gjeivre
1. vere uforsiktig, vere ukonsentrert
2. slengje noko frå seg utan mål eller meining
Sjå også gjeivren.
1. 'An gjeivra å datt då 'an sill' ive bekkjen.
2. 'An gjeivra ballen avgari, å trefte glassrúta.
- Infinitiv
- gjeivre
- Presens eintal
-
gjeivrar
- Presens fleirtal
-
gjeivre
- Preteritum eintal
-
gjeivra
- Preteritum fleirtal
-
gjeivra
- Perfektum eintal
-
gjeivra
- Imperativ eintal
-
gjeivr!
- Imperativ fleirtal
-
gjeivri!
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Verb
- Transitivitet
- Intransitivt
- Bøying
- Lint verb
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Knut K. Homme (2011)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
Registrert: 20.10.2008
Oppdatert: 12.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Olav O. Holen
- Registrert av:
-
Sigurd Brokke
(20.10.2008)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(05.01.2011)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(12.04.2018)
- Id fra gammalt system:
- 8182
- Intern kommentar:
- SB, frå KJH, Hybygg-soga, substantiv nr 158, jeivræ / jeivreleg: Det æ ein som æ uvissæ ti' å slå, skjote osv.