Ordliste

ser kaldt ut

D'æ kaldskleg å gange forotta skjerv'e i austørje å mótvind'e.

veldig, svært (forsterkande uttrykk)
Sjå også adverbet kalleg (H) og kallèg'e (V).

Det va' visst kalleg som da båre sikkå i bryddaupæ i Håptu.

1. skummelt, stygt
2. forsterkande uttrykk (noko svakare enn harleg)
Sjå også adverbet kalleg (V) og adjektivet kalleg (V).

1. D'æ kalleg hålt i dag.
2. D'æ kallege gama kjøyre skóter, seie Tarjei.

kanskje

Mi mòge kansi setje det út ti' i morgó.

veldig (forsterkande uttrykk)

'U song så kavendi vént. Dèt va' a kavendi gód blautkake.

særmerkt (lett å kjenne sidan det minner om noko)
Sjå også kjennsklèg'e (V) og adjektivet kjennskleg (H).

Det va' kjennsklegt å høyre sauebjøddu.

fort; bruka om personar, helst born, som er raske til beins

'U sprang så kjittandi at fǿtan gjinge som trommestikku.

bortskjemd
Sjå også substantivet kjæktepòsi og adverbet oppkjækta.

Såvi va' så kjækta av moi sí at det va' plent leitt å sjå på.

trongt

1. såvidt, tvilsamt
2. vanskeleg, smått

1. Det va' knagji å skaffe nóg pæninge ti' nýtt orgel.
2. Det va' mange som ha' det knagji førr' i tí'inn.

kor
Sjå også det spørjande pronomenet kò.

Ko' langt hèv' dú kåmi?

kva; alltid bruka fyrst i setning

Ko'e! Hèv' 'an mist kórti att'e?

kva for

Kofor enn lit'e líkar dú best'e?

kvifor (vert ikkje gradbøygt)

Kòfyri laut du stelle deg sossa, Bóa?

kunstnarleg
Sjå også konst og konstig'e.

Dèt va' konstigt fengje ti'.

kvar

Kòri hèv' du vòri si' du va' úti så lengji? Kòr' va' dú i gjerkveld?

korleis

Kòs æ det mæ di? Kòsi æ det mæ di? Kòsi æ detta du bèr'e deg; inkji drag katten ette róvunn! Koss' æ det mæ di?

kva slags

Kòsivóri fókk æ dú av?

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (H) og krekselèg'e (V).

Det æ krekseleg fysst an finn'e makka i matæ. Det va' krekseleg å sjå mæ da slakta.

ufyseleg, motbydeleg
Sjå også adverbet krekseleg (V) og adjektivet krekseleg (H).

brått, fort, uventa

Den svingjen kåm kufst på. Du kåm så kufst at eg stokk.

1. umogeleg, håplaust
2. forsterkande ord
(vert ikkje gradbøygt)

1. 'An æ plent kúl å vèr' ihóp mæ. Detti æ plent kúl å få ti'!
2. D'æ kúl úmúleg å skjöne detti reiknestykkji!

farlegt, nifst, skummelt
Sjå også kulsen, adverbet kulseleg (H) og kulselèg'e (V).

Eg tikje det æ helst'e kulseleg å gange ive Hengjebrúne.

farlegt, nifst, skummelt
Sjå også kulsen, adjektivet kulseleg (H) og adverbet kulseleg.

Det æ kulseleg å stande út'å kantæ på Prækestólæ å sjå beint n'i Lysefjórden.

kvifor

Kví gjåre du nå detta? Kví fèr'e du sossa?

"her og der", fleire stader

'Er tikjest vère moltu nåkå kvorjestad i år. "Kòri hèv' du vòri?" "Å, eg hèv' vòre nåkå kvorjestad".

allstad, overalt

kvar si gong (av to)

Da båre a halltunne, kvære sèg. 'An bar a halltunne, kvære gongjí.