spann
1. spark
2. spann
3. lengdemål (mellom sprikjande fingrar frå tommel til veslefinger)
1. Hesten gav mi a spann så eg héldt på å úvite.
2. I gamle dage ha da drops i sponn på kråmbúinn.
3. A spann æ det same som a spríkjelǿvd.
- Ubunden form eintal
- spann
- Bunden form eintal
-
spanni
- Dativ eintal
-
spannæ
- Ubunden form fleirtal
-
sponn
- Bunden form fleirtal
-
sponní
- Dativ fleirtal
-
sponnó
- Registreringsgrunn
- Annleis bruk / tyding
- Ordklasse
- Substantiv
- Kjønn
- Inkjekjønn
- Emne
-
Anna
- Innlese av
- Sigurd Brokke (2008)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa
Registrert: 06.11.2007
Oppdatert: 09.05.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Knut K. Homme
- Registrert av:
-
Sigurd Brokke
(06.11.2007)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(02.04.2008)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(09.05.2018)
- Id fra gammalt system:
- 7549
- Intern kommentar:
- Tyding 3: Torleiv Harstad
SB, ark frå KKH: Hestespann.
SB frå KJH, Hybygg-soga, "Verbum å substantivisk syllske" nr 194, tukte, peise, jule: Spann, sponn, hårslit, klóro, meisl: Ærekrenkande ord eller nærgåande ord.