røkkje
1. kome tidsnok
2. utføre
Sjå også substantivet røkkje.
1. Mi rukke heim'tt'e i tí'i førr'ell regni kåm.
2. Tóne rokk allstǿtt mykji, 'u va' så fórtfarandi.
- Infinitiv
- røkkje
- Presens eintal
-
røkk'e
- Presens fleirtal
-
røkkje
- Preteritum eintal
-
rokk
- Preteritum fleirtal
-
rukke
- Perfektum eintal
-
rukkje
- Registreringsgrunn
- Annan skrivemåte / uttale
- Ordklasse
- Verb
- Transitivitet
- Transitivt
- Bøying
- Sterkt verb
- Emne
-
Anna
- Innlese av
- Knut K. Homme (2022)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
w_footnote_wordVerb_
3
Registrert: 29.11.2004
Oppdatert: 12.09.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Sigurd Brokke
- Registrert av:
-
Svein Jore
(29.11.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(12.09.2018)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(12.09.2018)
- Oppdatert av (ny):
- Sigurd Brokke (23.04.2022)
- Id fra gammalt system:
- 3713
- Intern kommentar:
- 3. rekkje, nå; gjeld avstand (SB: Me finn ikkje døme eller definisjon på dette)