svidre
1. flyge att og fram (leikande); td om fuglar
2. dille med rova (når lammet syg mora)
1. Fuglan svidre fysst da kåme att'e om våri.
2. Lombí svidre mæ róvunn itt da súge.
- Infinitiv
- svidre
- Presens eintal
-
svidrar
- Presens fleirtal
-
svidre
- Preteritum eintal
-
svidra
- Preteritum fleirtal
-
svidra
- Perfektum eintal
-
svidra
- Imperativ eintal
-
svidr!
- Imperativ fleirtal
-
svidri!
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Verb
- Emne
-
Dyr
- Innlese av
- Knut K. Homme (2023)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
Registrert: 07.09.2012
Oppdatert: 10.12.2017
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Tarald Nomeland
- Registrert av:
-
Sigurd Brokke
(07.09.2012)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(10.12.2017)
- Oppdatert av:
-
Knut K. Homme
(10.12.2017)
- Oppdatert av (ny):
- Sigurd Brokke (14.01.2023)
- Id fra gammalt system:
- 11117
- Intern kommentar:
- Forkl frå IVH (fuglar)
KKH: "allstødt prika ' an å sviddra mæ rovunn.." (Sogor frå Sætisdal) S og S, s. 57.
Forkl 2: BKR.