trugjen
1. ærleg, trufast, til å stole på
2. trottug t.d. i arbeid
1. 'An æ trugjen i add sí fær.
2. Tóne æ så gód a arbei'shjelp, 'u æ trugjí ti' å arbei'e.
- Hankjønn
- trugjen
- Hokjønn
-
trugjí
- Inkjekjønn
-
trugji
- Fleirtal
-
trugne
- Komparativ
-
trugnare
- Superlativ
-
trugnaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
trugni
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
trugne
- Komparativ hankjønn
-
trugnari
- Superlativ hankjønn
-
trugnasti
- Ordklasse
- Adjektiv
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Knut K. Homme (2005)
Registrert: 27.07.2004
Oppdatert: 18.10.2005
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Registrert av:
-
Svein Jore
(27.07.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(09.03.2005)
- Oppdatert av:
-
Svein Jore
(18.10.2005)