hark'e

hop med kje eller lam som vart tekne vekk frå mødrene (som skulle mjølkast; og lamma vart difor små og veiklege)

Harkjen kjæm'e seist' i hópæ, for da greie alli å hange attí.

Ubunden form eintal
hark'e
Bunden form eintal
harkjen
Dativ eintal
harkjæ
Ubunden form fleirtal
harka
Bunden form fleirtal
harkan
Dativ fleirtal
harkó
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Substantiv
Kjønn
Hankjønn
Emne
Dyr
Innlese av
Knut K. Homme (2011)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Knut K. Homme
Registrert av:
Sigurd Brokke (10.12.2010)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (05.01.2011)
Oppdatert av:
Knut K. Homme (01.04.2018)
Oppdatert av (ny):
Sigurd Brokke (03.02.2021)
Id fra gammalt system:
9679
Intern kommentar:
KKH/GTH: Tòs, tròs, småtteri, små dyr, skrotet, sankjen, resten. Bruka om kje og geitar. "Sume skilde kjei frå mori - harken dei kalla - og "sette dei av". (Torjus Åkre i "Støylsdrift og støylsliv i Setesdal". Årbok for KOT 1974.