mekkje

utøve ei form for trolldomskunst eller kjerringråd

Gófa greidde å mekkje út snerpâ som ha' sett seg fast i halsæ.

Infinitiv
mekkje
Presens eintal
mekkjar
Presens fleirtal
mekkje
Preteritum eintal
mekkja
Preteritum fleirtal
mekkja
Perfektum eintal
mekkja
Imperativ eintal
mekk!
Imperativ fleirtal
mekkji!
Registrerings­grunn
Dialektord / uttrykk
Ordklasse
Verb
Bøying
Lint verb
Emne
Anna
Innlese av
Knut K. Homme (2024)
check Dette uttrykket er godkjent, korrekturlese og utfylt i alle former av Talemålsgruppa

Info for innlogga brukar:
 
Kjelde:
Bergit Kjetilsdotter Rike
Registrert av:
Sigurd Brokke (26.11.2015)
Korrekturlese av:
Sigurd Brokke (08.06.2016)
Oppdatert av:
Sigurd Brokke (08.06.2016)
Oppdatert av (ny):
Sigurd Brokke (22.06.2024)
Id fra gammalt system:
13487
Intern kommentar:
SB: B.Rike: Kjetil Lien kunna mekkje. Då Stor -Ånund va' liten fekk an ei snerpe ned halsen. Det trutna opp så det var på livet. Då ville gome, moir hass at dei sille opp ti o K.L. å få han til å mekkje ut snerpa. Gofa trudde inkji på det men si gome endeleg ville so sendte dei ein opp ti o Kjetil Lien. So fekk dei ein lepp'e som dei skulle leggje på den vondi staen. Så sille snerpa kåme på leppen. Men der kåm ingjo snerpe. Så våre dei oppte ett enn anne lepp'e. Med den va på fekk an a hosteskjøre å der va snerpa me svudd'e kring. Det va nog dei som trudde det va mekkjingji som gjåre det. Sagt av Knut O. Rike, den eldre.