dríve

1. snøe
Sjå også bère néd.
2. gjere, arbeide med
3. drive / jage fram ein sauehop

1. Det va' kalleg det dreiv i gjår.
2. Ko æ det dú drív'e mæ om dagan? Eg drív'e på mæ å två tili nò, så du må barre vère úti a bil ti'.
3. Da drive sauehópen ette' ríksvègjæ, men det varte mykji springing, for bílan ræda da útom.

Infinitiv
dríve
Presens eintal
drív'e
Presens fleirtal
dríve
Preteritum eintal
dreiv
Preteritum fleirtal
drive
Perfektum eintal
drivi
Imperativ eintal
drív!
Imperativ fleirtal
drívi!
Ordklasse
Verb
Transitivitet
Transitivt
Bøying
Sterkt verb
Emne
Ver og føre , Arbeid
Innlese av
Svein Jore (2005)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Registrert av:
Svein Jore (27.07.2004)
Korrekturlese av:
Bjørgulv Holen (12.10.2004)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (15.04.2018)
Id fra gammalt system:
570
Intern kommentar:
SB frå KJH, Hybygg-soga, "Verbum å adjektivisk syllske" nr 212, drive (at sne) / snjolegt: Snjóren drivæ, det snjoar, det fykklar, det flyksar. Driv, snjoing, fykl, flyksing. Nr 212, forts: Det drive snjomusk, det snjoar driv, det flyksar flyksu (billedlig bliver det sagt: så store som koppekluta). SB frå KJH, Hybygg-soga, "Verbum å adjektivisk syllske" nr 213, drive (på) / skure (på) / partisipp: drivande: Driving av skog 'ell slikt, skuring.