sjåkle

gå ustøtt, vere dårleg til beins

Turíd sjåklar å gjeng'e så det æ syndleg å sjå.

Infinitiv
sjåkle
Presens eintal
sjåklar
Presens fleirtal
sjåkle
Preteritum eintal
sjåkla
Preteritum fleirtal
sjåkla
Perfektum eintal
sjåkla
Imperativ eintal
sjåkl!
Imperativ fleirtal
sjåkli!
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Verb
Transitivitet
Intransitivt
Bøying
Lint verb
Emne
Kropp og helse (menneske)
Innlese av
Gunhild Espetveit (2015)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Gunhild Espetveit
Registrert av:
Sigurd Brokke (26.02.2014)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (26.02.2014)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (01.05.2018)
Id fra gammalt system:
12010
Intern kommentar:
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk beslegtning". 226, hokjønn: kjeik, kruppi, sjåkleleg, vrygleleg. Hankjønn: Kjeikæ, kruppen, sjåkleleg, vrygleleg. Inkjekjønn: Kjeikt, kruppi, sjåklelegt, vryglelegt. Substantiv hokjønn: Kruppæ, sjåklæ, vryglæ. Hankjønn: Sjåkli, vrygli. I inkjekjønnsfeltet, men truleg hokjønn eller hankjønn: kræppæ, skryddæ. SB: KJH har ikkje forklåring på alle desse orda, det står berre "noget bagoverbygget" til "kjeikæ" i forklåringsfeltet. SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 145 (del 2). Hokjønn: 1. færleg 2. spee 3. dig (tykk) 4. før (tykk) 5. leggja. Hankjønn: 1. færlegæ 2. spee-æ 3. digæ 4. føræ. Hokjønn: 1. færlegt 2. speet 3. digt 4. ført. Substantiv, hokjønn: 1. Færlegheit 2. sjåklæ 3 og 4: fyrgjæ. Hankjønn: 2. sjåkli 3. slomi.