vidringji

Forklåring

1. person med ugrei eller usameleg oppførsel
2. person som har dårleg vurderingsevne eller er sinnsforvirra
3. person med dårleg orienteringsevne

Døme

1. Det æ an fæl'e vidringji, 'an rasar rundt forotta sans'e.
2. Det kåm an vidringji å ville gange ive den tunni ísen på åne.
3. Desse býfókkjí æ nåkå vidringa, eg veit 'kji om an kan late da reise eisemadde ti' heis.

Spel av Har du kommentar til ordet?

Ubunden form eintal: vidringji
Bunden form eintal: vidringjen
Dativ eintal: vidringjæ
Ubunden form fleirtal: vidringa
Bunden form fleirtal: vidringan
Dativ fleirtal: vidringó

Registreringsgrunn: Dialektord / uttrykk
Ordklasse: Substantiv
Kjønn: Hankjønn
Emne: Personlege eigenskapar
Innlese av: Knut K. Homme (2013)

Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Registrert: 17.02.2012 Oppdatert: 18.06.2018 Del

Info for innlogga brukar:
Kjelde:: Gyro T. Homme / Knut K. Homme
Registrert av:: Sigurd Brokke (17.02.2012)
Korrekturlese av:: Sigurd Brokke (16.01.2013)
Oppdatert av:: Sigurd Brokke (18.06.2018)
Id fra gammalt system:: 10686
Intern kommentar:: SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 136. Hokjønn 1. ulileg 2. bjugleitt 3 uhandterleg. Bjugleitt er "Bøgje / bøygæ (fremstående mund og nese, tilbaketrukken pande". Substantiv: Ulie, trodd, æsl, viddringe osv. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda. SB: Forkl 3: BKR.
Dialekt døme (for lydfil): Vallemål