala om detta, tótte eg det ât vère.
|
|
at åræ
|
|
|
til neste år
|
Da fortålde da ville flytje heim'tt'e at åræ.
|
|
atgådd'e
|
|
|
verte lagd merke til Somme seier "åtgådd'e".
|
An vare atgådd'e fysst an klær seg snódigt ell' klypper seg rart. 'An varte atgådd'e då 'an gjekk i langbuksu midt i vikunn.
|
|
athuge
|
|
|
kontrollere at alt eller alle er på plass (gjeld buskap, folk og ting)
|
Hèv' du athuga godt nóg? Mi ljóte athuge nåkå kvorjestad fysst mi inkji vite kòri mi sku leite. Mi lute athuge at mi hav' adde sauin.
|
|
âtnýtt'e
|
|
|
knytt att, knytt til
|
An lýt passe på at konnsekkjin æ godt âtnýtte.
|
|
atsilig'e
|
|
|
1. så som så 2. ugrei / uskikkeleg person 3. fleire / mange Sjå også atsiligt.
|
1. Det va' enn atsilig'e mat'e mi finge. 2.'An æ atsilig'e, den svadden! Pål va' atsilig'e ti' drikke, men då 'an varte vekt'e, slutta 'an plent mæ det. 3. Eg hèv' vòr' sjúk'e atsilige gongu denné vetren.
|
|
atsiligt
|
|
|
så som så, fælt Sjå også atsilig'e.
|
Der va' helst'e atsiligt dèr nórd, den tíd da drukke heile dagan.
|
|
att i staden for
|
|
|
i staden for
|
Att i staden for lúsekupte kan an brúke grautekupte.
|
|
att om
|
|
|
om att
|
'An måtte lèse tekstí att om.
|
|
attafyri
|
|
|
bakanfor
|
Stó' du frammafyri ell' attafyri då det smadd?
|
|
attare
|
|
|
bakre
|
Den attari benkjen vi' mi býte út. 'U sat på dei attare benkjæ. 'An sat på dei attaste benkjæ. Mi vi' have enn attare benk'e hèra!
|
|
attat
|
|
|
attåt, i tillegg Sjå også preposisjonen attat.
|
Eg brúkar mykji syr attat eplegraut'e.
|
|
attat
|
|
|
attåt, i tillegg (når ordet er sist i ei setning vert den siste "a-en" lang, som i døme nr 2) Sjå også adverbet attat.
|
Ko slags drykk'e sku mi hav' attat matæ? Ko vi' du have attât?
|
|
attâti
|
|
|
attantil, bakanfrå
|
Dalebuksun æ véne attâti, mæ dei stóre skjinnfuinn.
|
|
att'e
|
|
|
1. att, tilbake 2. om att Sjå også ette / etti.
|
1. Papa reiste for a bil sí'a, men eg veit 'kji nær 'an kjæm' att'e. 2. Fysst eg kairar kairefyddi, så tèk'e eg da att'e å rullar.
|
|
att'ebatna
|
|
|
heila, ferdig batna
|
Fysst detti vónde såri æ att'ebatna, kan eg ti' symje att'e.
|
|
att'egangari
|
|
|
gjenferd
|
Førr'e såge da att'egangara av å ti'.
|
|
attegløyme
|
|
|
eldre ugift kvinne Somme seier "ettegløyme". Sjå også møykjèring.
|
Der búdde tvæ attegløymu i same stògunn.
|
|
att'ekjennandi
|
|
|
attkjennande
|
'An va' 'kji att'ekjennandi då 'an ha' raka av si skjeggji.
|
|
att'elèten
|
|
|
stengd (td dør eller grind)
|
Lé'i va' att'elèti då eg fór forbí i dag tí'leg.
|
|
att'enappa
|
|
|
knept heilt opp (om skjorte)
|
Haddvår gjekk allstǿtt mæ skjortun att'enappa.
|
|
attenat
|
|
|
attafor
|
Traktóren stend'e attenat húsó. Du lýt athuge attenat loptæ, om du hèv kasta bort klokkunn dí dèr.
|
|
attette
|
|
|
bakover
|
|
|
attetti
|
|
|
bakover
|
Skjíne mí æ så leie ti' skríe attetti fysst eg gjeng'e mótbakkji, da æ så bakskreidde.
|
|
attfyri
|
|
|
attfor
|
Drag gardínun attfyri!
|
|
atti
|
|
|
bak
|
Dei som ha' fengje bonn ottafor ekteskapi, laut sitje på an tausestól'e attenat troppinn, attast'e i kyrkjunn.
|
|
attí
|
|
|
1. etter 2. attåt
|
1. Èg kjøyrer skóter å Tóne heng'e attí på skjí. 2. Eg blandar attí nåkå gróvt i stumpedeigjinn.
|
|
atti
|
|
|
bak
|
Svårtestakkjen hève fedda atti.
|
|
atti vikunn
|
|
|
neste veke
|
'An sa 'an vill' kåme atti vikunn.
|
|
attigjænom
|
|
|
bakover
|
Eg blédde meg attigjænom bókjí for å finne att'e nòkå eg ha' lèsi som eg inkji mintest. Attigjænom tí'í hèv' 'er vòr' mange dugandi bǿnda.
|
|
attimidjom
|
|
|
av og til
|
|
|
attivi
|
|
|
bakover Sjå også framivi.
|
Eg datt attivi.
|
|
attlengjis
|
|
|
baklengs
|
|
|
attundi
|
|
|
under, innunder
|
Sèt a fat attundi så inkji oljen renn'e n'i asfalti.
|
|
att'å
|
|
|
bakpå
|
Èg sykla å Jón sat att'å bakbèraræ.
|
|
att'å bakji
|
|
|
1. helle bakover 2. "bak ryggen" (baktale)
|
1. Vaggestólen hadda så mykji att'å bakji, at eg va' ræd'e å sitje í ó. 2. Borgjill va' fæl ti' tale om fókk att'å bakji.
|
|
au
|
|
|
òg Sjå også å.
|
Vi' dú au på fótballkampen? Èg vi' au fýe, sa gúten å sprang ette fai sí.
|
|
audsklèg'e
(V)
|
|
|
1. einsamt, saknar selskap 2. øyde plass, langt frå folk Sjå også audsklèg'e (H).
|
1. Det æ så audsklegt itt an vare eisemadd'e i húsó. 2. Hèr æ så audsklèg'e an plass'e at hèr ha' inkji èg kunna bútt.
|
|
audsklèg'e
(H)
|
|
|
øyde plass, langt frå folk Sjå også audsklèg'e (V).
|
Detti æ enn audsklège støyl´e.
|
|
auga
|
|
|
1. auga 2. den runde opninga i oversteinen i ei kvern (der kornet fell ned frå viâ)
|
1. Augó 'ass vår' brúne. 2. Sigli ligg'e innfelt i ivesteinæ, 'å båe léa å' auga.
|
|
augnedoktari
|
|
|
augelækjar
|
Eg lýt sjå å kåme mi ti' an augnedoktari, eg tikje eg sér fillnare nò.
|
|
augnefare
|
|
|
sjå nøye og granskande på noko
|
An lýt augnefare væl enn gåmål'e bíl'e disom an tenkjer ti' kaup' 'an.
|
|
augnekvorm'e
|
|
|
nedre augnekanten Somme seier "augnekvarm'e".
|
Du lýt turke deg i auga, du hèv' nòkå i augnekvormæ.
|
|
augneleiti
|
|
|
synsgrense (så langt ein ser)
|
Det va' a heilt augneleiti midjom støyló.
|
|
augnestó
|
|
|
augnekrok
|
Eg æ sår'e i augnestóinn.
|
|
augnestyng'e
|
|
|
1. augnestikkar (H) 2. stankelbein (V) Sjå også høyveirsbikåri.
|
1. Enn augnestyng'e æ a stórt insekt.
|
|
augnesårkji
|
|
|
betennelse i augo (om folk og dyr)
|
An kan få augnesårkji fysst an gjeng'e lengji mæ rusk i auga.
|
|
Augund / Augundi
|
|
|
Augund
|
Mi finge alli vite kòss det gjekk med dei Augundâ som flutte ti' Tilemarkjinn.
|
|
aukeglas
|
|
|
lupe
|
Sòme gamle brúka fyrr'e aukeglas itt da ha' dimka.
|
|
aukji
|
|
|
auke
|
'Er æ mykji aukji i fókketalæ i stórbýó.
|
|
aurnaga
|
|
|
avbeitt, snaubeitt; vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader Sjå også nage og tannari.
|
Der va' plent aurnaga ette sauó.
|
|
aurnage
|
|
|
beite graset snautt (heilt ned til jorda)
|
An kan 'kji late búskapen aurnage veddin. Teigjen va' plent aurnaga, å sauin brute sikkå út.
|
|
ause
|
|
image
|
ause
|
Eg øys'e sói opp i an stór'e boddi.
|
|
ausetròg
|
|
|
trau til å lense ein båt for vatn
|
An æ nøydd'e ti' hav' ausetròg i eikjunn.
|
|
austafor
|
|
|
austanfor
|
|
|
austafyri
|
|
|
austanfor
|
Tilemarkingan bú austafyri.
|
|
austaglette
|
|
|
ustabilt ver (ein liten solgløtt gjennom skylaget)
|
"Austaglettu gjèv' våte hettu", æ a gåmålt órdtak.
|
|
austâti
|
|
|
austanfrå
|
Der kåm mange austâti ti' spilemannsstimnunn på Rysstad.
|
|
austatrekk'e
|
|
|
regnfullt drag i lufta (før regnet kjem)
|
Austatrekkjen lòvar jamnaste mildveir å regn.
|
|
austaveir
|
|
|
verretning frå aust, skylag frå aust
|
Fysst det vare meldt austaveir, vare det jamnaste úveir.
|
|
aust'e
|
|
|
aust
|
Da bú aust'e. I dei austare tjynninn æ der vénare fisk'e.
|
|
austehadd
|
|
|
austhelling
|
Snjófennan vare liggjandi lenge' i austehoddó.
|
|
austehei
|
|
|
austheia (samnamn på fjellområdet på austsida av Setesdal) Sjå ogå vestehei.
|
Reissdýrí på austeheiinn stande langt nórd i haust.
|
|
austelé
|
|
|
austside
|
Det æ godt å sitje 'å austelénæ å' húsó itt sólí sprett'e.
|
|
austemæ
|
|
|
aust langs med
|
|
|
austenat
|
|
|
austanfor
|
|
|
austette
|
|
|
austetter
|
|
|
austetti
|
|
|
austetter
|
|
|
austigjænom
|
|
|
austover
|
Sku' mi austigjænom å sjå om der æ nåkå reissdýr dèr?
|
|
austivi
|
|
|
austover (bruka i samband med å reise over heia til Telemark eller lengre)
|
'U reiste austivi, ti' Tilemark.
|
|
austmann'e
|
|
|
telemarking Mange uttalar ordet "aussmann'e".
|
Austmennan fiske mykji i Finndalæ. Mi have alli sétt ti' austmonnó i år. Austmennan æ helst'e fyrsdǿla å skafsinga.
|
|
austmanngút'e
|
|
|
gut frå Telemark
|
Gònil fann si an austmanngút'e ti' stròke mæ.
|
|
austmannjente
|
|
|
jente frå Telemark
|
Mæ mi våre på støylæ i Finndalæ trefte mi trått austmannjentun.
|
|
austmannsslått'e
|
|
|
hardingfeleslått som er "innført" frå Telemark til Setesdal
|
"Skuldalsbrúrí" æ enn mykji brúka austmannslått'e i Sætisdal.
|
|
austmæ
|
|
|
aust ved
|
Austmæ Slýodden fekk eg alli fisk'e.
|
|
austom
|
|
|
austom
|
Då da kóme austom Tórsdalen bigjynte det å rigne.
|
|
austre
|
|
|
stor ølause
|
Austrâ brúkar an ti' ause opp ǿl ó' kjèræ.
|
|
austyrje
|
|
|
vind og snøføykje frå aust; uttrykk bruka om vinteren Somme seier "austørje".
|
Det va' austyrje i dagevís, å búin fuke mest'e néd.
|
|
au'sýnt
|
|
|
lett å sjå (at noko er gale)
|
D'æ au'sýnt sjå at inkjí dú hèv' bunde a konnband førr'e!
|
|
âv
|
|
|
1. til (bruka om å reise heimanfrå og på heia) 2. ferdig (med td arbeid eller måltid) Sjå også preposisjonen av, heim og av å heim.
|
1. Mi kóme âv i gjår, og så vi' mi heim'tt'e i morgó. Mi vi' inkji âv å heim same dagjen, mi vi' liggje a nótt. Kòr æ det dú vi' âv? 2. No have mi slègje âv. No have mi baka âv. Då mi ha' ète âv, nøytte mi åkkå ti'. Nò hav' mi drukkje âv.
|
|
av
|
|
|
1. av 2. frå Sjå også adverbet av.
|
1. Eg fekk bókjí av 'ó. 2. Eg kåm av heiinn blindtròta å gjænomvåt'e.
|
|
av annvare
|
|
|
av vanvare
|
Eg gjåre det av annvare.
|
|
av austri
|
|
|
frå aust (verretning)
|
Gjeng'e det av austri, æ det jamt regn, ell' det kan vère tråveir.
|
|
av eldi
|
|
|
av alder
|
Ljósarmatúran æ øy'lagde av eldi.
|
|
âv ette
|
|
|
hente, av garde etter
|
'An va' âv ette moltu, der sille vère så mykji i Stavedalæ. 'An va' âv ette a klyv mæ smø̀r å ost'e.
|
|
av gari
|
|
|
av stad
|
'U reiste av gari då det ljósna av dag.
|
|
av godt fókk
|
|
|
av god og velvyrd slekt
|
Håvår æ av godt fókk. Førr' i tíinn våre fókk mykji opptekne av om da våre av godt fókk.
|
|
av gó'om
|
|
|
"med det gode" (av godt hjarta)
|
'U gjåre detta av gó'om. Da kóme ti' semje av gó'om.
|
|
av gåmålt
|
|
|
frå gammalt av
|
Det hét sò av gåmålt, an sille alli skóe slåttâ i sóleglæi, å alli jentâ i kjyrkjeklæi.
|
|
av hond
|
|
|
"raskt"
|
Det gjeng'e av hond itt an æ mange ti' arbeie.
|
|
âv i ryggjæ
|
|
|
verkande rygg når ein har arbeidd ein lang dag
|
Eg hèv' arbeidt så lengji tvíkruppen at eg æ plent âv i ryggjæ.
|
|
av kvorjum
|
|
|
av kvart
|
Der va' nòkå av kvorjum på handelsdagjæ. Eg hèv' gjårt nòkå av kvorjum i dag.
|
|
av lagji / ó' lagji
|
|
|
ikkje i rett form lenger (uttrykket er ubunden dativ)
|
Ljåren min æ út av lagji, eg sló n'i enn seig'e túst'e. Desse gamle leirskóne mí æ så ó' lagji at eg lýt kaste da.
|
|
av leiinn
|
|
|
1. "langt ifrå", meiningslaust, utan måte 2. bort frå vegen ein ynskjer å fylgje
|
1. Det æ 'kji så av leiinn, detta reiknestykkji ditt. 2. Mi kóme så av leiinn at mi vadra.
|
|
av lengdom
|
|
|
på lang avstand
|
Eg såg detta av lengdom, så eg æ 'kji sikker.
|
|
av nórdi
|
|
|
frå nord (verretning)
|
D'æ jamnaste kaldt og frískt veir itt det gjeng'e av nórdi.
|
|
av nýom
|
|
|
frå starten av
|
Denne munnhorpa hèv' eg gjårt av nýom, eg hèv inkji barre sett í fjøyr.
|
|
av oppri
|
|
|
ovanfrå (når det blekkjer, luktar sot, når vinden bles ned i pipa og inn i rommet; uttrykk sagt for moro på ein morosam måte)
|
|
|
av rèkom
|
|
|
på rek, vidvanke, borte
|
No hèv' det kåme av rèkom, eg minnest alli kòr eg hèv' lagt det.
|
|
av sauinn
|
|
|
frå kokande tilstand
|
An kan 'kji ète maten beint av sauinn. Vi' dú take kaslen av sauinn så det inkji sý'e ivi?
|
|
av sjave mi
|
|
|
(gjere noko) uoppfordra
|
Eg gjåre det av sjave mi, det va' 'kji nåken som sa at eg sill' gjère det.
|
|
av støyli
|
|
|
frå støylen (uttrykket er ubunden dativ)
|
Den lisle Yngjebjø̀rí va' så tròta at det va' såvídt 'u stabba då da kóme av støyli.
|
|
av sǿri
|
|
|
frå sør (verretning)
|
Fysst det gjeng'e av sǿri, æ det jamnaste regn i luftinn.
|
|
av ti' jentó
|
|
|
bruka om når gutar vil oppsøkje jenter Sjå også fare úti.
|
No vi' mi av ti' jentó, sa Gunnår mæ 'an Eivind.
|
|
av vestri
|
|
|
frå vest (verretning)
|
Gjeng'e det av vestri, æ det jamnaste godt veir, og nórdvest æ endå bète, men svålare. Av vestri å nórdvest æ di léttaste sommårsveiri.
|
|
âv å heim
|
|
|
fram og tilbake; bruka om lengre turar på heia Sjå også av og heim.
|
Det va' a karsstykkji å âv å heim at Finndalæ same dagjen.
|
|
av å ti'
|
|
|
av og til
|
Ungan kunna av å ti' vare sette ti' gange rundt mæ skjinnmakunn.
|
|
av åsýnd
|
|
|
av utsjånad
|
Æ det av åsýnd 'u æ så dýr denna klokkâ, ell' æ det gongverkji som æ så godt?
|
|
avbakklèg'e
|
|
|
plass der det er tungvint å kome til, avsides; vert ikkje gradbøygt
|
Detti æ an avbakklège gar'e.
|
|
avbakkt
|
|
|
"kome ut av syne", "kome attom noko så ein ikkje ser det lenger " (vert ikkje gradbøygt) Sjå også avleite.
|
Det bar avbakkt, så 'an kåm út av sýni.
|
|
avbeist
|
|
|
stort dyr
|
Det va' a avbeist av enn bjynn'e som drap den beste kjýrí.
|
|
avbeisteleg
(H)
|
|
|
noko av ein eller annan slag som er overlag stort eller svært
|
Den avbeisteleg skrubben varte skòten.
|
|
avberke
|
|
|
1. lage sår i borken på eit tre 2. take vekk mosen/torva av eit berg/stein
|
1. Gråní varte avberka nédati av traktórskuffunn. A grån ska' 'kji vare mykji avberka førr'ell 'u rotnar. 2. Bergji varte avberka i dei stóre råsåræ i 1790-åró.
|
|
avbikt
|
|
|
avvik
|
'An tólde alli a einaste avbikt frå dei reine lærunn.
|
|
avdagast
|
|
|
bli mørkare, bli natt Sjå også avdagsbil.
|
Kjýne kóme ti' støyls då det avdagast.
|
|
avdagsbil
|
|
|
når det mørknar om kvelden Sjå også avdagast, skòming og skúming.
|
'An kåm så desten i avdagsbilæ, å fór ti' knǿte si út'å tilæ (stevline).
|
|
avekse
|
|
|
ordet vert bruka om når kornakset blæs av strået i vinden eller ein høgg akset av ved skurden
|
Det va' vondsklegt å sjå koss vinden ha' avekst å harpa konnåkren i nótt.
|
|
âvelle
|
|
|
avmakt (halde seg "nede", vere nedfor, vere arm); bruka berre i eintal Sjå også fadde i âvellunn.
|
No hèv' eg vòre så lengji sjúk'e at eg æ plent i âvellunn.
|
|
âvèten
|
|
|
1. snaugnaga 2. delvis oppete
|
1. Dǿlí æ så âvètí at mi lut' flytje sauin. 2. Ongólen va' âvèten då eg dróg opp taumen.
|
|
avfarast
|
|
|
eldast, visne bort
|
Taddeiv hèv' avfarest mykji det seiste åri.
|
|
âvfata
|
|
|
forkomen
|
'An va' så âvfata då 'an varte funnen at det va' såvídt 'an stó det ivi.
|
|
avfjarast
|
|
|
verte svekka pga alderdom (dårlegare helse og eventuelt økonomi)
|
Jón fèr'e ti' avfjarast nò.
|
|
avfjaring
|
|
|
svekking pga alderdom (dårlegare helse og eventuelt økonomi)
|
Alder å sjúkdóm'e bèr'e mæ si avfjaring.
|
|
âvfjødde
|
|
|
når sola ikkje lenger lyser på fjelltoppane
|
Nò æ sólí âvfjødda, så nò ljóte mi heim'tt'e.
|
|
avfòk
|
|
|
plass der snøen fyk vekk om vinteren
|
Det tånar tí'legt i avfòkó.
|
|
avfærast
|
|
|
1. verte svekka pga alderdom (dårlegare helse og eventuelt økonomi) 2. verte mindre, verte dårlegare
|
1. Hæge fèr'e ti' avfærast nò, å treng'e nåkå hjelp heimi. 2. Hå'ne avfærast fórt itt frostnéttan setje inn.
|
|
avfærd
|
|
|
død; bruka berre i eintal
|
Gunnår fekk a gó' avfærd.
|
|
avgjernings stór'e
|
|
|
svært stor, unormalt stor
|
Det va' an avgjernings stór'e hest'e! Gjermund æ så avgjernings lang'e å stór'e.
|
|
avgjår
|
|
|
avgjerdsle
|
Det varte endeleg a avgjår i dei vanskelège sakjinn.
|
|
avgong
|
|
|
rest (det som er att når ein er ferdig med arbeidet; td når ein byggjer, eller saumar, eller har klyppt lefser)
|
Vi' dú ète avgongjin?
|
|
âvhata
|
|
|
utrydda, fjerna
|
På slutten av 1800-talæ va' ulven âvhata i Valle. Eg hèv' âvhata kvikâ út'å åkræ nò.
|
|
âvhukk
|
|
|
liten del av eit rom
|
Eg sette di gamle kjèri inn i âvhukkji i fjósskålâ.
|
|
âvhynne
|
|
|
fjerne horn på dyr
|
Da âvhynnte av å ti' stútkåvan så da inkji sille vère så farlège.
|
|
âvhædd'e
|
|
|
vanvyrd, mobba
|
Knút varte âvhædd'e å reikna for å vère enn stór'e slarv'e.
|
|
âvíse
|
|
image
|
avis
|
Denne âvísâ æ ifrå gjårførridagjen.
|
|
avkjǿmi
|
|
|
avkom
|
Avkjǿmi ette kjýrinn va' sérs godt.
|
|
avkró
|
|
|
verestad der ein kan vere åleine (helst ute i naturen)
|
Støylen ti' Nórdstog-Kjelleberg ligg'e i a avkró inst'e i Nórdibǿ-Stavedalæ.
|
|
avlaga
|
|
|
endra utsjånad (forandra frå ven til mindre ven utsjånad og mest ikkje kjennande att)
|
Fysst sòme fókk vare gamle, vare da så avlaga.
|
|
avlagde dage
|
|
|
dagar som før reformasjonen var heilagdagar (og som etter reformasjonen vart vanlege kvardagar; td mikkelsmess og olsok)
|
Ólsok å mikkjålsmess æ dǿmi på avlagde dage.
|
|
avlari
|
|
|
person som td aukar verdet av ein gard
|
"Ette an avlari kjæm'e det an øyari" (ordtak).
|
|
avl'e
|
|
|
smieavl, esse
|
Sméen brúka trékòl i avlæ.
|
|
avleite
|
|
|
kome bort (i terrenget) bak eit eller anna, kome ut av syne Sjå også avbakkt.
|
Papa avleita plent unde' reinó. Turistan avleita attom an haug'e.
|
|
avlepte
|
|
|
1. avstytte (td om å korte inn stokkane i ei bu) 2. avlive dyr (td sauer)
|
1.Timrâ såg út ti' å vère avlept agong. Æ stokkan for rotne i endó, kan an avlepte da, så timrâ vare mindri. 2. Denné veiren hèv' vorte så úhǿg'e, gåmål'e å vónd'e at mi ljóte avlept' 'an.
|
|
avlept'e
|
|
|
avstytt (td bruka om innkorta stokkar i ei bu)
|
Da såge på stokkó i veggjó at búí va' âvlept a gong i tí'inn.
|
|
avlesse
|
|
|
lesse av
|
Snjóren blotna, så eg laut avlesse å tvívende for å få høytti heim.
|
|
avlita
|
|
|
bleikna farge; vert ikkje gradbøygt Sjå også dvålka.
|
Genseren min æ plent avlita.
|
|
âvlåm
|
|
|
avveg
|
Denne rǿâ hève kåme på avlåm, nò dragast di barre!
|
|
âvmåta
|
|
|
varsam i tale og framferd
|
Gunne æ âvmåta i add sí færd.
|
|
avpila
|
|
|
1. avplukka; gjeld td bær 2. gammal og avmagra; gjeld gamle og sjuke folk Somme seier "pila".
|
1. Der va' så avpila at mi funne 'kji stórt. 2. Det va' syndlegt det avpila Targjær ha' vorti.
|
|
avrjóne
|
|
|
avskyeleg stor (td om hest)
|
Såvi selde den gamle avrjónâ sí.
|
|
avromm
|
|
|
vanskeleg tilgjengeleg terreng Sjå også avrommi.
|
Kví húsar du i sossi a avromm?
|
|
avrommi
|
|
|
løynleg stad, utkant Sjå også avromm.
|
Da húsa úti avrommó.
|
|
avrúte
|
|
|
stort tre, stort og stygt tre
|
Dei avrútun våre tunge å drive fram mæ hest'e.
|
|
avrúteleg
(H)
|
|
|
stort og stygt (om eit tre)
|
Detti avrúteleg trétti vi' eg sage néd.
|
|
avræe
|
|
|
1. lang og tunn (mann eller kvinne) 2. stor, stygg, lytefull (helst bruka om hest)
|
1. A avræe æ vel a únórmalt langt menneskjinn. 2. Det va' inkji nådigt å få selje avræu.
|
|
avrǿmi
|
|
|
uframkomeleg plass, langt avsides, mest berre bruka i uttrykket "úti avrommó" (dativ fleirtal)
|
Detti æ a fælt avrǿmi! sa Tóne då 'u såg staden. Nikelos búdde langt úti avrommó.
|
|
avsigjèven
|
|
|
fortvila, trøytt av, lei av
|
Signe å Augund våre så avsigjevne då da ha' leita heile dagjen i snjódriv å vind'e å alli funne nokå.
|
|
avskapeleg
(V)
|
|
|
ugreitt laga, avvik frå normal form
|
Detti skapti æ så avskapeleg, det æ alli greitt å halde í.
|
|
avskjekkjeleg
|
|
|
avsides
|
Da búdde så avskjekkjeleg i Øysæ.
|
|
avskjekkjelèg'e
(V)
|
|
|
avsides
|
Garan i Ljósådalæ æ avskjekkjelège.
|
|
avskjekleleg
|
|
|
dårleg del av eit lérstykke (rest som ikkje kan nyttast)
|
Dèt avskjekleleg leiri hèv' eg kasta, eg kunna alli brúke det ti' nåkå.
|
|
avskjeldra
|
|
|
fotografert
|
Eg varte avskjeldra av 'ó Knút Jónson Heddi.
|
|
avskjeldre
|
|
|
teikne (td andlet eller person)
|
Òlâv Bjørgum æ sérs gó'e ti' avskjeldre fókk.
|
|
avskjildre
|
|
|
teikne
|
'U va' så gó' ti' avskjildre fókk å dýr.
|
|
avslègjen
|
|
|
ferdig slått (td slåtteteig)
|
Den avslegne dǿlí hèv' alt hått seg.
|
|
avsløyten
|
|
|
hellande, glatt flate
|
Bergji va' avsløyti, så an laut passe seg så an inkji datt. Steina som æ avsløytne kan an inkji brúke ti' honnsteina.
|
|
avsmaka
|
|
|
mist smak (smakar mindre; td berlòg'e)
|
Gåmó saft æ avsmaka.
|
|
avspekte
|
|
|
kvinne med ugrei framferd (eller ugreitt kledd)
|
Der kåm a avspekte ottâti å spúre ette arbei'.
|
|
avsta'en
|
|
|
overstått
|
Det va' godt det va' avsta'i mæ dei vónde reisunn. D'æ godt at líkfærdsdagjen nò æ avsta'en.
|
|
avstikk
|
|
|
kvitte seg med, avlive
|
Eg fekk avstikk mæ dessa filletingjí eg ha' liggjandi.
|
|
avstivle
|
|
|
overtale ein person til å late vere noko vedkomande har tenkt til å gjere (og som ikkje er greitt i fylgje dei som vil overtale vedkomande) Sjå også tale fyri.
|
Eg fekk avstivle 'an frå å reise i úveiræ.
|
|
avstøyt'e
|
|
|
ta på seg ansvar, avlaste andre (ta støyten)
|
Haddvår gjekk fysst'e i djúpsnjór'e å tók avstøyten for dei hí.
|
|
avsveive
|
|
|
avsveiper, omsviv (tale rundt for å kome unna, ikkje gje eit greitt svar; helst bruka i fleirtal) Mange seier "avsveivle".
|
'An kåm mæ addeslags avsveivu for å sleppe å tale om det. Tarjei laut allstǿtt kåme mæ nåkå avsveivlu.
|
|
avsýtt'e
|
|
|
ferdig med ei sorg (td etter tap av ein nærståande)
|
Då mannen va' avsýtt'e gjipte 'u seg att'e.
|
|
avsǿli
|
|
|
stad der det er lite sol
|
Kòsi have di det hít i avsǿló?
|
|
avsǿlt
|
|
|
avsøles (ein plass der det er lite sol); vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader Sjå også baksǿlt og sǿlt.
|
Der æ så avsǿlt i Baklíó mæ Kallheim, å der veks'e mykji smili; dèt líkar búskapen.
|
|
avsøyle
|
|
|
ta av klyva, klyvutstyret og søylefati av hesten Sjå også søylefat og søyl'e.
|
Itt d'æ lang'e vèg'e an ska' reise, kan an mòg avsøyle a gong, så hesten fær kvíle å lufte seg.
|
|
avtak
|
|
|
fotografi
|
Der æ kalleg mange gamle avtòk på musææ. Detti avtakji æ av 'ó Gófa.
|
|
avtakla
|
|
|
utarma
|
Slåttâ æ så avtakla at eg trúr 'u lýt kvíle a år.
|
|
avtelje
|
|
|
rå i frå
|
Da avtåld' 'an, så 'an lét det vère. Di lute avtelj' 'æ, detta må 'u alli.
|
|
avvé'a
|
|
|
ujamn struktur på trematerialar (ueigna i bruk som bygningsmaterialar); vert ikkje gradbøygt
|
A planke ell' an stóppi som æ avvéa kan an inkji byggje mæ.
|
|
avvège
|
|
|
vike veg (gå utom vegen når ein møter ein annan eller andre)
|
Der kåm enn stór'e bíl'e imót mi, så eg laut avvège.
|
|
avvånd'e
|
|
|
slutta å suge morsmjølk; gjeld born og ungdyr
|
Nò æ båni mest'e avvåndt, men snart kjæm' det a nýtt.
|
|
avøye
|
|
|
person som øyder opp alt, t.d. pengar
|
A avøye øyer opp ette kverrt så det alli stendst nòkå ting.
|
|
avøyelèg'e
(V)
|
|
|
sløsete, fæl til å øye opp
|
Gjermund va' så avøyelèg'e at 'an måtte frå garæ då det lei 'å.
|
|
avåt
|
|
|
samlenamn på blodsugande insekt; bruka berre i eintal Sjå også flygji.
|
Det æ mykji avåt i lummert veir. Avåti va' så fælt at eg kunna 'kji setje meg, eg varte nøydd'e ti' å gange heile tí'í.
|