blekkje

1. blinke, merke tre som skal hoggast
2. slå inn i romet gjennom omnen (om vind)
3. slå, kaste
Sjå også blekk'e.

1. Skógbrúkssjæfen blekkte i tynningsfeltæ i Kanalíinn.
2. Det æ leitt fysst det blekkjer i omnæ.
3. Der va' så svikhålt, å så blekkte det meg 'å ryggjen, så eg sló meg i hòvúdi.

Infinitiv
blekkje
Presens eintal
blekkjer
Presens fleirtal
blekkje
Preteritum eintal
blekkte
Preteritum fleirtal
blekkte
Perfektum eintal
blekkt
Imperativ eintal
blekk!
Imperativ fleirtal
blekkji!
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Verb
Transitivitet
Transitivt
Bøying
Lint verb
Emne
Arbeid , Anna
Innlese av
Knut K. Homme (2006)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa Grunn for registrering: Ordet har spesiell bøying i høve til nynorsk

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Knut K. Homme
Registrert av:
Svein Jore (14.10.2004)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (12.04.2006)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (12.04.2006)
Id fra gammalt system:
2517
Intern kommentar:
KKH: blåse (veike vindkast)?