Ordliste

kaffitørst

Unde kríæ våre fókk jamt bådi kaffégalne å tóbakksgalne.

person som ikkje får skikkeleg til det han vil
Sjå også kakle, kakl og hǿklen.

Tarjei va' sérs kaklen fysst 'an sille brúke iletrisk verktøy.

1. skøyar, "spesiell" (ikkje negativt)
2. svært uvanleg kledd

1. Haddvår æ så kakselèg'e, 'an finn'e allstǿtt på nåkå lǿglegt ell' rart.
2. Eirik æ så kakselèg'e, 'an gjeng'e i dress'e itt 'an æ âv å handlar.

løyen, morosam person
Sjå også lǿgleg (H) og lǿglèg'e (V).

Tarjei æ kaksen å gama vèr' ihóp mæ.

kald
Sjå også kald'e nedd'e.

"Eg æ så kold 'å hondó!", sa Yngjebjør. Eg æ ræd'e at det vare enn kald'e vetr'e i år.

kaldt og noko trekk (svir i andletet; vert ikkje bøygt)
Sjå også kaldgrine.

Kaldgríni å snjómørkt på heiinn æ inkji líkandi.

kaldt og noko vind, vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader

Det æ godt mæ an skjerv'e kring halsen itt det æ kaldgrusti.

kaldsleg (td om ein verestad eller om skinnseter i ein kald bil)

Denne búí æ så kaldsklèg, 'er æ líti mòsi etti i súó.

skummel, stygg
Sjå også kallèg'e (V), og adverbet kalleg (H).

Det va' a kalleg sýn mi mǿtte då mi kóme heim'tte, húsí ha' brunni.

skummel, stygg (forsterkande ord)
Sjå også adjektivet kalleg (H), og adverbet kalleg (V).

røyst som ber godt, høyrest godt blant fleire som talar samtidig
Sjå også kvedd'e.

I Espetveit va' der mange kallrausta kara.

uroleg med hovudet ("kastar på seg" på ein ugrei måte og vrir og bøygjer på hovudet til alle kantar)

Den mannen hèv' a kangselegt lag, 'an vare lagd'e merkji ti'.

vere glad i å kappast / tevle
Sjå også kappast.

Jø̀rund æ kappfús'e, å líkar best'e å kappspringe.

karsleg (også bruka om maskulin kvinne)

Knút stó så karsklèg'e i dei nýe masjónsklæó.

1. trøytt, tom for krefter; vert ikkje gradbøygt
2. Fisk som vert liggjande daud i vatnet i fleire timar, vil kasne. Beina losnar frå kjøtet, dersom ein klemmer når ein reinskar fisken. Vert ikkje gradbøygt.
Sjå også kasne.

1. Nò æ eg så tròta å solten at eg æ plent kasen. 2. Det æ sòme som inkji vi' have kasen fisk'e.

svært øm

Anne va' plent kaunsår då 'u ha' lègje allfor lengji å sóla seg.

svært trøytt, vert ikkje gradbøygt
Sjå også blindtròta (V), tròta og tròte.

Eg hèv' saga vé'e i heile dag, så nò æ eg kavtròta.

1. liten og veik person med lite kraft og makt
2. ustelt, oppfiltra
Sjå også tafselèg'e.

1. Gýró æ kjafselèg, å fær líti gjårt.
2. Ruggâ æ så kjafselèg nò, eg lýt snart být' 'æ út.

oppsaksa, opphakka, tilsaksa, tilhakka

Stríetapéti æ så kjafsi nò, si' pusi hèv' kvesst klǿne sí dèr i mange år.

person som er masete / fæl til å klage
Sjå også kjakke.

Èlí va' så kjakkjí at eg líkar inkji å vère i hóp mæ æ. 'An æ så kjakkjen å úlílèg'e.

prate utan stans, mase

Små unga æ tídt kjatrne; da lære sikkå ti' tale.

om person som talar så mykje slik at det vert irriterande (helst bruka om born)
Sjå også kjave.

Bóa æ så kjaven at dei hí bonní vare oppleide.

1. person som er noko meir enn rak i ryggen
2. person som vil vise seg / er stolt
Sjå også svær'e.

1. 'An va' sjúk'e a vike, men nò gjeng'e 'an líke kjeik'e. Ein som æ kjeik'e, sér sjellnare né' i grúsi 'ell ein som æ kruppen.
2. 'An gjekk der så kjeik'e. 'An kåm att'e líke kjeik'e.

oppstopparnase, vert ikkje gradbøygt

Den gúten va' kjeiknasa.

flink til å kjenne att folk

Det æ 'kji adde som æ så kjennespak'e. Det æ iv'alt så kjennespòk hú æ.

lett å kjenne att fordi ein har sett / høyrt den / det før
Sjå også kjennsklèg'e> (V) og adverbet kjennskleg.

lett attkjenneleg
Sjå også adjektivet kjennskleg og adverbet kjennskleg.

Eg hèv' 'kji sétt 'an på trædev år, men 'an va' kjennsklèg'e, endå så gåmål'e 'an hèv' vorti.

bruka om hest som er tung og vanskeleg å tøyme
Sjå også kjeppstrí'e.

Det va' vóndt å tøyme itt hesten va' kjeppsta'e.

bruka om "stri" hest som dreg deg av garde sjølv om du prøvar å stanse hesten med taumane
Somme seier "kjeppsterk'e"
Sjå også kjeppsta'e.

Borkjen va' kjeppstrí'e å tung'e å tøyme.

ugrei språkbruk

koseleg, blid, smilande
Sjå også kjérelèg'e (V) og kjère si.

Det æ gama å vère i hóp mæ kjéreleg fókk.

koseleg, blid, smilande
Sjå også kjéreleg (H) og kjère si.

Lisle-Knút æ allstǿtt så kjérelèg'e.

straumlineforma (td fisk, fly og bil med liten luftmotstand)

Ópel Calíbra va' kansi den kjílelègasti bílen rundt nittenhundråníttí.

bruka om dreneringsgrøft (sugegrøft) med naturstein lagd som eit møne

I kjíletennte veitu sette an steinan opp som a mǿni.

kastande med hovudet (om folk og hest)

Borkjen va' kjinksen då 'an kåm inn i stadden å venta på høy, ette an har'e arbei'sdag'e.

kilen
Sjå også kjislug'e og kjisle.

Inkji kjisl meg, eg æ så kjislen!

kilen
Sjå også kjislen og kjisle.

Gró va' så kjislug unde fótó.

bruka om ljå som er bøygd inn mot kjótet

Ljæne mòge inkji vère for kjótkruppne.

omsynslaus, vørdlaus; vert ikkje gradbøygt
Somme seier "gjúrelaus'e".

'An va' så kjúrelaus'e ti' danse å riste seg (Gamalt or Setesdal)

stort spenn (i ski og meiar)

Heimelaga skjí som æ kjýlne vi' létt grave seg néd i snjóren.

kjempar imot, vil ikkje lyde, ugrei, person som vil krangle og slåast.
Sjå også kjympe seg.

'An va så fudd'e å kjympen at mi laut vère tvei for å få 'an út.

ha fine nok klede til å gå til kyrkje

Eg hèv' 'kji aila klæi, så det æ såvídt eg æ kjyrkjegjengd'e.

bortskjemd

Bjynn æ så kjækteleg a bån.

lett tilgjengeleg, greitt framkomeleg
Sjå også ukjǿmt.

Der æ kjǿmt å greitt å gange 'å Strondelénæ.

kyrkjekledd (i finstasen)

Itt kvendí våre kjørkjeklædde, ha' da kjørkjetjell 'ell kjørkjetæpi.

sliten, velbruka

Torjús gjekk allstǿtt mæ dei kjådde lúsetrøyunn sí.

klønete, ha dårleg handlag

Lidvår æ så klabben, 'an fær mest'e alli ti' å slå ihóp grindan.

frosen 
Sjå også klakji, klake og honnklaka.

"Bensíni hèv' klaka i bílæ mí, så eg fær alli starte!, sa Knút. 'An stó' der plent som 'an va' klaka.

1. vanskeleg framkomeleg terreng
2. problem med å få ete

1. Der æ klamri å kåme forbí Klomrí. 'Å Úrelénæ æ så klamri å kåme fram.
2. Hesten æ så klamren ti' ète.

tverrliggjande stokkar over ei myr (til å gå eller køyre på)

D'æ klappa ette mýrinn, så då gange hestan trygt.

overtrøytt

Eg  æ så tròta, eg æ mest'e klar'e.

griseleg
Sjå også klass og klasse.

Eg lýt två meg, eg æ så klassí 'å hondó.

dyr som haltar utan å ha synleg skade på foten (vert ikkje gradbøygt)

Itt dýrí våre sårfǿtte, kunna da vare klauvhalte.

klave som ein dreg over stokken (truleg av jern; så stokken skal ha same form i heile lengda)

Stokkan i loptæ æ bå' magetægde å klavedregne.

usmak på mjølkeprodukt; kan også vere klebrig eller seigt

Osten va' 'kji gó'e, 'an va' kledren. Eg tótte mjåkkjí va' kledrí.

rå luft, skodde (som legg seg på hud og klede)

'Er va' kleimi i gjårmorgó.

seig, klissete

Karamella æ kleisne.

1. grornæm jord
2. ikkje utvakse gras som er vanskeleg eller seigt å turke (og vanskeleg å slå)
3. sprø, ung (td rabarbra)

1. "Sò klekk a jórd gjèv'e gó' grǿe".
2. Det klekke grasi æ næringsríkt for búskapen.
3. Rabarbrai æ klekk'e fyre jónsok.

klengete

Såvi va' så klensen at det va' a plage treff' 'an.

bruka om born eller ungdom som ser ut til å verte klok eller ter seg klokt

Jentâ såg så klóklèg út.

kløyvd, delt

Steinen æ klòven, så det vare tvæ greie flatu å múre mæ.

uhag, lite flink med hendene

Den mei kludrni av brǿó måtte da allstǿtt passe på så 'an inkji skamfǿre seg.

rugeferdig høne

An kan høyre på kaklingjinn fysst hǿnâ æ klukk.

1. dårleg handlag
2. vanskeleg arbeidsoperasjon

1. Gunnår va' så klumren, 'an fekk 'kji ti' nåkå.
2. Detti arbei'i æ så klumri, eg fær alli løyse desse tvei skrúvan.

dårleg handlag i arbeid

bruka om personar som ser pynta ut mest same kva slags klede vedkomande nyttar

'An va' sérs klæeprýd'e.

mest fullgod, vanleg god, vanleg dyktig (mest bruka om halvvaksne karar)
Sjå også knabbi.

No have mi gjårt a knabbe dagsverk. Nò æ Bóa knabbe kar'e!

vanskeleg, ugrei

Det va' dèt mæ 'ó Tarkjell at 'an va' sò vrong'e å knarren mæ kånâ, jamt ha' 'an eitt å make seg mæ.

1. greileg skapt og kledd (om gut eller jente)
2. spenstig

1. 'U va' kneddí å vént klædd, Kristí.
2. "Knedden" varte helst'e brúka om kara som inkji våre så stóre, men sterrne å sterke.

mest vaksen; bruka om unge og sterke gutar

Jø̀rund va' sérs kneltren då 'an va' i konformasjónsaldræ.

sterk og spenstig (bruka om person som er sterkare enn ein kunne tru; bruka om helst liten person)

Dei tvei pøykan æ knerrne ti' arbeie.

bruka om ein mei i slede og andre køyredoningar som er for skarpt bøygd

An knerrhava slé'i æ tung'e drage for hesten.

gjerrig

Dei tvei brǿan æ så knikne, da tikjest plent tvítære.

1. gjerug person som gjev så lite som råd for det ein kjøper (og prøvar å få så mykje som råd for det ein sel)
2. "samanklemd" kroppsbygnad

sprøtt og tunt

Nýbaka brau æ kniskji å godt.

flink til å snakke og stikke seg fram

ujamn, uslett (td "kuler" på tre eller stein)

Mýhankan hav' vòre så fæle at eg æ plent knuldren ette ryggjæ.

ujamn, uslett (td "kuler" på tre eller stein)

Sòme gamle furu æ plent knuldrutte.

turt som knusk
Sjå også njósk.

Høytti va' knusstjurrt då regni kåm. Høytti æ plent knusstjurrt nò, så det æ på tí'i å høye.

person som er "fin på det" / "stor på det"
Sjå også knǿsen.

Fúten va' så knǿs'e at Eidsvolls-mannen Òlav Tveitinn varte vónd'e på 'an.

person som er fin på det / stor på det
Sjå også knǿs'e.

jålete

elegant kledd

Gýró va' allstǿtt knǿtelèg fysst 'u va' út'å vangji.

rundt person i andlet og kropp
Sjå også kodde, nubbelèg'e og koddelêge (V).

tjukk (og dermed frisk og i godt humør; vanleg oppfatning i eldre tid)

Gunne æ så koddelèg å fornǿgd allstǿtt. Kåven æ rund'e å koddelèg'e.

mørkeblå (mest mot svart; på hud eller negler, td etter slagskade eller ormehogg)

Den eini naglen min æ kollblår'e, eg hǿvde 'kji spíkeren.

kolsvart

Ungan våre plent kollsvårte i anlitó då da ha róta i eisunn.

heilt sløkt (om eld)

Der æ 'kji ellsmøyr agong, så nò æ det plent kòlslòkji.

god årviss kornåker

Sòme åkra æ mei' konnvisse 'ell aire. Åkren Fossåkr æ så konnviss'e.

1. flink, kunstnarleg
Sjå også hag'e, bikundeleg (H) og bikundelèg'e (V).
2. unaturleg, uekte (H)
Sjå også konst og konstigt.

1. Gunne tikjest kåme av mæ alt, 'u æ så konstig å bikundelèg.
2. Dessa blóman sjå så konstige út, da æ nøydde ti' vère av plastikk.

1. flekkut, ru, hard; bruka om t.d. hud
2. mønster i handarbeid

1. Bóa varte korplutt'e ette det 'an ha' havt vasskoppa.
2. Eg held'e på mæ a korplutt'e spit nò.

1. frekk, ufordrageleg, rett før ein vert sinna
2. overivrig etter å kome i gang med noko
Sjå også gjæs'e.

1. Dèt va' an korrjǿs'e ungji. Da kóme så korrjǿse.
2. Jón kåm så korrjǿs'e å sa at 'an ville have detti mǿterómi mæ ei gong.

matlaus

"Eg æ kosttròten nò", sa Jón.

smalne av mot eine enden, "gulrotform"
Sjå også kóvòkjen (V).

Stavan i a kodde æ nòkå kóvaukne.

"innestengt og trykkjande" (kjensle av td å vere stengd inne i eit lite rom)

Sòme av dei gamle stògó våre låge å kóvelège.

smalne av mot eine enden, "gulrotform"
Sjå også kóvaukjen (H), teppe og rótspríkjen.

Stokkjen va' så rótspríkjen å kóvòkjen, at der va' inkji så mykji kubikk som an kunna trú. Stavan i a kodde æ nòkå kóvokne.

ein bestemt hest eller mann med medels kraft i

folk eller dyr som står tett i tett
Sjå også kra seg.

kram (td snø)

Fonní æ kromm, nò som det hèv' vòr varmt så lengji.

skrøpeleg; gjeld helst føter og rygg

Da have vorte gamle å kranke, bògó.

sytande, klagande

Torjús æ så kraunen, allstǿtt finn'e 'an nòkå å kraune ivi.

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (H) og krekselèg'e (V).

Gunvor tikje lauvmakkjen æ krekseleg.

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (V) og adjektivet krekseleg (H).

Eg tikje troskan æ nòkå krekselège dýr.

forkjøla
Sjå også krím, krímsjúkji og nòsekrím.

'U va' så krímsjúk at 'u måtte halde seg heimi.

sveipt ikring

Koddâ æ kringlagd mæ jinngjåri.

hårklypp, stutt hår bak, vert ikkje gradbøygt

Det æ greitt å vère kringskòren, så slepp'e an at håri kjæm'e né'i kragjen.

Sjå også krintelèg'e (V).

nett
Sjå også krinteleg (H).

Eg såg nåkå krintelège jentu på spilemannsstimnunn.

liten og rund, om born

Dèt va' an krinten å snill'e ungji.

personleg kristen, omvend

Fysst fókk vurte kristeleg slutta da som règel å feste å drikke.

pertentleg med klede og utsjånad (mest berre bruka om kvinner)

Anlaug Steigaræ va' så kroddí.

"figursauma" (sauma slik at det naturleg fylgjer armane)

Det va' helst'e blåkuptun som våre krókerma.

krum oppover (om nasetipp)

Å vère króknasa æ arveleg, som så mangt anna.

usselt, fattig

I mange av húsmannsplossó va' det krókålt.

1. vondt å kome fram
2. krokete

1. Der æ så krongli å ti'vaksi at der æ mest'e inkji framkåmeleg fram'tt'emæ vatnæ.
2. På heió æ bjørkjí låg å kronglí.

udugeleg

dekorert, utskore, brennemerkt

Ambaran våre jamt kròta på gjåró. 

stakkar, arming (toler lite)

Detti lambi æ så kruklelegt at eg trúr det kjæm'e ti' daue.

dårleg til beins

D'æ fórt ti' at an vare kruklen mæ aldræ.

krokete og veikleg

Bjørkjí på heiinn æ krumlí å vónd å kløyve.

1. krokryggja, framoverbøygd
2. bøygd (td ljå)
Sjå også kreppe, lút'e og krýlen.

1. Haddvår hèv' vorte så kruppen i det seiste.
2. Ljåren æ 'kji gó'e slå mæ, fysst 'an æ for kruppen, å hell'e inkji fysst 'an æ for gag'e.

vid og med vridde greiner (om furu og einer)

Einéran vare jamt stutte å krúskne på heiinn.

ynkeleg, sjukleg
sjå også kruslen og krusl'e.

'An hèv vorte kruslelèg'e nò Haddvår, på sí gamle dage.

skranten, sjukleg
Sjå også kruslelèg'e og krusl'e.

'An va' den kruslnasti no på gardæ.

dårleg til beins; greier ikkje å gå normalt
Somme seier "kruklen" og "krǿklen".

Eg såg fleire kryklne fókk ette gong- å sykkelvègjæ i dag.

1. person som er krokryggja
2. krokut, t.d. tømmerstokk
Sjå også krýl'e, krýle si, krylryggja og kruppen.

1. Eg tótte Birgjitt ha' vorte gåmó å krýlí nò.
2. Stokkjen va' så krýlen, at 'an va' 'kji kå ti' vé'e.

person som er krokryggja
Sjå også krýl'e, krýle si og krýlen.

Pål va' gåmålsklèg'e å krýlryggja nò.

vanskeleg å kome fram i terrenget

Dei gamle vègjin vekse ti' mæ rysl å runna, så d'æ kryngli å kåme fram.

bruka om ku med horn som vender mot einannan

Blómerós va' kryplehynnt, så 'u fór verre då da stangast.

1. kvikk og pågåande; bruka om både menneske (berre born) og dyr
2. dugande, kraftig, sterk, uthaldande

1. 'An æ kræv'e, den lisli ungjen, kvik'e ti' vèr' så líten!
2. 'U æ kræv, Sigríd.

krokbeina (og har smale, stygge legger)

liten og tettvaksen; bruka om folk og dyr 

Hèv' du sétt den kubbni hundungjen Gunvor hève fengje si?

brent mest til kol

Du må 'kji steikje kjøssteikjí så 'u var' plent kúld!

personar og anna som ser farleg og skummelt ut

Sjå også kulsen, kulselèg'e (V) og adverbet kulseleg (H).

'An va' kulseleg, fudd'e å vónd'e som 'an va'.
Det va' enn kulseleg film'e.

om personar: ser farleg / skummel ut.
Sjå også kulsen, adjektivet kulseleg (H) og adverbet kulseleg (V).

'An va' kulselège, fudd'e å vónd'e som 'an va'.

1. ha lett for å fryse
Sjå også kulse og kuls'e.
3. kaldt, kjennest kaldt
3. redd
Sjå også adjektivet kulseleg (H), kulselèg'e (V), adverbet kulseleg (V) og adverbet kulseleg (H).

1. An vare kulsen fysst an hèv' lauga seg å kjæm'e opp'tó' vatnæ.
2. Det va' kulsi, sa Rustâ, då 'u datt i ísi (herme).
3. Eg ska' seie at hú æ 'kji kulsí, som tòre liggje eisemó.

utståande augo, vert ikkje gradbøygt
Sjå også hóløygd'e, som er det motsette.

'An va' så kalleg kúløygd'e, Haddvår.

avrunda, rundvore, noko som er utboga, konvekst
Sjå også kúv'e, grúv'e, kúr'e, slút'e, kúve og kúven.

Smø̀røskjâ hèv kúpi lòk. Kjistila hav' jamt au kúpne lòk.

1. bøygd ved halsen, framlut, framoverbøygd
2. roleg, stille (om personar)
Sjå også kúv'e, grúv'e, slút'e, kúve, kúven og kúpen.

1. Bjúg varte så kúr'e på sí gamle dage.
2. Bóa sat kúr'e unde heile messunn.

heilt still

An lýt vèr' kurrstidd'e fysst an æ i kjørkjunn å presten talar.

bøygd ved halsen, framlut, framoverbøygd
Sjå også grúv'e, kúr'e, slút'e, kúve, kúven og kúpen.

"Kúv'e" å "grúv'e" æ di same.

i ein boge
Sjå også kúv'e, grúv'e, kúr'e, slút'e, kúve og kúpen.

Denné stokkjen æ så kúven at mi kunne alli brúk' 'an.

glad, godt i lag

Gunleik æ så kvat'e i dag!

lyd som ber langt, person med mål som ber langt
Sjå også kallrausta.

Ordi "kvedd'e" kan an brúke bå' om mannemåli å om ti dǿmis a bjødde. Blómerós ha' så kvedd a bjødde.

svevnug tidleg på kvelden

Svein æ så kveldssvævd'e å vi' helst'e leggje seg i ní-tí'inn.

motbydeleg tale om "kvalme" ting

kvalm
Sjå også ýlen.

Såvi varte så kvemlen då 'an ha' forète seg på den sǿte kakâ.

kvinnegal mann (noko negativt)

'An va' så kvendskjen, å sprang frå dei eine ti' dei hí. Den kvendskni mannen tók út på Austlandi.

kvardagsleg

Det va' kalleg det kvenndagskleg Òlâv gjekk i kjyrkjunn i dag.

kvardagskledd

No for ti'inn gange fókk kvenndagsklædde fysst da sku av å handle, det gjåre alli fókk førr'e.

opplagd, kvikk

Åni æ kvik'e å fær arbei'i fórt gjårt.

god rørsle i fosteret hjå ei ku

D'æ gó'slegt fysst kjýne æ kvikkåva.

uttrykk bruka om at slåtteteigen vert slegen annekvart år
(same tyding som rétt kvílt)

Slåttâ hèra varte kvíld annekverrt år.

utkvild
Sjå også kvíld.

Eg hèv' lègje i kvílunn a bil, men eg kjenner meg inkji kvíld'e.

1. fleire personar i leik / aktivitet; bruka berre i fleirtal
2. person i aktivitet / arbeid (Hylestadmål)
Sjå også kvildre.

1. Der va' kvildri mæ fókk å dýr på dýrskúæ.
2. Der æ så kvildri sjå 'ó Jón, 'an tikjest allstǿtt arbeie mæ eitt ell' anna.

klagande, sytande

Bóa hèv' vòre så kvinkjen i dag, eg trúr 'an kan vère sjúk'e.

1. rask, effektiv
2. rastlaus
Sjå også kvirre.

1. Såvi æ så kvirren, men 'an røkk'e mykji au.
2. Jón æ så kvirren, 'an greier alli å halde seg i ró.

kvistfri

Bórdí våre sérs véne å kvistlause.

kvit mule på hest

Eg hèv' alli sétt kvítfrǿsa hesta i seinare tíd.

noko meir enn héla 

I dag tí'leg va' det kvíthéla då eg vakna. Itt det æ kvíthéla sér an mest'e inkji di grǿne ell' gúle i grasæ.

kåt, seksuelt opphissa (om kvinner)

Sòme sa at Gònil va' så kvítlivra.

kvitaktig farge

1. utsliten, svært trøytt
2. vere skuls

1. 'An arbeidde så fælt at 'an va' plent kvitt'e då kveldi kåm.
2. D'æ godt å vèr' kvitt'e.

mest fargelaust augeeple (av skade eller alder)

Kjettâ va' sò gåmó at 'u va' mest'e kvítøygd.

kvar

Fanten ha' ringa på kvorje fing'e. Mi funne nòkå av kvorje; blåbèr å týtebèr.

kvass, skarp

Níven 'ass Gófa va' kalleg kvoss'e.

"kvasshorna" (ha kvasse horn)

Det æ spélegt late kvosshynnte kjý gange úklåta.

kvass knivspiss

Fysst an slåtrar lýt an have an kvossodda nív'e ti' krossriste mæ.

bratt takvinkel

Det va' kalleg di kvossrausta denna búí va'!

flau
bruka i uttrykket vare kåmen
Sjå også vare mæ.

Eg varte så kåmí fyr' 'enni, som 'u gauvra å tala. Eg va' så kåmen fyr' 'ó, 'an kan alli halde inni grautæ.

vilter og glad
Sjå også kjæte si og slå si opp kjæti.

Lisle - Torgrím va' så kåt'e at 'an hoppa som a kjé. Kåvan æ så kåte at mi få da mest'e inkji inn'tte i kveld.

kalvbeint
Sjå også kanne njó og stabbeina.

D'æ inkji úvanlegt at kvendí æ kåvbeina.

bruka om ku som skal kalve

Blómerós æ kåvsjúk, så mi ljóte sjå godt ett' 'enni.