oppsåte

1. høgda som halsen er høgare enn stokken han ligg vinkelrett på (i lafteknuten når ein tømrar)
2. høgde eller høg knut i terrenget

1. Oppsåtâ lýt vère passeleg håg ti' dei stokkjæ som vare timra oppå, på tverke.
2. Býti gjekk i a oppsåte.

volume_up Spel av Har du kommentar til ordet?
Ubunden form eintal
oppsåte
Bunden form eintal
oppsåtâ
Dativ eintal
oppsåtunn
Ubunden form fleirtal
oppsåtu
Bunden form fleirtal
oppsåtun
Dativ fleirtal
oppsåtó
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Substantiv
Kjønn
Hokjønn
Emne
Landskap , Hus
Innlese av
Ingebjørg Vegestog Homme (2012)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
Registrert: 03.12.2011 Oppdatert: 08.12.2017
Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Tarald Nomeland
Registrert av:
Sigurd Brokke (03.12.2011)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (09.01.2012)
Oppdatert av:
Knut K. Homme (08.12.2017)
Id fra gammalt system:
10488
Intern kommentar:
Tyding 2: OJR. "Det halsen/barken er høgare enn den stokken den ligg vinkelrett på, vert kalla oppsåta." (TBSU)
oppsåte
oppsåte photo_camera Sigurd Brokke (21.09.2014)
Intern kommentar: Frå arbeidet med vedskjolet til Torleiv Brokke (Nordi-Brokke / Hovdevatn)