tusl
Forklåring
noko som raslar; bruka berre i eintal
Døme
Mæ eg sat innmæ åren , høyr' eg a tusl i kvílebòsæ , så det va' vel mýsa .
Ubunden form eintal
tusl
Bunden form eintal
tusli
Dativ eintal
tuslæ
Registreringsgrunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Substantiv
Kjønn
Inkjekjønn
Emne
Anna
Innlese av
Gunhild Espetveit (2016)
Registrert: 03.02.2005
Oppdatert: 12.07.2016
Del
Info for innlogga brukar:
Kjelde:
Knut K. Homme
Registrert av:
Svein Jore
(03.02.2005)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke
(21.03.2016)
Oppdatert av:
Bjørgulv Holen
(12.07.2016)
Id fra gammalt system:
4497
Intern kommentar:
tussl?? an / enn tusl'e? å tusle??
KKH: GOS:eit tysl = noko som raslar(av tysje - verb)
Mæ eg sat innmæ åren, høyr' eg a tusl i kvílebòsæ, så det va' vel mýsa.