krǿkje

Forklåring

1. hekte, feste, krøkje
2. hekle
3. svinge seg (om veg)
4. Bruka i uttrykket krǿkje syddó og krǿkje ti'.

Døme

1. Eg krǿkte att'e húrí førr'ell eg la meg. Bóa krǿkte ongólen 'ni grautekuptâ sí.
2. Eg vi' krǿkje mi an líten dúk'e.
3. Vègjen krǿkjer seg kring steina å hauga å votn.

Spel av Har du kommentar til ordet?

Infinitiv: krǿkje
Presens eintal: krǿkjer
Presens fleirtal: krǿkje
Preteritum eintal: krǿkte
Preteritum fleirtal: krǿkte
Perfektum eintal: krǿkt
Imperativ eintal: krǿk!
Imperativ fleirtal: krǿkji!

Ordklasse: Verb
Emne: Anna
Innlese av: Sigurd Brokke (2010)

Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Registrert: 30.10.2004 Oppdatert: 23.09.2015 Del

Info for innlogga brukar:
Kjelde:: Knut K. Homme
Registrert av:: Svein Jore (30.10.2004)
Korrekturlese av:: Sigurd Brokke (24.03.2010)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (23.09.2015)
Id fra gammalt system:: 3182
Intern kommentar:: Forkl 2 og 3 er frå Bergit Rike.