|
|
lafsandi
|
|
|
hengjande, lavande
|
Høytti på hesjó varte lafsandi vått då det ha ringt a bil.
|
|
|
lageleg
(V)
|
|
|
lett, greitt
Sjå også lagelèg'e (V), adverbet lageleg (H), úlagelèg'e (V) og adverbet úlageleg (V).
|
Det æ lageleg å have ein i húsæ som kan stelle orv. D'æ lageleg å reise fysst an hèv' bíl'e sjav'e.
|
|
|
lageleg
(H)
|
|
|
høveleg
Sjå også adjektivet lageleg (H), adverbet lageleg (V), adverbet úlageleg (H) og adjektivet úlageleg (H).
|
Det æ lageleg å setje néd bílen beint framom heddâ.
|
|
|
lagji
|
|
|
1. i stand til (vert ikkje gradbøygt)
2. lagnad
|
1. Lambi va' så filli at det va' 'kji lagji ti' live.
2. Det va' vóndt for moirí at sòn' 'enni laut vère så vóndt lagji.
|
|
|
langtifrå
|
|
|
langtfrå
|
Detta æ langtifrå godt nóg!
|
|
|
lavri
|
|
|
halde for laust i noko (td reiskap)
|
'An héldt så lavri i øksí.
|
|
|
leitevís
|
|
|
stykkevis
|
Snjóren låg barre leitevís ette vègjæ.
|
|
|
leitt
|
|
|
noko sårande
|
Eg tikje leitt fysst an bé'e fókk, å da inkji kåme.
|
|
|
lengji
|
|
|
lenge, meir
Sjå også lang'e.
|
'U æ alli snart úti lenge.
|
|
|
lengji
|
|
|
lenge
|
Nò have mi venta lengji, så nò va' det godt du kåm.
|
|
|
léssklegt
(V)
|
|
|
ser lett ut
Sjå også léssklegt (H) og léssklèg'e.
|
Knút gjeng'e så léssklegt.
|
|
|
léssklegt
(H)
|
|
|
ser lett ut
Sjå også léssklegt (V) og léssklèg'e.
|
Det æ léssklegt fysst an æ færig'e mæ slåttæ.
|
|
|
léttfǿrt
|
|
|
lett føre, lett å ta seg fram (mest bruka om vinterføre; vert ikkje gradbøygt)
Sjå også tungfǿrt.
|
Det va' léttfǿrt då karan våre i høyskóg i gjår.
|
|
|
léttvint
|
|
|
enkelt, léttvint
Sjå også léttvint'e.
|
Det æ léttvint å två koppan itt an hèv' oppvaskemaskjín.
|
|
|
líkeis
|
|
|
same slag, likeins
|
Gunvor ha' plent líkeis skó som èg.
|
|
|
líkleg
|
|
|
tyder på at
Somme seier "líklegt".
|
D'æ líkleg ti' at da vi' reise. Det va' så líklegt 'ó Taddeiv å seie sòvóri.
|
|
|
líkt
|
|
|
1. likeins
2. bruka i uttrykka líkt ti' og líkare / líkaste at.
|
1. Mi sjå 'kji líkt på verdí, adde.
|
|
|
líssom
|
|
|
liksom
|
"Denne søylâ kunne mi líssom have ti' graut'e", sa Bóa.
|
|
|
lísså
|
|
|
likså (vert ikkje gradbøygt)
|
Eg kan lísså godt gjère det mæ ei gong, så æ det gjårt.
|
|
|
lit'e
|
|
|
farga
|
Koss æ jasen lit'e? Koss æ fótballdraktin dikkå lite?
|
|
|
lívhætt
|
|
|
stå om livet (vert ikkje gradbøygt)
|
Det kan vèr' lívhætt å vère úti i harde snjóstorm'e.
|
|
|
longe
|
|
|
for lengst, lenge sidan; berre bruka i positiv
|
'An æ longe dǿ'e. Mi våre longe færige mæ høyttæ då regni kåm.
|
|
|
lufsandi
|
|
|
gåande med lange og tunge steg
|
Bjynnen kåm lufsandi å grýlti.
|
|
|
lukst
|
|
|
beint, direkte; vert ikkje gradbøygt
Somme seier "lukt".
|
'U reiste lukst at Finndalæ. Eg fýgd' 'enni lukt at Stavedalæ.
|
|
|
lygjeleg
|
|
|
utruleg, uventa
|
"Ja, æ det 'kji lygjeleg, nò æ tímen gjengjen", sa læraren mæ skúlungan, då det va' fríminutt.
|
|
|
lætt
|
|
|
mildt
|
Fysst det æ lætt æ snjóren kramm'e.
|
|
|
lǿgjeleg
(V)
|
|
|
bruka om noko som er å le av
|
A jólebasse-maske ska' helst'e vèr' nòkå lǿgjeleg laga.
|
|
|
lǿgji
|
|
|
morosamt, festleg
|
Det va' lǿgji at det gjekk sossa!
|
|
|
lǿglegt
(V)
|
|
|
morosamt, til å le av
Sjå også adverbet lǿglegt (H) og lǿglèg'e (V).
|
Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla.
Det va' nóg lǿglègare det som èg såg.
Det va' det lǿglègaste eg hèv' sétt.
|
|
|
lǿglegt
(H)
|
|
|
morosamt, til å le av
Sjå også adjektivet lǿglèg'e (H) og adverbet lǿglegt (V)
|
Det va' så lǿglegt å sjå, at eg ló så tårun trilla.
Det va' nóg lǿglegare det som èg såg.
Det va' det lǿglegaste eg hèv' sétt.
|