slói

Forklåring

1. tre med greiner som vert bruka til å bremse farten på høylasset når dei køyrde høyet heim frå heia og skulle ned bratte bakkar
2. tre med greiner til å sitje på når ein løyper på ski
3. treg og seinfør person
Sjå også slóe.

Døme

1. An slói bremsar godt i blaut'e snjór'e.
2. Det æ gama å sitje på an gó'e slói néd dei brattaste bakkan på skjí.
3. Lidvår æ an slói bå' i vèremåti å arbei'.

Spel av Har du kommentar til ordet?

Ubunden form eintal: slói
Bunden form eintal: slóen
Dativ eintal: slóâ
Ubunden form fleirtal: slóa
Bunden form fleirtal: slóan
Dativ fleirtal: slóó

Ordklasse: Substantiv
Kjønn: Hankjønn
Emne: Anna , Personlege eigenskapar
Innlese av: Svein Jore (2005)

Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Registrert: 09.09.2004 Oppdatert: 09.05.2018 Del

Info for innlogga brukar:
Registrert av:: Svein Jore (09.09.2004)
Korrekturlese av:: Svein Jore (24.01.2005)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (09.05.2018)
Id fra gammalt system:: 1022
Intern kommentar:: SB, frå KJH, Hybygg-soga, substantiv nr 161 sloe / sloeleg: Æ a tre som vreistar attí a lass, så det ska fare høglegt. Substantiv 162, sloe / sloeleg: Æ au ein mann ell ein skapningji som fer'e høglegt.
Dialekt døme (for lydfil): Vallemål