Ordliste

hengjande, lavande

Høytti på hesjó varte lafsandi vått då det ha ringt a bil.

lett, greitt
Sjå også lagelèg'e (V), adverbet lageleg (H), úlagelèg'e (V) og adverbet úlageleg (V).

Det æ lageleg å have ein i húsæ som kan stelle orv. D'æ lageleg å reise fysst an hèv' bíl'e sjav'e.

høveleg
Sjå også adjektivet lageleg (H), adverbet lageleg (V), adverbet úlageleg (H) og adjektivet úlageleg (H).

Det æ lageleg å setje néd bílen beint framom heddâ.

1. i stand til (vert ikkje gradbøygt)
2. lagnad

1. Lambi va' så filli at det va' 'kji lagji ti' live.
2. Det va' vóndt for moirí at sòn' 'enni laut vère så vóndt lagji.

langtfrå

Detta æ langtifrå godt nóg!

halde for laust i noko (td reiskap)

'An héldt så lavri i øksí.

noko sårande

Eg tikje leitt fysst an bé'e fókk, å da inkji kåme.

lenge, meir
Sjå også lang'e.

'U æ alli snart úti lenge.

lenge

Nò have mi venta lengji, så nò va' det godt du kåm.

ser lett ut
Sjå også léssklegt (H) og léssklèg'e.

Knút gjeng'e så léssklegt.

ser lett ut
Sjå også léssklegt (V) og léssklèg'e.

Det æ léssklegt fysst an æ færig'e mæ slåttæ.

lett føre, lett å ta seg fram (mest bruka om vinterføre; vert ikkje gradbøygt)
Sjå også tungfǿrt.

Det va' léttfǿrt då karan våre i høyskóg i gjår.

enkelt, léttvint
Sjå også léttvint'e.

Det æ léttvint å vaske opp itt an hèv' oppvaskemaskjín.

same slag, likeins

Gunvor ha' plent líkeis skó som èg.

tyder på at

D'æ líkleg ti' at da vi reise. Det va' så líkleg 'ó Taddeiv å seie sòvóri.

1. likeins
2. bruka i uttrykka líkt ti' og líkare / líkaste at.

1. Mi sjå 'kji líkt på verdí, adde.

Denne søylâ kunne mi have líssom ti' graut'e.

likså, like, vert ikkje gradbøygt

Eg kan lísså godt gjère det mæ ei gong, så æ det gjårt.

farga

Koss æ jasen lit'e? Koss æ fótballdraktin dikkå lite?

stå om livet, vert ikkje gradbøygt

bruka om noko som er å le av

A jólebasse-maske ska' helst'e vèr' nòkå lǿgjeleg laga.

morosamt, til å le av
Sjå også adverbet lǿglegt (H) og lǿglèg'e (V).

Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla.
Det va' nóg lǿglègare det som èg såg.
Det va' det lǿglègaste eg hèv' sétt.

morosamt, til å le av
Sjå også adjektivet lǿglèg'e (H) og adverbet lǿglegt (V)

Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla.
Det va' nóg lǿglegare det som èg såg.
Det va' det lǿglegaste eg hèv' sétt.

for lengst, lenge sidan; berre bruka i positiv

'An æ longe dǿ'e.

gåande med lange og tunge steg

Bjynnen kåm lufsandi å grýlti.

beint, direkte; vert ikkje gradbøygt

'U reiste lukst at Finndalæ.

utruleg, uventa

"Ja, æ det 'kji lygjeleg, nò æ tímen gjengjen", sa læraren mæ skúlungan, då det va' fríminutt.

mildt