kåme 'å rèkum
kome på villstrå
Mi kóme 'å rèkum då mi sille heim'tt'e av heiinn.
- Infinitiv
- kåme 'å rèkum
- Presens eintal
-
kjæm'e 'å rèkum
- Presens fleirtal
-
kåme 'å rèkum
- Preteritum eintal
-
kåm 'å rèkum
- Preteritum fleirtal
-
kóme 'å rèkum
- Perfektum eintal
-
kåme 'å rèkum
- Perfektum fleirtal
-
kåme 'å rèkum
- Imperativ eintal
-
kåm 'å rèkum!
- Imperativ fleirtal
-
kåmi 'å rèkum!
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Uttrykk
- Emne
-
Anna
, Ver og føre
- Innlese av
- Knut K. Homme (2022)
Registrert: 20.01.2016
Oppdatert: 08.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Bergit Kjetilsdotter Rike
- Registrert av:
-
Jon Kjelleberg
(20.01.2016)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(08.04.2018)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(08.04.2018)
- Oppdatert av (ny):
- Sigurd Brokke (31.12.2022)
- Id fra gammalt system:
- 13595
- Intern kommentar:
- SB frå KJH, Hybygg-soga, substantiv nr 146, rekum: An kjæm'e 'å rekum den som må vere kori det treffer.