|
|
harleg
(V)
|
|
|
veldig; forsterkande uttrykk (noko sterkare enn kalleg)
|
Det va' harleg dèt heitt 'er va' i gjår!
|
|
|
harlegt
(H)
|
|
|
veldig; forsterkande uttrykk
|
Dæ va' harlegt dèt det dreiv i gjår!
|
|
|
heiebíti
|
|
|
uttrykk bruka om ei låm på heia som vert hard og fast p.g.a frost eller trakking (når ein kjem att neste dag er der "heiebíti")
|
Fysst ståli klabbar fast, då æ det heiebíti.
|
|
|
heim
|
|
|
lenger heim i dalen, nærare heimen (mest bruka når ein er på heia)
Sjå også av og av å heim.
|
Av å heim va' a dagsreise. Fiskjen gåttar heim i voilæ.
|
|
|
heimafyri
|
|
|
heimanfor
|
Mi funne mykji moltu heimafyri.
|
|
|
heimâti
|
|
|
heimanfrå
|
Eg kåm heimâti i gjår.
|
|
|
heimeleg
|
|
|
heime
|
Svålaug æ 'kji heimeleg i dag.
|
|
|
heimetti
|
|
|
heimetter
|
Då eg kåm heimetti, såg eg at eg ha' gløymt pípunn.
|
|
|
heimi
|
|
|
heime
|
Æ du heimi i kveld?
|
|
|
heimri
|
|
|
noko som er lengre heim mot bygda eller dalen
|
Da såte på dei heimri støylæ anna åri.
|
|
|
heimsklegt
|
|
|
noko som minner om heimstad og heimtrakter
|
Det va' så heimsklegt å sjå dei bilætí.
|
|
|
heim'tt'e
|
|
|
heim att
|
Sku mi heim'tt'e i dag?
|
|
|
heim'tt'om
|
|
|
heimom
|
Eg vi' heim'tt'om å hente mi nåkå mat'e.
|
|
|
hell'e
|
|
|
heller
|
Eg vi' hell'e hav' kaffé 'ell té.
|
|
|
hèlúvskleg
(V)
|
|
|
dumt, tåpeleg
Sjå også hèlúvi, hèlúvsklèg'e (V), hèlúvsklèg'e (H) og hèlúvskleg (H).
|
'U svòra så hèlúvskleg at det va' syndlegt.
|
|
|
hèlúvskleg
(H)
|
|
|
dumt, tåpeleg
Sjå også hèlúvi, hèlúvsklèg'e (V), hèlúvsklèg'e (H) og hèlúvskleg (V).
|
Eg tikje det æ så hèlúvskleg å banne i tí'i å útí'i.
|
|
|
hèr / 'er
|
|
|
her
|
Hèr æ godt å vère. 'Er æ godt å vère, men eg reiser nå líkevæl.
|
|
|
hèr / hèra
|
|
|
her / her på staden
Sjå også dèra.
|
Hèr vi' eg bú. Hèra vi' eg alli bú!
|
|
|
himlandi
|
|
|
forsterkande uttrykk
|
Dèt va' himlandi góe lefsu! Der va' himlandi hågt, men 'an sunla inkji. Det ha' vòr' himlandi gama å fengje an stór'e slugg'e mæ eg fiskar i åne!
|
|
|
himmels
|
|
|
veldig; forsterkande uttrykk
|
'Er æ himmels heitt i dag! 'An sprang himmels fórt då 'an såg ulven.
|
|
|
hít
|
|
|
bort til
|
Gakk hít ti' 'ó Knút! Kåm hít ti' mé! Eg sat hít'å bergjæ å kjíka ette sauó.
|
|
|
hítafyri
|
|
|
hitanfor
|
Æ du hítafyri; eg sér alli kòr du æ!
|
|
|
hítât
|
|
|
bort til, hit til, bort mot
|
Eg sette sykkelen hítât veggjæ. Eg gjekk hítât hestæ å sila 'an. Kåm nå hítât mi!
|
|
|
hítâti
|
|
|
derifrå
|
Æ du hítâti frå Strondinn dú?
|
|
|
hítetti
|
|
|
bortetter
|
Gjekk 'an hítetti, denna fremmindi?
|
|
|
híti
|
|
|
1. borte
2. hjå oss
|
1. Kossi æ der, dèra híti?
2. Hèra híti have mi det greitt.
|
|
|
híttom
|
|
|
bortom att
|
Kjæm'e du híttom meg førr'ell du reiser?
|
|
|
hít'tte
|
|
|
hit att / bort att
|
Eg vi' hít'tt'e ti' moltestǿæ i morgó.
|
|
|
hjarteiddi
|
|
|
psykisk vondt i hjarta
|
Det va' hjarteiddi å høyre at Ingríd ha' drukna.
|
|
|
holsandi
|
|
|
dragande i full fart
|
Ungan kóme holsandi mæ a stórt lamb som strita imót di det vann.
|
|
|
honnimeg
|
|
|
forsterkande ord
|
No lýt du honnimeg slutte mæ dessa masæ dí!
|
|
|
honten
|
|
|
jammen
|
Eg veit honten inkji om eg vi' detta!
|
|
|
host'e
|
|
|
helst, temmeleg, nokså
|
Eg æ host'e sein'e, men eg kunna alli kåme førr'e. "'Er æ host'e kaldt i dag", sa Tarjei. Eg tótte denna prísen va' host'e mykji.
|
|
|
hovdekolls
|
|
|
brått, med det same
Somme seier "hòvekolls".
|
"Detti kåm så hovdekolls på meg, at eg kan inkji vèr' mæ", sa Yngjebjør.
|
|
|
hovdestúps
|
|
|
1 brått
2 "stupe kråke"
|
1 Eg laut hovdestúps ti' doktaræ.
2 Eg raut hovdestúps néd reiní.
|
|
|
huglegt
|
|
|
trygt, godt, sikkert
|
An kan alli gange huglegt itt d'æ svikhålt. D'æ huglegt have mykji tjurr'e vé'e ti' vetræ.
|
|
|
hugålskleg
(V)
|
|
|
1. brått, skarpt
2. fort, glupande
3. med godt mot, ihuga
Somme seier "hugålsleg".
|
1. Karen kåm så hugålskleg at eg stokk mest'e.
2. 'An åt så hugålskleg, 'an måtte vère solten.
3. Åsmund tók ti' mæ arbeiæ så hugålsleg.
|
|
|
hurrandi
|
|
|
fort
|
"Opp Slòv å néd'tt'e Hurrandi" æ a herme mæ tvau stadnomn frå Homm. Det gjekk hurrandi då mi løypte néd líí.
|
|
|
húsemidjom
|
|
|
mellom hus (gå frå hus til hus)
|
D'æ langt húsemidjom sòme stad.
|
|
|
hædd'e
|
|
|
mobba, spotta
|
Såvi varte hædd'e fordè 'an va' for tjurr'e.
|
|
|
hæremidjom
|
|
|
mellom skuldrane (herdane)
|
Eg hèv' fengje så vóndt hæremidjom si' eg sleit så fælt.
|
|
|
hǿgleg
(V)
|
|
|
seint, forsiktig
Somme seier "hǿglegt".
Sjå også hǿgleg (H)
|
Géorg kjøyrer så hǿgleg, eg trúr 'nautt 'an æ ive femtí. Dei tvæ kånun gjinge så hǿgleg å héle kvorairne i armekrikkjæ.
|
|
|
hǿgleg
(H)
|
|
|
Seint, forsiktig.
Somme seier "hǿglegt".
Sjå også hǿgleg (V)
|
Da gjinge så hǿgleg å hélest i armekrikkjæ.
|
|
|
hǿgt
|
|
|
1. lageleg, greitt, lettvint, noko ein treng
2. ha lite å gjere
Sjå også úhǿgt, hǿg'e og uhǿg'e.
|
1. Det æ hǿgt mæ vé'emaskjín, itt an steller si vé'en sjav'e. Det æ hǿgt å hav' mykji gogni.
2. Det æ godt å have det hǿgt stundom.
|
|
|
hågt
|
|
|
høgt
Sjå også håg'e.
|
Inkji spil sossa hågt, eg var' dauv!
|
|
|
hå'leg / hå'legt
|
|
|
svivyrdsleg
|
'An sa det så hå'legt at Svålaug fekk plent vóndt inní si.
|
|
|
håvleiis
|
|
|
halve vegen
|
Kåven va' 'kji kåmen håvleiis ti' støyls førr'ell 'an tròta.
|
|
|
håvtsom
|
|
|
halvvegs som
Somme seier "håvsom".
|
Búí mí æ håvtsom færig. Birgjitt va' håvsom tilemarkingji.
|
|
|
håvvèga
|
|
|
halvvegs
|
Då mi våre håvvèga, sette mi åkkå å åte nystâ.
|