úvendeleg
(H)
ugrei å sjå til, usameleg
Sjå også úvendelèg'e (V).
Dèt va' den úvendelegaste jentâ eg hèv' sétt.
- Hankjønn
- úvendeleg
- Hokjønn
-
úvendeleg
- Inkjekjønn
-
úvendeleg
- Fleirtal
-
úvendeleg
- Komparativ
-
úvendelegare
- Superlativ
-
úvendelegaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
úvendeleg
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
úvendeleg
- Komparativ hankjønn
-
úvendelegari
- Superlativ hankjønn
-
úvendelegasti
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Hylestadmål pga. bøying
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Sigurd Brokke (2007)
E-endinga i ubunden form, superlativ vert til -i i bunden form superlativ hankjønn
Registrert: 23.09.2004
Oppdatert: 30.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Sigurd Brokke
- Registrert av:
-
Svein Jore
(23.09.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(25.10.2006)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(30.04.2018)
- Id fra gammalt system:
- 1736
- Intern kommentar:
- SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 134: Hokjønn: 1. Tunleitt 2. småbrugdi 3.uvendeleg. Hankjønn: 1. tunnleitt 2. småbrugden. Inkjekjønn: 1. tunnleitt 2. småbrugdi 3. uvendelegt. Substantiv: 1. Tunvængæ 2. Smårålegheit. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 138. Hokjønn 1. sjåg 2. skokk 3. bei 4. sjæv. Hankjønn 1. sjågæ 2. skakkæ 3. beinæ 4. sjævæ. Inkjekjønn 1. sjågt 2. skakt 3. beint 4. sjævt. Substantiv: 1. Blindinge 2. Skjækjingje 3. Slonnk, beilei 4. Uvendelegheit. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.