brytje

1. hogge kjøtstykke til middag (med brythogg)
2. leggje i gryta

1. Det va' helst'e mannen i húsi som brytja kjø̀t.
2. Gýró brytja n'i grýtâ sòden massi kjø̀t, for mi våre så mange denné sundagjen.

volume_up Spel av Har du kommentar til ordet?
Infinitiv
brytje
Presens eintal
brytjar
Presens fleirtal
brytje
Preteritum eintal
brytja
Preteritum fleirtal
brytja
Perfektum eintal
brytja
Imperativ eintal
brytj!
Imperativ fleirtal
brytji!
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Verb
Bøying
Lint verb
Emne
Mat og drikke
Innlese av
Sigurd Brokke (2021)
Registrert: 05.06.2014 Oppdatert: 06.01.2018
Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Tarald Nomeland
Registrert av:
Sigurd Brokke (05.06.2014)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (06.01.2018)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (10.01.2024)
Intern kommentar:
KKH: Brythogg vart vel sagt om ei øks som var gorrskjemd, som var bruka til å hogge kjøt med. Brytøks vart vel sagt om øksi som ein bruka til å hogge kjøt med. SB: Forkl 1 og 2: KKH og BKR.