blekkje

Forklåring

1. blinke, merke tre som skal hoggast
2. slå inn i romet gjennom omnen (om vind)
3. slå, kaste
Sjå også blekk'e.

Døme

1. Skógbrúkssjæfen blekkte i tynningsfeltæ i Kanalíinn.
2. Det æ leitt fysst det blekkjer i omnæ.
3. Der va' så svikhålt, å så blekkte det meg 'å ryggjen, så eg sló meg i hòvúdi. Eg blekkte út a glasrúte.

Spel av Har du kommentar til ordet?

Infinitiv: blekkje
Presens eintal: blekkjer
Presens fleirtal: blekkje
Preteritum eintal: blekkte
Preteritum fleirtal: blekkte
Perfektum eintal: blekkt
Imperativ eintal: blekk!
Imperativ fleirtal: blekkji!

Registreringsgrunn: Dialektord / uttrykk
Ordklasse: Verb
Transitivitet: Transitivt
Bøying: Lint verb
Emne: Arbeid , Anna
Innlese av: Knut K. Homme (2006)

w_footnote_wordVerb_ 2

Registrert: 14.10.2004 Oppdatert: 12.04.2006 Del

Info for innlogga brukar:
Kjelde:: Knut K. Homme
Registrert av:: Svein Jore (14.10.2004)
Korrekturlese av:: Sigurd Brokke (12.04.2006)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (12.04.2006)
Oppdatert av (ny):: Sigurd Brokke (29.01.2025)
Id fra gammalt system:: 2517
Intern kommentar:: KKH: blåse (veike vindkast)?