sógraut'e

1. deigklump som ein la i ei sleiv oppi suppekjelen og koka grauten slik (deig som til kabrettegraut'e)
2. doven person

1. Sógraut'e ell' flotmylje kunna vèr' an bíebiti a sundagsfyrenón.
2. Den Taddeiven æ an fæl'e sógraut'e!

volume_up Spel av Har du kommentar til ordet?
Ubunden form eintal
sógraut'e
Bunden form eintal
sógrauten
Dativ eintal
sógrautæ
Ubunden form fleirtal
sógrauta
Bunden form fleirtal
sógrautan
Dativ fleirtal
sógrautó
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Substantiv
Kjønn
Hankjønn
Emne
Personlege eigenskapar , Mat og drikke
Innlese av
Ingebjørg Vegestog Homme (2013)
Registrert: 17.11.2012 Oppdatert: 24.04.2013
Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Knut K. Homme
Registrert av:
Sigurd Brokke (17.11.2012)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (21.11.2012)
Oppdatert av:
Knut K. Homme (24.04.2013)
Id fra gammalt system:
11253
Intern kommentar:
KKH: Ein nåar ihop ein klump med byggmjøl med sod frå suppa. Fyst grauten var soen (kanskje 10 min.?) la ein han opp i ein tallerk og auste noko sod oppi + smør. Dette var ein slags dogurd. "D'æ då púre sógraut'e", kunna ein seie om ein som var doven. "Du gjeng'e plent som an sógraut'e". Grauten var visst tam, doven, våk?
Dialekt døme (for lydfil)
Vallemål