|
í
|
|
|
i Sjå også preposisjonen i.
|
'An hèv' lange lommu, men der æ líti í.
|
|
i / í
|
|
|
i Sjå også adverbet í.
|
Eg vi sitje i bílæ å vente ti' du kjæm'e. 'An ha stóre lommu, men der va' líti í da.
|
|
i a hondevending
|
|
|
i ei handvending (tek litt tid)
|
D’æ ‘kji gjårt i a hondevending, detti!
|
|
i alder å æve
|
|
|
til alle tider, allstøtt
|
Detti lopti ska' stande 'er i alder å æve!
|
|
í ananné
(V)
|
|
|
i kvarandre
|
Di eg bèr'e æ så pass tungt at eg hève tvei sekkji í ananné.
|
|
i baktropp
|
|
|
i etterskot med arbeid (rekk ikkje det ein skal)
|
Eg æ så ivelesst'e mæ arbeid, at eg vare i baktropp mæ mykji.
|
|
i beit
|
|
|
1. i fortviling 2. i mangel
|
1. Eg vare plent i beit mæ dessa ungâ! 2. Eg æ så i beit for tóbakk!
|
|
i birå'
|
|
|
i tvil
|
Eg va' så i birå' om mi sill' av på heií ell' barre vèr' heimi. Eg æ så i birå' om eg ska' halde på mæ desse spitingjinn.
|
|
i bitrykk
|
|
|
1. nedfor, trist til sinns 2. i tvil
|
1. Eg æ så i bitrykk si' ungan have flutt út. 2. Eg æ så i bitrykk ko eg ska' gjère!
|
|
i blǿmingjinn
|
|
|
i vårbløminga
|
D'æ vént i blǿmingjinn.
|
|
i bragji
|
|
|
i sine beste år (mest bruka om karar)
|
Båi sø̀nin mí æ i bragji å hav' sett sikkå opp kverrsitt hús.
|
|
i brondó
|
|
|
lagringsplass for ved til dagleg bruk i eller ved åren (i tida etter at vedomnen vart vanleg å ha i stoga)
|
'Er æ så mørkt i stògunn seinhaustis, at du må inkji snåve i brondó itt du kjæm'e inn dynní. "Bóa sit i brondó å brenner seg 'å hondó" (rim).
|
|
i den formédels tí'
|
|
|
"akkurat då" (samtidige hendingar)
|
I den formédels tí' mi venta på bussen, såge mi sjúkebílen kjøyrde forbí.
|
|
i det bil
|
|
|
då, i den stunda
|
I det bil da vill' ti' heise flakji, kåm der nåkå frykteleg vindkost.
|
|
i díkji
|
|
|
i diket
|
Mi strita å slite, men mi rikka alli vetrongjæ som låg i díkji.
|
|
i dras
|
|
|
i knas
|
Den véni koppen datt n'i tili å gjekk i dras.
|
|
i ei brennòte
|
|
|
i brennhast, i rask rekkjefylgje, i eitt
|
Då eg ha' blærebitendelsi, laut eg springe å míge i ei brennòte.
|
|
i ei sau
|
|
|
i eitt, omatt og omatt, stendig, i eininga Sjå også sau.
|
Itt an eller mæ brusu, lýt an sópe tili i ei sau.
|
|
i ei usse
|
|
|
t.d. uryddig i vid forstand
|
Adde leiingan låge barre i a usse, så eg brúka long tíd på å veivle da opp.
|
|
i ein brakji
|
|
|
tora slår i eitt
|
Det hèv' vòre i ein brakji i heile ettenónæ, så eg hèv' drègje út mange av stǿpseló.
|
|
i ein kjøyr'e
|
|
|
"i ein samanhengande arbeidsinnsats"
|
Høyingjí gjekk i ein kjøyr'e då veiri såg útrygt út.
|
|
i ein saur'e
|
|
|
"i ei suppe"
|
Spíkera å skrúva låge i ein saur'e.
|
|
i ein smedd'e
|
|
|
uttrykk bruka om å gjere ting fortare enn ein kan forvente
|
Eg gjåre fem munnhorpu i ein smedd'e.
|
|
i ein sodd'e
|
|
|
"i ein haug"
|
Búí ligg'e i ein sodd'e!
|
|
i eitt bâ'
|
|
|
i eitt, omatt og omatt, gong etter gong, stendig, i eininga
|
Da héle det i eitt bâ i epl'onninn.
|
|
i eitt fòk
|
|
|
i snøstorm
|
Heile heií va' i eitt fòk i dag.
|
|
i eitt renni
|
|
|
utan opphald
|
Da héle det i eitt renni, trettendi ti' endis.
|
|
i eksi
|
|
|
i oppøsing, i opphissing Sjå også eksi og ekse seg opp.
|
Anne va' så i eksi, at eg tóre alli spørje om eg fekk låne pæninge av 'enni.
|
|
i fauksen
|
|
|
i farten; stressa tilstand
|
Eg va' så i fauksen at eg sprang út i barre tofló.
|
|
i feikten
|
|
|
"i farten" (ha det travelt)
|
Èg æ så i feikten i dag, for eg hève så mykji eg lýt gjère. 'An va så i feikten for å finne a kåne.
|
|
i fjór
(H)
|
|
|
i fjor Sjå også i fjår (V).
|
I fjór va' 'er jamt kaldt.
|
|
i fjår
(V)
|
|
|
i fjor Sjå også i fjór (H).
|
I fjår va' 'er an fæl'e snjóvetr'e.
|
|
i fløymi
|
|
|
i flaum
|
Bekkjen gjekk i fløymi.
|
|
i fòkji
|
|
|
i farten
|
Òlâv va' så i fòkji då mi mǿttest, 'an ha' alli tí' ti rǿe mæ meg.
|
|
i fóræ
|
|
|
i lomma (innvendig lomme i dalebuksu)
|
Eg hèv' seslebókjí i fóræ.
|
|
i fossó
|
|
|
arbeide med fløyting av tømmer i Stóråne
|
Om våri va' det mange ungdóma som våre mæ i fossó.
|
|
i frí
|
|
|
til rådvelde (om pengar)
|
'An ha' 'kji kå tvó hundre krónu i vikunn i frí.
|
|
i fýelag
|
|
|
stor nok til å kome med fýâ (om elv)
|
Fysst åne æ i fýelag, æ 'u så flaumstór at an kan støyte timri útí.
|
|
i fyrenótt
|
|
|
natt til i går
|
Det va' kalleg di det ringde i fyrenótt. Eg sòv alli heile fyrenótt.
|
|
i føykjen
|
|
|
1. i farten 2. i stor glede
|
1. Kjètil va' i føykjen jamt å samt, 'an kunna alli róe seg. 2. Svein va' så i føykjen då eg treft' 'an, 'an ha' plent vorte gófa.
|
|
i gér
|
|
|
i slag
|
'An va' så i gér då 'an kåm att'e frå Sǿlondó.
|
|
i gjeiró
|
|
|
"i form"
|
Koss æ du i gjeiró i dag?
|
|
i gjærsló
|
|
|
i emning, noko som vert gjort
|
Kubbestólen du ska' have, æ i gjærsló.
|
|
i gjæsleskóg
|
|
|
utmarka der ein har husdyra på beite og gjæter dei (bruka berre i bunden form eintal) Sjå også búskog'e
|
"I dag lýt dú Bóa i gjæsleskóg", sa Mamme då 'u vekkte meg.
|
|
i gjår
|
|
|
i går Sjå også i gjårførridagjen og i gjårmorgó.
|
I gjår va' eg sjúk'e.
|
|
i gjårførridagjen / i gjårfyrridagjen
|
|
|
dagen før i går; bruka berre i bunden form eintal Sjå også i gjår og i gjårmorgó.
|
Birgjitt å Èlí tóke út i gjårførridagjen; alli sa da kòr da silli.
|
|
i gjårførrikveldi / i gjårfyrrikveldi
|
|
|
"kvelden før i går kveld"
|
Det blés harleg i gjårfyrrikveldi.
|
|
i gjårmorgó
|
|
|
om morgonen i går; bruka berre i ubunden form eintal Sjå også i gjår og i gjårførridagjen.
|
Gýró å Hæge bigjynte å bake i gjårmorgó.
|
|
i hakkji mæ
|
|
|
i krangel / usemje med
|
Eg æ tídt i hakkji mæ ein av grannó.
|
|
i hèlóró
|
|
|
vere ør i hovudet (slik at ein ikkje veit kva ein seier pga ulykke, sjukdom o.l.)
|
Ein som æ i hèlóró, sansar si 'kji plent.
|
|
i hepti
|
|
|
stansa av folk, stansa av hindring
|
Mi tóke sauin i hepti så da sille kåme inn på den rétti vègjen.
|
|
i hèvi
|
|
|
å vere i betring, kome seg att
|
Gunnår va' i hèvi då 'an kåm heim'tt'e frå sjúkehúsæ, fortålde Gófa.
|
|
i hurr å snurr
|
|
|
"i full fart", "fort og gale"
|
Denne munnhorpa eg fekk, som Bjúg hèv' smía, må vèr' gjår' i hurr å snurr, for eg kan alli brúk' 'æ!
|
|
i hægdinn
|
|
|
såvidt, snautt
|
'An fekk i hægdinn a høysbýr i dei gjótunn.
|
|
i høyskóg
|
|
|
Uttrykket er bruka om å køyre heim høy frå heia dengong bøndene slo der. Når der ikkje var veg, måtte høyet hentast med hest og slede på vinterføre. Høyet var hausta sommaren før, og lagra i bu eller høystakk. Snøføret var oftast ikkje godt nok før i februar, men uver kunne likevel gjere desse turane dramatiske for både mann og hest. Dei som hadde lengst veg starta i mørkret om morgonen, og kom heim att i mørkret om kvelden.
|
Det va' vóndt i høyskóg itt det va' snjóføykje.
|
|
i håvsvimnæ
|
|
|
halvvaken
|
Eg va' 'kji plent vak'e, så eg svòra i håvsvimnæ.
|
|
i ív
|
|
|
i tvil
|
Eg æ i ív om ko som æ best'e. Eg æ i ív om eg ska' fǿ den sauen.
|
|
i ívelsi
|
|
|
i tvil Sjå også íve seg í.
|
'U va' så i ívelsi om 'u sill' gange gymnasi ell' yrkjisskúlen.
|
|
i jari
|
|
|
i jord
|
Mi kåme 'kji i jari førr'ell mi sku'. Gófa hèv' lègje i jari i tjúge år.
|
|
i kappi
|
|
|
om kapp
|
Da stevjast i kappi. Den lisle jentâ ha' mót i bringe, 'u vill' i kappi mæ sólí springe (stevline).
|
|
i kav
|
|
image
|
nedsøkkt Sjå også kave (2).
|
Nò æ den hǿgri stivilen min plent i kav i søyledíkjæ. Torgrím va' i kav i gjelli.
|
|
i kjíkji
|
|
|
misse pusten (ved hoste, lått eller gråt)
|
Itt bonní ha' kjíkjehósti, så hósta da sikkå i kjíkji.
|
|
i kjǿmdinn
|
|
|
i kominga Sjå også kjǿmd.
|
Da sille vère i kjǿmdinn nò, ette som da hav' sagt.
|
|
i klemstr
|
|
|
i klemme
|
Kjýrí kåm i klemstr då 'u vassa ive Opte, der va' tvei steina som stóge mótananné som an plóg'e.
|
|
i kostæ
|
|
|
i full kost gjennom arbeidsdagen
|
D'æ mykji arbei for húsmoirí å hav' mange i kostæ.
|
|
i kóvi
|
|
|
skort på luft (td om ved som er dekt av oske)
|
Ellen sloknar fysst vé'en ligg'e i kóvi. Lògan ljóte få røkkje sikkå, da mòge 'kji liggje i kóvi.
|
|
i kúrt mak
|
|
|
i løynd, hemmeleg, løynleg
|
Detti lýt vère i kúrt mak, mi vi' alli seie det mæ nòken.
|
|
i kåmingjinn
|
|
|
i kominga
|
Våri æ i kåmingjinn nò.
|
|
i lag
|
|
|
i godt humør Sjå også i úlag og lag.
|
Æ du alli i lag idag?
|
|
i lauvskóg
|
|
|
uttrykk bruka i samband med å hente heim lauvkjervar frå skogen
|
Mi våre i lauvskóg i gjår å kjøyre heim'tt'e a lass mæ lauvkjervi.
|
|
i lègâ
|
|
|
til sengs
|
'U va' så sjúk at 'u måtte i lègâ.
|
|
i ljósi
|
|
|
før det vert mørkt om kvelden (uttrykket er ubunden dativ)
|
Eg vi' helst'e kåme heim'tt'e i ljósi, så eg sér ti' slípe ljæne.
|
|
i læri
|
|
|
i lære
|
Torgrím æ i læri ennå, 'an hèv inkji tèkje sveinebrævi.
|
|
i mask
|
|
|
sund, i småbitar
|
Den véni vasen datt n'i stei'tili å låg i mask.
|
|
i mitt livandi lív
|
|
|
så lenge eg har levd eller kan minnast
|
Eg hèv' alli sétt makjen i mitt livandi lív.
|
|
i morgó
|
|
|
i morgon
|
I morgó vi' mi hav' åkkå an heietúr'e.
|
|
i morgó den dag
|
|
|
i morgon (uttrykk som tyder at noko må skje dagen etter)
|
I morgó den dag ordnar du detti, din filleveir'e!
|
|
i morgóhindagjen
|
|
|
"dagen etter i morgon"
|
Èg kan inkji vèr' mæ i morgóhindagjen.
|
|
i mótlag
|
|
|
i motlegg
|
Ko fekk du i mótlag for den klokkâ?
|
|
i myrkri
|
|
|
i mørker (uttrykket er ubunden dativ)
|
Èg å Sigúrd tótte det va' gó'slegt å sitje i myrkri.
|
|
i nateskóg
|
|
|
i skog der ein kan plukke nøtter
|
Sku' mi i nateskóg i dag?
|
|
i nétti
|
|
|
til knes
|
'U vassa i nétti. Grasi gjekk i nétti.
|
|
i nykkjingó
|
|
|
"i form"
|
Koss æ du i nykkjingó i dag?
|
|
i ovlag
|
|
|
i spesielt godlag
|
Mannen kåm i ovlag út'å kveldi.
|
|
i reiunn
|
|
|
i hardt arbeid (om hestar og folk)
|
Det æ tungt å vère i reiunn heile åri.
|
|
i rísskóg
|
|
|
uttrykk bruka i samband med å dra til skogs etter ris for krøter og smòlogg i vårknípa
|
I vårknípunn måtte da stundom i rísskóg for å bergje dýrí.
|
|
i same fòkji
|
|
|
i same omgang (medan ein er i farten)
|
Sku' mi beise lé'veggjen å plattingjen i same fòkji?
|
|
i same renni
|
|
|
på same tid, i same omgang
|
Eg va' av å plukka týtebèr, å glåpte au ette búinn i same renni.
|
|
i same skòrinn
|
|
|
ikkje kome lenger, vere på same staden som før
|
Detti eg stelte, gjekk sund'e att'e, så nò æ eg i same skòrinn.
|
|
i segl
|
|
|
1. opprømt, i høg stemning 2. svært engasjert td i ein debatt 3. i farten
|
1. Haddvår va' så i segl då 'an ha' fengje si kåne. 2. Tóre va' så i segl då da diskutéra sentrumsbyggji. 3. 'U va' så i segl då 'u kåm, at 'u ha' alli tíd ti' tale mæ åkkå, men laut avgari mæ same.
|
|
i seini endâ
|
|
|
den seinare del av noko, på slutten av
|
I seini endâ av slagsmålæ varte det Kjètil som vann. I seini endâ av kampæ varte det a mål.
|
|
i seiste slǿmdinn
|
|
|
i siste liten
|
"Eg æ sein'e, men inkji for sein'e", sa Torgrím, 'an kåm i seiste slǿmdinn.
|
|
i sér
|
|
|
for seg sjølv, åtskilt.
|
Èg vi' have mitt i sér! Búsètan åte i sér.
|
|
í si
|
|
|
i seg
|
'U fekk slig a ræsle í si då tóreveiri kåm. 'An æ så snill'e í si, 'an ligg'e i voggunn å der æ alli an lýd'e í 'ó.
|
|
i sinn
|
|
|
nyleg, nokså nyss
|
Nò i sinn va' der an tòkedugnâ'e i Vaddebǿ.
|
|
i skúli
|
|
|
til / på skulen
|
Èg plage kjøyre ungan i skúli. Eg gjeng'e i skúli kverr dag'e, detti åri.
|
|
i snòreskóg
|
|
|
sjå etter rypesnarene
|
Hèv' du vòre i snòreskóg i dag?
|
|
i sodd'e
|
|
|
heilt knusa
|
Búí varte slègjí i sodd'e av råsinn.
|
|
i sóleglæi
|
|
|
ved solnedgang
|
Skó' alli jenta i kyrkjeklæi, å alli slåttâ i sóleglæi (stevline).
|
|
i stell
|
|
|
i god stand
|
Gognin 'ass Taddeiv æ allstǿtt i stell.
|
|
i stròkji
|
|
|
i fine klede, opplagd og i godlag (om karar)
|
Åni va' verkeleg i stròkji det kveldi.
|
|
i sýndinn
|
|
|
lett synleg
|
'U stód plent i sýndinn på haugjæ.
|
|
i sýninn
|
|
|
til synes
|
Nò æ da i sýninn, støylsfókkji. Kan du 'kji gå detta moltestǿi; dèra stend'e det midt i sýninn!
|
|
i søkk å kav
|
|
|
1. ha for mykje å gjere 1.ha gjeldsproblem Sjå også kave (1).
|
1. No æ eg i søkk å kav i arbeid. 2. Æ an i søkk å kav i gjelli, så fær an alli fré'e i tankó.
|
|
i sǿlondó
|
|
|
"i landa rundt Middelhavet"
|
Sòme líke sikkå i sǿlondó, dèr det æ varmt.
|
|
i såt
|
|
|
halvturrt høy som er lagt i haugar
|
Ha' an kjembt å lagt høytti i såt, tólde det godt nåkå líti regn om nóttí.
|
|
i takji mæ
|
|
|
å vere i gong med noko
|
Nò æ eg i takji mæ å tekkje húsí.
|
|
i trekk
|
|
|
i strekk (samanhengjande td dagar)
|
Mi ha' sløyd'e fjórten dage i trekk.
|
|
i tròtó
|
|
|
vere sliten
|
Mi gjinge i tròtó mæ dei tunge kjø̀tkassó.
|
|
i trús måti
|
|
|
i trumål, plent som det er
|
"I trús måti æ det plent sò", sa Anne mæ 'æ Yngjebjør.
|
|
i túrevís
|
|
|
no og då, av og til
|
'U va' sjúk å låg i túrevis. Eg verkjer i ryggjæ túrevís.
|
|
i tussvidrunn
|
|
|
vere dårleg til beins eller uklår i hovudet (pga ei helsetilstand eller alkoholpåverknad)
|
'An måtte vère i tussvidrunn den som tók den lange ytrifrakkâ mí ette mǿtæ!
|
|
i úlag
|
|
|
i dårleg humør Sjå også i lag og lag.
|
Jón æ jamt i úlag for tí'inn.
|
|
i útíó
|
|
|
når det ikkje passar
|
Det tikjest treffe at sòme allstǿtt ljóte kåme i útíó.
|
|
i úvýrunn
|
|
|
bruka om person som ikkje bryr seg om korleis det går med ein sjølv eller konsekvensane av det ein gjer (oftast bruka om personar som har mist kjærasten og kastar alle hemningar)
|
Tóne va' plent i úvýrunn då kjærasten ha' reist frå 'enni.
|
|
i vandi
|
|
|
1. i beit for, vere i vanskar 2. i tvil
|
1. 'An kåm så i vandi for pæninge. 2. Eg æ så i vandi ko eg ska' bistemme meg fyri.
|
|
i vé'eskóg
|
|
|
i vedskog
|
Hèv' du vòre i vé'eskóg i heile dag?
|
|
i velten
|
|
|
falle ned på bakken (td pga glatt underlag eller slagsmål)
|
Tór dalga ti' mi så eg laut i velten.
|
|
i vèt'e
|
|
|
i vinter Sjå også vetr'e.
|
I vèt'e hèv' det vòr' líti snjór'e. Hèv du hoggje bjalka i vèt'e?
|
|
i véunn
|
|
|
i bjørkebeltet
|
Rjúpesnòrun sette da mykji i véunn.
|
|
i virkó
|
|
|
yrkedagane (måndag t.o.m. laurdag)
|
Eg gjeng'e kvendagsklædd'e i virkó.
|
|
i visse
|
|
|
i pant
|
Tommås fekk klokkâ mí i visse då eg lånte nåkå pæninge av 'ó.
|
|
i vodró / i vodrunn
|
|
|
1. senil, ikkje tilrekneleg, sinnsforvirra 2. gjere noko utan å tenkje seg om Sjå også båndǿmi, fjatre, fjatren og vadre (tyding 2).
|
1. Ette dèt 'an ha' vòr' úti i FN-tæniste, va' 'an helst'e i vodrunn då 'an kåm heim'tt'e. 2. Koss' kunna du finne på detta; æ du plent i vodró?
|
|
i åkkås dage
|
|
|
i våre dagar, i vår levetid
|
I åkkås dage hèv 'er alli vòr' slig sótt som korónaen.
|
|
íast
|
|
|
idast (gidde)
|
'An íest alli bère inn vé'e agong!
|
|
íbråen
|
|
|
1. smø̀r som er så blautt at det har bråna eller halvsmelta 2. oppjaga, sveitt etter hardt strev, raud i andletet
|
1. Det va' slig hiti ette heiinn at smø̀ri mi ha' mæ va' íbråi. 2. Åsmund va' så íbråen då 'an kåm i mål i Síredal, 'an ha' gjengje Sæsilåmí.
|
|
íbugjen
|
|
|
krokete (om tre)
|
Denna furâ æ så íbugjí at an kan inkji brúke 'æ ti' anna 'ell vé'e.
|
|
iddandi
|
|
|
oppøst og "skarp" (om oppførsel)
|
'U kunna vare iddandi itt 'u varte mótsagd.
|
|
idde seg ti'
|
|
|
verte oppøst eller sinna
|
'An idda seg ti' å tók út førr'ell eg fekk tale mæ 'an.
|
|
iddi
|
|
|
ille Sjå også vóndt, vestne, vónde og adverbet iddi.
|
Det va' a iddi veir i gjår.
|
|
iddi
|
|
|
ille Sjå også adjektivet iddi, vóndt, vestne og vónde.
|
Det va' så iddi fyr' da som det kunna, da svulte mest'e i hèl.
|
|
iddi faren
|
|
|
motlaus, fortvila, tykkje leitt, vere nedfor
|
Moirí varte så iddi farí då Anlaug tók 'an Òlâv. 'An varte så iddi faren då 'an braut âv skjíne sí.
|
|
iddi fata
|
|
|
vanskeleg tilstand
|
Da vorte iddi fata då húsí brunne å alli nòkå ting varte berga.
|
|
iddi stadd'e
|
|
|
dårleg situert
|
Sòme av húsmonnó våre iddi stadde.
|
|
iddi stelt'e
|
|
|
vere i beit med noko
|
Eg æ iddi stelt'e si' eg vrei' av den eini tennpluggjen då eg sille sipte plugga!
|
|
iddi trú
|
|
|
vanskeleg for å tru
|
Dèt vi' eg iddi trú.
|
|
iddi vòren
|
|
|
dårleg stelt (økonomisk eller fysisk)
|
Gunnår æ så halt'e å iddi vòren.
|
|
idre
|
|
|
vere i tvil
|
"Eg idrar alli på Skriftí, sa Sigríd, då 'u las i Bíbilæ.
|
|
íe
|
|
|
kvervel i vatn Sjå også sveivle.
|
Der va' a stór íe i Rèkavíkjinn, å dèr va' der ei som druknast for lengji sía.
|
|
ífadd
|
|
|
fall gjennom skare eller blaut myr
|
Haddvår ha' nåkå fæle ífodd nédafor Svíneva'.
|
|
ífar
|
|
|
opninga i ein sko
|
Skóne mí æ så tronge i ífaræ at da æ mest'e úmògelège å få på seg forotta skójinn.
|
|
igdebròten
|
|
|
giktbroten, krokete
|
Aslag æ igdebròten, 'an gjeng'e mæ tvæ krykkju.
|
|
íhól'e
|
|
|
1. svolten 2. tom innvendig; t.d. eit rote tre 3. konveks
|
1. Eg æ så solten at eg æ plent íhól'e. 2. Den furâ æ íhól. 3. "Det nyttar inkji mæ íhóle brillu itt an æ nérsýnt'e", sa Såvi.
|
|
ihópfata
|
|
|
samansett på ein dårleg måte
|
Kvilten min æ så ihópfata, eg veit 'kji ko lengji 'an kan brúkast.
|
|
ihópkåmen
|
|
|
velbygd (om kroppsform)
|
Òlâv va' fǿr'e å godt ihópkåmen.
|
|
ihópskara
|
|
|
ihoplafta (om taksperrer)
|
Raptan våre ihópskara.
|
|
ihóp'tt'e
|
|
|
i saman att
|
Grímâ hèv' losna frå sólâ, eg lýt saume det ihóp'tt'e.
|
|
ikkji
|
|
|
fotkvelv (midt under foten)
|
Eg hèv' så vondt i ikkâ, eg trodde n'i an spíker.
|
|
ikl
|
|
|
bruka om person som er vanskeleg å ha med å gjere
|
Lidvår æ så fælt a ikl, 'an tòler inkji å var' mótsagd'e.
|
|
ikle
|
|
|
terge, erte, mobbe
|
'An ikla ti' 'an fekk det som 'an villi.
|
|
iklen
|
|
|
kranglete
|
'An varte tídt iklen itt 'an va' drukkjen.
|
|
íkonn
|
|
|
ekorn Sjå også trébjynn'e (H).
|
Íkonní kunne stundom øyeleggje furun fysst da nage av borkjen dèr 'an æ tunn'e.
|
|
íkonnkvåe
|
|
image
|
harpiks av gran, med ljosraud farge; bruka berre i eintal Sjå også íkonn, kvåe og grånkvåe.
|
Íkonnkvåâ æ så raud í si.
|
|
ikring
|
|
|
om lag
|
Det æ ikring trjå míl frå Valle ti' Bykle kjyrkjebygd.
|
|
íkåmi
|
|
|
alt det ein får
|
Det va' líti vermdi mi finge i sommår, å di mi finge i júní, va' alt íkåmi, resten av sommåræ va' barre úveir.
|
|
ílengje
|
|
|
1. dra noko unødvendig ut i tid (td eit møte) 2. forlengje sjukdomstida ved å vere uvøren når ein er sjuk
|
1. Denna sakjí turve mi alli ílengje mei'. 2. Du lýt vère vòrige så du inkji ílengjer sjúkdómen.
|
|
iletrikari
|
|
|
elektrikar
|
D'æ vanskeleg å få tak i iletrikara i dag.
|
|
iletrisk'e
|
|
image
|
elektrisk
|
Ånund hèv' lært seg å spile på iletrisk'e gitar'e.
|
|
illbèle
|
|
|
gråte med kraftig røyst, skrike Sjå også bèle, bèl'e, illvåle og illbelje.
|
Det va' så vóndt at 'an illbèla.
|
|
illbelje
|
|
|
gråte med kraftig røyst, skrike Sjå også belje, illbèle og illvåle.
|
'U ha' slègje seg så 'u illbelja.
|
|
illflette
|
|
|
1. snappsinna kvinne 2. person som er "hyperaktiv" 3. uforsiktig "rivjern" i arbeid
|
1. Gònil æ a illflette, 'u tòler líti førr'ell 'u var' vónd. 2. Den illflettâ kan alli sitje i ró! 3. Illflettun kunn' vèr' nòkå tankelause å úvýrne i arbeiæ sí.
|
|
illgrýle
|
|
|
hyle skjerande og langdrege (bruka om td bjørn eller gris)
|
Bjynnen illgrýlte då 'an datt.
|
|
illherveleg
(H)
|
|
|
ustelt, uflidd Sjå også illhervelèg'e (V).
|
Eg såg enn illherveleg mann'e ned'å kaféæ.
|
|
illhervelèg'e
(V)
|
|
|
person / ting som er ustelt, svært stygg Sjå også illherveleg (H).
|
'An såg illhervelèg'e út ette' å hav' lègje trjå viku inni heiinn. 'An ha' dotte å slègje seg å rive sunde klæí, å såg illhervelèg'e út.
|
|
illhug'e
|
|
|
tanke om noko vondt
|
'U fekk slig enn illhug'e at nòkå vóndt ha' hendt heimi.
|
|
illhúve
|
|
|
å skrike ut når noko er så smertefullt at ein ikkje kan teie seg Sjå også húve og nauhúve.
|
'An illhúva då 'an braut av si fóten i hoppbakkâ.
|
|
illníste
|
|
|
lage ein svært kvass og spiss lyd (forsterkande uttrykk)
|
Lǿmendí illníste itt an ǿrter da.
|
|
illraud'e
|
|
|
eldraud
|
Mi vurte plent illraude ette å have vòre úti i sólinn heile dagjen.
|
|
illræme
|
|
|
kraftig skrik, sterk gråt
|
Tóne illræma då 'u fekk "trippelsprøytâ".
|
|
illrøynd
|
|
|
illrøynsle
|
Eg fekk slig a illrøynd mæ dei dýre, fillne bílæ eg kaupti.
|
|
illrøynsle
|
|
|
dårleg erfaring
|
An lærer av illrøynsle.
|
|
illsklèg'e
(V)
|
|
|
oppjaga og vondsleg andletsuttrykk Sjå også illskleg (H).
|
Bjørgúv va' så illsklèg'e at mi vorte mest'e ræde.
|
|
illsklèg'e
(V)
|
|
|
ser vondt ut (td eit betent sår)
|
Kaunen på hondinn såg illsklèg'e út, så Anne laut ti' doktaræ.
|
|
illsklèg'e
(H)
|
|
|
person med "oppjaga" andletsuttrykk Sjå også illsklèg'e (V).
|
Tarjei æ jamt så illsklèg'e.
|
|
illsúr'e
|
|
|
svært sur (td om mjølk om sommaren i eldre tid)
|
Den mjåkkjí da' ha' heimi fysst kjýne våre 'å støylæ, va' illsúr fysst det lei' 'å sommåri.
|
|
illtradde
|
|
|
1. uroleg, nervøs for noko som er i vente 2. (over) ivrig etter å få vere med / sleppe til Sjå også tradde.
|
1. Eg va' så úrólèg, det va' plent så eg illtradda. 2. 'An va' så ǿr'e ette å kåme út'å banen at 'an plent illtradda.
|
|
illverkje
|
|
|
verkje svært vondt og skarpt
|
Nò illverkjer det i tonninn som eg hèv' fengje hòl í.
|
|
illvåle
|
|
|
gråte svært kraftig / høgt og sårt (om born) Sjå også våle, vål, illbèle og illbelje.
|
Sigríd illvåla då 'u datt ó' voggunn. Det va' så vóndt at 'u illvåla.
|
|
ílògandi
|
|
|
1. glødande 2. brennande med store flammer
|
1. Jinni lýt vare mest'e ílògandi fysst an vi' smíe. 2. Båli brenn'e ílògandi.
|
|
ílǿgd'e
(H)
|
|
|
andløgd, på gensa til å le
|
Eg varte så ílǿgd'e då eg såg 'an Aslag i rósa stuttbuksu.
|
|
ímíse
|
|
|
1. skiftevis 2. varierande, "opp og ned"
|
1. Det blés frå ímíse kanta. Èg kan spíkre mæ ímíse hondó. "Èg gjeng'e mæ ímíse fótó fyri" (skjemtande tale). 2. Det æ så ímíse mæ dei pennó, eg hèv' ein som litar så filli.
|
|
ímist
|
|
|
skiftevis, ulikt
|
D'æ så ímíst mæ fókk, sòme vi' hav' det so, å aire vi' hav' det so.
|
|
imne
|
|
|
arbeide på eit emne som skal verte til eit ferdig produkt
|
Haddvår imna på an kubbestól'e.
|
|
imne etti
|
|
|
1. likne på (utsjånad, eigenskaper) 2. herme etter
|
1. Torjús imnar ette gófa sí. 2. Vetli tótte så gama imne ette vaksi fókk.
|
|
imne på
|
|
|
tenkje ut, planleggje, førebu
|
Ko æ det du imnar på?
|
|
imne ti'
|
|
|
vekse til, teikne til
|
Håvår imnar ti' å vare an gó'e sylvsmé'e. Detti imnar ti' vare a vént bórd.
|
|
imnelèg'e
(V)
|
|
|
lovande
|
Sigríd æ slig a imnelegt bån.
|
|
imnetré
|
|
|
emnetre (tre som kan vere eit godt emne til noko ein kan trengje)
|
Da blédde sikkå jamt út imnetré i håbballæ, då ha' da best'e tíd.
|
|
imni
|
|
image
|
1. treemne 2. tema
|
1. 'An fann a greitt imni ti' a stuttorv. 2. Sòme líke best'e å granske nåkå få útvålde imni å setje sikkå mest'e mògeleg inn i dei.
|
|
imning
|
|
|
byrjing, på gong
|
Då mi slakta sauen va' der imning ti' fóster í 'ó. Eg hèv' an slé'i på imning inni verkstaæ.
|
|
imót ananné
(V)
|
|
|
mot einannan
|
Mi butta imót ananné i trengslunn.
|
|
imresundagjen
|
|
|
siste sundag før jol
|
Imresundagjen laut fatikkfókkji få almissun sí; kjø̀t, flesk, ǿl, brau å anna.
|
|
ingjen
|
|
|
ingen
|
"Det kan ingjen vite om lykkâ æ fyri ell' etti" (herme). Yngjebjør å Òlav finge ingle bonn. Heile botnen av stólæ æ né'å, så der æ ingle stig. Mi have der ingle klæi ti' två.
|
|
Ingjer
|
|
|
Inger
|
Ingjer hèv' gjårt 'pomm.
|
|
ingjóleis
|
|
|
på ingen måte
|
Det æ ingjóleis dèt same ko an èt'e. Eg vi' ingjóleis klandre deg for detti.
|
|
inkji / 'kji
|
|
|
ikkje "Inkji" vert oftast bruka når ein vil understreke meininga si. "'Kji" er trykklett og er ei avstytting av "inkji".
|
'Er æ inkji úti vèrandi, i desse kjylæ! 'Er æ 'kji úti vèrandi, i desse kjylæ! Inkji kåm om sundagjen, for då æ eg 'kji heimi. Det som inkji kan lækjast lýt haldast út.
|
|
inkji agong / alli agong
|
|
|
"endåtil ikkje", "ikkje eingong"
|
Eg fekk inkji agong lǿn av 'ó. Eg va' så sjúk'e at eg visste alli agong kor eg va'.
|
|
inkji anna ti'
|
|
|
ikkje andre alternativ
|
Det vare 'kji anna ti' 'ell at mi ljóte bigjève denna túren.
|
|
inkji annas ti'
|
|
|
"ikkje brukande til anna enn å..."
|
'An æ 'kji annas ti' 'ell å slengje heimi. Detti plaggji æ så dvålka at det æ inkji annas ti' 'ell ti' kvenndagsbrúk.
|
|
inkji antel
|
|
|
korkje
|
D'æ 'kji antel vént ell' godt bygt detta byggverkji du hèv' sett opp!
|
|
inkji bil
|
|
|
svært lite bel, ein augneblink
|
Det va' inkji bil, så kåm Jø̀runden jótandi.
|
|
inkji knite rímæ
|
|
|
ikkje greie å få eit vindauga fritt for rim og is sjølv om ein fyrer kraftig
|
'Er æ tjúge kallegradi úti, så eg fær inkji knite rímæ på kjykkenglasæ.
|
|
inkji ko / inkji kå
|
|
|
berre; berre bruka i nektande form
|
Det æ inkji kå èg som hèv' vòr' heimi i dag. 'An hèv' 'kji kå sjave si å takke! Eg hève 'kji vòre sjúk'e kå ein dag'e i år.
|
|
inkji kåme avstâi
|
|
|
ikkje kome av flekken
|
Skóteren kåm inkji avstâi, 'an barre spóla seg né'í.
|
|
inkji meikke si / alli meikke si
|
|
|
tillate seg mykje Sjå også meikke.
|
Mi meikka åkkå alli nòkå ting då mi våre på færi. Eg vi' inkji meikke mi nòkå ting i jólinn.
|
|
inkji nåkå sjå på
|
|
|
ikkje vakker
|
"'An æ inkji nåkå sjå på, den nýi læraren da hav' ti'sett", sa Tóne.
|
|
inkji ó' hondó
|
|
|
får ikkje gjort unna arbeidet
|
'U fekk alli arbei'i ó' hondó.
|
|
inkji plent som 'an ska'
|
|
|
ikkje heilt normal i hovudet, psykisk utviklingshemma
|
'An æ masen, men an må vite at 'an æ 'kji plent som 'an ska'.
|
|
inkji rå si / inkji rå ti' si
|
|
|
vere uklår i hovudet (bruka om born og vaksne)
|
Torjús rådde si inkji allstǿtt.
|
|
inkji stór'e ti'
|
|
|
ikkje så veldig stor
|
Lisle-Gýró æ inkji stór ti', men 'u kan alt mókke.
|
|
inkji vère for katten
|
|
|
uventa sterk, god, flink (gjeld personar)
|
Ånund æ líten å sjå ti', men 'an æ inkji for katten i ryggjetak.
|
|
inkji vère på...
|
|
|
ikkje like noko
|
Eg æ 'kji på 'an Einår. Eg æ 'kji nåkå på mjåkk.
|
|
inkji vère rétt'e
|
|
|
uttrykk bruka om personar med mentale skavankar Sjå også rétt'e.
|
An kunna 'kji trú at Anne va' rétt, sò som 'u bar seg då Bóa fǿre sund'e den rósutti bodden.
|
|
inkji vère vandare í
|
|
|
ikkje nøye
|
Det æ 'kji vandare í mæ dessa jakkunn, 'u æ så útslití at du kan barre kast' enni.
|
|
inkjiskleg
(H)
|
|
|
ynkeleg, lite verdt
|
Detta æ så inkjiskleg, d'æ alli verdt nòkå ting.
|
|
innabei's
|
|
|
på innsida av beina
|
Fysst an æ fæl'e ti' kanne njó, kan an slíte buksun innabei's.
|
|
innafyri
|
|
|
innanfor (td hus, grense eller gjeldande regelverk)
|
"Eg meine eg æ innafyri fysst eg legg'e fram denné tioríen", sa forskaren.
|
|
innahýsis
|
|
|
innomhus
|
Det æ best'e å halde seg innahýsis itt veiri æ for fælt. Mi kunne 'kji have sossavóri innahysis!
|
|
innaskors
|
|
|
innvendig mål (uttrykket vert berre bruka når ein måler opp avstander)
|
Rómi æ fem méter breitt, innaskors.
|
|
innat / innât
|
|
|
inntil
|
Sèt deg innat omnæ så du fær verme deg! Då mi kóme innât, såge mi at lambi låg der daudt.
|
|
innâtananné
|
|
|
inntil kvarandre
|
Der va' så mykji fókk i kjyrkjunn at mi såte plent innâtananné i benkjó.
|
|
innâti
|
|
|
innanfrå
|
'An bòra innâti då 'an sille leggje vassrøyra inn i fjósi.
|
|
innbeitt'e
|
|
|
innbarka, sterkt interessert
|
Bjynn va' innbeitt'e mæ gåmålt, så 'an visste så mykji.
|
|
innbille si
|
|
|
tru
|
Eg vi' innbille mi at denna bílen æ spræk'e.
|
|
innenat
|
|
|
innafor, på innsida av
|
'U høyre at det tusla innenat klæningjæ.
|
|
innette
|
|
|
innetter
|
'An gjekk innette vègjæ.
|
|
innetti
|
|
|
innetter
|
'An ha' a rart gongelag, mæ fótó innetti.
|
|
innfallsós'e
|
|
|
bekk eller elv som renn inn i eit vatn
|
Mærelagji ligg'e allstǿtt i innfallsósæ, i gåttebekkjæ.
|
|
innfeit'e
|
|
|
dyr som har mykje feitt kring innvolane
|
Dei stuttróva sauin æ innfeite.
|
|
innfǿtt'e
|
|
|
bruka om personar som går med fotblada mot kvarandre
|
Hæge æ så innfǿtt, men 'u veks'e det vel av si itt 'u var' stǿri.
|
|
inngjengjen
|
|
|
inngått, tilpassa
|
Nò æ skóne góe å gange mæ si da æ inngjengne.
|
|
innhól'e
|
|
|
gjerug, får aldri nok av mat o.l.
|
Jón sa 'an va' plent innhól'e, 'an ha' gløymt nystunn sí, så 'an ha' alli ète heile dagjen.
|
|
inní
|
|
|
inni
|
Tréstomnen æ hól'e inní.
|
|
inni
|
|
|
inne
|
A innvedde sit'e mykji inni.
|
|
innigjænom
|
|
|
inn igjennom
|
Da ha' meldt fælt úveir, men Tór reiste innigjænom líkevæl.
|
|
innikvinn
|
|
|
person som talar for ofte og mykje
|
"Lat barre denna innikvinní gange!", sa Gunvor om æ Svålaug.
|
|
innimugga
|
|
|
1. ha nok av alt 2. samle seg mange ting for å ha det for seg sjølv Somme seier "innmugga".
|
1. Nikelos æ inkji létt'e å gjève gåvu ti', 'an æ plent innimugga! 2. Tårål æ innimugga.
|
|
innirúa
|
|
|
mykje påkledd med tykke jakker o.l. på seg
|
Ska' 'an i høyskóg, æ det godt å vère innirúa.
|
|
innisètveir
|
|
|
uver som er så kraftig at det er best å vere inne (vanskeleg å drive med arbeid eller aktivitetar utandørs)
|
I dag æ det innisètveir, å godt å have nóg av vé'e.
|
|
innistòge
(V)
|
|
|
kvinne frå Innistog (Homme, Dale, Viki osv)
|
Eg kjenner a innistòge som búr i Býn.
|
|
innistògji
(V)
|
|
|
mann frå Innistog (Homme, Dale, Viki osv)
|
Mi fýgdest mæ innistògan 'å støyli. Mi mǿtte innistògó 'å vègjæ.
|
|
innive
|
|
|
1. innover 2. skjøne
|
1. Det va' a sýn koss 'u dreia si innive kjørkjetili. 2. Eg trúr Bóa tók det innive seg at 'an ha' gjårt nåkå gali.
|
|
innmugga
|
|
|
ha nok av alle slag, ha store mengder på lager
|
Tussejentun sille vèr' innmugga mæ sylv.
|
|
innmugge
|
|
|
samle
|
"Eg hèv' stræva å innmugga meg mæ órd å talesveipi som hav' gjengje hèra førr'ell landsmåli kåm", sa Knút.
|
|
innmynnt'e
|
|
|
person med smale og tunne lepper (og har hake som stikk langt fram)
|
Den jenta va' innmynnt. Misser an tennan, var' an innmynnt'e.
|
|
innmæ
|
|
|
innmed
|
Eg stód innmæ den stóre furâ å Papa tók meg av.
|
|
innmæ land
|
|
|
1. åkerkant 2. strandkant
|
1. Kvikâ kan ète seg inn'å åkren, innmæ land. An fær fillí avling innmæ land. 2. Vi' an lauge seg, æ det varmaste innmæ land.
|
|
innmæ'nanné
|
|
|
innmed einannan
|
Støylan låge tétt innmæ'nanné.
|
|
innsnara
|
|
|
fastsurra
|
Det va' kalleg ko innsnara fiskan våre i nètæ.
|
|
innstig
|
|
|
stutt ærend innom i eit hus
|
'An va' jamt på innstig sjå 'ó Taddeiv.
|
|
innsukkjen
|
|
|
innskrumpa
|
Det va' kallegt di innsukkjí kjýrí va' i svongó.
|
|
inn'ttât
|
|
|
innåt att, i tillegg til
|
Eg legg'e nòkå inn'ttât desse gåvunn eg sender.
|
|
inn'tt'e
|
|
|
inn att
|
'U reiste inn'tt'e mæ postæ å ville fysst'e lèse âvísâ. Det æ alli så vént som fysst det véne vender inn'tt'e.
|
|
inn'tt'emæ
|
|
|
inn langs med
|
Eg gjekk inn'tt'emæ húseveggjjæ for å inkji var' våt.
|
|
inn'ttí
|
|
|
inn att i
|
Hèv du vòr' inn'ttí?
|
|
inn'tt'igjænom
|
|
|
innover att
|
'An gjekk inn'tt'igjænom vègjen att'e.
|
|
inn'tt'ó'
|
|
|
inn att frå
|
Gunnår kåm plent inn'tt'ó' fjósæ, då grauten stó' på bóræ.
|
|
inn'ttom
|
|
|
inn att (ein kjapp tur)
|
Eg kjæm'e inn'ttom å hentar deg klokka sjau i kveld. Gyvi va' tídt inn'tom å drakk vatn i heitaste slåttæ.
|
|
inn'ttunde
|
|
|
innunder att
|
Eg kasta dei òverlause skóræ inn'ttunde kvílâ. Eg legg'e detti tæpi inn'tt'undi att'e; det kan barre liggje unde kvílunn.
|
|
inn'tt'å
|
|
|
inn på att
|
"Hèv' du kåm' inn'tt'å vègjen att'e, 'ell gjeng'e du ennå dèra i úkviddæ?", spúre Augund 'an Tarjei, i tilefónæ.
|
|
innvedde
|
|
|
1. mann eller kvinne som held seg helst heime (sjeldan ut blant folk, kan vere folkesky) 2. mann som ikkje duger til arbeid ute Somme seier "innivedde". Sjå også innvedden.
|
1. Innveddun få 'kji opplive mykji. 2. Den inniveddâ kunn' mi inkji hav' mæ åkkå på tòkedugnâ'en!
|
|
innvedden
|
|
|
bruka om person som mest berre held seg heime Somme seier "innivedden". Sjå også innvedde.
|
Jón va' så innvedden at det va' mange som alli ha' sétt 'an på år å dage.
|
|
innveddingji
|
|
|
mann som mest berre held seg heime Somme seier "inniveddingji".
|
Innveddingan halde sikkå mest'e barre heimi.
|
|
innvòlan
|
|
|
Innvollane; bruka berre i fleirtal.
|
Førr'e så brúka da mesteparten av innvòló ti' mat'e, det va' líti da kasta.
|
|
innvónd'e
|
|
|
bere på eit konstant sinne innvendig (utan å vise det direkte)
|
Gjermund tóttest vère innvónd'e heile lívi.
|
|
inn'å
|
|
|
innpå Sjå også preposisjonen inn'å.
|
Eg kjøyre traktóren inn'å trandan. Det gjekk inn'å meg då eg høyre at Gófa ha' døytt.
|
|
inn'å
|
|
|
innpå, inn i mot Sjå også adverbet inn'å.
|
Eg kjøyre traktóren inn'å trandan. Det va' såvídt eg kåm inn'å 'an, men 'an datt som enn sekk'e.
|
|
ínǿre
|
|
|
spreie seg, setje i gong med noko nytt, nøre under eit eller anna
|
Det vare jamt ínǿrt fysst sòme bigjynde. Det va' ingjen som ville ínǿre denna úlílège sakjí.
|
|
ínǿr'e
|
|
|
spreie seg, utvikle seg (td ein idé eller materielle ting)
|
Der varte mange ínǿr'e hít 'å Hòvæ, då nokle ha' fengje sikkå skóter.
|
|
íre
|
|
|
grue seg for noko, íve seg í
|
Pål íra seg ti' å seie at 'an inkji kåm i líkfærí.
|
|
írund'e
|
|
|
avrunda (td egga på ei øks, eikje)
|
Denne øksí æ så írunda at an snautt kan brúke 'æ ti' hogge ís'e mæ.
|
|
ísbar'e
|
|
|
iskant på vatn eller elv (der isen sluttar mot ope vatn)
|
Di ljóte passe dikkå på ísæ né'å ånæ så di inkji kåme for nére ísbaræ.
|
|
ís'e
|
|
|
is
|
'An måtte hogge gjænom fleire ísi då 'an vill' hente vatn i tjynninn.
|
|
íse ivi
|
|
|
verte islag på toppen av kvinneslòkji så vatnet kan renne mellom "slòkji" og íslaget
|
D'æ greitt male i kjylæ fysst slòkji hèv' ísa ivi.
|
|
ísflong
|
|
|
isflak
|
Ísflongjí drív'e att å fram for veir å vind'e.
|
|
ísfǿri
|
|
|
1. is som er farande på over vatn 2. islagd veg
|
1. Botnaran vår' jamt avhengige av ísfǿri vetretíd. 2. Det æ 'kji jamt 'er æ ísfǿri i dag si' da brøyte så godt.
|
|
ísjokli
|
|
|
istapp
|
Det æ jamt a teikn på fillen isolasjón'e fysst det heng'e mykji ísjokla útive droprennó.
|
|
íslòse
|
|
|
smelte frå land (om is)
|
An kan 'kji fare votní lenge', for det hèv' íslòsa.
|
|
ísmílen
|
|
|
person som smiler over heile andletet, vert ikkje gradbøygt
|
Det æ gó'slegt sjå 'an Niklos, 'an æ så ísmílen. Åslaug kåm så ísmílí inn'tt'e.
|
|
issa
|
|
|
rastlaus, svært uroleg
|
'An sprang som 'an va' issa.
|
|
issa etti
|
|
|
ha lyst på
|
Bóa issa ette ís'e, mest'e kverr dag'e.
|
|
íssarr'e
|
|
|
tunn issørpe på vatn
|
Om hausti æ det kaldt å grave å arbeie i íssarræ.
|
|
isse
|
|
|
1. kommandere ein hund til å få tak i noko (td eit dyr) 2. vere rastlaus, ikkje kunne vere i ro
|
1. Taddeiv issa hunden på sauin så 'an sille jage da ó' hagâ. 2. Borgjill sprang som 'u va' issa.
|
|
isse opp
|
|
|
øse opp
|
Inkji issi opp 'an Bóa, 'an ska' snart leggje seg!
|
|
ísskare
|
|
|
legge seg is eller hard snø framføre torvollen (demmer opp vatn som då fløymer «oppover» og gjer neverlaget utett; same forklåring som anskare)
|
Det ísskara då mi ha' vòr' i búinn i nåkå tíma, å ellt helst'e fælt.
|
|
ísskrjån
|
|
|
isbelte langs land i bekk eller vatn (der det er ope vatn midt i bekken, men der isen ikkje har lagt seg over heile bekken)
|
Det singla i ísskrjån då eg stakk skjístaven igjænom.
|
|
ísspong
|
|
|
lang og smal remse med is langs med land
|
Karan hoggje út a long ísspong så da finge leggje 'å vèg'e ive åne.
|
|
ístig
|
|
|
1. trappesteg (det ein stig på i ei trapp) 2. stigbøyle på vogn eller sal
|
1. D'æ greitt mæ breie ístig i a stétt. 2. Skjýsskjerrâ æ så håg å kåm' oppí at der æ a ístig 'å kvære lénæ.
|
|
ísvekkje
|
|
image
|
1. reiskap til å hogge hol når ein vil fiske på isen 2. dei framståande "greinene" på reinsdyrhorna
|
1. Hèv' du hoggje hòl i ísæ mæ ísvekkje nòkåsinni? 2. Óri "ísvekkje" varte visst au brúka om "greinin" på reissdýrhonní, førr' i tí'inn.
|
|
itt
|
|
|
når Sjå også fysst, dissom, visst og sjå / sétt nå.
|
Eg kjæm'e itt eg hèv tí'. Itt 'an alli vi', kan an 'kji trúg' 'an.
|
|
íug'e
|
|
|
flittig, verksam
|
Ingjer æ allstǿtt så íug, kò 'u gjèri.
|
|
iv' ende
|
|
|
over ende
|
Eg snåva i a furerót å måtte iv' ende.
|
|
ív í
|
|
|
tvil om
|
Der va' 'kji ív í at detta va' rétt.
|
|
iv'alt
|
|
|
overlag, svært, umåteleg
|
D'æ iv'alt di hǿgt d'æ mæ bíl'e.
|
|
ivandi fudd'e
|
|
|
svært rusa av alkohol
|
Øyúv va' ivandi fudd'e i bryddaupæ å' syste sí.
|
|
íve
|
|
|
bruka i uttrykket íve seg í
|
Mi íva åkkå kalleg í om mi tóre hoppe ive bekkjen, der va' så strøymt.
|
|
ive
|
|
|
over NB! Komparativ og superlativforma er adjektiv, ikkje adverb.
|
Han ligg'e ive mé, i køyesengjinn. Han ligg'e i dei evri kvílunn.
|
|
ive
|
|
|
over Sjå også ivi.
|
Eg sprang ive bekkjen.
|
|
ive adde bríka
|
|
|
over alle grenser Sjå også brík.
|
Det gjeng'e ive adde bríka mæ 'ó Grundi, nò hèv' 'an nóg øydt opp alt di 'an hèv' ervt.
|
|
ive adde pass
|
|
|
sers, makelaust
|
Det va' reint ive adde pass, slig konnåkr'e det va'.
|
|
íve seg í
|
|
|
vere i tvil, nøle Sjå også íve og i ívelsi.
|
Mi íva åkkå kalleg í om mi tóre hoppe ive bekkjen.
|
|
ivebreisle
|
|
|
rugge, tjeld; noko ein breier over seg i senga
|
Det æ godt å have a gó' ivebreisle itt det æ kaldt om néttan.
|
|
ivefadd
|
|
|
overfall
|
Mi låse om a fælt ivefadd der ha' vòre i Bý'n.
|
|
ivefadde
|
|
|
overfalle
|
Eg æ ræd'e denna håvgalni mannen kjæm'e ti' ivefadde meg snart!
|
|
ivefudd'e
|
|
|
overstadig berusa
|
'An låg ivefudd'e i vègveitunn.
|
|
ivefærd
|
|
|
stuttvarig sjukdom, omgangssjuke Sjå også kríkje.
|
'Er gjeng'e så vónd a ivefærd i bygdinn.
|
|
ivegjèven
|
|
|
oppgitt Sjå også ivesigjèven.
|
"Nò hèv' Tårål handla skóter att'e, eg æ plent ivegjèví!", sa Gró.
|
|
ivegongs
|
|
|
uvanleg, overlag (td stort), grenselaust ; vert ikkje gradbøygt Sjå også adverbet ivegongs.
|
'U va' så ivegongs ti' pynte seg. Det lýt allstǿtt vère nåkå ivegongs mæ 'enni Svålaug.
|
|
ivegongs
|
|
|
uvanleg (positivt); vert ikkje gradbøygt Sjå også adjektivet ivegongs.
|
Yngjebjør æ ivegongs gó' ti' å saume.
|
|
iveham'e
|
|
|
overler på sko
|
Æ ivehamen útsliten, då æ der alli pyntevó'.
|
|
ivehǿvle
|
|
|
overhøvle
|
Håvår varte ivehǿvla, 'an ha' gjårt så filli arbei'.
|
|
ivekvílt
|
|
|
når ein slåtteteig vart slegen kvart tredje år
|
Va' slåttâ langt inn'å heiinn, trefte det at da slóge sjellnare, så det varte ivekvílt.
|
|
ivelags / ivelagji
|
|
|
uvanleg bra / dårleg
|
'U va' ivelags gó ti' breie. Tvíbandsvettin våre ivelagji vént spita.
|
|
ivelæti
|
|
|
ytre om at noko er fælt (frå ein som "læt ive seg")
|
Haddvår kåm mæ nåkå fæle ivelæti då 'an ha' mist hesten.
|
|
ivenat
|
|
|
på andre sida
|
Der ligg'e an fæl'e stein'e ivenat åne.
|
|
Ivenat
|
|
|
Særnamn for Hovet, Haugen og Bjørgum
|
Det hèv' tåna mei' Ivenat 'ell på Rysstad.
|
|
ivenótte
|
|
|
overnatte
|
Førr'e ivenótta kjøyraran gjinni på Ósi, å det va' sò Gófa trefte æ Góme fysste gongjí.
|
|
íver å bitt
|
|
|
"rubb og rake"
|
Tjóvan reiste mæ íver å bitt.
|
|
iveró
|
|
|
Plass i elvekanten der det var fast stasjonert båt til å ro folk, dyr og varer over elva (bruka i tida før det var utbygt med bruer til dei ulike grendelag) Sjå også stó.
|
Der va' iveró fleire stâ'a né'ette dalæ.
|
|
ivesèt
|
|
|
"puslearbeid" som er arbeidssamt og tek svært lang tid; bruka berre i eintal
|
Det æ a ivesèt mæ dessa fíne útskúræ. Det æ a ivesèt å saume løyesaumen i a blåkupte ell' a bukselòk.
|
|
ivesigjèven
|
|
|
vere overgjeven over noko Sjå også ivegjèven.
|
Vilborg va' så ivesigjèví då 'u ha' fengje flekkji på stakkan sí, syttendi mai.
|
|
iveskjýa
|
|
|
overskya; vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader
|
Metrológan ha' meldt sól i heile dag, men iveskjýa varte det líkevæl.
|
|
iveskòt
|
|
|
overskot
|
Iveskòti ette bygdekveldi gjekk ti' å kaupe nýe leikeapparat i skúlâ.
|
|
ivestaen
|
|
|
overstått
|
Nò æ líkfærdí ivestaí.
|
|
ivestein'e
|
|
|
øvre steinen i ei kvern
|
Konni ræste ifrå víunn å gjænom kvinnauga i ivesteinæ.
|
|
ivetak
|
|
|
1. tak rundt skuldrane på motstandaren (ord i samband med ryggtak) 2. overtak
|
1. Da brúka jamt ivetak itt da prǿvdest førr' i tí'inn. 2. Den som veit mest'e, hèv' ivetakji i an diskusjón'e.
|
|
ivetelje
|
|
|
overtale
|
I gjår finge da ivetelje 'an ti' å selje dei tvæ hyttetúptin.
|
|
ivetròta
|
|
|
overtrøytt
|
Dreng ha' leita ette saui heile dagjen, å va' plent ivetròta då 'an kåm heim'tt'e om kveldi.
|
|
ivetrú
|
|
|
overtru
|
"Da ha' mykji ivetrú å såge spǿkrí førr' i tí'inn", sa Pål.
|
|
ivetrúisk'e
|
|
|
overtruisk
|
Eg æ inkji ivetrúisk'e, men eg såg nåkå rart i gjerkveld...
|
|
ivi
|
|
|
over Sjå også ive.
|
"Kjæm'e du ivi?", rópa Gunnår ive åne.
|
|
ivifǿd'e
|
|
|
ver i tredje leveåret
|
Mi hav' tvei veiri, den eini æ ivifǿd'e å den hin æ an rísbít'e.
|
|
Ívår
|
|
|
Ivar
|
Ívår hèv' kaupt si ný'e bíl'e.
|