Ordliste

hardt, fort
Sjå også talge.

Da gjinge talgandi ette postvègjæ.

går tregt (eller seint, tungt og seigt; om noko som er i rørsle og skal flytjast)

Det gjekk så taukji, fǿri va' filli å lassi va' tungt.

1. til dess, til den tid
2. nær, ikkje langt ifrå

1. Påskâ kjæm'e seint i år, men nò æ det 'kji lengji tést'e. Tést'e èg hèv' rise opp, hèv' dú arbeidt i fleire tíma.
2. 'An va' tést'e mi.

di, dess

Ti' mei' eg høyre 'an tala, ti' sikrare varte eg på at 'an va' sætisdǿl'e.

oftast

Som tíast'e våre mi ti' kjørkjunn om sundagjen.

tilbake

Mi ljóte ti'bakers, for mi kåme alli ive denne úrí. 'U kåm ti'bakers mæ a fudd bytte mæ moltu.

ofte

Mi ha' lòt' mǿtst tídare, mi som tikje så gama å vère i hóp. Tídast'e æ 'an godt i lag. Knút rór så tídt, men Òlâv rór tídtare.

raske, energiske rørsler

'An sprang tirrandi, men så kåm 'an i mål fysst'e au.

"vere gjeven melding om" (med forventning om frammøte)

'An varte ti'sagd'e, men mǿtte alli.

dårleg stell

Mannen stella det så tjasseleg i húsæ.

dårleg stell

Da stelte sikkå så tjassi, båi dei tvei brǿan.

turt

Eg åt det tjurrt forotta suvl.

nokonlunde, brukbart
Sjå også tòlig'e.

Kòss æ det mæ di? Jó, det æ så tòligt. Anlaug æ tòlig frísk nò. Mi have tòligt gó' tí' i dag.

tomhendt

Ingjen gjeng'e tómhendis heim'tt'e frå 'enni Vilborg.

ikkje ha noko på ryggen (gå utan ryggsekk / meis m.m), utan lass (med tom kjerre / slede); vert ikkje bøygt i kjønn, tal eller grader
Sjå også berrlesst'e.

Da kóme tómreipis heim'tt' av heiinn.

1. frå morgonen av
2. straks, så fort ein kan
3. noko ifrå, straks her borte

1. Eg kjæm'e trakst i morgó.
2. Mi ljóte ti' trakst, sku mi kåm' fram i ljósi.
3. Eg mǿtt' 'enni Jórånd trakst hèr híti.

tilfeldigvis

Det va' treffi at eg va' der plent då.

bruka om anger i samband med noko ein ikkje gjorde
Sjå også adverbet trègeleg (H) og trège.

Eg tikje det æ trègeleg at eg sa nei då Håvår fría.

bruka om anger i samband med noko ein ikkje gjorde
Sjå også adverbet trègeleg (V) og trège.

Det va' trègeleg at eg inkji fýgde ti' Amerika.

vanskeleg, "trongt og tregt"

Det æ så trympi få på seg våte skó.

sår lengt

Fossen læte så tråsårt seint om hausti.

tidt, ofte
Sjå også jamt.

Det æ godt mi bú nér' ananné, det æ så trått eg lýt spørje deg. Eg spring'e trære 'ell eg ha' turt, for eg æ så gløymskjí. Ånund åmòga jamt mæ 'enni Tóre for å få æ ti' húve træri, 'an tótte for gama lýe."

tungt føre, tungt å ta seg fram (mest bruka om vinterføre; vert ikkje gradbøygt)
Sjå også léttfǿrt.

Det æ tungfǿrt å kjøyre i laus'e snjór'e.

tungsamt, tungt å starte på å gjere noko
Sjå også tunglèg'e(V) og adverbet tungleg (H).

Det æ tunglegt å tenkje på at an vare gåmål'e.

tungsamt, tungt å starte på å gjere noko
Sjå også adjektivet tunglèg'e(H) og adverbet tungleg (V).

Det æ tunglegt å tenkje på at nò kjæm'e der enn lang'e vetr'e.

stusseleg, "tomt", ugreitt
Sjå også tuskelèg'e (V) og adverbet tuskeleg (H).

Det æ tuskeleg å bú eisemadd'e.

stusseleg, "tomt", ugreitt
Sjå også adjektivet tuskeleg (H) og adverbet tuskeleg (V).

Det varte tuskeleg då mannen dǿi.

med båe hendene

'An héldt tvíhendis, men det varte for tungt, å 'an laut sleppe.

når det er to islag på eit vatn
Sjå også is.

"eg trudde snupt eg ha loti i isi, me ti ådd lykke so va de tviist"

bretta eller falda i hop dobbelt (om td flatbraud)
Sjå også neppe og tvíneppe.

Da baka braui tvínept ti' vanleg.

utført med dårleg praktisk handlag

Det va' syndlegt det tvoglelegt 'an gjåre det. Arbei'i va' tvoglelegt gjårt.

tversover, på tvers av; vert ikkje gradbøygt

Stògetili va' nýlakka, men Tårål gjekk líkevæl tvortivi.

vent gjort
Sjå også tægeleg (H).

Det va' tægeleg gjårt.

vent laga
Sjå også tægeleg (V).

Dèt va' tægeleg gjårt.

forseggjort, glimande, tydeleg (td mønster), markerer seg (ordet kan brukast om td løyesaum, treskurd og rosemåling)
Sjå også greie seg.

Denne blåkuptâ æ sérs tæreleg løyesauma.