røkkje

Forklåring

1. rekkje fram handa
2. gå i rekkje
3. strekkje seg
4. bruka i uttrykket røkkje opp
Sjå også verbet røkkje.

Døme

1. Eg røkkte fram hondí å helsa på 'an.
2. Røkkji nò i rad, sa kjèringjí, 'u ha' barre ei kjyr.
3. Lògan ljóte få røkkje sikkå, da mòge 'kji liggje i kóvi

Spel av Har du kommentar til ordet?

Infinitiv: røkkje
Presens eintal: røkkjer
Presens fleirtal: røkkje
Preteritum eintal: røkkte
Preteritum fleirtal: røkkte
Perfektum eintal: røkkt

Ordklasse: Verb
Transitivitet: Intransitivt
Bøying: Lint verb
Emne: Anna
Innlese av: Knut K. Homme (2022)

Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Registrert: 29.11.2004 Oppdatert: 12.09.2018 Del

Info for innlogga brukar:
Kjelde:: Knut K. Homme
Registrert av:: Svein Jore (29.11.2004)
Korrekturlese av:: Sigurd Brokke (12.09.2018)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (12.09.2018)
Oppdatert av (ny):: Sigurd Brokke (23.04.2022)
Id fra gammalt system:: 3714
Intern kommentar:: KKH: strekkje seg, tøygje seg opp i veret: "Lògan ljóte få røkkje sikkå, da mòge 'kji liggje i kóvi". (Då sloknar elden)