close Uttrykket er ikkje ferdig utfylt eller korrekturlese, og eventuell forklåring og døme er ikkje endeleg godkjende av Talemålsgruppa
Registrert: 16.11.2004 Oppdatert: 07.10.2016 Del
Info for innlogga brukar:
Registrert av:
Svein Jore
(16.11.2004)
Oppdatert av:
Jon Kjelleberg
(07.10.2016)
Id fra gammalt system:
3411
Intern kommentar:
BKR skriver: Ein løke, løkjen, løkje, løkjene. Dat: løkjø, løkjo. Der ein bekk eller ei liti å er still og breid kaller me det ein løke. Ein kaller det helst ein løk fyst det er ved eit vatn. Gjekk du ivi Vøylåne tett oppmed Hævatn? Nei eg gjekk ivi i vaæ nedanfor løkjen. (også en pyt eller vandsamling i en sump, segjer Åsen) Det passer ikkje hjå oss. Då kaller me dei tjynnepytte eller tjynnedyple eller ein dypele eller myredypele eller pytte eller myrepytt (eller mørepytt um der er sers med møre i han og det er det at der er møre me vil leggje vekt på). Vist der frå eit vatn utimot ei elv eller bekk er smalt og grundt kann me kalle det ein løke.