Ordliste

sjølvtrygg, nøgd med seg sjølv

Gònil sat så gabbelèg mæ bakstrebóræ.

1. keik, bakoverbøygd (om personar)
2. feil vinkel på ljå (vinkelen mellom ljåen og orvet er for stor)

1. Fókk som gjinge gâge, vurte jamt reikna for å vèr' svære.
2. Det va' 'kji létt å slå vént mæ an gâg'e ljår'e.

1. ufordrageleg, nauten person
2. bruka om eit høgt, ustøtt, stygt eller dårleg byggverk
Sjå også gagrelèg'e (V) og gagren.

1.Eg líkar 'æ inkji, 'u æ så gagreleg!
2. Det va' a gagreleg hús!

1. ufordrageleg, nauten person, brauten i ord og åtferd
2. bruka om eit høgt, ustøtt, stygt, dårleg byggverk
Sjå også gagreleg (H) og gagren.

1.Eg líkar 'æ inkji, 'u æ så gagrelèg!
2. Det va' a gagreleg hús!

1. vimsete
2. bruka om person som talar unaturleg høgt og kastar med hovudet
Sjå også gagreleg (H) og gagrelèg'e (V).

1. Såvi æ så gagren å úsamelège i an fókkehóp'e.
2. Torbjør va' tídt så gagrí fysst 'u ha' spennt ballen i mål.

1. feil
2. frå vitet, sinnssjuk
3. vill, ustyrleg
Sjå også gali.

1. Dèr svòra du gali!
2. 'U varte galí mæ 'u va' ung, å måtte på asýli.
3. 'An æ galen, Svein, sjå koss 'an kjøyrer!

person som er tåpeleg, vil vise seg
Sjå også adverbet galnórskleg (H) og galnórsklèg'e (V).

person som er tåpeleg, dum, vil vise seg
Sjå også adverbet galnórskleg (V) og adjektivet galnórskleg (H).

Eg tikje det æ galnórskleg mæ ring'e i navlâ.
Sjå den galnórsklègji drengjen mæ ring'e i navlâ!

morosam, gildt
Sjå også adverbet gama.

Mi ha' enn gama túr'e ti' Ósló i gjår.

vill og ugrei famferd
Sjå også gams, gamse, gamse si og gams'e.

Dei tvei brǿan æ så líke i fakti, men Tårål æ gamsnare 'ell 'an Tarjei.

storkjefta

Den gapni byglendingjen vi' inkji èg vèr' ihóp mæ mei'!

stor, svær
Sjå ogå gast'e og gaste seg.

Hèv' du sétt slig gaste kar'e? Eg tók a gaste tak.

bruka om personar som likar å "vise seg fram" og "gjere seg til"

'An æ gasteleg, Haddvår, 'an lýt allstǿtt sýne seg fram!

upassande; om talemåte
Sjå også gauvre og gauvretal.

'U va' så gauvrí at fókk líka det inkji.

sjølvgod (om person som viser med måten ein er, eller går på, at han er stolt og fornøgd med seg sjølv)
Sjå også geffi, geffe og geffe si.

Dei som våre geffne vorte inkji líka av adde. Tór kåm så geffen å stautt'e mæ nýe klæi.

uvanleg stor bruk av leppene når ein et eller talar

Den gjeipleleg Svenkjen sit'e tytar å èt'e!

dårleg motorikk i hender og armar

Sigúrd æ gjeivreleg å úviss'e itt an spíkrar.

dårleg motorikk i hender og armar

Det va' inkji greitt vère gjeivrelèg'e itt an sille slå feiselen på mínebòri, som an anné héldt.

uforsiktig i det ein held på med eller arbeider med; andre som er nær lyt passe seg
Sjå også gjeivre.

Gunnår æ så gjeivren at 'an lýt passe seg fyr' ó.

lageleg, liketil; om personar

Turí æ så gjemeinsklèg å létt å kåme ti' mæ.

vere gangfør

Tårål æ ive níttí, men æ ennå gjengd'e.

1. gjæra (ikkje god lenger; td sylte og saft)
2. ferdig gjæra øl (kan då drikkast)
Sjå også útgjengjen.

1. Denne saftí vi eg inkje have, u æ gjengjí, sa Lars.
2. Nò hèv' ǿli gjengji, så no vi' eg smake det!

1. person som er fæl til å arbeide (H).
2. gjerrig med pengar
Sjå også passig'e.

1. Jón æ allstǿtt så gjèrug'e, 'an tèke 'kji kveldi fyrr'ell i ní-tí'inn.
2. 'An va' så gjèruge at 'an alli gav nåkå då fókk kóme rundt mæ bysse.

gåvmild

Fókk æ så gjèvandi fysst det æ innsamlinga. Ragnill æ så gjèvandi mæ adde; 'u gjèv'e mei' 'ell 'u ha' kunna.

i giftealder

Fysst an va' rundt tjúge år, då va' an gjiptandi. Sòn min æ gjiptandi kar'e nò.

giftegal

Då 'an dróg på årí, varte 'an så gjiptegalen at 'an sprang bygdan endelangs.

lett for å få gifte seg

Det gjeng'e så fljótt for dei gjipteríke mæ å gjipte seg.

utett
Somme seier "gjísen".

Gamle høybúi æ jamt nókså gjisne.

fastspent, bunden saman

Hókkjen min æ gjúra mæ trégjåri.

grenselaus

'An va' gjúrelaus'e ti' å ljúge.

person som gjev sterk ros for å oppnå noko sjølv

Den gjyglelegasti av dei tvei brǿó varte dengd'e.

veldig, uvanleg, svært

Det va' an gjýselèg'e traktór'e Knút ha' fengje si.

dramatisk og lite truverdig (td soge eller forteljing)

Denna gjyskjelège sògâ dí trúr eg líti på!

1. frekk, frampå, nyfiken
2. fælt
Sjå også korrjǿs'e

1. Útlauparan kóme så gjæse å ville have ǿl.
2. Det va' jæst!

kvikk (om jente)

'U æ gjøyveleg, Sigríd, 'u fær ting fórt unda.

Sjå på 'æ Lív, ko gjøyvelèg 'u æ i dei nýe stakkó sí.

laga (perfektum partisipp av å gjere)

Ko tíd varte den níven gjår'e?

mogen og gjæra; bruka om ost

Súrosten lýt vère passeleg gjårst'e fyrr'ell 'an æ gó'e.

lykkeleg, positiv

Såvi æ allstǿtt så gladvèrug'e, 'an tikjest alli vèr' våkt i lag.

bruka om personar som ser glade ut

'U va' så glalèg då 'u kåm heim'tt'e av heiinn.

buldrande, bråkande

Denné bílen æ så glamen; æ der hòl i eksósæ?

1. hardt og uslett føre vinterstid (i tunet og etter veg)
2. kvass og skarp (om lyd)

1. Fysst d'æ ísutt'e å glamri i bratte høyskógsvègji, hjelpe vreistan líti.
2. Det va' så glamri i stògunn at 'an reiste út.

sterk og flink til å arbeide (bruka om person "med godt tak i")

Torgrím va' an glamse kar'e, han lét seg ti'.

glad, i godlag, lett til sinns

'An va' av dei glaværug'e slagjæ.

god til å leggje merke til, sjå detaljar
Somme seier "gløgg'e".
Sjå også gå, gålèg'e og gålaus'e.

Det æ godt å vère glegg'e itt an æ på elgjakt. Lív æ glegg, 'u legg'e merkji ti' at der hève dotte a bitte líti mul ó' skålinn.

flåkjefta

Rannei kunna au vèr' gleivrí stundom.

blankt, glitrande; berre bruka i denne forma

'U va' så glèmandi i dei nýe brúrestasæ sí.

1. flink, rask
2. svært god (forsterkande uttrykk)

1. Tjógjei æ an glensa kar'e.
2. No æ der a glense fǿri på heiinn. Det va' a glensa måltíd mi finge då mi sjala åkkå sjå 'enni Moisysti.

fleinskalla

Såvi varte glèrsnau'e førr'ell an va' femåtjúge år.

glatt is (berre bruka i positiv)

Nò æ det púre glèrungjen út'å túnæ, så di mòg' vèr' vòrige, bonn!

snautt (i skogen, i åkeren, i håret)

Det kan vare glèrutt'e i engjinn itt det hèv' vòre for har'e turk'e.

glatt (vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader)

Eg tók sparkjen si' 'er va' så gletti.

1. dragande, gløypande
2. sterk (om mathug)

1. 'An stó' dikt út'å gljúpandi fossæ.
2. Taddâk hèv' allstǿtt havt an gljúpandi mathug'e.

klok, smart, lur

"Eg æ gljúp'e i engelsk", seie Bjørgúv.

1. kvass, grådig
2. god til å leggje merke til ting
3. blankt, skinande
vert ikkje gradbøygt

1. Såvi va' glóbeitt'e i handel.
2. 'An æ så glóbeitt'e, 'an tikjest sjå alt. 'An va' glóbeitt'e ti' sjå alt småttrí som aire alli la merkji ti'.
3. Glóbeitt sylv æ vént å hav' i bringunn.

person som glor stort, stirande
Sjå også glólèg'e (V) og gló.

Kòfyri æ du så glóleg, hèv' du vorte ræda?

person som glor stort og stirande (forundra)
Sjå også glóleg (H) og gló.

Kòfyri æ du så glólèg'e, hèv' du vorte ræda?

veik skare på laus snø (slik at ein brest gjennom av og til)

'Er æ glupsi i dag, eg ha' sillt havt på mi manntrjúgan.

1. person som ser farleg ut
2. stygt / farleg terreng / plass

1. Tór såg så glupsklèg'e út då 'an kåm inn.
2. Eg tikje der æ kalleg glupsklegt i Veiåjúvæ.

1. flakkande augnekontakt
2. person som ser ut som han er morosam
Sjå også gluttelèg'e (V) og glutte.

1. Tór hèv' så glutteleg a lag.

flakkande augnekontakt
Sjå også glutteleg (H) og glutte.

'U æ så gluttelèg, an veit alli kò der búr í 'enni.

person eller dyr (td hest) med skumle og nifse augo

Æ nòken glýmelèg'e kan an vare ræd'e.

plire, glo olmt
Sjå også glýrelèg'e (V), gløyreleg (H) og glýre.

Jón kunna sjå glýreleg ut.

plire, glo olmt
Sjå også glýreleg (H), gløyrelèg'e (V) og glýre.

Jón kunna sjå glýrelèg'e út.

svakt, veikt, bleik, fargelaus, mykje oppblanda

Dèt va' a glæ saft, der æ mest'e inkji fargji på 'enni! 'U ha' så glæ bræ å brúni. Eg hèv' gjǿdt så det hèv' vorte for glætt, detti spai.

ljose augo og bræ å brúni

'U æ så glælèg tvortiv' augó.

tunnmjølka

Fagrei æ så glæmjåkka, det vare mest'e inkji rjómi fysst eg skòmar mjåkkjí.

flåkjefta (om kvinne)

'U æ så glævreleg allstǿtt, Margjitt.

flåkjefta

Tòróv va' glævren å úsætandi.

dugande

Stein va' an glǿse kar'e, an sveipandi arbeiskar'e.

gløymsk

D'æ syndlegt så gløymskjí som Tóre hèv' vorte i det seiste.

glo vondsleg
Sjå også gløyrelèg'e (V), glýreleg (H) og gløyre.

Kví stend'e du sossa gløyreleg?

glo vondskleg
Sjå også glýrelèg'e (V), gløyreleg (H), og gløyre.

Knút sat så gløyrelèg'e i króne.

same tyding som arbeisgjèrug'e

Augund æ så gnadig'e, 'an hell'e det heile dagjen, å útive kvellí au.

kaldt, bitande trekk i lufta (ikkje vind)

D'æ gnâi i Nórdibǿ, fysst det trekkjer av nórdi.

kaldt, vind som stryk

I dag hève det vòre gnarri, eg hèv' fròse heile dagjen.

svært arbeidsam og ivrig etter å skaffe seg fordelar

Den som æ gnavig'e æ útom seg på adde kanta.

uslett og steinete terreng der ein slår gras med ljå

På Gråtarteigjæ i Åkri va' det gnavli å slå.

flott, godt (helst bruka om godt måltid)

Detta va' a gnúsi mål!

stor, kraftig, tettvaksen

An gnúste kar'e. A gnúste fure. A gnúste mål.

1. når det er mykje bråk, ståk
2. når ein har mykje som må gjerast (når arbeidet har hopa seg opp)

1. "Nei, hèr va' så gnýri at hèr kan eg inkji vère", sa Òlav å reisti.
2. Nò æ mi så i bakleksunn mæ desse arbei'æ, at mi få det helst'e gnýri i dag.

snill, god (ha godt hjartelag)

Gýrí va' så gódgjèvandi at 'u tók det mest'e ifrå sjave si.

avslappa, koseleg, fornøgd

'An sat så gódmósen i vaggestólæ.

roleg, snill, toler mykje, grei å ha med å gjere (bruka både om menneske og dyr)
Sjå også gódåisklèg'e.

Anlaug hèv' allstǿtt vòre så gódåig. Kjýrí mí, Vénerós, æ så gódåig.

ser ut til å vere roleg, snill, tole mykje, grei å ha med å gjere; bruka både om menneske og dyr
Sjå også gódåig'e.

Dei måge vère snille, da sjå så gódåisklèg'e út båa tvæ.

1. god
2. god smak (mat og drikke)
3. flink til
4. frisk
5. stor, sterk
Sjå også adverbet godt.

1. Góe å mjúke stǿli vi' fókk have nò.
2. Det va an nauendi gó'e tukkji du hèv' reidt! Den gói maten vare oppèten fysst'e.
3. Yngjebjør æ gó ti' saume stakka. 'U æ gó ti' kvée au.
4. Nò æ eg gó' att'e. 'An veit alli nær 'an vare gó' att'e av dessa kríkjunn.
5. Åsmund æ an gó'e kar'e. Ska' 'an stýve stóre tré, lýt 'an have gó'e skormat'e.

god

Det gjenge líkare mæ desse ska'â i dag.

snill, venleg

Den som æ gó'líandi vare godt líka.

veldig, stort, kraftig

Det va' golse lær på dei slaktæ. Detti va' a golse mål!

velmeinande

Anne æ så gó'meint, 'u seie alli a vóndt órd.

ha dårleg syn (men vere i stand til å gå utan hjelp)

"No æ eg så gåmål'e at eg æ mest'e inkji gongsýnt'e lenge'", sa Gamle-Taddeiv.

uvanleg tverr og vrang

Tar du vère sossa gorraten itt eg spyr'e deg om nåkå?

svært doven, vert ikkje gradbøygt
Sjå også dòven.

Gorrdovne fókk få líti gjårt.

forsterkande uttrykk, bruka i hop med adjektiva stygg'e, våk'e, ljót'e

"Guttorm æ gorrandi ljót'e", seie Lisle-Tóre. Eg æ gorrandi leid'e detti arbei'i eg hèv' halde på mæ så lengji.

svært dårleg

Denné slagníven min æ plent gorrfillen, eg lýt slíp' 'an. Såvi va' plent gorrfillen si' 'an ha' drukkje for mykji ǿl førri kveldi.

svært lei av
Sjå også leid'e.

Tigg di, eg æ gorrleid'e detta masi ditt!

svært stygg utsjånad
Sjå også ljòt'e.

An kan få si a vé' kåne om 'an æ gorrljót'e.

svært veik

'An va' plent gorròten ti' lypte.

svært sjuk

Eg varte plent gorrsjúk'e då eg fekk koróna i fjår.

svært stygg; vert ikkje gradbøygt

'U ha' kaupt si ný'e bíl'e, men mange tótte 'an va' plent gorrstygg'e.

1. svært vond smak; vert ikkje gradbøygt
2. person som ikkje er fin å sjå på; vert ikkje gradbøygt
gorr = forsterkande uttrykk
Sjå også våk'e.

1. Sausen va' plent gorrvåk'e.
2. Gorrvåk'e æ 'an, men mange líke 'an godt fordè.

1. god, fin, koseleg
2. omvend til kristen tru
Sjå også adjektivet gó'slèg'e (H) og adverbet gó'slegt (V).

1. Det æ gó'slegt mæ vermdi i omnæ, fysst an kjæm'e inn'tte fròsen.
2. Gýró varte gó'slèg ette vekkjingjinn som va' i vèt'e.

god, fin, koseleg
Sjå også gó'slèg'e (V) og adverbet gó'slegt (H).

Det va' a go'slèg túpt du ha' kaupt di!

velsmakande (gjeld mat)

Suppâ va' gó'smaka, men host'e solt.

1. tenkjer godt om andre
2. naiv

1. Svålaug æ så gó'tenkt, 'u talar godt om adde.
2. An må 'kji vère for gó'tenkt'e om adde.

flink til å gjere godt, hjelpsam og grei

Knút va' jamt så gó'vís'e ti' å hjelpe.

grov, kraftig

Òlâv hève a gramse skrift.

1. person som "grev til seg"
2. "grovt og fort" (om arbeid)

1. Ein som æ gramsen tèk'e mei' 'ell 'an ska'.
2. 'An æ gramsen ti' arbeie, d'æ inkji mange som halde attí 'ó, men 'an ha' godt kunna gjårt si mei fyri.

grådig person som stadig vil ha meir gras og beite

Dei som æ grasgalne var' alli fornǿgde.

svært opptatt av å slå mest mogeleg gras 

Den grassjúkji brottveiten fekk mæ si kverrt stråtti dèr 'an sló.

mykje ugras i åkeren

Epl'åkren æ så grasutt'e at no lýt 'an grasast.

gravert

Sýâ æ graví å hèv' au anna pynt.

1. "umetteleg" (person som vil ha meir og meir)
2. nysgjerrig
Somme seier "gravlig'e"

1. Pål æ kalleg gravig'e, 'an unner alli aire.
2. Kverr gong eg kåm heim'tt'e å trefte 'æ Tóre, så va' 'u så gravig.

radmager (om svært mager person)

Kristí hèv' vorte plent gravtjurr i di seiste; eg trúr 'u må vèr' sjúk.

grovskoren og mindre fin utsjånad

Nò ha' Svålaug vorte grebbelèg å gåmålsklèg.

ting som er greitt laga, person som har ei tiltalande / grei framferd
Sjå også greileg (H), greileik'e, hendig'e, hǿg'e og tægelèg'e (V).

Dèt va' an greilèg'e kjåkkji du ha' gjårt di. Dèt va' a greilèg kåne du ha' fengje di.

greitt laga, person som har ei tiltalande framferd
Sjå også greilèg'e (V), greileik'e, hendig'e, hǿg'e og tægeleg (H).

'An hèv allstǿtt vor' greilège, Nikelos.

grei, hjelpsam

Greisame fókk æ det hǿgt have rundt seg.

person med god utsjånad
Sjå også greisklèg'e (H).

Det æ an greisklèg'e kar'e, ha' 'an 'kji vòre så vindfǿtt'e.

person med god utsjånad
Sjå også greisklèg'e (V).

Sigríd va' så greisklèg; 'er æ fleire góe bilæti av 'enni som Wilse hèv' tèkji.

stripete eller skjoldete td i andletet, ujamt farga tøy

An kan vèr' grélutt'e i andlìtæ av å gríne, iallfall disom an æ svårt'e ell' driten. Ungjen grein ti' 'an va' plent grélutt'e i anlitæ. Itt an trekste konn mæ maskjín så varte an grélutt'e av dei fæle gjyvæ.

skodd med vinterhestesko (om hest)

Itt an kjøyre timr om vetren va' det viktigt at hesten va' grèvskódd'e.

bruka om person med rare påfunn (og baktankar)

Birgjitt æ så grillutt, dæ tungt å vèr' ihóp mæ 'æ.

morsk utsjånad

Tòróv såg så grimsklèg'e út i anlitæ at eg varte mest'e ræd'e.

på gråten

Knút ha' havt så mykji útlegg på bílen sin at 'an va' plent grínefærig'e.

person som er i dårleg humør

Fòrmannen varte filli líka, 'an va' så grínen.

sterk oppleving (td religiøst, musikk, natur)

Ånund varte gripen av dei góe talâ.

urein, uryddig
Sjå også adverbet gríseleg (H) og gríselèg'e.

Svein æ så gríseleg enn mann'e, 'an tvær seg alli!

urein, uryddig
Sjå også adverbet gríseleg (V) og adjektivet gríseleg (H)

Jórånd æ så gríselèg, 'u léar mest'e alli tvåttefillâ sí!

utett (td vegg)

A høybú på heiinn sille helst'e vèr' grisí så høytti låg nòkå luftigt.

bruka om hest som får mykje grjón

Førr'e sa da at hesta som vår' grjóngjevne finge glatt å blankt hårlâg.

stor evne til vokster

Da la eplí ti' gróings, så da vorte grógjillare.

bruka om stad der det gror godt (td der jorda gjev moge korn)

Det kan vère grómildt itt åkren haddar nòkå, å æ sǿvest-vend'e.

småklumpete (i mjølkeprodukt)

Torjús vill' inkji ète itt det va' gropli.

grov
Sjå også gróv'e (V).

Den vitsen va' helst'e gròv'e!

grov
Sjå også gròv'e (H).

Den gróvi stumpen æ helsigast'e. 'An æ jamt gróv'e i tòtæ.

bruka om person som har grove og kraftige lemmer
Sjå også gróvlèma (V).

Gròvlèma fókk æ jamt sterke.

bruka om person som har grove og kraftige lemer
Sjå også gròvlèma (H).

Tór æ så gróvlèma, mæ sérs stóre henda å fǿta.

sterk, kraftig, forsterkande uttrykk
Sjå også adverbet grúeleg (H) og grúelèg'e (V).

Ånund æ enn grúeleg kare, 'an lypter ko det æ!

stor, sterk, forsterkande uttrykk
Sjå også adverbet grúeleg (V) og adjektivet grúeleg (H).

Det va' an grúelèg'e mann'e 'u ha' funne si, Margjitt, eg trúr 'an må vère ive tvei méter!

stor, sterk; bruka om karar

Bjørgúv va' enn grufsen kar'e, det va' plent som det va' laust, alt det 'an tók í.

hås eller uklår røyst

Eg æ helst'e gruggjen i dag, så eg kan 'kji kvée på festen i kveld.

1. kry, stolt (noko negativt)
2. gje inntrykk av å ha godt med pengar

1. 'An vi' vère så grumm'e, Stein, eg líkar 'an inkji.
2. Håvår kaupte si an ný'e dress'e for å sýne at 'an va' an grumm'e kar'e.

dårleg humør

Itt an æ grumsen, æ det best'e å halde seg heimi!

tunnt jordlag ned mot aur eller fjell

Åkren æ grunn'e. Fysst der æ for grunt, vare det så skjini at det alli nyttar hevde, det skjín'e âv.

tenksam og klok i alt han / ho gjer

Taddeiv va' 'kji lærd'e, men 'an va' grunnklók'e.

rik på pengar og eigedom (etter lokale forhold)

Ha' du eigedóm'e å pæninge i bankjæ, å inkji va' skullig'e; då va' du grunnrík'e.

storslege, rikeleg

Det va' a grúst måltíd mi finge i bryddaupæ. Der va' grúst mæ mat'e på bóræ.

grovskoren (mindre ven) person

Det va' helst'e an grusmelèg'e dreng'e, sa fairen om fríaren som kåm ti' dótter 'ass.

1. grovskoren (mindre ven); gjeld personar
2. grått og trist ver

1. Da æ grusmne, bå' han å hú.
2. 'Er æ grusmi i dag, sa Knút.

noko skræmande (bruka om personar)

Åni æ så grusteleg, sòme æ helst'e ræd' 'an.

noko skræmande (td stor og grovskoren mann)

Itt an sille jage út jólí, kåm der an grustelèg'e mann'e, så ungan vorte lívræde.

1. "grov" i målet
Sjå også kallrausta.
2. kaldt ver og vind
Sjå også grusti veir.

1. Sòme æ så grustne i målæ at ungan vare mest'e ræde.
2. 'Er æ grusti i dag, så eg trúr mi halde åkkå heimi.

Bruka om person som ser "lur" ut. Han pønskar på eit eller anna, ofte med augo som halvvegs blundar.

Ko trú 'an vi' finne på no att'e, den grutteleg heddissen?

noko sur og irritabel

Taddeiv va' jamt nòkå grutten om mǿnó.

flytande grut i kaffi

Kafféi va' så grútutt'e at eg laut súpe det í meg.

framlut, framoverbøygd
Sjå også kúv'e, kúr'e, slút'e, kúve, kúven og kúpen.

'An va' så grúv'e ette' mange års slit på gar'æ.

ujamt (td steinete veg)
Sjå også gruvl.

Vègjen æ så gruvlutt'e at det humpar fælt itt an kjøyrer fórt.

i svært dårleg humør og gjev tydeleg uttrykk for misnøye

'An va' fyddesjúk'e å grýlen då 'an vakna. 'U varte grýlí å vónd då 'u såg ko mi ha' funne på.

grøn

'Er æ grǿnt å vént úti nò.

gråteferdig

Anlaug va' så grǿ'slèg i målæ i kveld.

trist, til å gråte av

Einår varte så grǿtelèg'e då 'an såg dei djúpe hjúlfòrin ette mýrinn. Tóre varte grǿtelèg i målæ då 'u tala om dótterí som dǿe i a úlykke.

bruka om person som talar høgt og skarpt eller irritert mot andre (stygt, barskt og uvyrde)
Sjå også grøyse.

Du må 'kji vèr' sossa grøysen, eg vare mest'e ræd'e!

gråhåra, vert ikkje gradbøygt

Mamme æ gråhærd nò, men så æ 'u níttí år au.

grå

Sòme var' gråre i håræ tí'leg.

1. tykk (om kvinne; Hylestad)
2. koseleg (Valle)

1. Gýró æ gubbeleg, men spræk å gó' ti' arbeie.
2. Mi ha' det gubbeleg i gjerkveld.

tjukk kropp og dårleg utsjånad

Ingjer va' så gurmeleg seist' eg såg 'æ, men no hèv' 'u iallfall tèkje av si.

feit og tung person

Fókkji æ gurmen, men da æ gurmandi feite båe brǿan.

gudfryktig, omvend til kristen tru

'An hèv' vorte gutelèg'e dei seiste årí.

"heidning", ufrelst

"Ungdómen i dag æ gutlaus'e!", sa Juríd.

hyklevoren, tilgjord, sjølvgod, "smiskande" (ordet vert ofte bruka om ein person som har gjort noko leitt mot ein annan, og neste gong han treffer vedkomande så er han like blid og fornøgd)

'An kåm så gýelèg'e, som det alli ha' sillt hendt nokå.

dårleg til å leggje merke til
Sjå også gå, gålèg'e og glegg'e.

Sò gålaust menneskjinn som Gunstein æ det sjella an sér.

flink til å få auga på ting
Sjå også glegg'e, gålaus'e og gå.

Det æ hǿgt å have gålège fókk mæ si itt an ska' på reissdýrjakt.

gamal

Gófa æ den gamlasti i dei gamle húsó.

ser gamal ut
Sjå også gåmålsklèg'e (V).

Eg tikje Gófa hèv' vorte gåmålskleg i det seiste.

person eller ting som ser gamal ut
Sjå også gåmålskleg (H).

Eg tótte 'u ha' vorte gåmålsklèg nó, Anne.