spann

1. spark
2. spann
3. lengdemål (mellom sprikjande fingrar frå tommel til veslefinger)

1. Hesten gav mi a spann så eg héldt på å úvite.
2. I gamle dage ha da drops i sponn på kråmbúinn.
3. A spann æ det same som a spríkjelǿvd.

Ubunden form eintal
spann
Bunden form eintal
spanni
Dativ eintal
spannæ
Ubunden form fleirtal
sponn
Bunden form fleirtal
sponní
Dativ fleirtal
sponnó
Registrerings­grunn
Annleis bruk / tyding
Ordklasse
Substantiv
Kjønn
Inkjekjønn
Emne
Anna
Innlese av
Sigurd Brokke (2008)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Knut K. Homme
Registrert av:
Sigurd Brokke (06.11.2007)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (02.04.2008)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (09.05.2018)
Id fra gammalt system:
7549
Intern kommentar:
Tyding 3: Torleiv Harstad SB, ark frå KKH: Hestespann. SB frå KJH, Hybygg-soga, "Verbum å substantivisk syllske" nr 194, tukte, peise, jule: Spann, sponn, hårslit, klóro, meisl: Ærekrenkande ord eller nærgåande ord.