svimre

vere svimmel (td vere ustø, ha dårleg balanse, uklårt syn, vondt i hovudet)

Då 'u va' gåmó svimra 'u så at 'u tóre alli gange åtta 'u ha' an stav'e.

Infinitiv
svimre
Presens eintal
svimrar
Presens fleirtal
svimre
Preteritum eintal
svimra
Preteritum fleirtal
svimra
Perfektum eintal
svimra
Imperativ eintal
svimr!
Imperativ fleirtal
svimri!
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Verb
Transitivitet
Intransitivt
Bøying
Lint verb
Emne
Anna
Innlese av
Olav T. Åkre (2008)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Olav T. Åkre
Registrert av:
Svein Jore (17.10.2004)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (13.06.2007)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (22.04.2018)
Id fra gammalt system:
2676
Intern kommentar:
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk beslegtning". 227, hokjønn: støyg, svimri, rateleg, teisteleg. Hankjønn: støygæ, svimren (svimmel). Inkjekjønn: støygt, svimmre, ratelegt, teistelegt. Substantiv, hokjønn: støygheit, svimri, uartæ. Hankjønn: svimmræ, teistæ. SB: KJH har ikkje forklåringar på alle desse orda.
Dialekt døme (for lydfil)
Vallemål