kakle

Forklåring

1. ikkje få til noko ein prøvar på
Sjå også kaklen og kakl.
2. ruske med (td høy i usikkert tørkever, for å få det tørt)
3. lyd frå høne

Døme

1. Kò æ det du kaklar mæ; sjå ti' vare færig'e!
2. Nò hèv eg kakla mæ desse høyttæ i dagevís, men ennå æ det 'kji tjurrt, så det vare a dýrt fór!
3. Hǿnun kakle fysst da have vurpi.

Spel av Har du kommentar til ordet?

Infinitiv: kakle
Presens eintal: kaklar
Presens fleirtal: kakle
Preteritum eintal: kakla
Preteritum fleirtal: kakla
Perfektum eintal: kakla
Imperativ eintal: kakl!
Imperativ fleirtal: kakli!

Registreringsgrunn: Dialektord / uttrykk
Ordklasse: Verb
Transitivitet: Intransitivt
Bøying: Lint verb
Emne: Dyr , Arbeid
Innlese av: Ingebjørg Vegestog Homme (2015)

Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Registrert: 20.10.2005 Oppdatert: 08.03.2017 Del

Info for innlogga brukar:
Kjelde:: Olav T. Åkre
Registrert av:: Svein Jore (20.10.2005)
Korrekturlese av:: Sigurd Brokke (11.03.2015)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (08.03.2017)
Id fra gammalt system:: 5538