JK 1.7.16 BKR skriver:"Det er fysst dei prøvast dei gjer kjeikjekastet. Fyst den eine kaster se å rygg, me han teke motparten og hivar han ivi hovudet sitt då gjer han kjeikjekast. Det skal styrkje og mjukleike og sprettleike og svirpleike og tame til gjere kjeikjekaste. Den som er goe ti gjere kjeikjekaste tapar snart alle et han prøvast. Goffa tala so um ei vende nor å leikvoddæ. Det va skjeidagjendå to var i ote. Det va kjempekara båe tvei og kulte tok med dei. Fokk styrmde innat. Dei tenkte alle det kom til stande av si. Då gjorde den eine kjeikjekastet og leikjen va lykta."